De petitionaris heeft haar studie Mediarecht afgerond en wacht op haar cijfer. Tijd voor een overzicht van gerechtelijke dwalingen die fototrollen gebruiken om mensen onder druk te zetten en te laten betalen.
Op eigen naam schade vorderen
Ik zie steeds meer blafbrieven namens grote partijen als ANP, Reuters, AFP en Alamy. Partijen die op eigen naam schade vorderen en waar de fotograaf zelf vermoedelijk geen cent van ziet.
Nieuw voor mij was dat Copytrack namens DPG Media meer dan duizend brieven in één week verstuurt. Vermoedelijk blijven de ‘boetes’ van DPG Media onder de € 500,- en die worden niet aan mij voorgelegd, vandaar dat ik het niet wist.
DPG Media krijgt weliswaar een vrijwel onbeperkte licentie van de fotograaf, maar fotografen behouden hun auteursrecht en dragen het niet over.
Helaas vragen gedupeerden zelden naar bewijs dat eisers gerechtigd zijn om op eigen naam schade te vorderen en moet ik de eerste kantonrechter nog tegenkomen die geen genoegen neemt met een bewijsaanbod. Een bewijsaanbod dat tegenwoordig bijna standaard is terwijl de wet voorschrijft dat alle bewijsmiddelen bij dagvaarding moeten worden overlegd, de substantiëringsplicht, art. 111.3 Rv.
Vraag je wél naar bewijs, dan win je.
Verwijtbaarheid
De term diefstal voor een onopzettelijke inbreuk is ongepast. Diefstal is een misdrijf, daar doe je aangifte van en dat valt onder strafrecht. Fototrollen willen geen straf maar schadevergoedingen. Ze beschuldigen je van een onrechtmatige handeling. Dat is geen misdrijf, je dient enkel schade te vergoeden en het valt onder civielrecht.
Een inbreuk moet verwijtbaar zijn om voor schadevergoeding in aanmerking te komen. Cruciale vraag is of jij wist, of redelijkerwijs had kunnen weten dat je rechten schond. Voor foto’s die automatisch verschijnen via een feed of een link die je deelt is de uitgever aansprakelijk. Voor foto’s die een ander plaatst de ander. En bij foto’s die anoniem zijn uitgegeven kun je mijn inziens niet verwachten dat je voor niet-commercieel gebruik uitgebreid onderzoek doet naar de rechthebbende.
Bij deze recente zaak zou ik zelf ingezet hebben op verwijtbaarheid.
Naamsvermelding
Alleen de fotograaf zelf heeft recht op naamsvermelding en op schadevergoeding voor het ontbreken van naamsvermelding. Het is een persoonlijkheidsrecht dat niet overgedragen kan worden. Een werkgever, een uitgever, opdrachtgever of rechtenbeheerder heeft geen recht op naamsvermelding, noch op schadevergoeding voor het ontbreken ervan. Daar is duidelijke jurisprudentie over.
Zo heeft Roel Dijkstra geen recht op schadevergoeding wegens ontbreken naamsvermelding bij de beroemde foto’s van Bokito.
Het recht op naamsvermelding vervalt zodra de foto met toestemming van de fotograaf zonder naamsvermelding is uitgegeven. Een aantal partijen geven bewust foto's anoniem uit om vervolgens blafbrieven te versturen.
Onderbouwing schade
De wet gaat uit van daadwerkelijke schade. Schadevergoedingen zijn zelden deugdelijk onderbouwd en rechters gaan ondanks gemotiveerde betwisting vaak mee in de opgeklopte bedragen. Fototrollen gebruiken dat om hoge bedragen af te dwingen.
Helaas vragen gedaagden zelden naar bewijs van het tarief dat ten tijde van de inbreuk gold. Rechter schat dan het tarief of sluit aan bij de tarieven van Stichting Beeld Anoniem of bij tarieven uit eerdere jurisprudentie.
Het door professionals vaak gegeven advies, betaal het normale tarief met een kleine opslag, raad ik ten zeerste af. Je verhoogt mijn inziens de kans dat ze je voor de rechter slepen. Je betwist immers niet dat zij gerechtigd zijn èn erkent verwijtbaar gehandeld te hebben.
Fotograaf zonder blafjurist
Het gevolg van de toenemende hoeveelheid blafbrieven voor partijen die de rechten niet hebben is dat het voor de fotograaf met een serieuze claim steeds lastiger wordt om zelf zijn rechten te handhaven.
Waardeer het als de fotograaf zelf contact opneemt en probeer het zonder tussenkomst van een jurist op te lossen. Voor beide kanten lopen de kosten anders snel op.
Mijn advies als de fotograaf je zelf benaderd is zonder enige discussie een billijke schadevergoeding over te maken. Voor een particulier, kleine stichting of sportvereniging €25 tot €50,-. Voor commercieel gebruik €100 tot €250,-.
Nieuwe afleveringen Kafka
Tot slot, de serie artikelen op LinkedIn over mijn ervaringen met de overheid is aangevuld met deel 4 over Rechtbanken en deel 5 over de Nationale Ombudsman.
Nog een lange weg te gaan. Promoot de petitie en deel je ervaringen met fototrollen online.
Groet!
De petitionaris
Op 15 april 2025 tussen 13:15 en 13:30 uur zal in de Tweede Kamer in de Statenpassage aan de Tweede Kamercommissie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap de petitie 'Bescherm het rituele Paasvuur' worden overhandigd.
Bron: tweedekamer.nl Wilt u erbij zijn? Meld het de petitionaris en meld u zich aan op bezoekers.tweedekamer.nl..
Wij eisen dat verhuurders in de vrije sector geen inkomensdrempel meer mogen hanteren. Huurders moeten zelf kunnen bepalen of het huurbedrag past bij hun inkomen, zonder onterechte barrières..
9 april 2025 - De initiatiefnemers van het Vuurwerkmanifest zijn verheugd over de politieke ontwikkelingen van de afgelopen dagen die wijzen op een verbod op consumentenvuurwerk. Na jarenlange inzet van artsen, hulpverleners, burgemeesters, en andere betrokkenen, is er eindelijk gehoor gegeven aan de brede roep uit de samenleving: stop met consumentenvuurwerk.
Tegelijkertijd vinden wij het onverantwoord dat de invoering van het verbod wederom wordt uitgesteld tot na de komende jaarwisseling.
Iedere jaarwisseling zonder verbod betekent opnieuw honderden gewonden, miljoenen aan schade en onnodige druk op zorg, hulpdiensten en handhaving. Het is tijd om nu door te pakken. Wij roepen iedereen dringend op om tijdens de komende jaarwisseling thuis te blijven en geen vuurwerk af te steken. Daarmee beschermen we onszelf, onze kinderen, onze buren en de mensen die elke jaarwisseling keihard werken om de schade te beperken.
De tijd van halve maatregelen is voorbij. Stop nu met consumentenvuurwerk.
We bieden de petitie aan de Provincie aan op de inloopavond op woensdagavond 16 april, 19.30 bij Dorst naar Kunst, Groenestraat 5 in Dorst. Komt allen! Samen staan we sterk!
Een petitie moet kort zijn, daarom geven we bij het aanbieden een uitgebreidere toelichting en verwoording van de wensen en bezwaren.
bewonerscomité Rijksweg Dorst
Er is gestemd, maar aan de voorwaarden van de vvd is nog niet voldaan. Misschien als dat niet gebeurt, krijgen we wel een meerjarenplan.
Donderdagavond 10 april wordt de petitie aangeboden aan de burgemeester van de gemeente Castricum de heer Ben Tap. De aanbieding is om 22.30 uur in het gemeentehuis voorafgaand aan de gemeenteraadsvergadering.
Iedereen die dat wil kan hier bij zijn.
De petitie is 8 april 2025 aangeboden aan de gemeenteraad. De petitie is door de gemeenteraad betrokken bij de inhoudelijk bespreking op 8 april.
De vergadering kun je hier terug kijken
Op 15 april neemt de raad een besluit. Deze vergadering kun je hier bekijken
Griffie gemeenteraad Eindhoven
Petitie: Blanke Zuid-Afrikanen moeten asiel krijgen in Nederland
Inleiding
In de afgelopen jaren zijn er steeds meer zorgen over de veiligheid en het welzijn van blanke Zuid-Afrikanen, die geconfronteerd worden met toenemende vormen van geweld, discriminatie en onrecht in Zuid-Afrika. Het is van essentieel belang dat Nederland zich inzet voor het bieden van bescherming aan deze kwetsbare groep door hen asiel te verlenen.
De situatie in Zuid-Afrika, gekenmerkt door sociaal-politieke instabiliteit, heeft geleid tot een diepgewortelde angst onder blanke Zuid-Afrikanen voor hun veiligheid en toekomst. Daarom pleiten wij voor het verlenen van asiel aan blanke Zuid-Afrikanen in Nederland.
De huidige situatie in Zuid-Afrika
Zuid-Afrika, hoewel het zich sinds het einde van de apartheid officieel heeft gepositioneerd als een democratisch land, kampt nog steeds met ernstige ongelijkheid en geweld. Blanke Zuid-Afrikanen, die vaak landbezit hebben, worden steeds vaker het doelwit van gewelddadige aanvallen. Deze aanvallen zijn vaak niet alleen financieel gemotiveerd, maar ook etnisch en politiek van aard, wat de situatie voor blanke Zuid-Afrikanen bijzonder problematisch maakt.
Statistieken tonen aan dat er in Zuid-Afrika een stijging is van het aantal moorden op boerderijen, waar veel blanke Zuid-Afrikanen wonen. Deze moorden gaan vaak gepaard met brute gewelddaden en lijken regelmatig politiek gemotiveerd te zijn. De overheid heeft moeite om deze criminaliteit effectief aan te pakken, wat de gevoel van onveiligheid onder blanke Zuid-Afrikanen vergroot.
Discriminatie en verlies van eigendom
Naast de directe bedreigingen voor hun leven, worden blanke Zuid-Afrikanen ook geconfronteerd met systematische discriminatie en dreigingen met onteigening van land zonder compensatie. De controversiële landhervormingswetgeving die in Zuid-Afrika wordt besproken, zorgt voor verdere onzekerheid voor blanke Zuid-Afrikanen, vooral boeren die afhankelijk zijn van hun land voor hun inkomen en levensonderhoud. De angst om hun eigendommen te verliezen zonder enige vorm van compensatie, gecombineerd met de verhoogde criminaliteit, maakt het voor veel blanke Zuid-Afrikanen onmogelijk om een toekomst op te bouwen in hun eigen land.
Het recht op bescherming
Zoals vastgelegd in internationale verdragen zoals het Vluchtelingenverdrag van de Verenigde Naties, heeft Nederland de verplichting om bescherming te bieden aan mensen die in hun eigen land gevaar lopen vanwege hun etniciteit, politieke overtuiging of sociale status. Het verlenen van asiel aan blanke Zuid-Afrikanen is niet alleen een morele plicht, maar ook een juridische verplichting vanuit het oogpunt van mensenrechten.
Nederland heeft altijd zijn deuren opengehouden voor mensen die vervolgd worden vanwege hun afkomst of overtuigingen, en het zou een belangrijke stap zijn om deze traditie voort te zetten door blanke Zuid-Afrikanen de bescherming te bieden die ze nodig hebben. Door hen asiel te verlenen, kan Nederland hen een veilige haven bieden waar ze hun leven opnieuw kunnen opbouwen, weg van de dreiging van geweld en onrecht in Zuid-Afrika.
Waarom Nederland?
Nederland heeft een lange geschiedenis van het bieden van asiel aan mensen die vervolgd worden in hun thuisland. Het land heeft bovendien een stabiel politiek klimaat, een hoge levensstandaard, en is bekend om zijn toewijding aan mensenrechten en internationale normen. Het bieden van asiel aan blanke Zuid-Afrikanen zou niet alleen bijdragen aan het beschermen van mensen die in gevaar verkeren, maar ook het internationale imago van Nederland als land van bescherming en rechtvaardigheid versterken.
Daarnaast heeft Nederland een grote en goed geïntegreerde Zuid-Afrikaanse gemeenschap, die kan helpen bij het integreren van nieuwe vluchtelingen en het opbouwen van netwerken van steun en solidariteit. Dit zou een belangrijke bijdrage leveren aan de succesvolle integratie van blanke Zuid-Afrikanen in de samenleving.
Conclusie
Blanke Zuid-Afrikanen bevinden zich in een onhoudbare situatie waarin geweld, discriminatie en het verlies van hun eigendom dagelijkse realiteit zijn geworden. Nederland heeft de morele en juridische verantwoordelijkheid om deze mensen bescherming te bieden door hen asiel te verlenen. Dit zou niet alleen een daad van mededogen zijn, maar ook een belangrijke stap in het naleven van de mensenrechten en het versterken van de waarden van recht en gerechtigheid die Nederland hoog in het vaandel heeft staan. Wij roepen de Nederlandse regering op om haar grenzen te openen voor deze kwetsbare groep en hen een veilige toekomst te bieden in Nederland.
Teken deze petitie en help mee om de rechten en veiligheid van blanke Zuid-Afrikanen te waarborgen.