De aanwezige commercieel directeur Jessica van der Waal wekte de indruk dat zij niet op de hoogte is dat ANP wappert met de rechten van freelance fotografen. Ik vermoed fotografen zelf ook niet. Je moet kennis van de wet hebben om te doorzien dat ANP het auteursrecht moet BEZITTEN om schadevergoeding bij schending ervan te kunnen vorderen.

Tweede poging
Niet getreurd. Ik heb rekening gehouden met het risico dat de rechter de rechtspersoon niet zou wijzigen en heb afgelopen oktober de juiste rechtspersoon gedagvaard. Oktober 2025 volgt een nieuwe poging. Voor de proceskosten ben ik een crowdfunding opgestart.
Obstakel dit keer wordt de herroepingstermijn. Het dagvaarden voor een herroepingszaak dient te gebeuren binnen drie maanden nadat de gronden voor herroeping bekend zijn geworden.
Verkeerde rechtspersoon is geen grond, dat had ik de deurwaarder uit kunnen laten zoeken. $%!# Netjes gezegd: ik had meer klantgerichtheid verwacht van een deurwaarder die het dubbele tarief rekent.
Ik dagvaardde op basis van een vermoeden en dat vermoeden blijkt juist. Ik weet sinds 1 augustus dat de fotograaf een deel van de door mij betaalde schadevergoeding heeft gekregen. Het ultieme bewijs dat Hollandse Hoogte niet op EIGEN NAAM mocht vorderen.

De Rijdende rechter
Met de kennis van nu keek ik de uitzending van de Rijdende rechter van maart 2017 terug. Ik nam contact op met de ‘fotodief’ en ook bij haar bleek de naam van de fotograaf in het gehele voortraject en in de processtukken niet voor te komen. Uiteraard zal de fotograaf in deze kwestie vanwege alle publiciteit zijn rechtmatige deel hebben gekregen. Maar Hollandse Hoogte had, net als in mijn zaak, MEDE NAMENS de fotograaf moeten vorderen.
Grappig om mijn woorden van destijds, toen ik nog geen idee had van het misbruik van fotorechten, terug te lezen. Hoe ik er nu over denk lees je hier.
De dame uit de uitzending schreef een stukje naar aanleiding van ons telefoongesprek.

Overig nieuws
Het boek over fotorecht vordert gestaag. Door dingen uit te zoeken en op een rijtje te zetten leer ik er zelf ook een boel van. Dat de auteurswet gedateerd is blijft een ding. Onbegrijpelijk dat de term hyperlink, hyperlinks zijn de bouwstenen van internet, ontbreekt. Ik ontdekte de term echter wel in de wet voor uitgevers.

De meldingen van claims blijven binnen komen. En of ik al niet genoeg ‘munitie’ heb, ik vond een door ANP geclaimde foto terug bij Alamy onder een andere naam van de fotograaf.

Voorlopig moet ik dus nog wel even door. Teken en deel de petitie! Deel je ervaringen online. Een desinfecterend zonnetje is hard nodig met een pers die onderdeel is van het probleem.

En steun mijn gerechtelijke stappen tegen ANP door een donatie te doen of bekendheid te geven aan de crowdfunding: alle kleine beetjes helpen.

Groet! De petitionaris

En de hoorzitting met ANP zit er weer op. Een uitspraak volgt als het goed is in januari, maar of dat de einduitspraak zal zijn weet ik niet.

Het lelijke van lijdelijk
Bij kantonzaken oordeelt de rechter lijdelijk. Dat betekent dat hij alleen beslist over de geschilpunten die partijen zelf naar voren brengen en een afwachtende houding aanneemt. Partijen die in persoon procederen bij fotozaken betwisten zelden dat de eisende partij de rechten heeft. Ik heb dat destijds ook niet gedaan en dan moet de rechter ervanuit gaan dat eiser de rechten heeft. In deze uitspraak heeft de rechter daar expliciet een opmerking over gemaakt: “gedaagde heeft niet betwist dat ANP auteursrechthebbende is van de in haar databank opgenomen foto, zodat de kantonrechter dit als vaststaand aanneemt.”

Linkbelasting
Uitgevers willen graag betaald worden voor de nieuwsfragmenten die bij hyperlinks verschijnen op de grote platforms en daar is jarenlang voor gelobbyd. Door de negatieve gevolgen van linkbelasting in enkele lidstaten is het uiteindelijk niet in de wet terechtgekomen. Desalniettemin willen uitgevers DPG Media, Mediahuis Nederland en Mediahuis NRC dat gebruikers van openbare feeds gaan betalen voor overname van nieuwsfragmenten getuige deze uitspraak. Gelukkig oordeelde de rechter dat nieuwsfragmenten met thumbnails en een hyperlink onder het citaatrecht vallen. Grappig is dat daarbij het vergeten citaatrecht van art. 15a.2 ineens om de hoek kwam kijken, een artikel dat ik net ontdekt had door de research voor mijn boek.

Pictoright
Pictoright sluit collectieve overeenkomsten af voor het hergebruik van uitgegeven foto’s en ontvangt geld van stichting Thuiskopie, Reprorecht en dergelijke. Ze proberen momenteel een collectieve overeenkomst voor hergebruik af te sluiten met Meta, maar kunnen het niet eens worden over de prijs. Pictoright heeft daarom een rechtszaak aangespannen. Dat lijkt op eerste gezicht een goede zaak, fotografen worden dan betaald voor de beelden die op Facebook en Instagram verschijnen. Maar het betekent wel dat het gebruik op Facebook en Instagram dan rechtmatig wordt en de individuele fotograaf dat gebruik moet toestaan. De rechter heeft nader onderzoek gelast over hoe groot het aandeel van foto’s is die door Pictoright beheerd worden. Overigens hebben nog niet alle bij Pictoright aangesloten fotografen de gewijzigde voorwaarden waarmee Pictoright gemachtigd wordt om een overeenkomst met Meta af te sluiten geaccepteerd.

Persoonlijk vind ik het instituut Pictoright niet meer van deze tijd. Er is geen één op één relatie tussen het hergebruik en de vergoeding, terwijl dat vandaag de dag allang gekoppeld zou kunnen zijn. Een beheerorganisatie kan fotobestanden op een server zetten en aangeslotenen zouden moeten kunnen aanvinken welke partijen toegang hebben tot die server. Dan kan de vergoeding afgestemd worden op het aantal keren dat een foto opgevraagd wordt.

Mijn eigen rechtszaak met ANP
Donderdag 12 december was de hoorzitting. Mijn gemachtigde was verhinderd waarop mijn uitgever de honneurs heeft waar genomen. Inhoudelijk krijg ik denk ik wel gelijk, Hollandse Hoogte heeft gelogen dat zij rechthebbende was en had mede namens de fotograaf moeten procederen.

De rechter dient echter eerst nog te beslissen of de rechtspersoon gewijzigd gaat worden. ANP meent dat ik dat wijzigingsverzoek bij akte had moeten doen. Ik had dat in de repliek willen doen, doch de rechter gelastte een zitting waardoor de repliek is komen te vervallen. Wel is het in een brief aan de rechtbank in augustus ter sprake gekomen en staat het in het pleidooi, maar of dat voldoende is? Ter zitting weigerde ANP in te stemmen met een wijziging. In ieder geval heb ik de juiste ANP alvast gedagvaard mocht de rechter de rechtspersoon niet willen wijzigen, dan pak ik de zaak oktober 2025 weer op.
Ook moet de rechter nog beslissen over de herroepingstermijn. ANP meent dat ik dat direct na vonnis had moeten aankaarten, dan wel na de verloren uitspraak van ANP, dan wel op het moment dat ik op onderzoek ben uitgegaan. Ik meen dat de termijn pas loopt op het moment dat het bedrog bewezen is. Mijn gemachtigde, de olijkerd, zei da’s iets voor de hoge raad wanneer een herroepingstermijn ingaat. De bureaucratie vind ik nog het frustrerendste aan procederen. Ik overweeg aangifte van valsheid in geschrifte mocht ik op de herroepingstermijn de zaak verliezen, dan wordt het hopelijk opgepakt door het OM.

Vonnis staat op voor 10 januari 2025.

Ik moet dus nog wel even door, tot volgend jaar maar weer. Ik vind het best een fijne bubbel dezer dagen eigenlijk. Er zijn grotere problemen.

Strijd mee tegen de fototrollen
Promoot de petitie en deel je ervaringen met fototrollen online! Of steun mijn werk met een financiële bijdrage.

Groet! De petitionaris

Onze auteurswet is zo gedateerd dat het logisch is dat er geen eenduidige jurisprudentie is zodra het over publicaties op internet gaat. Van digibeten kun je niet verwachten dat ze het verschil kennen tussen een hotlink en een hyperlink en ik leg dat graag uit.

Echter, drie hele lelijke uitspraken met advocaat Kitty van Boven in de hoofdrol binnen een maand tijd deden mij beseffen dat uitleggen, onderwijs of een update van de auteurswet totaal geen zin heeft. Rechters en advocaten houden de afpersingspraktijken in stand. Ze bakkeleien, stevig betaald, over futiliteiten en duwen mensen willens en wetens de financiële afgrond in. Er is geen rechtsbescherming, procederen over stockfoto's gaat helemaal niet over rechtvaardigheid, het zijn juristenfeestjes.

Pieter Pannevis
Een foto van 2 haringen waarbij Kitty van Boven waarschijnlijk verwezen heeft voor de voor Pannevis gunstige jurisprudentie uit 2018 van Broodje Ros. Schadevergoeding weer eens gebaseerd op de tarieven van Stichting Foto Anoniem met een volledige proceskostenveroordeling door rechtbank Noord Nederland. Vishandel Sontplein mocht 3.400 euro dokken terwijl de persoon die de foto op de Facebookpagina geplaatst had al voor 650 euro had geschikt.

René Hendriks
Deze fotograaf beheert twee websites; regio15.nl en district8.net. Al jaren wappert hij met de auteursrechten van de bij de websites aangesloten freelance fotografen en nu had eindelijk eens een rechter gevraagd of hij daar überhaupt wel toe gerechtigd was. Rechtbank Gelderland heeft genoegen genomen met MONDELINGE verklaringen. En dat is nog niet eens het ergste. Het ging hier over ingesloten nieuwsfeeds wat toegestaan is onder citaatrecht, art. 15a.2 Aw. Maar liefst 65.000 euro moet er betaald worden, de eigen proceskosten komen daar nog eens bovenop.

Analoog versus digitaal
Op het door Roel Dijkstra verloren hoger beroep over een portretfoto is een noot verschenen dat hij de zaak had kunnen winnen met dat het portretrecht van art. 19.3 Aw alleen geldt voor analoge publicaties. Kitty van Boven heeft vermoedelijk een hoger beroep uitgelokt door een kleine onvermogende stichting te laten winnen in eerste aanleg. Hof Arnhem-Leeuwarden gaat mee in het geneuzel over analoog versus digitaal. De AVG wordt wederom volledig genegeerd terwijl een in opdracht gemaakte portretfoto een persoonsgegeven is dat de fotograaf niet zonder toestemming, anders dan bij opdracht bepaald, mag gebruiken. Zo’n fotograaf kan dus niet eens inkomsten zijn misgelopen. Het hof moffelt de naam van Kitty van Boven weg, daar staat een mij bekende ‘katvanger’. Schade voor de stichting 20.000 euro waarvan twee derde voor de uren van de eigen advocaat die eveneens de AVG niet ter sprake bracht.

Ik stond weer eens op het punt om de handdoek in de ring te gooien. Maar ja, niemand die het stokje van mij over kan nemen, daarvoor zit ik te diep in de beerput. En de meldingen blijven maar binnenkomen. Een desinfecterend zonnetje is het enige dat ik kan doen, mijn tijd en frustratie dus maar in een lang artikel gestopt.

Mijn eigen rechtszaak met ANP
Zie ook het vorige nieuwsbericht dat er geheel aan gewijd was. Rechtbank Rotterdam heeft een zitting ingepland op 12 december. Ondanks mijn verzoek, dat gesteund werd door ANP, eerst uitspraak te doen over de twee niet-inhoudelijke verweren van ANP. Het lijkt ons weinig zin hebben om de zaak inhoudelijk te bespreken als de zaak afgewezen wordt wegens niet ontvankelijk. Daar lopen de kosten voor beide partijen nodeloos van op. De herroepingstermijn verloopt ruim voor de zittingsdatum. Ik ga dus voor het geval de rechtbank de zaak ter zitting of erna de zaak niet ontvankelijk verklaard nu alvast de holding van ANP dagvaarden. Anders komt er geen inhoudelijke beoordeling. Ik baal van de vertraging en bureaucratie.
PS, zitting is openbaar. Mocht je in de gelegenheid zijn... Hoe meer toeschouwers, hoe kleiner de kans op een achterkamertjesvonnis.

Strijd mee tegen de fototrollen
Promoot de petitie en deel je ervaringen met fototrollen online! Of steun mijn werk met een financiële bijdrage.

Groet! De petitionaris