De petitionaris heeft haar studie Mediarecht afgerond en wacht op haar cijfer. Tijd voor een overzicht van gerechtelijke dwalingen die fototrollen gebruiken om mensen onder druk te zetten en te laten betalen.
Op eigen naam schade vorderen
Ik zie steeds meer blafbrieven namens grote partijen als ANP, Reuters, AFP en Alamy. Partijen die op eigen naam schade vorderen en waar de fotograaf zelf vermoedelijk geen cent van ziet.
Nieuw voor mij was dat Copytrack namens DPG Media meer dan duizend brieven in één week verstuurt. Vermoedelijk blijven de ‘boetes’ van DPG Media onder de € 500,- en die worden niet aan mij voorgelegd, vandaar dat ik het niet wist.
DPG Media krijgt weliswaar een vrijwel onbeperkte licentie van de fotograaf, maar fotografen behouden hun auteursrecht en dragen het niet over.
Helaas vragen gedupeerden zelden naar bewijs dat eisers gerechtigd zijn om op eigen naam schade te vorderen en moet ik de eerste kantonrechter nog tegenkomen die geen genoegen neemt met een bewijsaanbod. Een bewijsaanbod dat tegenwoordig bijna standaard is terwijl de wet voorschrijft dat alle bewijsmiddelen bij dagvaarding moeten worden overlegd, de substantiëringsplicht, art. 111.3 Rv.
Vraag je wél naar bewijs, dan win je.
Verwijtbaarheid
De term diefstal voor een onopzettelijke inbreuk is ongepast. Diefstal is een misdrijf, daar doe je aangifte van en dat valt onder strafrecht. Fototrollen willen geen straf maar schadevergoedingen. Ze beschuldigen je van een onrechtmatige handeling. Dat is geen misdrijf, je dient enkel schade te vergoeden en het valt onder civielrecht.
Een inbreuk moet verwijtbaar zijn om voor schadevergoeding in aanmerking te komen. Cruciale vraag is of jij wist, of redelijkerwijs had kunnen weten dat je rechten schond. Voor foto’s die automatisch verschijnen via een feed of een link die je deelt is de uitgever aansprakelijk. Voor foto’s die een ander plaatst de ander. En bij foto’s die anoniem zijn uitgegeven kun je mijn inziens niet verwachten dat je voor niet-commercieel gebruik uitgebreid onderzoek doet naar de rechthebbende.
Bij deze recente zaak zou ik zelf ingezet hebben op verwijtbaarheid.
Naamsvermelding
Alleen de fotograaf zelf heeft recht op naamsvermelding en op schadevergoeding voor het ontbreken van naamsvermelding. Het is een persoonlijkheidsrecht dat niet overgedragen kan worden. Een werkgever, een uitgever, opdrachtgever of rechtenbeheerder heeft geen recht op naamsvermelding, noch op schadevergoeding voor het ontbreken ervan. Daar is duidelijke jurisprudentie over.
Zo heeft Roel Dijkstra geen recht op schadevergoeding wegens ontbreken naamsvermelding bij de beroemde foto’s van Bokito.
Het recht op naamsvermelding vervalt zodra de foto met toestemming van de fotograaf zonder naamsvermelding is uitgegeven. Een aantal partijen geven bewust foto's anoniem uit om vervolgens blafbrieven te versturen.
Onderbouwing schade
De wet gaat uit van daadwerkelijke schade. Schadevergoedingen zijn zelden deugdelijk onderbouwd en rechters gaan ondanks gemotiveerde betwisting vaak mee in de opgeklopte bedragen. Fototrollen gebruiken dat om hoge bedragen af te dwingen.
Helaas vragen gedaagden zelden naar bewijs van het tarief dat ten tijde van de inbreuk gold. Rechter schat dan het tarief of sluit aan bij de tarieven van Stichting Beeld Anoniem of bij tarieven uit eerdere jurisprudentie.
Het door professionals vaak gegeven advies, betaal het normale tarief met een kleine opslag, raad ik ten zeerste af. Je verhoogt mijn inziens de kans dat ze je voor de rechter slepen. Je betwist immers niet dat zij gerechtigd zijn èn erkent verwijtbaar gehandeld te hebben.
Fotograaf zonder blafjurist
Het gevolg van de toenemende hoeveelheid blafbrieven voor partijen die de rechten niet hebben is dat het voor de fotograaf met een serieuze claim steeds lastiger wordt om zelf zijn rechten te handhaven.
Waardeer het als de fotograaf zelf contact opneemt en probeer het zonder tussenkomst van een jurist op te lossen. Voor beide kanten lopen de kosten anders snel op.
Mijn advies als de fotograaf je zelf benaderd is zonder enige discussie een billijke schadevergoeding over te maken. Voor een particulier, kleine stichting of sportvereniging €25 tot €50,-. Voor commercieel gebruik €100 tot €250,-.
Nieuwe afleveringen Kafka
Tot slot, de serie artikelen op LinkedIn over mijn ervaringen met de overheid is aangevuld met deel 4 over Rechtbanken en deel 5 over de Nationale Ombudsman.
Nog een lange weg te gaan. Promoot de petitie en deel je ervaringen met fototrollen online.
Groet!
De petitionaris
De lijst met ondertekenaars is inmiddels afgedrukt en overhandigd aan de gemeente..
Er wordt samengewerkt met TC Overvecht aan een oplossing. Daarom is de petitie momenteel gestopt..
Het aantal kinderen dat in Nederland in armoede leeft, is voor het eerst in jaren weer toegenomen. In 2009 leefde 9,1% van de minderjarigen in armoede, dat was in 2008 nog 8,1%.
Bekijk de : reportage Wij willen o.a. met onze HYVES en de petities voorkomen dat er nog meer SCHAAMTE & WANHOOP ontstaat door Armoede en Sociale Uitsluiting in ons rijke en welvarende Nederland. Teken daarom ook : http://petities.nl/petitie/stop-armoede-sociale-uitsluiting & http://petities.nl/petitie/stop-de-tweedeling-in-onze-maatschappij-nu
Het aantal kinderen dat in Nederland in armoede leeft, is voor het eerst in jaren weer toegenomen. In 2009 leefde 9,1% van de minderjarigen in armoede, dat was in 2008 nog 8,1%.
Bekijk de : reportage Wij willen o.a. met onze HYVES en de petities voorkomen dat er nog meer SCHAAMTE & WANHOOP ontstaat door Armoede en Sociale Uitsluiting in ons rijke en welvarende Nederland. Teken daarom ook : http://petities.nl/petitie/stop-armoede-sociale-uitsluiting & http://petities.nl/petitie/stop-de-tweedeling-in-onze-maatschappij-nu
Op 14 december 2010 heeft de minister bekend gemaakt om lopende een onderzoek naar de mogelijkheden voor fianciering van anoniemen online hulp de startsubsidie voor 113online tot eind 2011 te verlengen. Lees de brief van Minster E. Schippers (Minsterie van VWS, 14 december).
Schrijf je iets op Twitter over deze petitie? Gebruik dan #vanhetraamnaardemuur als hashtag en je bericht verschijnt op deze website. Alvast bedankt!.
Dierenziektes komen steeds vaker in menselijk bloed terecht door bloedtransfusies. Bloedbanken moeten veel geld uittrekken om te voorkomen dat veeziektes als Q-koorts, de gekkekoeienziekte en hepatitis E door transfusies worden verspreid.
Dat zegt hoogleraar bloedoverdraagbare infecties Hans Zaaijer van de Universiteit Amsterdam vandaag in een interview in het Algemeen Dagblad. Hij spreekt van een bedreiging van de volksgezondheid.Zaaijer wijt de bedreiging grotendeels aan intensieve veehouderij. de bio-industrie. Volgens hem zijn ziektes daar niet te voorkomen en komen ze dus ook in menselijk bloed terecht. In Engeland zijn al vier mensen overleden omdat ze via donorbloed besmet zijn geraakt met de gekkekoeienziekte, weet Zaaijer. 'Misschien lopen er in Nederland bloeddonors rond met die ziekte onder de leden. Wij kunnen daar niet op testen.Hepatitis EDe nieuwste bedreiging voor de bloedveiligheid is volgens Zaaijer hepatitis E. Gezonde Nederlanders kunnen daarmee besmet raken door besmet vlees te eten. 'Daardoor kunnen donors ongemerkt het virus in het bloed hebben. Ze hebben daar geen last van. Maar patiënten die bloed krijgen toegediend zijn kwetsbaar.
Trouw (Novum)In artikel 1 van de Grondwet staat dat discriminatie op politieke gezindheid niet is toegestaan, wat wordt uitgewerkt in de Wet Gelijke Behandeling. Politicoloog Nico Baakman wijst er volgens een artikel in De Pers op dat als je zonder lidmaatschap van een politieke partij bestuurder wilt worden in het openbaar bestuur je altijd uitgesloten wordt zonder dat je je kan beroepen op de Wet Gelijke Behandeling. Daar staat namelijk een uitzonderingsbepaling in artikel 5 lid 4. "Het eerste lid is niet van toepassing op eisen met betrekking tot de politieke gezindheid die in redelijkheid kunnen worden gesteld in verband met de vervulling van functies in bestuursorganen en adviesorganen." Met andere woorden, het is maar voor een paar procent van de burgers mogelijk om een bestuursfunctie in het openbaar bestuur uit te oefenen.
Iedereen met die ambitie moet in de praktijk ruim van tevoren lid zijn geworden van een politieke partij omdat de werving plaats niet in het openbaar plaats vindt, maar via politieke partijen. Soms is het mogelijk een positie te krijgen door op het laatste moment lid te worden, maar daar staat doorgaans wel een bepaalde vorm van loyaliteit aan de partij tegenover. Onloyaal gedrag aan de partij wordt in ieder geval niet beloond. Op deze manier blijft een heel reservoir capabele bestuurders effectief uitgesloten van het openbaar bestuur, simpelweg omdat ze geen lid wensen te/kunnen zijn/worden van een politieke partij. Zie ook het langere interview met Nico Baakman in De Pers op 12 december 2010. Het artikel uit De Pers is ook overgenomen op InOverheid.nl.
politicoloog Nico Baakman: "partijen kapen alle baantjes" - De Pers 12 dec 2010