De petitionaris heeft haar studie Mediarecht afgerond en wacht op haar cijfer. Tijd voor een overzicht van gerechtelijke dwalingen die fototrollen gebruiken om mensen onder druk te zetten en te laten betalen.
Op eigen naam schade vorderen
Ik zie steeds meer blafbrieven namens grote partijen als ANP, Reuters, AFP en Alamy. Partijen die op eigen naam schade vorderen en waar de fotograaf zelf vermoedelijk geen cent van ziet.
Nieuw voor mij was dat Copytrack namens DPG Media meer dan duizend brieven in één week verstuurt. Vermoedelijk blijven de ‘boetes’ van DPG Media onder de € 500,- en die worden niet aan mij voorgelegd, vandaar dat ik het niet wist.
DPG Media krijgt weliswaar een vrijwel onbeperkte licentie van de fotograaf, maar fotografen behouden hun auteursrecht en dragen het niet over.
Helaas vragen gedupeerden zelden naar bewijs dat eisers gerechtigd zijn om op eigen naam schade te vorderen en moet ik de eerste kantonrechter nog tegenkomen die geen genoegen neemt met een bewijsaanbod. Een bewijsaanbod dat tegenwoordig bijna standaard is terwijl de wet voorschrijft dat alle bewijsmiddelen bij dagvaarding moeten worden overlegd, de substantiëringsplicht, art. 111.3 Rv.
Vraag je wél naar bewijs, dan win je.
Verwijtbaarheid
De term diefstal voor een onopzettelijke inbreuk is ongepast. Diefstal is een misdrijf, daar doe je aangifte van en dat valt onder strafrecht. Fototrollen willen geen straf maar schadevergoedingen. Ze beschuldigen je van een onrechtmatige handeling. Dat is geen misdrijf, je dient enkel schade te vergoeden en het valt onder civielrecht.
Een inbreuk moet verwijtbaar zijn om voor schadevergoeding in aanmerking te komen. Cruciale vraag is of jij wist, of redelijkerwijs had kunnen weten dat je rechten schond. Voor foto’s die automatisch verschijnen via een feed of een link die je deelt is de uitgever aansprakelijk. Voor foto’s die een ander plaatst de ander. En bij foto’s die anoniem zijn uitgegeven kun je mijn inziens niet verwachten dat je voor niet-commercieel gebruik uitgebreid onderzoek doet naar de rechthebbende.
Bij deze recente zaak zou ik zelf ingezet hebben op verwijtbaarheid.
Naamsvermelding
Alleen de fotograaf zelf heeft recht op naamsvermelding en op schadevergoeding voor het ontbreken van naamsvermelding. Het is een persoonlijkheidsrecht dat niet overgedragen kan worden. Een werkgever, een uitgever, opdrachtgever of rechtenbeheerder heeft geen recht op naamsvermelding, noch op schadevergoeding voor het ontbreken ervan. Daar is duidelijke jurisprudentie over.
Zo heeft Roel Dijkstra geen recht op schadevergoeding wegens ontbreken naamsvermelding bij de beroemde foto’s van Bokito.
Het recht op naamsvermelding vervalt zodra de foto met toestemming van de fotograaf zonder naamsvermelding is uitgegeven. Een aantal partijen geven bewust foto's anoniem uit om vervolgens blafbrieven te versturen.
Onderbouwing schade
De wet gaat uit van daadwerkelijke schade. Schadevergoedingen zijn zelden deugdelijk onderbouwd en rechters gaan ondanks gemotiveerde betwisting vaak mee in de opgeklopte bedragen. Fototrollen gebruiken dat om hoge bedragen af te dwingen.
Helaas vragen gedaagden zelden naar bewijs van het tarief dat ten tijde van de inbreuk gold. Rechter schat dan het tarief of sluit aan bij de tarieven van Stichting Beeld Anoniem of bij tarieven uit eerdere jurisprudentie.
Het door professionals vaak gegeven advies, betaal het normale tarief met een kleine opslag, raad ik ten zeerste af. Je verhoogt mijn inziens de kans dat ze je voor de rechter slepen. Je betwist immers niet dat zij gerechtigd zijn èn erkent verwijtbaar gehandeld te hebben.
Fotograaf zonder blafjurist
Het gevolg van de toenemende hoeveelheid blafbrieven voor partijen die de rechten niet hebben is dat het voor de fotograaf met een serieuze claim steeds lastiger wordt om zelf zijn rechten te handhaven.
Waardeer het als de fotograaf zelf contact opneemt en probeer het zonder tussenkomst van een jurist op te lossen. Voor beide kanten lopen de kosten anders snel op.
Mijn advies als de fotograaf je zelf benaderd is zonder enige discussie een billijke schadevergoeding over te maken. Voor een particulier, kleine stichting of sportvereniging €25 tot €50,-. Voor commercieel gebruik €100 tot €250,-.
Nieuwe afleveringen Kafka
Tot slot, de serie artikelen op LinkedIn over mijn ervaringen met de overheid is aangevuld met deel 4 over Rechtbanken en deel 5 over de Nationale Ombudsman.
Nog een lange weg te gaan. Promoot de petitie en deel je ervaringen met fototrollen online.
Groet!
De petitionaris
Ik heb bericht gehad van de gemeente dat het weitje vertraging zal oplopen, want het materiaal is helaas niet op de korte termijn beschikbaar.
Wel heb ik nogmaals bevestiging gekregen dat het weitje er gaat komen..
De afschuwelijke menselijke Corona-tragedie in Lombardije (een van de rijkste streken in Italië) was geen toeval: in de 10 jaar daarvoor had de politiek het aantal geprivatiseerde instellingen van 30 naar 40-50% laten stijgen. Ten koste van publieke voorzieningen [^1].
En recent onderzoek van de Verenigde Naties in 147 landen laat zien: hoe meer markt in het zorgstelsel van een land des te meer coronadoden: 10% meer private financiering leidt tot 4,9 % toename van corona-doden [^2].
Wanneer je bedenkt dat er momenteel 18.750 coronadoden in ons land zijn, en onze zorg al jaren voor 25% privaat gefinancierd is 1 lopen de rillingen je over de rug. Een nieuw kabinet is gewaarschuwd...
De petitionaris van de petitie Vaccinatieplicht nu vraagt u de petitie te ondertekenen:
"De discriminatie van gevaccineerden moet stoppen, ziekenhuizen liggen vol met ongevaccineerde coronapatiënten die wel gevaccineerd hadden kunnen worden, gevaccineerden die zorg nodig hebben krijgen die daardoor niet, er is sprake van discriminatie ten voordele van de niet-gevaccineerden"
https://vaccinatieplichtnu.petities.nl
"Teken ook en nodig daarna anderen uit dat ook te doen."
Wilt u deze of een andere petitie ook aandacht geven hier?.
Enkele voorbeelden van patiënten die zelfstandig gevestigde psychiaters frequent behandelen in hun praktijk
Combinatie van somatisch probleem en psychotherapie
De patiënt heeft een zware hersenschudding heeft gehad en daarna een angststoornis ontwikkeld. Cognitieve gedragstherapie bij een psycholoog heeft tijdelijk effect.
Daarna heeft hij verschillende behandelaren en second opinions gehad. De revalidatiearts vindt hem te angstig voor behandeling, de klinisch psycholoog gespecialiseerd in niet aangeboren hersenletsel wil eerst angstdemping door een psychiater, terwijl hij al veel benzodiazepines gebruikt. Door zijn somatische kennis is de ZGP niet onder de indruk van de rol van de hersenschudding, en kan hij de psychotherapie doen; na twaalf sessies is de angststoornis vrijwel genezen en zijn de benzodiazepines vrijwel afgebouwd. Nu is hij geschikt voor de revalidatie, maar die is eigenlijk niet meer nodig.
Combinatie van farmacotherapie en psychotherapie
De patiënt heeft een aanhoudende depressieve stoornis, ADHD en een persoonlijkheidsstoornis en is in de kinder- en jeugdjaren onveilig gehecht ten gevolge van emotionele verwaarlozing. Komt in behandeling na een relatiebreuk 2 jaar geleden en nu hij van zijn ex zijn kinderen niet meer mag zien. Hij wordt behandeld met sertraline, methylfenidaat en off label quetiapine voor de nacht en daarnaast eerst wekelijks schematherapie, naderhand op geleide van het psychotherapeutische proces in afnemende frequentie.
Complexe farmacotherapie
De patiënt heeft al verschillende behandeltrajecten bij grote instellingen gehad, inclusief een intensieve klinische behandeling voor PTSS. Loopt vast in haar leven. Er blijkt sprake van complexe problematiek met zowel een nog nooit gediagnosticeerde bipolaire stoornis, een nog nooit gediagnosticeerde persoonlijkheidsstoornis en onderbehandelde ernstige ADHD. Nodig is een stabiliserend behandeltraject met farmacotherapie voor zowel de bipolaire stoornis als de ADHD.
Crisisgevoeligheid
De patiënt is in een GGZ-instelling behandeld voor een angststoornis na een psychotraumatische vroeggeboorte van haar eerste kind. Recent is ze na de geboorte van het tweede kind opgenomen op een PAAZ. De angstklachten nemen verder toe, ze wordt zeer suïcidaal. De medicatie wordt verhoogd maar de patiënt voelt zich toenemend slechter worden. Ze heeft geen vertrouwen meer in artsen en ervaart het beleid als verwarrend en chaotisch. Ze gaat tegen advies met ontslag. Ze kan niet alleen thuis zijn vanwege de suïcidaliteit en kan niet zorgen voor de kinderen. De behandeling wordt gericht op het winnen van vertrouwen en het samen beslissen over de te nemen stappen. Ook de partner wordt erbij betrokken. Na een jaar kan ze weer de opvoeding van de kinderen geheel zelfstandig doen en gaat ze weer voor het eerst naar het werk. Ze ervaart weer grip op haar leven.
Verminderen van de wachtlijsten bij de ggz-instellingen
De patiënt is jaren geleden bij de ZGP in behandeling is geweest. Hij heeft zich vanwege de combinatie van somatische en psychische problematiek aangesteld bij een GGZ-instelling. Deze vraagt de ZGP om de behandeling op zich te nemen vanwege de zeer lange wachtlijst, terwijl de patiënt eigenlijk niet zo lang kan wachten.
Budgetplafonds leiden tot onnodige wachtlijsten
Drie patiënten worden aangemeld bij de ZGP. Eén patiënt was jaren geleden bij de ZGP in behandeling en wil graag weer bij de ZGP terugkomen. Maar alle drie de patiënten moeten worden afgewezen omdat hun zorgverzekeraar een contractueel vastgelegd zorgkostenplafond hanteert. De ZGP heeft een korte wachtlijst van 4-5 weken, de behandelduur is relatief kort en de waardering van de behandeling door patiënten op Zorgkaart Nederland is heel goed. De wachtlijst van de regionale GGZ-instelling is vijf maanden plus daarna een onbepaalde wachttijd tot behandeling
Geachte heer Blokhuis,
Namens ruim 230 zelfstandig gevestigde psychiaters (ZGP’s) geven wij een signaal af dat de maatregelen van NZa en zorgverzekeraars gaan leiden tot grote problemen in de geestelijke gezondheidszorg (GGZ). Wij onderstrepen daarmee de brandbrief die u eerder ontving van het bestuur van de Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie (NVvP).
ZGP’s zijn een substantiële groep essentiële zorgaanbieders in het veld, die geen enkel aandeel hebben in de kostenstijgingen voor de GGZ, maar wel een groot aandeel in het leveren van snelle, kostenefficiënte specialistische zorg aan patiënten met complexe psychiatrische ziektebeelden. Als het echter aan de NZa en zorgverzekeraars ligt, gaan ZGP’s terug naar de GGZ-instellingen. ZGP’s staan onder druk en dreigen te verdwijnen. De patiënten van de ZGP’s zullen tussen wal en schip vallen. Hun behandelingen zijn te complex voor de huisartsen of voor de (klinisch) psychologen en psychotherapeuten in de vrijgevestigde setting. Zelfs GGZ-instellingen weigeren vaak deze patiënten omdat ze zo complex zijn of niet passen in hun zorgprogramma’s. Voor verwijzers wordt het dan helemaal onmogelijk om zorg te vinden voor deze categorie patiënten. De wachtlijsten zullen toenemen. Crisisgevallen zullen toenemen. Mensen blijven te lang verstoken van adequate hulp, met alle gevolgen van dien.
Wie zijn de zelfstandig gevestigde psychiaters?
De ZGP is een medisch specialist en psychotherapeut. ZGP’s zijn bevoegd en bekwaam om medische behandelingen én psychotherapie te verrichten. De ZGP vertegenwoordigt dus een multidisciplinair team in één persoon en kan daardoor (kosten)efficiënt werken. De ZGP diagnosticeert en behandelt patiënten die meestal niet behandeld kunnen worden door een lager behandelechelon binnen de GGZ omdat veelal beide bekwaamheden gelijktijdig benodigd zijn voor de behandeling. Het behandelen van enkelvoudige problematiek valt doorgaans niet binnen de ambities van de ZGP, omdat deze doelgroep onvoldoende uitdaging biedt voor een zo ruim opgeleide behandelaar. De ZGP werkt zo nodig samen met andere medisch specialisten, andere artsen of psychologen. Maar ons motto is steeds: ‘Monodisciplinair als het kan, multidisciplinair alleen als het moet.’ Voor veel patiënten is het van belang dat de gehele behandeling door één persoon wordt gedaan. De ZGP is van het begin tot het einde bij de behandeling betrokken. De patiënttevredenheid is hoog, en het percentageterugval is laag, zo heeft eerder onderzoek uitgewezen.
Wie behandelt de ZGP?
Specifieke doelgroepen van de ZGP-behandeling zijn:
Wat is er aan de hand met de ZGP?
Er is een tendens vanuit de overheid, de NZa en de zorgverzekeraars om ZGP’s te dirigeren naar GGZ-instellingen waar grote personeelstekorten zijn. Maar veel psychiaters willen niet (terug) naar een instelling, waar zij zich voelen beknot in hun professionele autonomie en hun vak niet (meer) naar behoren kunnen uitoefenen. In de vrije vestiging kunnen psychiaters dit wel.
Recent verklaarde een woordvoerder van de NZa op TV dat patiënten met complexe psychiatrische ziektebeelden alleen door multidisciplinaire teams in de GGZ behandeld mogen worden. Dus niet door ZGP’s! Alsof ZGP’s alleen maar lichte problematiek (kunnen) behandelen. Daar is geen onderbouwing voor. NZa en zorgverzekeraars ontmoedigen systematisch het werken in de vrije vestiging door een opeenstapeling van financiële maatregelen:
Contractvoorwaarden die niets met kwaliteit van zorg te maken hebben. Wanneer ZGP’s het contract tekenen, moeten ze akkoord gaan met de volgende voorwaarden:
Wat zijn de gevolgen voor de ZGP’s en hun patiënten?
Het doel van de NZa en de zorgverzekeraars is om ZGP’s te dirigeren naar de GGZ-instellingen. Dit beleid zal een averechts effect hebben. ZGP’s voelen zich miskend en bedreigd door alle maatregelen. Wij horen steeds vaker dat collega’s om inhoudelijke redenen geen contracten willen ondertekenen. Anderen (overwegen te) stoppen met hun praktijk, gaan vervroegd met pensioen, willen verhuizen naar het buitenland of worden coach, want dan hebben ze minder verplichtingen, minder financieel risico, minder verantwoordelijkheden, veel minder administratie en zijn niet tuchtrechtelijk aansprakelijk te stellen. Het blijkt nauwelijks voor te komen dat de ZGP overweegt (terug) in loondienst te gaan bij een GGZ-instelling. Als alle ZGP’s stoppen met hun praktijk; dan komen ongeveer 60.000 patiënten met complexe psychiatrische problematiek op de wachtlijsten erbij.
ZGP’s komen met oplossingen
Wij, zelfstandig gevestigde psychiaters willen patiënten met complexe psychiatrische problemen blijven behandelen op laagdrempelige en kostenefficiënte wijze. Wij willen patiënten verantwoorde, geïndiceerde psychiatrische zorg bieden. Wij willen en kunnen medisch specialistische zorg bieden voor een complexe doelgroep mits wij niet ten prooi vallen aan een opeenstapeling van onterechte afslagen, strafkortingen, dalende budgetplafonds, onterechte terugvorderingen, en wanneer financiële risico’s die behoren tot basale zorgplicht van zorgverzekeraars niet op de ZGP worden afgewenteld. Wij kunnen bovendien behandelverantwoordelijkheden dragen mits onze vakinhoudelijke competenties niet door NZa en zorgverzekeraars worden ondermijnd of tegengewerkt. Wij willen deze behandelingen bieden mits wij niet ten prooi vallen aan tendentieuze, negatieve beeldvorming zoals bijvoorbeeld in het recent gepubliceerde ‘GGZ in 2025, vergezicht op de geestelijke gezondheidszorg’. Wij roepen daarom u en de leden van de vaste commissie voor Volksgezondheid, Welzijn en Sport van de Tweede Kamer op om:
We vragen u ons als ZGP’s te woord te staan en om onze werkwijze, overwegingen en intenties mee te nemen in uw besluiten. Dit vragen wij in het belang van onze beroepsuitoefening en in het belang van de gezondheid van onze 60.000 patiënten.
Met vriendelijke groet,
Actiegroep ZGPaanZet I: www.zgpaanzet.nl E: zgpaanzet@gmail.com
In afschrift aan:
Op Dinsdag 9 november j.l. kwamen psychiater, huisarts, patiënten en NZa aan het woord in de Hofbar.
Dank u allen hartelijk voor alle steun. Binnen één dag was de petitie al meer dan 1000 keer ondertekend.
Maandagmorgen 15-11 stond de teller al op 1300.
Maar we zijn er nog niet. We hebben een brief geschreven naar de Gedeputeerden van de provincie Gelderland. Daarnaast hebben we nog andere acties in voorbereiding en zoeken we breed in de publieke aandacht.
We kunnen iedere stem gebruiken die ons steunt. Des te meer mensen de petitie tekenen des te groter de overtuigingskracht richting provincie.