De petitionaris heeft haar studie Mediarecht afgerond en wacht op haar cijfer. Tijd voor een overzicht van gerechtelijke dwalingen die fototrollen gebruiken om mensen onder druk te zetten en te laten betalen.
Op eigen naam schade vorderen
Ik zie steeds meer blafbrieven namens grote partijen als ANP, Reuters, AFP en Alamy. Partijen die op eigen naam schade vorderen en waar de fotograaf zelf vermoedelijk geen cent van ziet.
Nieuw voor mij was dat Copytrack namens DPG Media meer dan duizend brieven in één week verstuurt. Vermoedelijk blijven de ‘boetes’ van DPG Media onder de € 500,- en die worden niet aan mij voorgelegd, vandaar dat ik het niet wist.
DPG Media krijgt weliswaar een vrijwel onbeperkte licentie van de fotograaf, maar fotografen behouden hun auteursrecht en dragen het niet over.
Helaas vragen gedupeerden zelden naar bewijs dat eisers gerechtigd zijn om op eigen naam schade te vorderen en moet ik de eerste kantonrechter nog tegenkomen die geen genoegen neemt met een bewijsaanbod. Een bewijsaanbod dat tegenwoordig bijna standaard is terwijl de wet voorschrijft dat alle bewijsmiddelen bij dagvaarding moeten worden overlegd, de substantiëringsplicht, art. 111.3 Rv.
Vraag je wél naar bewijs, dan win je.
Verwijtbaarheid
De term diefstal voor een onopzettelijke inbreuk is ongepast. Diefstal is een misdrijf, daar doe je aangifte van en dat valt onder strafrecht. Fototrollen willen geen straf maar schadevergoedingen. Ze beschuldigen je van een onrechtmatige handeling. Dat is geen misdrijf, je dient enkel schade te vergoeden en het valt onder civielrecht.
Een inbreuk moet verwijtbaar zijn om voor schadevergoeding in aanmerking te komen. Cruciale vraag is of jij wist, of redelijkerwijs had kunnen weten dat je rechten schond. Voor foto’s die automatisch verschijnen via een feed of een link die je deelt is de uitgever aansprakelijk. Voor foto’s die een ander plaatst de ander. En bij foto’s die anoniem zijn uitgegeven kun je mijn inziens niet verwachten dat je voor niet-commercieel gebruik uitgebreid onderzoek doet naar de rechthebbende.
Bij deze recente zaak zou ik zelf ingezet hebben op verwijtbaarheid.
Naamsvermelding
Alleen de fotograaf zelf heeft recht op naamsvermelding en op schadevergoeding voor het ontbreken van naamsvermelding. Het is een persoonlijkheidsrecht dat niet overgedragen kan worden. Een werkgever, een uitgever, opdrachtgever of rechtenbeheerder heeft geen recht op naamsvermelding, noch op schadevergoeding voor het ontbreken ervan. Daar is duidelijke jurisprudentie over.
Zo heeft Roel Dijkstra geen recht op schadevergoeding wegens ontbreken naamsvermelding bij de beroemde foto’s van Bokito.
Het recht op naamsvermelding vervalt zodra de foto met toestemming van de fotograaf zonder naamsvermelding is uitgegeven. Een aantal partijen geven bewust foto's anoniem uit om vervolgens blafbrieven te versturen.
Onderbouwing schade
De wet gaat uit van daadwerkelijke schade. Schadevergoedingen zijn zelden deugdelijk onderbouwd en rechters gaan ondanks gemotiveerde betwisting vaak mee in de opgeklopte bedragen. Fototrollen gebruiken dat om hoge bedragen af te dwingen.
Helaas vragen gedaagden zelden naar bewijs van het tarief dat ten tijde van de inbreuk gold. Rechter schat dan het tarief of sluit aan bij de tarieven van Stichting Beeld Anoniem of bij tarieven uit eerdere jurisprudentie.
Het door professionals vaak gegeven advies, betaal het normale tarief met een kleine opslag, raad ik ten zeerste af. Je verhoogt mijn inziens de kans dat ze je voor de rechter slepen. Je betwist immers niet dat zij gerechtigd zijn èn erkent verwijtbaar gehandeld te hebben.
Fotograaf zonder blafjurist
Het gevolg van de toenemende hoeveelheid blafbrieven voor partijen die de rechten niet hebben is dat het voor de fotograaf met een serieuze claim steeds lastiger wordt om zelf zijn rechten te handhaven.
Waardeer het als de fotograaf zelf contact opneemt en probeer het zonder tussenkomst van een jurist op te lossen. Voor beide kanten lopen de kosten anders snel op.
Mijn advies als de fotograaf je zelf benaderd is zonder enige discussie een billijke schadevergoeding over te maken. Voor een particulier, kleine stichting of sportvereniging €25 tot €50,-. Voor commercieel gebruik €100 tot €250,-.
Nieuwe afleveringen Kafka
Tot slot, de serie artikelen op LinkedIn over mijn ervaringen met de overheid is aangevuld met deel 4 over Rechtbanken en deel 5 over de Nationale Ombudsman.
Nog een lange weg te gaan. Promoot de petitie en deel je ervaringen met fototrollen online.
Groet!
De petitionaris
Zoals u zich misschien herinnert is onze petitie gericht tot alle Kamerleden om een parlementaire enquête naar de effecten van marktwerking in de zorg te starten. Dit is zo, omdat het alleen op initiatief van Kamerleden, en met een meerderheid van stemmen mogelijk is om tot een dergelijk onderzoek te komen. Nu hebben wij de voorzitster van de Tweede Kamer, die officieel de vertegenwoordigster is van alle Kamerleden, niet bereid gevonden om uw handtekeningen (ondertussen bijna 15.000!) in ontvangst te nemen.
Zij heeft de petitie doorgespeeld naar de vaste Kamercommissie Zorg, en ook deze wil de petitie niet ontvangen. Er werd ons aangeraden om deze of gene fractie te vinden die de petitie wel in ontvangst wil nemen. Zeker is er wel een fractie te vinden die dat wil doen, maar dan schiet de hele petitie aan zijn doel voorbij, namelijk, dat we alle Kamerleden oproepen om initiatief te nemen of degeen die het neemt te ondersteunen. Wij zijn van mening dat de situatie in de zorg momenteel zó urgent is, dat onderzoek naar structurele verbetering de partij en portefeuille grenzen van de Kamerleden overstijgt. Om de petitie toch in de handen te krijgen van degenen tot wie de petitie is gericht, hebben wij besloten om eigenhandig de petitie aan de balie van de tweede Kamer af te geven, en een ontvangstbevestiging te vragen. We maken 150 kopieën, van de tekst, met een begeleidend schrijven, en brengen ook de handtekeningen daar waar ze horen: bij onze volksvertegenwoordigers. Binnen zes weken is de Kamer dan verplicht om antwoord te geven op de petitie. Wij zullen u op de hoogte houden van de voortgang en van onze volgende stappen, afhankelijk van de inhoud van dat antwoord natuurlijk. Wanneer us dat wilt volgen, en u bent nog niet op onze nieuwsbrief geabbonneerd, dan kan dat alsnog op de website van www.zorgcrisis.info Tijdens onze gang naar 12 mei zijn we in contact gekomen met andere actiegroepen en initiatieven. Zo is er nog een petitie die zich sterk maakt om de ontzieling in de zorg een halt toe te roepen. Ook deze wordt 12 Mei aangeboden. Samen zijn we dan al goed voor 20.000 (!) ondertekeningen. Dit is toch een geluid dat serieus genomen zou moeten worden! Zeker nu de SER in haar advies ‘SER 20100319 Advies Overheid én markt - het resultaat telt’ aangeeft dat er een dieper en breder onderzoek dan dat de SER uit kan voeren nodig is om een antwoord te kunnen geven op de vraag naar de feitelijke gevolgen van marktwerking in de zorg. Wij hopen dat u massaal het aanbieden van ook uw handtekening kracht bij wilt zetten door 12 Mei ook om 11.00 uur op het Plein in Den Haag te verschijnen en deel te nemen aan de zorgmanifestatie die tot 14.00 zal duren. vreedzaam strijdbare groet; de petitionaris
‘Qua milieu wordt het er alleen maar beter op met die nieuwe stal’, zegt varkensboer Peters in Wijchen. Zou het? De vergunning voor het grote kippenbedrijf in Groesbeek is geschorst omdat de ventilatoren niet sterk genoeg zijn om van zoveel kippen de geur tegen te houden.
En om tegen te houden wat je NIET ruikt: het fijnstof, en micro-organismen. Het blijkt dat luchtwassers heel precies moeten worden schoongehouden om goed te functioneren, en daar komt het vaak niet van. Maar het grootste bezwaar, ook van de vijf of zes varkensbedrijven in de buurt van Wijchen. is nog dat dieren vatbaar voor ziektes worden als ze levenslang worden opgesloten zonder bewegingsruimte, daglicht of frisse lucht. Dus het antibioticagebruik is heel sterk toegenomen, en door het uitrijden van mest zitten er in Nederland zelfs overal in de grond bacteriën die resistent zijn tegen antibiotica. Veel mensen die er werken of wonen hebben MRSA onder de leden. Als de stallen nog groter worden moeten er buitenlandse werknemers aangetrokken worden, zoals de Polen in de Rips, waarvoor extra huisvesting moest worden gevonden. Het is eentonig en stoffig werk dat Nederlanders liever niet doen. De werknemers krijgen gezondheidsklachtenklachten, zoals klachten aan de luchtwegen. We kunnen er de boeren er niet op aankijken, zij moeten werken binnen de grenzen van het huidige beleid en door dit beleid zit de helft van de boeren op het minimum-inkomen of minder. De nieuwe initiatieven voor coöperatieve samenbundeling en directe verkoop zoals 'Oregional' doet, bieden sommige boeren uitkomst, want dat scheelt hen 15 à 30 % in de winstmarge. En de milieu-doelstellingen van die coöperatie werpen hun vruchten al af: een varkensbedrijf in de Ooij voert nu hun biggen en zeugen met graan van eigen grond. Eerst werden de biggen verkocht aan een handelaar, maar nu houden ze minder zeugen en ze laten de biggen op hun eigen bedrijf verder groeien in hun ‘gesloten kringloop’ (voer - varken - mest op eigen bedrijf) . Voor die boer is het prettig te weten dat deze goede kwaliteit varkensvlees waar geen Braziliaanse soja aan te pas is gekomen niet als kiloknaller eindigt maar tegen een betere, redelijke prijs op de borden van de patiënten van de St Maartenskliniek in Nijmegen belandt. Maar dit soort ontwikkelingen moet niet alleen van onderop komen, en dat kan ook niet altijd. Onze overheid moet vanwege onze gezondheid en ons milieu een ander beleid voeren. En dan hoort het probleem van de schaalvergroting niet bij de provincies, waar het nu is neergelegd. Het hoort op het bordje van onze regering te liggen, en van Europa. Daar moeten ze het beleid een andere kant op gaan sturen, en daar kunnen de burgers op aandringen. Zeker dit jaar, nu het Gemeenschappelijk landbouwbeleid in Euraopa ter discussie staat. Het huidige beleid werkt grootschaligheid in de hand: we richten ons naar de wereldmarktprijzen dankzij de 'vrije' markt ideologie, ook al gaat maar 10% van de Europese producten uiteindelijk naar de wereldmarkt. Dat betekent dat de laagste prijzen de richtprijzen zijn. Dus zo efficiënt mogelijk produceren is het devies, in plaats van dat we onze gezondheid, het milieu, een fatsoenlijk inkomen voor de boer, en eerlijkheid tegenover de ontwikkelingslanden als richtsnoer nemen. Op andere terreinen hebben we inmiddels ingezien dat die zogenaamde vrije markt helemaal niet zo ideaal is, denk aan de banken, de zorg, de spoorwegen. Waarom is dan die eerste levensbehoefte, ons voedsel, nog steeds aan die waan onderworpen? De politiek kan ook andere keuzes maken. In Canada bijvoorbeeld bepalen boeren en de overheid samen dat er van bepaalde producten, genoeg geproduceerd wordt voor het eigen gebied, en wat de prijs en kwaliteit zijn. De agrifood bedrijven en de supermarkten mogen meepraten maar zij krijgen niet het heft in handen, zoals hier in Europa. Resultaat? Prima kwaliteit, een consumentenprijs zoals in andere landen, en een fatsoenlijk inkomen voor de boer. Neem de melk. Afgelopen zomer kregen de Canadese boeren nog steeds 40 cent voor een liter melk, terwijl het hier 20 cent was dankzij overproductie op de wereldmarkt. Veel Nederlandse melkveehouders moesten ophouden, en hun grond kwam te koop voor grootschaliger bedrijven. Willen we verder die kant op, of gaan we de Canadese kant op van meer overheidsregulering? Als de boer een fatsoenlijke prijs krijgt kun je eisen stellen wat betreft afmetingen van het bedrijf, milieu en onderhoud van het platteland. Dit jaar wordt in Europa over het landbouwbeleid gepraat. Wil je je stem daarover laten horen teken dan s.v.p. op www.voedselbeleid.petities.nl G.Goverde-Lips, secretaris van Platform Aarde Boer Consument, www.aardeboerconsument.nl
Wanneer u flyers wilt verspreiden over het aanbieden van de petitie , dan kunt u deze opvragen via de e-mail: secretariaat@zorgcrisis.info Vergeet niet uw adres erbij te vermelden.
NIJMEGEN - De intensieve veehouderij moet worden gesaneerd en omgevormd tot een dier-, mens- en milieuvriendelijk systeem dat tegemoetkomt aan de natuur en behoeftes van alle levende wezens. Dit schrijven ruim honderd hoogleraren in een artikel in NRC Handelsblad. De hoogleraren mengen zich in een debat dat de laatste jaren aan intensiteit wint door een groeiend besef van bedreigingen voor de volksgezondheid (antibioticaresistentie, Q-koorts of vogelgriep) of het klimaat (uitstoot van broeikasgassen).Volgens de hoogleraren wil het ministerie van Landbouw slechts kleine stappen zetten naar een duurzamere veehouderij, waarbij het vooral gaat om dierenwelzijn en belasting voor het milieu.
Tot dusver heeft de landbouwlobby in het parlement grootschalige aanvallen op de veehouderij, zoals het burgerinitiatief ‘Stop Fout Vlees’ van Milieudefensie in 2007, weten af te slaan. De toekomst van de veehouderij staat binnenkort opnieuw op de agenda van de Tweede Kamer in verband met de effecten op de volksgezondheid waar het ministerie nu onderzoek naar laat doen. Teken het manifest: www.duurzameveeteelt.nl
In slechts 10 dagen hebben ruim 1000 mensen hun handtekening onder de petitie gezet. De familie weet dat ze niet alleen staat!! Vandaag heeft de familie de petitie overhandigd aan de ambtenaar van de IND die hun aanvraag voor een verblijfsvergunning op schrijnende gronden in behandeling heeft genomen.
De aanvraag moest gedaan worden in Rijswijk. Het was erg spannend voor de familie, want als de IND de aanvraag meteen af zou wijzen had de familie in vreemdelingendetentie gezet kunnen worden. Dat gebeurde gelukkig niet. De aanvraag wordt in behandeling genomen. De burgemeester van Wageningen heeft een brief gestuurd naar de Minister van Justitie waarin hij aandacht vraagt voor de situatie van het gezin en de aanvraag voor een verblijfsvergunning ondersteunt. Nu is het wachten op de beslissing van de minister.
De actie van de schoonmakers is intussen beëindigd en er is een voor de schoonmakers gunstig cao-akkoord gesloten. De schoonmakers bedanken iedereen voor de steun bij deze petitie.
Alle kleine beetjes hebben bijgedragen aan en goed resultaat. De NS nemen hun verantwoordelijkheid door een convenant te sluiten met de vakbonden waardoor de schoonmakers niet meer de dupe kunnen worden van inhuur van schoonmaakwerk voor een te lage prijs. De petitie is nu gesloten en de lijst met ondertekeningen wordt op 1 mei vanaf 14.00 uur op het Beursplein in Amsterdam aangeboden aan vertegenwoordigers van de schoonmakers.
Beste mensen, Van Ada Busman kreeg ik de inloggegevens om me rechtstreeks tot u te kunnen wenden. Allereerst om mijn dank uit de spreken voor het vertrouwen dat jullie in mij gesteld hebben. Ik was zeer gemotiveerd om door te gaan in de Tweede Kamer en me in te zetten voor mensen die op een of andere manier knel zaten tussen regels op papier en de dagelijkse werkelijkheid.
Vandaag werd definitief duidelijk dat ik niet op de lijst van het CDA sta voor de komende verkiezingen. Ik vind het erg voor al die mensen die hoopte dat ik die zaken in Den Haag kon aanpakken die in de dagelijkse praktijk voor veel ellende zorgen. Maar ondanks dat ik niet terugkeer in de Kamer, zal mijn partij het CDA, mijn pleidooi voor waarheidsvinding binnen de jeugdzorg en verbetering van de veteranenzorg doorzetten en ik zal achter de schermen de zaak blijven volgen en me er mee bemoeien als het nodig is. Na 9 juni zal ik mijn bedrijfje Tobas dienstverlening uit de winterslaap laten ontwaken en zal ik met name die zaken aanpakken waar ik echt het verschil kan maken voor mensen. Tot slot, dank ik jullie nogmaals voor het vertrouwen dat u in mij stelden. Ine Aasted-Madsen
de zorgmanifestatie van 12 mei op het Plein in Den Haag begint zijn vorm aan te nemen, en er zijn nu flyers. Wanneer u flyers op wilt hangen of verspreiden, dan kunt u ze opvragen via email: secretariaat@zorgcrisis.info vergeet niet het aantal te melden en het adres waarheen we ze kunnen sturen. Nog drie weken mogelik om de petitie te ondertekenen: SPREAD THE WORD .