De petitionaris heeft haar studie Mediarecht afgerond en wacht op haar cijfer. Tijd voor een overzicht van gerechtelijke dwalingen die fototrollen gebruiken om mensen onder druk te zetten en te laten betalen.
Op eigen naam schade vorderen
Ik zie steeds meer blafbrieven namens grote partijen als ANP, Reuters, AFP en Alamy. Partijen die op eigen naam schade vorderen en waar de fotograaf zelf vermoedelijk geen cent van ziet.
Nieuw voor mij was dat Copytrack namens DPG Media meer dan duizend brieven in één week verstuurt. Vermoedelijk blijven de ‘boetes’ van DPG Media onder de € 500,- en die worden niet aan mij voorgelegd, vandaar dat ik het niet wist.
DPG Media krijgt weliswaar een vrijwel onbeperkte licentie van de fotograaf, maar fotografen behouden hun auteursrecht en dragen het niet over.
Helaas vragen gedupeerden zelden naar bewijs dat eisers gerechtigd zijn om op eigen naam schade te vorderen en moet ik de eerste kantonrechter nog tegenkomen die geen genoegen neemt met een bewijsaanbod. Een bewijsaanbod dat tegenwoordig bijna standaard is terwijl de wet voorschrijft dat alle bewijsmiddelen bij dagvaarding moeten worden overlegd, de substantiëringsplicht, art. 111.3 Rv.
Vraag je wél naar bewijs, dan win je.
Verwijtbaarheid
De term diefstal voor een onopzettelijke inbreuk is ongepast. Diefstal is een misdrijf, daar doe je aangifte van en dat valt onder strafrecht. Fototrollen willen geen straf maar schadevergoedingen. Ze beschuldigen je van een onrechtmatige handeling. Dat is geen misdrijf, je dient enkel schade te vergoeden en het valt onder civielrecht.
Een inbreuk moet verwijtbaar zijn om voor schadevergoeding in aanmerking te komen. Cruciale vraag is of jij wist, of redelijkerwijs had kunnen weten dat je rechten schond. Voor foto’s die automatisch verschijnen via een feed of een link die je deelt is de uitgever aansprakelijk. Voor foto’s die een ander plaatst de ander. En bij foto’s die anoniem zijn uitgegeven kun je mijn inziens niet verwachten dat je voor niet-commercieel gebruik uitgebreid onderzoek doet naar de rechthebbende.
Bij deze recente zaak zou ik zelf ingezet hebben op verwijtbaarheid.
Naamsvermelding
Alleen de fotograaf zelf heeft recht op naamsvermelding en op schadevergoeding voor het ontbreken van naamsvermelding. Het is een persoonlijkheidsrecht dat niet overgedragen kan worden. Een werkgever, een uitgever, opdrachtgever of rechtenbeheerder heeft geen recht op naamsvermelding, noch op schadevergoeding voor het ontbreken ervan. Daar is duidelijke jurisprudentie over.
Zo heeft Roel Dijkstra geen recht op schadevergoeding wegens ontbreken naamsvermelding bij de beroemde foto’s van Bokito.
Het recht op naamsvermelding vervalt zodra de foto met toestemming van de fotograaf zonder naamsvermelding is uitgegeven. Een aantal partijen geven bewust foto's anoniem uit om vervolgens blafbrieven te versturen.
Onderbouwing schade
De wet gaat uit van daadwerkelijke schade. Schadevergoedingen zijn zelden deugdelijk onderbouwd en rechters gaan ondanks gemotiveerde betwisting vaak mee in de opgeklopte bedragen. Fototrollen gebruiken dat om hoge bedragen af te dwingen.
Helaas vragen gedaagden zelden naar bewijs van het tarief dat ten tijde van de inbreuk gold. Rechter schat dan het tarief of sluit aan bij de tarieven van Stichting Beeld Anoniem of bij tarieven uit eerdere jurisprudentie.
Het door professionals vaak gegeven advies, betaal het normale tarief met een kleine opslag, raad ik ten zeerste af. Je verhoogt mijn inziens de kans dat ze je voor de rechter slepen. Je betwist immers niet dat zij gerechtigd zijn èn erkent verwijtbaar gehandeld te hebben.
Fotograaf zonder blafjurist
Het gevolg van de toenemende hoeveelheid blafbrieven voor partijen die de rechten niet hebben is dat het voor de fotograaf met een serieuze claim steeds lastiger wordt om zelf zijn rechten te handhaven.
Waardeer het als de fotograaf zelf contact opneemt en probeer het zonder tussenkomst van een jurist op te lossen. Voor beide kanten lopen de kosten anders snel op.
Mijn advies als de fotograaf je zelf benaderd is zonder enige discussie een billijke schadevergoeding over te maken. Voor een particulier, kleine stichting of sportvereniging €25 tot €50,-. Voor commercieel gebruik €100 tot €250,-.
Nieuwe afleveringen Kafka
Tot slot, de serie artikelen op LinkedIn over mijn ervaringen met de overheid is aangevuld met deel 4 over Rechtbanken en deel 5 over de Nationale Ombudsman.
Nog een lange weg te gaan. Promoot de petitie en deel je ervaringen met fototrollen online.
Groet!
De petitionaris
De petitie bleef helaas lang op 900+ handtekeningen steken. Ik heb de datum verlengd, zodat meer mensen de kans krijgen hun stem te laten horen!
Warme groet, Maria..
De petitionaris van de petitie Maak 30 de norm in de bebouwde kom vraagt u de petitie te ondertekenen.
"Waarom staan er duizenden borden 30km/u in Amsterdam en de komende jaren in steeds meer steden en dorpen? Omdat in de wet staat dat 50km/u de norm is in de bebouwde kom en 30 de uitzondering.
Op 26 juni bracht Amsterdam het nieuws naar buiten dat 30km/u goed heeft gewerkt op basis van onderzoek. Minder ongelukken.
Minder herrie. Minder hardrijders. Bevolking positief erover.
Alle doemdenkers kregen ongelijk. Geen problemen met de aanrijtijden van hulpverleners. Het openbaar vervoer had er minder last van dan verwacht. De luchtkwaliteit werd er niet slechter door.
Het is allemaal in lijn met eerdere onderzoeken elders in de wereld waar de maatregel is ingevoerd.
Dus, nu landelijk graag!
Dag allemaal. We zitten inmiddels op 435 handtekeningen!
Er zijn ook artikelen verschenen over de petitie in het lokale weekblad (online en in het krantje).
Daarnaast hebben de Vrienden van Duivendrecht het ook geagendeerd in hun column voor ‘Drechtje spreekt’.
Misschien hebben jullie het al gedaan, maar zouden jullie de link nog willen doorsturen naar andere mensen die ook met de problematiek te maken hebben? Er is een verkorte link die doorgestuurd kan worden:
https://afvalinduivendrecht.petities.nl/
Ontzettend bedankt allemaal.
(Naar aanleiding van het artikel van RTV Noord, 25 juni 2025: Kogel door de kerk: hier komt het nieuwe gemeentehuis van gemeente Het Hogeland.)
Het nieuwe gemeentehuis van de gemeente Het Hogeland komt definitief in Winsum — inmiddels 11 miljoen euro duurder dan oorspronkelijk voorgesteld. En we weten allemaal dat het slechts een tussenstand is en géén eindbedrag.
De teller loopt straks rustig door naar tachtig tot honderd miljoen.
Terwijl de lasten voor inwoners blijven stijgen, bouwt het eigenwijze bestuur aan een bureaucratisch paradijs.
In het artikel worden alleen Winsum, Leens en Uithuizen genoemd. Bedum komt al niet eens meer voor. Het bevestigt wat veel inwoners al langer voelen: Bedum staat niet meer op de Hogelandse kaart. Er wordt doelbewust afstand gecreëerd — en onze bestuurlijke status is geruisloos afgepakt.
Een gemeentehuis is méér dan een gebouw. Het staat symbool voor nabijheid, zeggenschap en herkenbaarheid. Daarom komt er in Winsum ook geen kantoor (die staat er al), maar een nieuw kasteel. Terwijl Bedumers te horen kregen dat hun gemeentehuis “niet meer nodig” was omdat “alles toch online kan”, wordt er in Winsum rustig verder gebouwd aan een bestuurscentrum vol prestige, stenen macht en luxe werkplekken.
Voor tientallen miljoenen wordt er een paleis uit de grond gestampt, terwijl de afstand tot de inwoners en het verval binnen de gemeente alleen maar groter wordt. De overige gemeentehuizen verdwijnen geruisloos in de prullenbak. Je spreekt hier van kapitaalvernietiging die zijn weerga niet kent. Geld dat ooit met gemeenschapsgeld is geïnvesteerd, wordt stilletjes afgeschreven — om plaats te maken voor één groot centraal paleis, wat totaal overbodig is.
Voor Bedum is dit helaas geen verrassing, maar wéér een bevestiging. En dat roept een simpele, fundamentele vraag op: Voelen wij ons nog vertegenwoordigd in deze gemeente?
Wat ons betreft is het tijd voor een nieuwe koers. Als de bestuurscultuur niet verandert, dan verandert oud gemeente Bedum van richting. Niet uit frustratie, maar uit visie. Omdat wij geloven in een bestuur dat dichtbij staat, aanspreekbaar is en snapt wat er speelt.
De weg vooruit begint hier. Samen. Vreedzaam. Democratisch. Teken de petitie vandaag nog.
Teken de petitie om onze wijken Bouwlust en Vrederust bereikbaar en betaalbaar te houden voor bewoners en bezoekers. Betaald parkeren is een oneerlijke extra last die onze leefbaarheid aantast zonder duidelijke meerwaarde. .
Volgende week dinsdag wordt de petitie aangeboden aan de wethouder.
De situatie in de straat is nu éénrichting.
Het is de gemeente opgevallen dat het nog geen grote problemen oplevert.
Na 25 juli blijft het voorlopig éénrichting.
In september meten ze wat het effect is op de rest van de wijk. Dit doen ze met telslangen en een wijkbericht.
Conciërge Pepijn is al jarenlang een vertrouwd gezicht op onze basisschool. Hij is niet alleen degene die zorgt voor orde en netheid, maar ook degene die altijd klaarstaat voor de kinderen, ouders en leerkrachten, met een luisterend oor, zijn dagelijkse vrolijkheid, een grapje of gewoon een helpende hand..