De petitionaris heeft haar studie Mediarecht afgerond en wacht op haar cijfer. Tijd voor een overzicht van gerechtelijke dwalingen die fototrollen gebruiken om mensen onder druk te zetten en te laten betalen.
Op eigen naam schade vorderen
Ik zie steeds meer blafbrieven namens grote partijen als ANP, Reuters, AFP en Alamy. Partijen die op eigen naam schade vorderen en waar de fotograaf zelf vermoedelijk geen cent van ziet.
Nieuw voor mij was dat Copytrack namens DPG Media meer dan duizend brieven in één week verstuurt. Vermoedelijk blijven de ‘boetes’ van DPG Media onder de € 500,- en die worden niet aan mij voorgelegd, vandaar dat ik het niet wist.
DPG Media krijgt weliswaar een vrijwel onbeperkte licentie van de fotograaf, maar fotografen behouden hun auteursrecht en dragen het niet over.
Helaas vragen gedupeerden zelden naar bewijs dat eisers gerechtigd zijn om op eigen naam schade te vorderen en moet ik de eerste kantonrechter nog tegenkomen die geen genoegen neemt met een bewijsaanbod. Een bewijsaanbod dat tegenwoordig bijna standaard is terwijl de wet voorschrijft dat alle bewijsmiddelen bij dagvaarding moeten worden overlegd, de substantiëringsplicht, art. 111.3 Rv.
Vraag je wél naar bewijs, dan win je.
Verwijtbaarheid
De term diefstal voor een onopzettelijke inbreuk is ongepast. Diefstal is een misdrijf, daar doe je aangifte van en dat valt onder strafrecht. Fototrollen willen geen straf maar schadevergoedingen. Ze beschuldigen je van een onrechtmatige handeling. Dat is geen misdrijf, je dient enkel schade te vergoeden en het valt onder civielrecht.
Een inbreuk moet verwijtbaar zijn om voor schadevergoeding in aanmerking te komen. Cruciale vraag is of jij wist, of redelijkerwijs had kunnen weten dat je rechten schond. Voor foto’s die automatisch verschijnen via een feed of een link die je deelt is de uitgever aansprakelijk. Voor foto’s die een ander plaatst de ander. En bij foto’s die anoniem zijn uitgegeven kun je mijn inziens niet verwachten dat je voor niet-commercieel gebruik uitgebreid onderzoek doet naar de rechthebbende.
Bij deze recente zaak zou ik zelf ingezet hebben op verwijtbaarheid.
Naamsvermelding
Alleen de fotograaf zelf heeft recht op naamsvermelding en op schadevergoeding voor het ontbreken van naamsvermelding. Het is een persoonlijkheidsrecht dat niet overgedragen kan worden. Een werkgever, een uitgever, opdrachtgever of rechtenbeheerder heeft geen recht op naamsvermelding, noch op schadevergoeding voor het ontbreken ervan. Daar is duidelijke jurisprudentie over.
Zo heeft Roel Dijkstra geen recht op schadevergoeding wegens ontbreken naamsvermelding bij de beroemde foto’s van Bokito.
Het recht op naamsvermelding vervalt zodra de foto met toestemming van de fotograaf zonder naamsvermelding is uitgegeven. Een aantal partijen geven bewust foto's anoniem uit om vervolgens blafbrieven te versturen.
Onderbouwing schade
De wet gaat uit van daadwerkelijke schade. Schadevergoedingen zijn zelden deugdelijk onderbouwd en rechters gaan ondanks gemotiveerde betwisting vaak mee in de opgeklopte bedragen. Fototrollen gebruiken dat om hoge bedragen af te dwingen.
Helaas vragen gedaagden zelden naar bewijs van het tarief dat ten tijde van de inbreuk gold. Rechter schat dan het tarief of sluit aan bij de tarieven van Stichting Beeld Anoniem of bij tarieven uit eerdere jurisprudentie.
Het door professionals vaak gegeven advies, betaal het normale tarief met een kleine opslag, raad ik ten zeerste af. Je verhoogt mijn inziens de kans dat ze je voor de rechter slepen. Je betwist immers niet dat zij gerechtigd zijn èn erkent verwijtbaar gehandeld te hebben.
Fotograaf zonder blafjurist
Het gevolg van de toenemende hoeveelheid blafbrieven voor partijen die de rechten niet hebben is dat het voor de fotograaf met een serieuze claim steeds lastiger wordt om zelf zijn rechten te handhaven.
Waardeer het als de fotograaf zelf contact opneemt en probeer het zonder tussenkomst van een jurist op te lossen. Voor beide kanten lopen de kosten anders snel op.
Mijn advies als de fotograaf je zelf benaderd is zonder enige discussie een billijke schadevergoeding over te maken. Voor een particulier, kleine stichting of sportvereniging €25 tot €50,-. Voor commercieel gebruik €100 tot €250,-.
Nieuwe afleveringen Kafka
Tot slot, de serie artikelen op LinkedIn over mijn ervaringen met de overheid is aangevuld met deel 4 over Rechtbanken en deel 5 over de Nationale Ombudsman.
Nog een lange weg te gaan. Promoot de petitie en deel je ervaringen met fototrollen online.
Groet!
De petitionaris
Zondag 24 mei zal het afschaffen van deelbemiddeling en de huidige aanscherping van de regels mbt deelbemiddeling ter sprake komen bij Mooi! weer de leeuw! Allerlei gezinnen zullen bij Paul in de show aanwezig zijn, kijken dus!.
De petitie zal afgelopen zijn op 1 januari 2010. De 10 000 handtekeningen zijn (mede dankzij de schriftelijke petitie) bijna binnen! Toch willen we nog even beroep doen aan al degene die deze petitie volgen! vraag je vrienden, famillie en kenissen ook om de petitie te tekenenen. Elke stem telt en voor elke stem zijn we heel erg dankbaar! .
Op 27 augustus wordt om 13.30 de petitie fiets veiliger Amsterdam overhandigd aan wethouder Gerson. Kom ook.
Locatie is het plein bij de ingang van het Muziektheater aan de Amstel. Om 13.30 zullen 67 zwarte ballonnen worden opgelaten om aandacht te vragen voor de 67 blackspot die Amsterdam nog steeds telt. Daarna zal een ontmoeting plaatsvinden met de wethouder. Met de overhandiging van de petitie vraagt het comité van bezorgde ouders dat de petitie heeft gestart aandacht voor de fiets veiligheid van Amsterdam. Meer dan 7000 Amsterdammers hebben de petitie tot nu toe ondertekend en onderschrijven daarmee het 10-puntenplan dat van Amsterdam een fiets veiligere stad kan maken.
ONDERTEKENEN KAN NOG STEEDS!
Het schooljaar is weer begonnen. Fietsende kinderen en scholieren zijn kwetsbaar in het drukke Amsterdamse verkeer.Dodelijke ongelukken in de afgelopen jaren zijn de aanleiding om aan bestuurders en politici van Amsterdam te vragen fiets veiligheid hoog op de Amsterdamse politieke agenda te plaatsen. Amsterdam moet structureel aan de slag met fiets veiligheid, blackspots moeten direct worden aangepakt voordat er meer slachtoffers vallen.
Zoals uit het Parool artikel van 8 juli blijkt is er nog volop werk te verzetten in Amsterdam voordat Amsterdam fietsveiliger wordt. Een blackspot wordt een blackspot als er in 3 jaar tijd meer dan 6 ongelukken gebeuren met slachtoffers.
Ik ben benieuwd hoeveel plekken er zijn als we de definitie van blackspot veranderen naar bijvoorbeeld 3 ongelukken in 3 jaar hetgeen toch ook een teken is van een onveilige situatie.
Onder andere gebrek aan geld en politieke verdeeldheid zorgen er voor dat er niet doortastender wordt opgetreden.
Lees het hele artikel op:
http://bloggers.nl/fietsveiliger/
Dit is het adres van het blog dat hoort bij de petitie fiets veiliger Amsterdam. Alle Amsterdammers die hun ervaring willen delen over fiets veiligheid en alle Amsterdamse organisaties die al iets doen op het gebied van fietsveiligheid kunnen hier een reactie achterlaten.
op twitter worden berichten geplaatst op het adres
http://twitter.com/fietsveiliger.
Ondanks vele berichten van organisaties die tegen het fonds zijn is dit nog steeds niet officieel van de baan. Ondanks toezegging om voor de zomer een besluit te nemen. Zolang er geen toezegging is blijft de petitie open. Mocht iemand vernemen via welke weg og media bron dat er definitief een besluit is genomen dan hoor ik het graag via 1 van de fora die vermeld staan..
Het centrale register waar je je uit kan laten schrijven voor het ontvangen van reclame slaat niet op dit soort relatiemagazines.
Dit register zou een extra optie op kunnen nemen waarin je aan kan geven dat je er geen prijs op stelt om de krantjes te ontvangen van je provider, verzekeraar, en zo verder.