De petitionaris heeft haar studie Mediarecht afgerond en wacht op haar cijfer. Tijd voor een overzicht van gerechtelijke dwalingen die fototrollen gebruiken om mensen onder druk te zetten en te laten betalen.
Op eigen naam schade vorderen
Ik zie steeds meer blafbrieven namens grote partijen als ANP, Reuters, AFP en Alamy. Partijen die op eigen naam schade vorderen en waar de fotograaf zelf vermoedelijk geen cent van ziet.
Nieuw voor mij was dat Copytrack namens DPG Media meer dan duizend brieven in één week verstuurt. Vermoedelijk blijven de ‘boetes’ van DPG Media onder de € 500,- en die worden niet aan mij voorgelegd, vandaar dat ik het niet wist.
DPG Media krijgt weliswaar een vrijwel onbeperkte licentie van de fotograaf, maar fotografen behouden hun auteursrecht en dragen het niet over.
Helaas vragen gedupeerden zelden naar bewijs dat eisers gerechtigd zijn om op eigen naam schade te vorderen en moet ik de eerste kantonrechter nog tegenkomen die geen genoegen neemt met een bewijsaanbod. Een bewijsaanbod dat tegenwoordig bijna standaard is terwijl de wet voorschrijft dat alle bewijsmiddelen bij dagvaarding moeten worden overlegd, de substantiëringsplicht, art. 111.3 Rv.
Vraag je wél naar bewijs, dan win je.
Verwijtbaarheid
De term diefstal voor een onopzettelijke inbreuk is ongepast. Diefstal is een misdrijf, daar doe je aangifte van en dat valt onder strafrecht. Fototrollen willen geen straf maar schadevergoedingen. Ze beschuldigen je van een onrechtmatige handeling. Dat is geen misdrijf, je dient enkel schade te vergoeden en het valt onder civielrecht.
Een inbreuk moet verwijtbaar zijn om voor schadevergoeding in aanmerking te komen. Cruciale vraag is of jij wist, of redelijkerwijs had kunnen weten dat je rechten schond. Voor foto’s die automatisch verschijnen via een feed of een link die je deelt is de uitgever aansprakelijk. Voor foto’s die een ander plaatst de ander. En bij foto’s die anoniem zijn uitgegeven kun je mijn inziens niet verwachten dat je voor niet-commercieel gebruik uitgebreid onderzoek doet naar de rechthebbende.
Bij deze recente zaak zou ik zelf ingezet hebben op verwijtbaarheid.
Naamsvermelding
Alleen de fotograaf zelf heeft recht op naamsvermelding en op schadevergoeding voor het ontbreken van naamsvermelding. Het is een persoonlijkheidsrecht dat niet overgedragen kan worden. Een werkgever, een uitgever, opdrachtgever of rechtenbeheerder heeft geen recht op naamsvermelding, noch op schadevergoeding voor het ontbreken ervan. Daar is duidelijke jurisprudentie over.
Zo heeft Roel Dijkstra geen recht op schadevergoeding wegens ontbreken naamsvermelding bij de beroemde foto’s van Bokito.
Het recht op naamsvermelding vervalt zodra de foto met toestemming van de fotograaf zonder naamsvermelding is uitgegeven. Een aantal partijen geven bewust foto's anoniem uit om vervolgens blafbrieven te versturen.
Onderbouwing schade
De wet gaat uit van daadwerkelijke schade. Schadevergoedingen zijn zelden deugdelijk onderbouwd en rechters gaan ondanks gemotiveerde betwisting vaak mee in de opgeklopte bedragen. Fototrollen gebruiken dat om hoge bedragen af te dwingen.
Helaas vragen gedaagden zelden naar bewijs van het tarief dat ten tijde van de inbreuk gold. Rechter schat dan het tarief of sluit aan bij de tarieven van Stichting Beeld Anoniem of bij tarieven uit eerdere jurisprudentie.
Het door professionals vaak gegeven advies, betaal het normale tarief met een kleine opslag, raad ik ten zeerste af. Je verhoogt mijn inziens de kans dat ze je voor de rechter slepen. Je betwist immers niet dat zij gerechtigd zijn èn erkent verwijtbaar gehandeld te hebben.
Fotograaf zonder blafjurist
Het gevolg van de toenemende hoeveelheid blafbrieven voor partijen die de rechten niet hebben is dat het voor de fotograaf met een serieuze claim steeds lastiger wordt om zelf zijn rechten te handhaven.
Waardeer het als de fotograaf zelf contact opneemt en probeer het zonder tussenkomst van een jurist op te lossen. Voor beide kanten lopen de kosten anders snel op.
Mijn advies als de fotograaf je zelf benaderd is zonder enige discussie een billijke schadevergoeding over te maken. Voor een particulier, kleine stichting of sportvereniging €25 tot €50,-. Voor commercieel gebruik €100 tot €250,-.
Nieuwe afleveringen Kafka
Tot slot, de serie artikelen op LinkedIn over mijn ervaringen met de overheid is aangevuld met deel 4 over Rechtbanken en deel 5 over de Nationale Ombudsman.
Nog een lange weg te gaan. Promoot de petitie en deel je ervaringen met fototrollen online.
Groet!
De petitionaris
De 10.000 ondertekeningen zijn bereikt! Maar dit is pas het begin! Op naar de volgende mijlpaal! 25.000... 50.000...
? Blijf de petitie delen met al je vrienden!!
Al over de 7.500 ondertekeningen heen!! Deel deze petitie op Facebook en Twitter Let's go for the 10.000.
Al meer dan 5200 ondertekeningen!! Vergeet je ondertekening niet te bevestigen via de mail Op naar de 10.000 (en daar voorbij) !!.
20 Medailles in 3 dagen en we moeten zelf maar zoeken naar informatie! Dit is anno 2016 geen manier van doen!
Al bijna 2000 ondertekeningen, maar daar kan nog zeker meer bij! Deel de petitie ook op jouw social media kanalen; Facebook & Twitter (en misschien zelfs Instagram) Iedereen bedankt voor jullie inzet!!
.
Een bijzondere ondertekenaar is R. Guikink uit Rotterdam.
Hij voer nog met een vrachtschip over het Apeldoorns kanaal naar de Berghuizer Papierfabriek. Per schip werd daar tot 1982 oud-papier en cellulose als grondstof voor papier en karton aangevoerd. In 1982 werd het deel van het kanaal tussen Wapenveld en Hattem gesloten voor de binnenschippers. Nu tekenen ze in grote getale deze petitie
Het college neemt een dezer dagen een besluit over de overstapregeling. Ze kunnen nog kiezen voor een eerlijke en redelijke oplossing, maar dan moeten ze terugkeren op de ingeslagen weg.
Toch zal dit moeten. Lees het artikel van Koen de Lange in het Parool en kom in actie. Mail of twitter de meest betrokken spelers: Wethouder van der Burg, (@ericvanderburg) en raadsleden Joris van Osselaer (@jorisosselaer) en Tjakko Dijk (@tjakkodijk). Doe het voor het te laat is
De Waddenvereniging berichtte in haar Nieuwsbrief van 8 september 2016 het volgende:
07-09-2016 Na protest op het eiland en door de Tweede Kamer, lijkt het Franse bedrijf ENGIE nu ook geen plannen meer te hebben voor de winning van aardgas bij Schiermonnikoog. De reden: ENGIE zegt dat het de komende jaren blijft zitten met miljarden kuub aardgas.
Volgens het bedrijf, dat aan Frankrijk en België levert, is de vraag naar aardgas afgenomen. Nu de vraag naar gas afneemt worden ENGIE´s plannen voor nieuwe gaswinning in de kwetsbare natuurgebieden rond Schiermonnikoog ook in een ander daglicht geplaatst. De hoeveelheid gas die het bedrijf wil weghalen uit de bodem rond dit Waddeneiland is minder dan de miljarden kuub gas die de Franse energiereus nu al niet meer kan verkopen.
Deze maand wordt de nieuwe Mijnbouwwet behandeld in de Eerste Kamer. De mededeling dat in Nederland te veel gas gewonnen is de afgelopen jaren zet alle politieke discussies over gaswinning in een ander daglicht. Het zou mooi zijn als deze constatering kan leiden tot een andere rol van energiebedrijven als ENGIE in het waddengebied *
Dus geen nieuwe mijnen voor het winnen van aardgas in een kwetsbaar natuurgebied. Want gas is er kennelijk te veel en ongestoorde natuur is er in Nederland te weinig.
Vandaag heeft de teller de grens van 400 steunbetuigingen bereikt. Naast inwoners van Wapenveld laten ook opvallend veel inwoners van Apeldoorn weten dat ze de petitie steunen.
In de papieren editie van Veluweland reageert de voorzitter van de Stuurgroep Veluwekroon gedeputeerde Josan Meijers op de actie vanuit Wapenveld.
De 3,1 miljoen is nog steeds beschikbaar voor het beweegbaar maken van de bruggen maar zij wil de garantie zien dat het met het beheer en onderhoud goed komt