De petitionaris heeft haar studie Mediarecht afgerond en wacht op haar cijfer. Tijd voor een overzicht van gerechtelijke dwalingen die fototrollen gebruiken om mensen onder druk te zetten en te laten betalen.
Op eigen naam schade vorderen
Ik zie steeds meer blafbrieven namens grote partijen als ANP, Reuters, AFP en Alamy. Partijen die op eigen naam schade vorderen en waar de fotograaf zelf vermoedelijk geen cent van ziet.
Nieuw voor mij was dat Copytrack namens DPG Media meer dan duizend brieven in één week verstuurt. Vermoedelijk blijven de ‘boetes’ van DPG Media onder de € 500,- en die worden niet aan mij voorgelegd, vandaar dat ik het niet wist.
DPG Media krijgt weliswaar een vrijwel onbeperkte licentie van de fotograaf, maar fotografen behouden hun auteursrecht en dragen het niet over.
Helaas vragen gedupeerden zelden naar bewijs dat eisers gerechtigd zijn om op eigen naam schade te vorderen en moet ik de eerste kantonrechter nog tegenkomen die geen genoegen neemt met een bewijsaanbod. Een bewijsaanbod dat tegenwoordig bijna standaard is terwijl de wet voorschrijft dat alle bewijsmiddelen bij dagvaarding moeten worden overlegd, de substantiëringsplicht, art. 111.3 Rv.
Vraag je wél naar bewijs, dan win je.
Verwijtbaarheid
De term diefstal voor een onopzettelijke inbreuk is ongepast. Diefstal is een misdrijf, daar doe je aangifte van en dat valt onder strafrecht. Fototrollen willen geen straf maar schadevergoedingen. Ze beschuldigen je van een onrechtmatige handeling. Dat is geen misdrijf, je dient enkel schade te vergoeden en het valt onder civielrecht.
Een inbreuk moet verwijtbaar zijn om voor schadevergoeding in aanmerking te komen. Cruciale vraag is of jij wist, of redelijkerwijs had kunnen weten dat je rechten schond. Voor foto’s die automatisch verschijnen via een feed of een link die je deelt is de uitgever aansprakelijk. Voor foto’s die een ander plaatst de ander. En bij foto’s die anoniem zijn uitgegeven kun je mijn inziens niet verwachten dat je voor niet-commercieel gebruik uitgebreid onderzoek doet naar de rechthebbende.
Bij deze recente zaak zou ik zelf ingezet hebben op verwijtbaarheid.
Naamsvermelding
Alleen de fotograaf zelf heeft recht op naamsvermelding en op schadevergoeding voor het ontbreken van naamsvermelding. Het is een persoonlijkheidsrecht dat niet overgedragen kan worden. Een werkgever, een uitgever, opdrachtgever of rechtenbeheerder heeft geen recht op naamsvermelding, noch op schadevergoeding voor het ontbreken ervan. Daar is duidelijke jurisprudentie over.
Zo heeft Roel Dijkstra geen recht op schadevergoeding wegens ontbreken naamsvermelding bij de beroemde foto’s van Bokito.
Het recht op naamsvermelding vervalt zodra de foto met toestemming van de fotograaf zonder naamsvermelding is uitgegeven. Een aantal partijen geven bewust foto's anoniem uit om vervolgens blafbrieven te versturen.
Onderbouwing schade
De wet gaat uit van daadwerkelijke schade. Schadevergoedingen zijn zelden deugdelijk onderbouwd en rechters gaan ondanks gemotiveerde betwisting vaak mee in de opgeklopte bedragen. Fototrollen gebruiken dat om hoge bedragen af te dwingen.
Helaas vragen gedaagden zelden naar bewijs van het tarief dat ten tijde van de inbreuk gold. Rechter schat dan het tarief of sluit aan bij de tarieven van Stichting Beeld Anoniem of bij tarieven uit eerdere jurisprudentie.
Het door professionals vaak gegeven advies, betaal het normale tarief met een kleine opslag, raad ik ten zeerste af. Je verhoogt mijn inziens de kans dat ze je voor de rechter slepen. Je betwist immers niet dat zij gerechtigd zijn èn erkent verwijtbaar gehandeld te hebben.
Fotograaf zonder blafjurist
Het gevolg van de toenemende hoeveelheid blafbrieven voor partijen die de rechten niet hebben is dat het voor de fotograaf met een serieuze claim steeds lastiger wordt om zelf zijn rechten te handhaven.
Waardeer het als de fotograaf zelf contact opneemt en probeer het zonder tussenkomst van een jurist op te lossen. Voor beide kanten lopen de kosten anders snel op.
Mijn advies als de fotograaf je zelf benaderd is zonder enige discussie een billijke schadevergoeding over te maken. Voor een particulier, kleine stichting of sportvereniging €25 tot €50,-. Voor commercieel gebruik €100 tot €250,-.
Nieuwe afleveringen Kafka
Tot slot, de serie artikelen op LinkedIn over mijn ervaringen met de overheid is aangevuld met deel 4 over Rechtbanken en deel 5 over de Nationale Ombudsman.
Nog een lange weg te gaan. Promoot de petitie en deel je ervaringen met fototrollen online.
Groet!
De petitionaris
De eerste 100 handtekeningen zijn gezet, waarvoor dank! Bent u benieuwd wat de gevolgen zijn van het niet bieden van jeugdhulp en waarom dit van belang is voor deze doelgroep? Klik dan hier om onze toelichting en achtergrondinformatie te lezen. Of kopieer de URL naar uw eigen internetbrowser: https://shorturl.at/sNWZ6
.
Twee uitspraken die het voor oplichters lastiger maken om schadevergoeding te vorderen, maar liefst 5 stukjes over ANP, de juridische nachtmerrie van Jabbar die nog even door ging en hoe ik maar niet verder kom dan het kastje en de muur.
Fotojager VAAAM (Ryde, Kodakone)
Er is uitspraak inzake een claim voor 101 foto’s waar ik bij aanvang al vermoedde dat eisers hooguit de distributierechten hebben.
Voor 100 van de 101 foto’s heeft VAAAM niet aangetoond de exclusieve rechten te hebben en zijn de vorderingen afgewezen. Met deze uitspraak kun je fotoclaims die niet namens de fotograaf zelf zijn afwimpelen. Gewoon even vragen naar de overeenkomst met de fotograaf.
Overigens had gedaagde dit ook gedaan, hij heeft echter geen antwoord gekregen en is gelijk gedagvaard. Mijn inziens is dat misbruik van recht. Schandalig vind ik dat de rechter een uitstapje naar Zwitsers recht maakt om voor slechts één foto een schadevergoeding toe te kunnen wijzen en dat het overgrote deel van de uitspraak dan daar over gaat.
Castorama-arrest
Europese Jurisprudentie waarbij is bevestigd dat je pas informatie hoeft te verstrekken als de verzoeker bewijs heeft geleverd auteursrechthebbende te zijn. Bij het gros van de claims die ik zie vermoed ik dat eisers hooguit de distributierechten hebben, soms zelfs dat niet. Vraag dus, voordat je informatie prijsgeeft, naar bewijs dat ze de exclusieve rechten hebben.
Door dit arrest kwam ik erachter dat je alleen informatie hoeft te verstrekken bij commerciële handelingen. Had ik eerder moeten weten.
Schandalig vind ik dat de verzoeker om informatie in deze kwestie een natuurlijk persoon is. Er zijn zoveel zaken van commerciële partijen die niet namens de makers zelf claimen waar deze rechter mee naar het Europese Hof had kunnen gaan. Nu zadelt de rechter een maker, mogelijk een kleine zelfstandige, op met een extra lange en kostbare procedure bij het Europese Hof.
Ervaringsverhalen ANP
Goed om te zien dat ontvangers van een fotoclaim van ANP hun ervaringen steeds vaker delen. Sinds de naamwijziging van Permission Machine naar Visual Rights Group lijkt er weinig veranderd:
Crowdfunding voor Jabbar
De inzamelingsactie voor taxichauffeur Jabbar, om het belabberde vonnis van tafel te krijgen, heb ik overgenomen en ging daarna weer een paar dagen offline omdat er geklaagd was. Ook kwam er nog een brief van de rechtbank waarin de tegenpartij een verzoek tot herstel deed en nakosten vorderde. En ondanks dat er direct vrijwillig betaald is, het meer of anders gevorderde was afgewezen, de rechter geïnformeerd is over de crowdfundingsactie, moest Jabbar €148,75 extra betalen.
Helaas is er niet op tijd voldoende geld ingezameld en heb ik geen advocaat kunnen vinden voor een appeldagvaarding, dan hadden we een jaartje uitstel gehad voor het hoger beroep. De crowdfunding blijft online, het doel is gewijzigd.
Klacht Europese Commissie
Zonder enige inhoudelijke reactie heeft de commissie mijn klacht gesloten. Ik heb ze met de laatste drie foute uitspraken dringend verzocht de klacht in behandeling te nemen. De misstanden duren voort. Het aantal gedupeerden wordt groter en groter.
Ik blijf vastleggen en aandacht vragen. De post Trias Politica en fotoclaimproblematiek is bijgewerkt met de bevindingen van afgelopen jaar.
Groet! De petitionaris, Martine Bakx
De veranderingen zijn hoopvol, maar niet concreet genoeg, zo duurt het jaren! .
Beste mensen, heel hartelijk dank voor het steunen van de petitie 'Stel de Huisarts vrij van de WTZA'. Zojuist zijn wij de grens van 2000 handtekeningen gepasseerd! Wat een fantastisch en sterk gevoel om het samen eens te zijn.
Arno Krijgsman
Binnen anderhalve dag hebben 123 huisartsen deze petitie ondertekend, waarvoor onze dank. Heel graag dit doorsturen naar al uw collega's in de praktijk, op de post, in de hagro, bij een nascholing enz.
om iedereen een kans te geven hun steun voor onze inspanningen te geven
Wil jij echt verschil maken in jouw gemeenschap? Overweeg dan burgerhulpverlener te worden. Volgens HartslagNu, het vooraanstaande reanimatie-oproepsysteem in Nederland, is er een dringende behoefte aan meer gekwalificeerde burgerhulpverleners.
Momenteel kunnen ongeveer 80.000 van de 270.000 getrainde burgerhulpverleners niet worden opgeroepen omdat ze niet aan de vereisten voldoen, zoals het volgen van opfriscursussen of recente ervaring met reanimatie. Dat betekent dat bijna 30% van de potentieel levensreddende kracht onbenut blijft. Bij een hartstilstand kunnen 80 lokale burgerhulpverleners opgeroepen worden om te helpen vóór de ambulance arriveert, waardoor de overlevingskansen drastisch toenemen. Elke dag worden er in Nederland gemiddeld bijna 3000 burgerhulpverleners opgeroepen. Stel je voor hoeveel levens je zou kunnen helpen redden. Maak vandaag nog de stap, volg een cursus en word ook een levensreddende burgerhulpverlener!
Jos Geboers Eerstegraads connectie1steManaging Director at ECCT B.V. (trading name: Confrerie-Clinique)
2 mnd Al vele jaren werken we met de farmaceutische industrie samen om een microchip in de medicijnstrip (blister) te integreren.
De (NXP) chip monitort zeer nauwkeurig wat er met de pillenblister (maar ook voor potjes of flacons maar ook spuitjes) gebeurt. Worden de pillen goed bewaart en is er niet met de blister geknoeid bijvoorbeeld en zijn de medicijnen wel echt (medicijn authenticiteit), en zijn ze door een geautoriseerde apotheker uitgegeven, en welke! Het uitlezen van de (extreem goed beveiligde) chip is met iedere Smartphone simpel te doen maar ook met professionele scanners in de apotheek. Heruitgeven kan dus echt op een superveilige manier. De farmaceutische industrie heeft geen haast om dit snel in te voeren om voor hun moverende reden, maar die hebben niet te maken met her-uitgifte maar veel meer met dat de (goedkope) chip heel veel logistieke en productie-data bevat en dat is erg handig. Wanneer de blister wel gebruikt wordt, dan meet die ook nog eens therapietrouw en of het medicijn nog niet de expiratiedatum heeft bereikt en goed bewaard is. De chip is dus niet alleen maar nuttig als de pillen terugkomen! De overheid, maar ook de zorgverzekeraars zouden hier een stimulerende rol kunnen spelen, om dit snel in te voeren.
In verband met de ruilverkaveling is de weg onderdeel van een route zoals beschreven in het document Weerijs-Zuid - Uitvoeringsplan Breedbroeken (zie 5.2.5 Recreatie, pagina 27). Hiervoor heeft de gemeente een omgevingsvergunning verleend.
In het kader van de ruilverkaveling is de weg afgesplitst tot twee zelfstandige kadastrale percelen genummerd RBG K-758 en RBG K-759.
Beiden met omschrijving wegen in de kadastrale documentatie.