Ik richt me tot u als directeur van Kunstenlab. Kunstenlab voert in gemeentelijke opdracht het atelierbeleid in Deventer uit.
De aanleiding is het ontwikkelperspectief dat voorligt voor de Van Hetenstraat (nummer 59 - redactie). (...) Een optimistisch plan waarbij voorzien wordt in de grote behoefte aan extra woningen. (...) Met als doel een inclusieve wijk. (...) En kunstenaars dragen bij aan die inclusiviteit. Helaas lezen we (ook - redactie) dat (zij - redactie) moeten vertrekken en (dat - redactie) er voor hen elders in de stad naar alternatieve huisvesting wordt gezocht. En daarom sta ik hier met een dubbel gevoel: (...) Deze 23 kunstenaars zijn hier 9 jaar geleden neergestreken nadat de meesten van hen het geliefde (Nieuw - redactie) Rollecate hebben moeten verlaten. En een aantal van hen ook de Houtmarkt, lang daarvoor. Nu moeten zij opnieuw het veld ruimen omdat een andere invulling, en andere bewoners blijkbaar belangrijker worden gevonden. Hoe inclusief zijn we dan?
(...) Elke verhuizing kost tijd, energie én geld die niet in het eigen werk gestoken kan worden. Dat is niet erg als je daar zelf voor kiest, maar als je tot verhuizen gedwongen wordt, is het een heel ander verhaal. (...) Kunstenaars (hebben) weinig keuze; de prijzen van vastgoed stijgen nog steeds gigantisch, waardoor deze met name voor de onderkant van de markt onbetaalbaar worden. Zoals u ongetwijfeld bekend is, behoren kunstenaars tot de zwaarst onderbetaalde beroepsgroepen in het land, alle ambities van Fair Pay ten spijt. En het maakt deze boodschap extra zuur in een tijd waarin cultuurmakers zwaar getroffen zijn door corona.
Er zit me nog wat anders dwars: ruim een jaar geleden ontvingen de kunstenaars en wij een eerste signaal over de mogelijke ontwikkeling van het gebouw. En vanaf dat moment hebben wij ons als Kunstenlab diverse malen aangeboden, (bij -redactie) meerdere ambtenaren; om mee te denken en mee te praten. Helaas is dit steeds afgehouden en nu ligt (deze brief - redactie) op de mat. Dat is geen communicatie, maar een eenzijdige mededeling.
We zien dit als een gemiste kans, omdat we verwachtten dat inmiddels wel duidelijk is wat de meerwaarde van kunstenaars is in dit soort ontwikkelingen. Niet alleen in denkkracht. Sterker nog: in het kader van vastgoedbeleid hebben kunstenaars ook een economische functie. Kijk naar het Havenkwartier waar dankzij onder meer pionierende kunstenaars een levendige, aantrekkelijke en inmiddels erg populaire wijk is ontstaan. Met sterk gestegen grondprijzen waarvan iedereen profiteert, …. met uitzondering van die kunstenaar die het niet langer kan betalen. Kunstenaars als opwarmers van de grond, aan de rafelranden van de stad…
Gelukkig bent u goed op de hoogte van de meerwaarde van cultuur én makers voor het leefklimaat. Dat wordt keer op keer bevestigd in door uw raad vastgestelde economische visies en cultuurvisies. En dit inzicht wordt breed gedeeld door regio, provincie en rijk. Er is echter wel wat voor nodig om hen in de stad te houden (...). Zeker voor steden als Deventer waar geen (kunstacademie - redactie) is, (en - redactie) er dus geen natuurlijke instroom is.
Wat is er nodig? Een goed cultuurbeleid, met maatwerk voor de schaal en het profiel van de stad. En fysieke ruimte om te (werken -redactie): het hebben van goede, betaalbare (werkruimten - redactie), met differentiatie op gebied van huurprijzen en voorzieningen, is daarin een hele belangrijke knop om aan te draaien. Wat contraproductief is voor het aantrekken en behouden van makers, is het afstoten van goed functionerende studios. En dat is wat er nu dreigt te gebeuren. Het lijkt erop alsof we niets leren.
(...) Het liefste zou ik pleiten voor behoud van Panta Rhei als ateliergebouw (...). Wat vraag ik u (verder - redactie)?
Maak kunstenaars niet tot speelbal; neem ze serieus, in een eerlijk gesprek, luister en kijk naar wat er mogelijk is;
Neem een echte verantwoordelijkheid tegenover makers: zij dragen bij aan die inclusieve samenleving die u nastreeft;
Onderzoek bijvoorbeeld Huurkoop als optie; een investering in geld, betrokkenheid, aarden op een plek levert wat op. En daardoor wordt een eigen vaste plek misschien ook voor hen mogelijk;
(...) Verdrijf kunstenaars niet naar de randen van de stad;
(...) En realiseer u dat er eigenlijk meer nodig om uw eigen ambities waar te maken.
Geachte raad: Zullen we nu een keer anders doen?
RUTTE4 DENK AAN ONS EN ONZE KINDEREN. STAP ANDERS OVER NAAR BRUSSEL ALSTUBLIEFT .
RUTTE4 DENK AAN ONS EN ONZE KINDEREN. STAP ANDERS OVER NAAR BRUSSEL ALSTUBLIEFT .
De fietsflat is niet meer, maar dat hoeft niet het einde van zijn leven te betekenen. Acht mobiliteitsexperts roepen Amsterdam op de fietsflat, lang het boegbeeld van het straatbeeld van de stad, te schenken aan een andere stad, bij wijze van voorbeeld en inspiratiebron.
(...) De fietsflat is echter een symbool van de mobiliteitstransitie geworden door onbedoeld de lang verborgen potentie van de fiets-treincombinatie te laten zien. Hoe gaaf zou het zijn als het die symbolische rol elders kan voortzetten? Stel je voor dat Amsterdam de fietsflat weggeeft, zoals Frankrijk in 1885 het Vrijheidsbeeld aan de Verenigde Staten schonk.
Tijd dus om de flat te schenken aan een andere stad die ambitieus werkt aan een alternatief voor de auto! Denk aan Parijs of Seine-Saint-Denis, dat in 2024 het hart van de Olympische Spelen zal zijn en waar onder leiding van Anne Hidalgo, de burgemeester van Parijs, een ware omslag plaatsvindt. Of een van de andere steden in Europa die werk maken van hun fietsbeleid en waar men zich soms afvraagt wat men met het groeiende aantal fietsen en fietsers aan moet. Steden als Berlijn, Barcelona, Liverpool, Nice en Kopenhagen, maar ook steden als Brussel, Milaan, Istanboel, Ljubljana en Leipzig Circulair
Amsterdam heeft iets moois in handen. Afbreken en weggooien of omsmelten is doodzonde. De fietsflat kan technisch nog vijftig jaar mee, zo verzekert de gemeente. (...) lees verder in Het Parool van 30 mei 2023
Aub zoveel mogelijk tekenen en doorsturen!.
Omroep Flevoland geeft aandacht aan de zaak, zie hier het artikel en videofragment over de noodkreet van ouders.
PvdA: ‘College weigert om wensen omwonenden goed in startnotitie Jan Evertsenlaan mee te nemen!’
za 27 mei, 09:30 Politiek Persberichten Politiek
(Persbericht) Voorschoten heeft betaalbare woningen nodig. Deze woningen moeten vooral gerealiseerd worden binnen de bebouwde omgeving.
Zo ook aan de Jan Evertsenlaan in Noord-Hofland, waar betaalbare appartementen boven een nieuw te bouwen gezondheidscentrum staan gepland. Tijdens de behandeling van de startnotitie van dit project in de gemeenteraad op donderdag 25 mei, weigerde wethouder Van der Elst , de wensen van omwonenden goed in het stuk op te nemen. Een voorstel van de PvdA en SP om dit juist goed te verankeren, haalde geen meerderheid in de gemeenteraad.
Startnotities zijn bedoeld om als gemeenteraad kaders mee te geven m.b.t. de afbakening van het onderwerp en bijvoorbeeld de wensen van de verschillen groepen goed op te schrijven. In dit project gaat het om de belangen van de projectontwikkelaar, de belangen van toekomstige bewoners, de belangen van het (nieuwe) gezondheidscentrum en de belangen van de omwonenden.
In de huidige startnotitie staan deze standpunten als volgt kort samengevat: ‘Het gezondheidscentrum wenst hun huisvesting te vernieuwen om aan de hedendaagse standaard te kunnen voldoen en daarbij uit te breiden van 600 m2 naar 1200 m2 vloeroppervlak. De ambitie van de ontwikkelaar is om dit te realiseren i.c.m. circa 40 appartementen. De omwonenden willen de wijk leefbaar houden; zij stellen dat het weinige groen in deze wijk behouden moet blijven, dat er niet meer m2 bebouwd mag worden dan in de huidige situatie en dat de nieuwbouw proportioneel moet zijn: d.w.z. een lage bouwhoogte.’
Tegenstelde belangen dus. Zeer opvallend in deze notitie is dat de wensen van omwonenden veel minder expliciet in de startnotitie zijn verwoord dan de behoeften van de projectontwikkelaar en het gezondheidscentrum. Dit terwijl de omwonenden dit mondeling én schriftelijk -herhaaldelijk- heel duidelijk én concreet hebben gemaakt: ‘De omwonenden willen de wijk leefbaar houden; zij stellen dat het weinige groen in deze wijk behouden moet blijven, dat er niet meer dan 930 m2 bebouwd mag worden (het huidige gezondheidscentrum plus gebouw voormalige kerk) dan in de huidige situatie het geval is en dat de nieuwbouw in hun ogen proportioneel moet zijn: d.w.z. niet meer dan twee bouwlagen boven op het nieuw te bouwen gezondheidscentrum.’
PvdA- fractievoorzitter Arnold Posthuma: ‘Het is niet chique dat wethouder Van der Elst de wensen van omwonenden, die heel mooi concreet gemaakt zijn, veel vager in de startnotitie Jan Evertsenlaan heeft opgenomen. Als in het begin van het proces deze wensen niet goed zijn opgeschreven, heb ik al helemaal weinig vertrouwen in de uitkomsten daarvan. Daarmee wordt een zorgvuldig participatieproces in de kiem gesmoord. De kans op bezwaarprocedures wordt daarmee vergroot, waardoor het perspectief op een snelle oplevering van betaalbare woningen juist wordt verkleind. Een gemiste kans!’
Het zal u allen niet ontgaan zijn dat de prijzen van energie flink aan het dalen zijn. Hopelijk dat het iets dragelijker is maar neemt niet weg dat veel noodzakelijke medische apparatuur in huis daarvan de stroomkosten niet vergoed worden. Ik wil u ook dan allen vragen dit niet te laten overwaaien en deze petitie helpen een steuntje in de rug te geven en zoveel mogelijk te delen..
1) De Minister schrijft in zijn reactie (9 mei 2023, kenmerk: 2023Z03986) dat het project van LCB Europese wetgeving overtreedt. Aan welke wetgeving refereert hij dan precies? De Minister kan naar eigen zeggen het verzoek in de petitie en aangenomen motie niet uitvoeren.
In de geslaagde pilot met dure oncolytica ziet de minister echter wel mogelijkheden om de Europese wetgeving te overtreden. Wat is de reden dat het wel kon en nu niet meer kan in het project van LCB? 2) Op welke manier kan de Minister ervoor zorgen dat het LCB-project voldoet aan de Europese wetgeving, zodat heruitgifte van medicijnen mogelijk wordt zonder de wet te overtreden? In de beslisnota wordt opgemerkt dat de redistributie van oncolytica kan doordat dit in het kader van wetenschappelijk onderzoek gebeurt en dat dit hét verschil is met het project van het LCB. Is het mogelijk steun te geven aan het project van LCB, wanneer dit project gekoppeld wordt aan wetenschappelijk onderzoek naar veiligheid, haalbaarheid en kosten? 3) De Minister schrijft "Bij heruitgifte is de kwaliteit noch de veiligheid gegarandeerd." Wat voor reden heeft de minister om dit te veronderstellen? Bij de voorwaarden die voorgesteld zijn in de petitie is de kwaliteit en veiligheid voldoende gegarandeerd, blijkt ook uit de afgeronde pilot. Er is bovendien meer en meer bewijs dat geneesmiddelen veel langer houdbaar zijn (tenminste 3 jaar, ampullen tot 30 jaar) dan de formele expiratie datum die door de industrie wordt gehanteerd (zie bijvoorbeeld: Harvard Health Publishing, february 6, 2020, “Is it ok to use medications past their expiration dates?”) Neemt de minister die onderzoeksresultaten mee in zijn overwegingen over veiligheid? 4) Kan de minister de wetenschappelijke basis en bronnen delen die de bewering ondersteunen dat heruitgifte van medicijnen de kwaliteit en veiligheid in gevaar brengt? 5) Wat vindt de Minister van de constructie dat de belanghebbende farmaceutische industrie nu zelf de verloopdatum bepaalt en controleert, de WC-eend constructie? 6) Traceerbaarheid: Met behulp van een doorlopend systeem kunnen uitgegeven medicijnen worden getraceerd vanaf het moment dat ze door de apotheek worden ontvangen, tot aan het moment van heruitgifte. Dit zorgt ervoor dat er een gedetailleerd overzicht is van de reis van het medicijn, inclusief informatie over de leverancier, de opslagcondities en de vervaldatum, datum uitschrijven en terugboeken. Vanwege de unieke code is insluipen/toevoeging falsified medicine onmogelijk, de integriteit is geborgd. Was de minister op de hoogte van het bestaan en functioneren van dit systeem? 7) Is de Minister op de hoogte van het feit dat de kostenraming voor het geavanceerde volgsysteem met temperatuur-, licht- en vochtmonitoring is gemaakt op basis van een paar honderd chips, terwijl er miljoenen nodig zijn? 8) Is de Minister ervan op de hoogte dat onderzocht en bevestigd is dat voor een groot deel van de medicijnen geen speciale bewaarcondities vereist zijn? Chips zijn dan een kostbare oplossing voor een deelprobleem. 9) Vervalsing van medicijnen is in de huidige Nederlandse medicatieketen een denkbeeldig risico. Zijn er sinds de invoering van het code-systeem bij de Minister toch voorbeelden van vervalsing bekend? Zo nee, waar praten we dan over, zo ja, kan de Kamer daar dan een overzicht van krijgen? 10) De Minister schrijft dat ”iedereen in Europa kan vertrouwen op kwalitatief goede en veilige medicijnen” Hoe kan het dan dat er binnen Europa (bijvoorbeeld in Griekenland) heruitgifte in alle openheid plaatsvindt en dat Engeland tijdens de Covid-pandemie, zonder enig bekend negatief effect op patiënt veiligheid, heruitgifte heeft toegestaan? Deze beide voorbeelden zijn strijdig met de bepalingen uit de Nederlandse Geneesmiddelenwet. Hoe verklaart de Minister dat het toch wordt toegestaan, waarom kan er in Nederland geen uitzondering worden gemaakt op die Europese regelgeving? 11) Zou de Minister de oplossing die in Griekenland is gevonden ook in Nederland kunnen gebruiken? Is hierover al contact geweest? 12) Patiënten, familie, artsen en apothekers zoeken bij tekorten de noodzakelijke medicamenten in retour en restmedicatie om dit vervolgens aan patiënten te overhandigen. Hoe reflecteert de Minister hier als bewindspersoon op? En hoe dat hij dat als arts? 13) De situatie is urgent, we denken aan de problemen op het gebied van klimaat, waterkwaliteit, economie, leveringszekerheid van geneesmiddelen en gezondheidszorg aan noodlijdende patiënten. Kan de Minister concreet aangeven hoe hij op een constructieve manier wetswijzigingen gaat doorvoeren om ingezamelde medicijnen nuttig te gebruiken in plaats van weg te gooien? Welke concrete stappen zijn reeds ondernomen met welke concrete resultaten? Kan de Kamer periodiek op de hoogte worden gesteld en gezien de urgentie, wanneer kunnen wij de eerste feedback verwachten? 14) Waarom wordt er tijd gekocht/verspild door het onderzoek naar heruitgifte van de weliswaar dure maar de in kwantiteit verwaarloosbare hoeveelheid orale oncolytica, derdelijns-medicatie, te verlengen tot eind 2024, terwijl er dringend actie nodig is om de problemen aan te pakken, die ontstaan door de massale vernietiging eerste en tweedelijnsmedicatie. 15) Hoe kan de Minister garanderen dat hij voldoende medestanders zal vinden in Europa voor aanpassing van de wet- en regelgeving voor heruitgifte, voordat er een andere Minister wordt geïnstalleerd na de volgende verkiezingen voor de Tweede Kamer in begin 2025? 16) Hecht de Minister belang aan de pilot en het bestaan van een logistiek centrum zoals het LCB en zo ja, hoe wil de minister het voortbestaan van dit centrum faciliteren? 17) Heruitgifte vermindert de ecologische voetafdruk. Neemt de Minister de product-aansprakelijkheidswetten in overweging voor de financiering van een Logistiek Centrum voor heruitgifte retourmedicatie? 18) Kan de Minister de kosten en voordelen van het heruitgifteprogramma van LCB vergelijken met de kosten en voordelen van medicijnverspilling en vernietiging, zowel op het gebied van gezondheidszorg als milieueffecten? 19) De Minister verwijst bij de afwijzing naar de “Guide Lines for medicine donations”. Deze bestaan uit 12 richtlijnen. Het LCB-project voldoet aan 11 richtlijnen. De uitzondering is uitsluitend richtlijn 5: “No medicines should be donated that have been issued to patients and then returned to a pharmacy...”. Wat is de ratio achter dit directief? 20) In de toelichting wordt aangegeven dat geringe hoeveelheden het project onrendabel zou maken. Is het de Minister bekend dat de logistiek van het het LCB juist ingesteld is op een breed palet aan medicijnen in kleine hoeveelheden en hiermee geen probleem heeft? 21) Hoe denkt de Minister over het verder faciliteren van veilige heruitgifte van medicijnen, rekening houdend met de positieve ervaringen in andere landen, tekorten in Nederland en de hulpvraag vanuit Suriname? 22) Vindt de Minister zelf ook niet dat hij te snel de motie voor doorstart van de geslaagde pilot heeft verworpen op basis van de FMD, dus te kort door de bocht is gegaan? Is hij bereid de democratische weg te volgen en de doorstart te gedogen en te faciliteren?