De petitionaris heeft haar studie Mediarecht afgerond en wacht op haar cijfer. Tijd voor een overzicht van gerechtelijke dwalingen die fototrollen gebruiken om mensen onder druk te zetten en te laten betalen.
Op eigen naam schade vorderen
Ik zie steeds meer blafbrieven namens grote partijen als ANP, Reuters, AFP en Alamy. Partijen die op eigen naam schade vorderen en waar de fotograaf zelf vermoedelijk geen cent van ziet.
Nieuw voor mij was dat Copytrack namens DPG Media meer dan duizend brieven in één week verstuurt. Vermoedelijk blijven de ‘boetes’ van DPG Media onder de € 500,- en die worden niet aan mij voorgelegd, vandaar dat ik het niet wist.
DPG Media krijgt weliswaar een vrijwel onbeperkte licentie van de fotograaf, maar fotografen behouden hun auteursrecht en dragen het niet over.
Helaas vragen gedupeerden zelden naar bewijs dat eisers gerechtigd zijn om op eigen naam schade te vorderen en moet ik de eerste kantonrechter nog tegenkomen die geen genoegen neemt met een bewijsaanbod. Een bewijsaanbod dat tegenwoordig bijna standaard is terwijl de wet voorschrijft dat alle bewijsmiddelen bij dagvaarding moeten worden overlegd, de substantiëringsplicht, art. 111.3 Rv.
Vraag je wél naar bewijs, dan win je.
Verwijtbaarheid
De term diefstal voor een onopzettelijke inbreuk is ongepast. Diefstal is een misdrijf, daar doe je aangifte van en dat valt onder strafrecht. Fototrollen willen geen straf maar schadevergoedingen. Ze beschuldigen je van een onrechtmatige handeling. Dat is geen misdrijf, je dient enkel schade te vergoeden en het valt onder civielrecht.
Een inbreuk moet verwijtbaar zijn om voor schadevergoeding in aanmerking te komen. Cruciale vraag is of jij wist, of redelijkerwijs had kunnen weten dat je rechten schond. Voor foto’s die automatisch verschijnen via een feed of een link die je deelt is de uitgever aansprakelijk. Voor foto’s die een ander plaatst de ander. En bij foto’s die anoniem zijn uitgegeven kun je mijn inziens niet verwachten dat je voor niet-commercieel gebruik uitgebreid onderzoek doet naar de rechthebbende.
Bij deze recente zaak zou ik zelf ingezet hebben op verwijtbaarheid.
Naamsvermelding
Alleen de fotograaf zelf heeft recht op naamsvermelding en op schadevergoeding voor het ontbreken van naamsvermelding. Het is een persoonlijkheidsrecht dat niet overgedragen kan worden. Een werkgever, een uitgever, opdrachtgever of rechtenbeheerder heeft geen recht op naamsvermelding, noch op schadevergoeding voor het ontbreken ervan. Daar is duidelijke jurisprudentie over.
Zo heeft Roel Dijkstra geen recht op schadevergoeding wegens ontbreken naamsvermelding bij de beroemde foto’s van Bokito.
Het recht op naamsvermelding vervalt zodra de foto met toestemming van de fotograaf zonder naamsvermelding is uitgegeven. Een aantal partijen geven bewust foto's anoniem uit om vervolgens blafbrieven te versturen.
Onderbouwing schade
De wet gaat uit van daadwerkelijke schade. Schadevergoedingen zijn zelden deugdelijk onderbouwd en rechters gaan ondanks gemotiveerde betwisting vaak mee in de opgeklopte bedragen. Fototrollen gebruiken dat om hoge bedragen af te dwingen.
Helaas vragen gedaagden zelden naar bewijs van het tarief dat ten tijde van de inbreuk gold. Rechter schat dan het tarief of sluit aan bij de tarieven van Stichting Beeld Anoniem of bij tarieven uit eerdere jurisprudentie.
Het door professionals vaak gegeven advies, betaal het normale tarief met een kleine opslag, raad ik ten zeerste af. Je verhoogt mijn inziens de kans dat ze je voor de rechter slepen. Je betwist immers niet dat zij gerechtigd zijn èn erkent verwijtbaar gehandeld te hebben.
Fotograaf zonder blafjurist
Het gevolg van de toenemende hoeveelheid blafbrieven voor partijen die de rechten niet hebben is dat het voor de fotograaf met een serieuze claim steeds lastiger wordt om zelf zijn rechten te handhaven.
Waardeer het als de fotograaf zelf contact opneemt en probeer het zonder tussenkomst van een jurist op te lossen. Voor beide kanten lopen de kosten anders snel op.
Mijn advies als de fotograaf je zelf benaderd is zonder enige discussie een billijke schadevergoeding over te maken. Voor een particulier, kleine stichting of sportvereniging €25 tot €50,-. Voor commercieel gebruik €100 tot €250,-.
Nieuwe afleveringen Kafka
Tot slot, de serie artikelen op LinkedIn over mijn ervaringen met de overheid is aangevuld met deel 4 over Rechtbanken en deel 5 over de Nationale Ombudsman.
Nog een lange weg te gaan. Promoot de petitie en deel je ervaringen met fototrollen online.
Groet!
De petitionaris
De Vereniging van Plaatselijk Belang Kollum heeft een brief geschreven naar de gemeente met daarin haar reactie op het plan. De brief is hier te lezen en te downloaden.
N.a.v. een vernieuwde oproep op Sargasso.nl (Carlos en Steeph, bedankt voor de geschonken aandacht en steun), heb ik wat meer werk gemaakt van de opmaak en lay-out van de petitie "Stop Fossiele Electriciteit Binnen 20 Jaar" en deze tevens wat herzien met wat links naar interessante artikelen. De foto op de petitie-pagina is van de Kingsnorth kolencentrale in het Verenigd Koninkrijk en is gebaseerd op het origineel afkomstig van Wikipedia (voor alle details, zie: http://commons.wikimedia.org/wiki/File:MedwayKingsnorth4184.JPG).
Beste mensen, een paar weken geleden heb ik geprobeerd om de handtekeningen van deze petitie aan te bieden aan de commissie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport . Helaas is mijn verzoek afgewezen op grond van het feit dat de commissie geen petitie aanbiedingen aanvaardt van particulieren.
Dit om geen precedent te scheppen. Natuurlijk zal ik niet opgeven. Hiervoor is het belang te groot. De volgende stap zal zijn om de petitie rechstreeks aan te bieden aan de minister van Volksgezondheid Edith Schippers. Ik zal hierover eerst overleg plegen met de initiatiefnemer van Petities.nl en zal hier de ondertekenaars op de hoogte houden. allemaal de beste wensen voor 2011. Bianca
Beste mensen, Allen die de moeite hebben genomen om de petitie tegen de wachtlijst PGB te tekenen: hartelijk dank! Het is niet zonder resultaat gebleven. Onze petitie is inmiddels al aangeboden, maar Per Saldo is een nieuwe petitie gestart, die wij u graag van harte onder de aandacht willen brengen. Zie: http://petities.nl/petitie/maak-de-zorg-thuis-en-in-pgb-wooninitiatieven-niet-kapot--2.
.
LS, Op donderdag 9 december 2010 heeft ondergetekende de petitie overhandigd op het Ministerie van Binnenlandse Zaken. De beslissingstermijn voor een petitie is 4-6 weken.
De minister heeft zijn asielbeleid getypeerd met de woorden 'Streng, maar rechtvaardig'. Wij hopen en bidden dat het beleid van de minister in deze specifieke zaak vooral rechtvaardig mag zijn. Bij dezen bedank ik namens de andere initiatiefnemers alle ondertekenaars voor hun stem en vraag uw gebed voor dit gezin en voor een positief besluit van de minister. J.M. Pauw
GEMERT - BAKEL - 299 mensen, voornamelijk inwoners van de gemeente Gemert-Bakel, vragen in een petitie meer aandacht te besteden aan het bewaken van de volksgezondheid en medewerking aan uitbreiding van de intensieve veehouderij te bevriezen. De petitie is afgelopen woensdag aangeboden aan waarnemend burgemeester Haas voorafgaand aan de behandeling van het bestemmingsplan Elsendorp-Noord door de gemeenteraad.
Woordvoerder Jan van Hoof stond namens de ondertekenaars stil bij een aantal verontrustende gebeurtenissen in relatie tot de intensieve veehouderij.Geachte leden van de gemeenteraad, geacht college,vanavond staat een voorstel op de agenda om het bestemmingsplan Elsendorp-Noord vast te stellen. Volgens dit plan gaan er woningen gebouwd worden op enkele honderden meters afstand van het LOG-gebied rondom Elsendorp met daarin grote aantallen varkens, kippen en nertsen. Verder zijn er plannen om een grote mestfabriek met een capaciteit van 130.000 kuub te bouwen aan de Gerele Peel, eveneens op korte afstand van Elsendorp en deze nieuwe woonwijk. Het is in onze ogen terecht dat inwoners daar luid tegen protesteren. Namens 299 inwoners van deze gemeente, met name uit Elsendorp en De Rips, breng ik een ander wellicht nog belangrijker aspect onder uw aandacht: volksgezondheid.Zonder de pretentie volledig te zijn, noem ik een aantal onderwerpen die de afgelopen weken in het nieuws zijn geweest rondom de risico's van de intensieve veehouderij. Het opvallendste was natuurlijk het rapport over de aanpak van de Q-koorts. Volgens de Evaluatiecommissie Q-koorts hadden de ministeries van Landbouw (LNV) en Volksgezondheid (VWS) doortastender kunnen én moeten optreden tijdens de uitbraak van de Q-koorts. De regie lag bij LNV en daar werd vooral rekening gehouden met de belangen van de boeren. Volgens de onderzoekers moet bij de bestrijding van dierziekten die voor mensen gevaarlijk zijn, het ministerie van Volksgezondheid voortaan de leiding krijgen. Een beetje laat komt dat inzicht wel: het Jeroen Bosch Ziekenhuis en UMC St Radboud in Nijmegen houden serieus rekening met flinke toename van het aantal patiënten met chronische Q-koorts.Een ander serieus probleem is het exorbitante gebruik van antibiotica in de Nederlandse veehouderij. Veehouders gebruiken momenteel op grote schaal antibiotica op preventieve basis. Vaak zijn dat middelen die huisartsen pas in uitzonderlijke gevallen voorschrijven aan zieke mensen. Volgens de Stuurgroep Antibioticaresistentie Dierhouderij (ik citeer): Is steeds vaker sprake van multi-resistentie. Daarom heeft de beheersbaarheid van resistentie-ontwikkeling hoge prioriteit, zodat mens en dier nu en in de toekomst verzekerd blijven van veilige en werkzame antibiotica voor de succesvolle behandeling van infecties. Volgens de stuurgroep moet het gebruik van antibiotica in de veehouderij in 2013 met de helft zijn afgenomen. De vraag is of dit gehaald zal worden en of dit voldoende is. Overal zijn bacteriën aanwezig en helaas ook teveel antibiotica.Hoe omvangrijk het probleem met resistente bacteriën is, blijkt uit een recent onderzoek van Wageningen Universiteit in samenwerking met het RIVM en de Gezondheidsdienst voor Dieren. Volgens dit onderzoek had tien procent van de varkens tijdens het transport naar het slachthuis de MRSA-bacterie opgelopen. Na verdoving in het abattoir droeg zestig procent van de varkens MRSA bij zich. Volgens veterinair onderzoeker Els Broens is deze gang van zaken Zeer verontrustend en niet zomaar weg te poetsen door bijvoorbeeld de veewagens te ontsmetten. De onderzoekers stelden namelijk vast dat de resistente bacterie in de neus van het varken zit. Er was dus geen sprake van een infectie. De kosten om MRSA onder controle te houden in de ziekenhuizen rijzen inmiddels de pan uit.Maar ook op andere terreinen in de gezondheidszorg steken de negatieve effecten van de intensieve veehouderij de kop op. Zo worden steeds meer veeziekten verspreid via bloedtransfusies, aldus Hans Zaaijer. Hij is hoogleraar bloedoverdraagbare infecties aan de Universiteit van Amsterdam. Bloedbanken moeten daarom steeds meer geld uittrekken om verspreiding van veeziektes als Q-koorts, gekkekoeienziekte en hepatitis E te voorkomen. Zaaijer wijt dit grotendeels aan de intensieve veehouderij. Volgens hem zijn ziektes in de veehouderij niet te voorkomen en komen ze uiteindelijk ook in het menselijk bloed terecht. In Engeland zijn bijvoorbeeld al vier mensen overleden aan de gekkekoeienziekte via een transfusie met donorbloed. Een test is er nog niet. Een nieuwe bedreiging vormt hepatitis E. Volgens Zaaijer kunnen gezonde Nederlanders daarmee besmet raken door het eten van besmet vlees.Een ander voorbeeld is ESBL, een resistente bacterie die veel voorkomt in de intensieve kippenhouderij. In september meldden onderzoekers van het RIVM en UMC Utrecht dat de eerste dode in Nederland was gevallen door deze resistente kippenbacterie. Of deze patiënt, een oudere vrouw, besmet kippenvlees had gegeten, is niet bekend. Maar volgens de onderzoekers is het aantal mensen bij wie de resistente bacterie wordt aangetroffen, de afgelopen jaren fors toegenomen. Ik citeer: "In 2000 bleek 0,1 procent van de bloedkweken positief. Dat is inmiddels 5,5 procent. Mogelijk zijn er eerder al mensen overleden als gevolg van de bacterie, maar deze mevrouw is de eerste bij wie het is vastgesteld. Ik kan nog even doorgaan, maar mijn tijd is beperkt. Het mag duidelijk zijn dat beslissingen die in dit huis worden genomen ten bate van de intensieve veehouderij, verstrekkende gevolgen kunnen hebben voor de volksgezondheid. Vreemd genoeg speelt Volksgezondheid tot dusver nauwelijks een rol bij het uitwerken van ruimtelijke plannen bij gemeenten, provincie en Rijksoverheid. Om een voorbeeld te noemen: in de Structuurvisie die Provinciale Staten in oktober heeft vastgesteld, en waarin De Peel van Landerd tot Someren wordt aangewezen als uitbreidingsgebied voor de intensieve veehouderij, staan welgeteld twee zinnen over Volksgezondheid. Ik citeer:'De provincie wil samen met gemeenten bezien hoe randvoorwaarden gekoppeld kunnen worden aan het ruimtelijke en ander beleid met betrekking tot milieu en volksgezondheid. De provincie steunt op die manier de sector in het streven om duurzame landbouw in de praktijk uitvoerbaar te maken.' Twee zinnen! In zo'n stapel rapporten (15 cm). Wij vinden dat bestuurders en afgevaardigden zich diep zouden moeten schamen voor zoveel desinteresse in de gezondheid en het welzijn van burgers. Voor degenen die nog niet overtuigd zijn even wat cijfers over de omvang van de veehouderij in deze gemeente. Alleen al in Gemert-Bakel verblijven volgens een recente telling van het Centraal Bureau voor de Statistiek ruim 350.000 varkens, 1,6 miljoen kippen, 24.000 runderen en ruim 215.000 pelsdieren. Bij elkaar opgeteld telt de veestapel in Gemert-Bakel van ruim 2,2 miljoen dieren. Omgerekend komt dat neer op 78 dieren op elke inwoner! Het slechte nieuws is dat dit aantal volgens het CBS nog steeds toeneemt.Voorzitter, wij vinden bovenstaande ontwikkelingen onverantwoord en verzoeken de gemeente Gemert-Bakel de afgifte van bouwvergunningen in het kader van verplaatsingen, uitbreidingen en nieuwbouw van veestallen binnen de gemeente met onmiddellijke ingang te bevriezen. Wij vinden het niet langer acceptabel dat het college van burgemeester en wethouders zich verschuilt achter hogere overheden, maar eindelijk zelf zijn verantwoordelijkheid dient te nemen. Hierbij beroepen we ons op het voorzorgsbeginsel zoals vastgelegd in het Europese Verdrag op het milieurecht. Daarin staat dat overheden en bedrijven geen onomkeerbare beslissingen mogen nemen zolang er geen wetenschappelijke zekerheid bestaat omtrent de risicos voor de volksgezondheid. Om die reden verzoeken wij de gemeente Gemert-Bakel geen vergunningen meer te verlenen voor het verplaatsen, uitbreiden of realiseren van nieuwbouw van intensieve veehouderijen, totdat uit onafhankelijk wetenschappelijk onderzoek is gebleken dat er geen nadelige effecten zijn op de volksgezondheid.Graag verwijzen wij in dit verband ook naar het 'Pleidooi voor een duurzame veehouderij' van 265 hoogleraren en 518 wetenschappers. Zij pleiten daarin voor een een 'Einde aan de georganiseerde verantwoordelijkheid' in de intensieve veehouderij.Ik sluit af met een toepasselijk spreekwoord: 'Als het kalf verdronken is, dempt men de put'. Wij, de ondertekenaars van deze petitie hopen dat college en gemeenteraad zich krachtig in gaan zetten om deze diepe put te dempen, voordat er weer een kalf, of erger, is verdronken.