Privacy is door de actualiteit en de nieuwe wetgeving erover in de belangstelling. Dit merken we in de e-mails die de helpdesk ontvangt. Hoe gaat Petities.nl met uw privacy om?
Sinds de eerste versie onze site in 2005 hebben wij nooit gebruik gemaakt van diensten van Facebook, Google en dergelijke. Daarmee zouden ze uw bezoek van petities.nl kunnen registreren. Er staan wel icoontjes onder een petitie om te delen, maar die zijn door ons zelf gemaakt en aangepast zodat ze niet in verbinding staan met derden tot u erop klikt.
We gebruiken geen 'cookies', plaatsen geen tekstbestandjes op uw computer, tablet of telefoon. Onze website verbeteren we aan de hand van ons eigen gebruik en de klachten en suggesties die u ons mailt.
Onze websitestatistieken laten we niet door een derde partij bijhouden. Sinds kort hebben we zelf iets ingesteld daarvoor, maar de meeste gegevens sinds 2005 hebben we gewist. We hebben er toch geen tijd voor om te bestuderen.
U heeft altijd inzicht in uw eigen gegevens. Daar heeft u wel die link voor nodig die u bij het ondertekenen per e-mail kreeg. Heeft u die niet meer, teken dan opnieuw met hetzelfde e-mailadres en u krijgt 'm weer. Is de petitie al dicht, dan kunt u die via webmaster@petities.nl opnieuw opvragen.
We bewaren geen wachtwoorden omdat ondertekenaars die niet krijgen. We veronderstellen dat uw e-mailwachtwoord veilig is en daarmee krijgt u toegang tot uw gegevens.
U kunt altijd uw gegevens aanpassen: naam, woonplaats, functie, etc. Uw e-mailadres wissen we automatisch een tijdje nadat een petitie sluit en er geen noodzaak om te bewaren meer is. Hoeft u dus niets voor te doen.
We verkopen uw gegevens niet. Er zijn geen adverteerders op onze site die we moeten plezieren (gemeenten zijn onze klanten). Niemand krijgt uw gegevens. Alleen de petitionaris heeft toegang tot de lijst ondertekenaars. Maar zonder de e-mailadressen! Als de ondertekenaarslijst (met naam, woonplaats, functie) wordt overhandigd mag de ontvanger er van de wet praktisch niets mee doen. Alleen via ons kan een antwoord op de petitie gemaild worden.
Onze servers staan niet in het buitenland maar in een (goed beveiligde) kast bij onze sponsor XS4ALL in Amsterdam. XS4ALL heeft als één van de oudste internetbedrijven in het land een reputatie hoog te houden op het gebied van privacybescherming en veiligheid.
We zijn een kleine organisatie. Een handvol mensen die elkaar al minstens een decennium goed kent heeft toegang tot gegevens. Niemand heeft meer toegang dan strikt nodig. We hebben een adres en telefoonnummer in Nederland. De stichting staat als non-profit en 'algemeen nut beogende instelling' geregistreerd.
We zijn strikter dan de wet. Zo geven we u bijvoorbeeld zelfs inzicht in de technische gegevens die we van u hebben (IP-adres, browser). Ons uitgangspunt is dat uw gegevens van u zijn en blijven. Wij hebben ze slechts in bruikleen voor het registreren van een petitie-ondertekening.
We hebben een privacy-functionaris! Bij de Autoriteit Persoonsgegevens bekend onder nummer FG006985 en te bereiken op avgfunctionaris@petities.nl
Naast dit alles zijn we de grootste politieke website van Nederland met 2 miljoen bezoekers, 140.000 ondertekeningen en 100 nieuwe petities per maand. We zijn soms de 3000e website van Nederland in populariteit, soms de 5000e (dergelijke hitlijsten veranderen continue). Wij zijn u erg dankbaar voor uw vertrouwen!
We leunen overigens sterk op de donaties die we ontvangen, zie ons jaarverslag.
Om uit de huidige, aanslepende crisis te geraken, mogen de overheden niet in een defensieve kramp van blinde besparingen schieten opdat ze toch maar het etiket van de goede huisvader zouden krijgen. Ze moeten daarentegen offensief optreden en volop investeren in het menselijk kapitaal uit de onderklasse.
Dat is niet enkel rechtvaardig, maar onderzoek toont aan dat het ook rendabel en duurzaam is. Het is een belangrijke voorwaarde voor het behoud van onze welvaartstaat. De crisis duurt nu al meer dan drie jaar en is geëvolueerd van een bankencrisis naar een crisis van de overheden. Die overheden hebben immers de bankencrisis bedwongen door de schulden van de banken over te nemen, waardoor hun eigen schuldenberg spectaculair gestegen is. Daarbovenop komt de vergrijzing waardoor de uitgaven voor pensioenen en gezondheidszorg zullen toenemen. Er zijn dus twee oorzaken, de crisis en de vergrijzing, voor het verhoogde risico dat de overheden in de ontwikkelde wereld hun schulden niet (volledig) zullen kunnen terugbetalen. Weinig verrassend wordt er gepleit om de overheidsschuld drastisch te verminderen. De overheid zou zich moeten gedragen als een goede huisvader en op zijn minst niet méér mogen uitgeven dan er binnen komt. Dat is toch de logica zelve? Toch is dit te simpel. Er is niet noodzakelijk iets mis met meer uitgeven dan er binnenkomt, op voorwaarde dat het geld goed besteed wordt. Om met dezelfde metafoor te werken: een huisvader die 10.000 euro leent om op vakantie te gaan is een totaal andere huisvader dan diegene die 100.000 euro leent om de aankoop van zijn huis te financieren. De laatste is een goede huisvader, ook al gaat hij een schuld aan die 200% tot 300% van zijn jaarinkomen bedraagt, terwijl het gedrag van de eerste terecht wordt afgekeurd. Lenen om extra te consumeren is op lange termijn immers onhoudbaar en leidt uiteindelijk tot wanbetaling, terwijl lenen om te investeren op de lange termijn opbrengt, ook al zorgt dit voor een hogere schuld. De voorwaarde is wel dat het investeringsproject rendabel is. We stellen vast dat de rente die de overheden moeten betalen historisch laag staat: Nederland kan op dit moment lenen tegen een reële intrestvoet van minder dan 1 procent (voor leningen op tien jaar). Dat betekent dat indien een investeringsproject meer opbrengt dan 1 procent, de overheid een slechte huisvader zou zijn als ze niet zou lenen om te investeren, ook al loopt de schuld daardoor op. Er zijn heel wat projecten te vinden die veel meer opbrengen dan 1 procent. Zelf zou ik pleiten om te investeren in mensen, meer bepaald in gezinnen met zeer jonge kinderen uit de onderklasse van de samenleving. Onderzoek van onder anderen James Heckman, een Chicago-econoom en Nobelprijswinnaar, heeft aangetoond dat dergelijke investeringen een return on investment kunnen hebben van 7 tot 10 procent. En wellicht is de opbrengst nog hoger, omdat de onderzoekers enkel de effecten op de arbeidssituatie en criminaliteit konden analyseren. Wegens een gebrek aan gegevens kon men geen analyse maken van de effecten op de gezondheidszorg, waarvan ook verwacht wordt dat die positief zijn. En belangrijk: de positieve effecten zijn duurzaam, vooral wat betreft de niet-cognitieve vaardigheden van de kinderen (zoals motivatie, zelfbeheersing en doorzettingsvermogen). Dit gaat volledig in tegen de populaire gedachte dat investeren in de onderklasse weggegooid geld is: domme ouders krijgen immers domme kinderen en dus is investeren niet nuttig. Maar dat blijkt dus niet uit het onderzoek van Heckman. Er is natuurlijk wel een genetische component die overgeërfd wordt, maar dat effect is relatief zwak. Investeren in kinderen uit de onderklasse kan dus wel opbrengen. Meer nog, investeren in kansarme kinderen brengt méér op dan investeren in kansrijke kinderen. Dit geldt weliswaar enkel tot de leeftijd van 6 tot 8 jaar, waarna een investering in kansrijke kinderen meer opbrengt. De opbrengst neemt echter zowel voor kansrijke als kansarme kinderen af naarmate ze ouder worden. De boodschap is dus om vroeg in te grijpen, nog voor er zich problemen voordoen. En een geruststelling is alvast deze: een belangrijke voorwaarde is dat de kansarme gezinnen vrijwillig instappen in het project. Dus geen dwang van de overheid: de autonomie van het gezin is heilig. De bovenstaande redenering is zeer economisch en het gaat voorbij aan de ethische plicht om te investeren in kansarme gezinnen. Maar in de huidige context kunnen overheden enkel lenen om te investeren in rendabele projecten. Het is dus belangrijk om aan te tonen dat er projecten bestaan die én rechtvaardig én rendabel zijn. Enkel lenen om een onrechtvaardige situatie te verbeteren, zonder te kijken naar de efficiëntie van de maatregel zal niet langer getolereerd worden door de financiële markten. Men kan dat immoreel of amoreel vinden, maar de werkelijkheid is wat ze is. Trouwens, zo immoreel is dat niet: indien efficiëntie niet mee in rekening gebracht wordt, wordt de welvaartstaat op lange termijn onhoudbaar en zal ze imploderen, wat een nog veel grotere onrechtvaardigheid is. We moeten er alles aan doen om ons huidige niveau van solidariteit te behouden. De financiële markten geven de overheden dus een belangrijk signaal: wil je de welvaartstaat behouden, dan kan dat enkel door ze financieel duurzaam te maken en dat betekent dat de investeringsprojecten, hoe rechtvaardig ze ook moge zijn, ook getoetst moeten worden aan de efficiëntie. De luxe om het anders te doen hebben we niet meer. Andreas Tirez De auteur is voorzitter van de liberale, onafhankelijke denktank Liberales. Een aangepaste versie van deze tekst verscheen eerder op de website van MO*-magazine Bron: http://www.huisvanafgevaardigden.nl/2011/12/een-goede-huisvader-investeert-in-kansarme-kinderen/
In de loop van 2011 werd duidelijk dat de minister 2 miljoen euro heeft gereserveerd voor 2012 om de fianciering van anonieme online hulpverlening te garanderen tot het moment waarop een structurele oplossing is gevonden. Door deze beslissing is het nut van deze petitie komen te vervallen. Bij deze dank ik de ondertekenaars van deze petitie voor hun deelname. .
Er is een meldpunt gestart waar mensen hun ervaringen met de 'gesloten' SEH kunnen melden. De ervaringen worden gebundeld en gepubliceerd op de Web-sites van de liemerse SP afdelingen en t.z.t. aangeboden aan de landelijke en lokale politiek en aan de Raad van Bestuur.
Afgelopen woensdag is Pieter Hilhorst langs geweest met een cameraploeg. Hilhorst is de VARA Ombudsman.
Voor een nieuwe serie afleveringen besteedt hij aandacht aan de plannen van Kamp met de ouderparticipatiecrèches. Sympathieke man, leuk met kinderen ook. Op de website van HP/DeTijd duiken de ouderparticipatiecreches ook op. Lees de column van Pauline Bijster op hun website en let vooral op de laatste alinea!
as. donderdag, 1 december is er een manifestatie bij het ziekenhuis. Om 13.00 uur bij de Spoed Eisende Hulp komt allen.