Nieuws
A Ticket System for Government (Or: Let’s Finally Give the Ombudsman Teeth)
The ombudsman, as it stands, is a shark without teeth. It cannot even smell a scandal if it was bleeding before their eyes — can’t sense, can’t bite, can’t act, can’t fix. It’s a watchdog with no jaws. So let’s give it an upgrade or even better give the government such an upgrade that Ombudsman loses the necessity for their entire existence.
This isn’t some grand ideological revolution. It’s just a silly idea for a public ticket system. Silly, but powerful.
Imagine a civic ticket system — not buried in obscure forms, not locked in back-office email chains. Just like an internal help-desk, but for governance. Public, structured, traceable. And smart.
This is what it looks like.
Core Idea
Citizens should be able to report issues publicly — not buried in anonymous inboxes, not hidden behind “ongoing investigation” seals. People already talk about public issues. If people can talk about public issues with their friends, why can’t they track them together too?
A government ticket system could work just like internal systems in IT or customer service — but with a civic twist.
This is not a place for endless debate. It’s a structure to frame problem → proposal → response, cleanly and traceable.
This system proposes a transparent, iterative problem-solving interface where AI is used not to obscure, but to clarify.
The System: Public, AI-Structured, and Transparent
The system is made up of 4 stages — and yes, it uses AI — but only as a tool to help people sharpen what they’re already saying.
Every issue goes through this cycle:
1. Problem Description
a) Citizens submit an issue.
b) The AI cleans up the language, consolidates overlapping inputs, and upgrades the coherence of the report.
c) A public change-log shows the input that evolved the description — all steps visible, all input attributable.
2. Proposed Solution
a) Based on the refined problem description, the AI drafts a solution or possible action path.
b) This is visible to the public as a formal response — no magic, just structured reasoning.
c) This is not a decision. It’s a draft — structured logic, not authority. Only advice.
3. Critique Layer
a) Citizens respond to the proposed solution — a structured challenge to the proposal..
b) Their remarks are also structured by AI — not censored, but upgraded for clarity and grouped by theme or angle.
c) Again, change-logs and input trails are visible. No anonymous edits. No hidden manipulations.
d) in a sense this is the same as step 1 (problem description)
4. Upgraded Solution
a) The AI integrates valid critiques and proposes a refined version of the solution.
b) This is the “feedback-reinforced” stage, where the system attempts synthesis, not endless argument loops.
All stages remain visible — including abandoned tickets, failed resolutions, and ongoing ones. This creates a living public record of issues and proposed governance responses.
This is the synthesis. 1 = 2 + 3 = 4.
Why This Matters
- It forces clarity and traceability. No more vague complaints floating in chaos.
- It turns public input into a collaborative upgrade process.
- It shows which tickets are being handled, stalled, ignored — in plain sight.
- It makes every AI edit accountable, not mysterious.
- It doesn’t replace the ombudsman — it arms them.
Business Model? Sure — But Keep It Public
Yes, this is a product. But no, it shouldn’t be commercialized. This is civic infrastructure. It belongs to the commons.
It could be sold to municipalities, NGOs, or transparency coalitions — but that defeats the purpose.
Build it, release it, and let it run at zero cost. The public has already paid for enough systems that don’t work. This one should.
The value lies not in monetization — but in legitimacy.
Expanded Use: From Complaint Board to Administrative Operating System
What starts as a feedback tool can evolve into a complete civic engine. The system can scale:
- Reported Issue
- Processed Issue (by a public servant or automated filter)
- AI-generated remark on process adequacy (4-stages again)
- Re-open option if resolution was insufficient (4-stages again)
- Cross-department visibility and workflow mapping
- The ticket can go through different departments and the work of each department remains visible.
Each issue flows like a case file, but it’s public-facing and structurally transparent. Departments can adopt the system internally. Citizens and officials see the same state of the case. Updates are traceable.
With enough refinement, this system could even approach pre-judicial arbitration or replace lower-level administrative courts — especially for predictable, repeatable types of disputes (benefits, housing, permit denials, etc.).
At some point a judge and lawyer can then bend over the case after it went through these 3 steps.
Design Philosophy
- Public by default.
- AI-enhanced, not AI-obscured.
- Built around iteration, not resolution-hiding.
- Input is traceable. Reasoning is legible. Logic is public.
- Not built to silence citizens with forms — but to cohere chaos into clarity.
Potential Impact:
If deployed at scale, this would:
- Reduce performative complaint culture (“I ranted online!”) in favor of traceable input.
- Provide oversight journalists and watchdogs with live case data.
- Offer civil servants a way to separate noise from signal.
- Create longitudinal accountability: we’d know what failed, what improved, and why.
- We can track government efficiency through details such as backlog and amount of re-opened cases
Final Thought
Let’s stop treating public concern like noise.
Let’s give it a ticket.
Let’s give the ombudsman jaws.
Give people a way to speak clearly. Let the problems stay visible. Let the fixes be criticized. Let the system evolve in full view.
Democracy doesn’t die in darkness — it suffocates in forms. We’ve normalized arbitrary bureaucracy and opaque complaint systems. But the technology to upgrade them exists. All we’re missing is the will — and the will can be crowd-sourced.
Written by Artorius Magnus
https://tinyurl.com/laconic-utopia World-Peace suggestions @250 articles highschool dropout-autodidact (unofficially 5+ PhD's).
KEER HET TIJ
Keer het tij, manifest voor het behoud van de zelfbeschikking in de geboortezorg! Stop de hervormingen, keer het tij! Lees het manifest KEER HET TIJ .
Deel de petitie voor meer effect!
Tijdens de ondertekening kunt u de e-mailadressen van uw kennissen toevoegen. Zij worden dan automatisch uitgenodigd. Daarnaast kunt u de petitie delen op Facebook, twitter etc door gebruik te maken van de knoppen..
Bevestig uw petitie in de ontvangen e-mail
Na het ondertekenen ontvangt u een e-mail waarin u de ondertekening moet bevestigen. Heeft u deze mail niet ontvangen, kijk dan ook even in de spambox (ongewenst)..
Voortgangsbericht 1
Beste ondertekenaar van de petitie Dyslexie,
Hartelijk dank voor het ondertekenen van de petitie van Oudervereniging Balans:' Spelling-hulp voor kinderen met dyslexie moet blijven!'. De petitie is in anderhalve week maar liefst 40.000 keer ondertekend.
Hier kan staatssecretaris Sander Dekker niet omheen. Nog voor het debat over passend onderwijs heeft de Staatssecretaris laten weten de maatregel een jaar uit te stellen.
Geen uitstel maar afstel
Oudervereniging Balans vindt dat niet genoeg. Deze voor kinderen met dyslexie zeer onrechtvaardige maatregel moet helemaal van de baan. Op woensdag 10 februari overhandigden we de petitie aan staatssecretaris Sander Dekker van OCW en de vaste Kamercommissie van OCW. Wij gaan door totdat deze maatregel helemaal wordt afgeschaft. Schrijf u nu in voor onze gratis nieuwsbrief op http://www.balansdigitaal.nl/balans/gratis-nieuwsbrief/. Dan houden wij u op de hoogte van alle ontwikkelingen rondom dyslexie.
De petitie heeft afgelopen week veel aandacht gekregen in de media. Onder andere in het NOS Journaal, RTL Nieuws, het TV programma Jinek en op radio NPO1. Op www.balansdigitaal.nl kunt u de uitzendingen terugkijken en beluisteren.
Hartelijke groet,
Melanie Rietbroek Documentatie & Webredactie Balans en NVA Landelijke Oudervereniging Balans en NVA
De Tweede Kamer over de uitspraak van de Raad van State
Petities.nl: "Aangezien de Raad van State de hoogste rechter is in het land kunnen daar geen petities naar toe, is niet 'petitionabel'. Maar de wetgever van het land is nog hoger: het parlement kan wetten aanpassen.
Daarom is deze petitie nu gericht aan de Tweede Kamer die de minister moet vragen om de wet aan te passen waar de Raad van State zich op baseert."
Raad van State
De petitie werd woensdagavond 10 februari rond 20:00 uur opgericht, maar stond gericht aan de gemeente Oldenzaal, terwijl de Raad van State de knoop heeft doorgehakt. Zo rond 20:30 uur is de inhoud van de tekst al gewijzigd, alleen staat de petitie nog gericht aan de gemeente Oldenzaal. Dit wordt hopelijk zo snel mogelijk aangepast.
Als u tekent, tekent u in feite voor een petitie gericht aan de Raad van State..
Tweede Kamer ontvangt verzoek tot aanbieding petitie Spellinghulpmiddel voor kinderen met dyslexie moet blijven"
Raadsadres aan de gemeenteraad Amsterdam 31-1-2016
Leden van de Gemeenteraad van Amsterdam Postbus 202 1000 AE Amsterdam
Tevens per e-mail: info@gemeenteraad.amsterdam.nl
Amsterdam, 31 januari 2016
Betreft: Aanleg steigers voor binnenvaartschepen aan de Surinamekade (KNSM-eiland)
Geachte leden van de raad,
Als Werkgroep Surinamekade en mede namens een grote groep bezorgde bewoners –van wie er meer dan 150 bezwaar hebben gemaakt tegen vergunningverlening en nog eens 120 bewoners een petitie hebben getekend – vragen wij uw dringende aandacht voor de verstrekkende en schadelijke gevolgen van de huidige plannen van het Havenbedrijf Amsterdam voor de Surinamekade (KNSM-eiland). De Bestuurscommissie Oost heeft op 2 december 2015 een omgevingsvergunning verleend voor het bouwen van drie steigers aan de Surinamekade voor het kort aanmeren, in 24 uur bedrijf, van zeer grote binnenvaartschepen.
De vergunning past volgens de Bestuurscommissie Oost in beginsel in het Bestemmingsplan Oostelijk Havengebied Noord dat in 2013 door het Stadsdeel Oost is vastgesteld. Daarin is indertijd, op verzoek van het Havenbedrijf en gebaseerd op de toenmalige situatie, de aanleg van 6 steigers opgenomen: 3 in een vlak aan de Surinamekade en 3 in een vlak aan de Sumatrakade. Elk vlak voor de aanleg van 12 schepen; 24 in totaal.
In onderstaande kaart uit het bestemmingsplan zijn beide vlakken aangegeven. De huidige omgevingsvergunning is verleend voor het rechtervlak gelegen aan de Surinamekade op het KNSM-eiland.
Het bestemmingsplan 2013 is conserverend, in die zin, dat het Havenbedrijf in het daarvóór geldende bestemmingsplan, bij het inrichten van de voormalige haven tot woongebied, het recht kreeg om in totaal 24 schepen langs de kaden te leggen. Omdat binnenvaartschepen in de afgelopen 25 jaar groter zijn geworden, kan het Havenbedrijf daar geen 24 schepen meer kwijt. Het Havenbedrijf wil hetzelfde aantal schepen nu dwars op de kaden laten aanmeren.
Echter, alleen uitgaan van het aantal schepen bij het afgeven van de omgevingsvergunning is misleidend. Onderstaande tekeningen en uitleg geven duidelijk weer waarom niet alleen naar een absoluut aantal gekeken zou moeten worden. De voorgenomen activiteiten leiden tot een op vele aspecten kwalitatief andere situatie en lijken niet in overeenstemming met oudere en nieuwe visies (Structuurvisie 2014 en Watervisie 2015) van de gemeente Amsterdam.
In de tekeningen zijn de huidige en de toekomstige situatie schetsmatig weergegeven. De toekomstige situatie is gebaseerd op de tekening van het Havenbedrijf bij de vergunningaanvraag.
In de, aan de Surinamekade gelegen woongebouwen (“Skydome, Diogenes, Archimedes, Pericles en Socrates”) zijn 270 woningen gesitueerd. In het vlak voor de vergunning liggen nu maximaal 5 schepen aangemeerd. Straks 12 schepen van een fors grotere klasse: naar schatting vier keer groter in totaal motorvermogen (hoofdmotor en boegmotor), negen keer groter in oppervlakte en twee keer groter in hoogte.
Aanliggen is volgens het Havenbedrijf kortstondig. Aan8 en afmeren geschiedt dag en nacht. Nu met de felle koplichten ‘s nachts gericht op de woon- en slaapvertrekken van de woningen.
We willen kort in gaan op negatieve effecten die niet zijn onderzocht, noch bij de wijziging van het bestemmingsplan 2013, noch bij het verlenen van de omgevingsvergunning.
1. Geluidsoverlast. Bij het aanmeren en vertrek van de schepen wordt intensief gebruik gemaakt van de hoofdmotor en boegmotor. Grotere schepen, zwaardere motoren, meer geluid. De hoofdmotor ligt weliswaar 100 tot 150 meter van de kade, maar het stijgingspercentage van het geluid zorgt ervoor dat het geluid harder binnenkomt op hogere etages. Belangrijk is ook het gebruik van de boegmotor voor de lagere etages. Het zijn slaapverstorende piekgeluiden met een groot toenamepercentage. Het beleid (bestemmingsplan) is er op gericht geen nieuwe geluidsgevoelige functies toe te voegen. Het is opvallend dat een nadere gefundeerde onderbouwing ontbreekt voor wat betreft de te verwachten geluidsoverlast. In het Bestemmingsplan Houthavens, bijvoorbeeld, (2010, Centrale Stad) is geluid heel serieus is opgepakt, In het Bestemmingsplan Oostelijke Havengebied Noord (2013) en bij de verlening van de bovengenoemde omgevingsvergunning (2015) is geen enkel geluidsonderzoek verricht, terwijl daar voldoende aanleiding toe was. De afstand van de woningen tot de schepen aan de Suriname kade is 15 tot 20 meter, terwijl die afstand in de Houthavens meer dan 200 tot 400 meter (steigers) is.
2. Lichthinder. De schepen gebruiken `s avonds felle schijnwerpers om te kunnen aanleggen. Deze schijnen in de nieuwe situatie bij het aanmeren recht in de woonkamers en slaapkamers op de eerste tot de vierde verdieping. Deze liggen dan in een zee van licht. Dit verstoort de slaap aanmerkelijk.
3. Tijdstip en frequentie. Het aanmeren en vertrekken is 24 uur per dag mogelijk. In de huidige situatie is aan- en afmeren ook 24 uur per dag mogelijk. Dit wordt nu reeds als geluidhinder en nachtrustverstorend ervaren. In de nieuwe situatie is de frequentie echter veel hoger (aanzienlijk meer schepen). En de lichthinder en geluidshinder is per gebeurtenis ook veel groter. Niet voor niets geldt voor het vliegverkeer op Schiphol een speciaal nachtregime tussen 22.30 en 6.00 uur.
4. Gezondheid en milieu. Schepen gebruiken zwavelhoudende diesel. De motoren hebben een hoge uitstoot van fijn stof (roetdeeltjes), NOx en andere schadelijke stoffen. Bij aanmeren en vertrek is de uitstoot van de motoren maximaal. De grotere motoren en hogere frequentie van gebruik vergroten de uitstoot van fijn stof, NOx en andere schadelijke stoffen aanzienlijk. De te verwachten toename van luchtvervuiling is – zeker in dit kinderrijke gebied – volstrekt onverantwoord.
5. Veiligheid. Hier is geen onderzoek naar gedaan. Wel heeft het Havenbedrijf toegezegd geen schepen met gevaarlijke stoffen toe te staan. Over de wijze van afmeren, varend op de kade en de woningen toe, maken we ons toch zorgen. Ook over de veiligheid van het varen, zeker wanneer visies met betrekking tot het nabij gelegen Kompaseiland worden gerealiseerd.
6. Stad. Een belangrijke kwaliteit van het KNSM-eiland en het Java-eiland – ook voor toeristen die hier in een steeds groter aantal komen - is het ruime zicht over het IJ: over het water, op de Noordelijke IJ oevers, de scheepvaart en ook op de aangemeerde schepen die nu het zicht niet belemmeren. Dat weidse zicht, die beleving, verdwijnt. Men kan straks slechts recht naar de overkant kijken tussen de zijwanden van haaks aangemeerde hoge stalen schepen. Of men kijkt tegen de stalen boegen aan. De dichtheid en wijze van afmeren en de grootte van de schepen leiden tezamen met de andere bezwaren tot een industrialisering van het woongebied.
7. Behoefte. Er is geen onderzoek gedaan naar de behoefte aan deze ligplaatsen, noch naar mogelijke alternatieven. En die alternatieven zijn er in het westelijk havengebied en ook hier in het IJ, verder verwijderd van de woningen. Bijvoorbeeld tegen de vaarroute aan de noordkant van het IJ, of op plaatsen aangegeven in de Structuurvisie Amsterdam, Economisch Sterk en Duurzaam (2010) en de Watervisie (2016). Daarbij is opvallend dat voor dit grote watergebied wel visies bestaan maar dat samenhang ontbreekt tussen visies en actuele realiteit. Hier geldt blijkbaar het adagium “wie het eerst komt het eerst maalt”. Er is een noodzaak voor een pas op de plaats en een goede afweging van alle mogelijkheden en belangen.
We maken ons oprecht zorgen over de ontwikkelingen aan onze kaden. Er is geen onderzoek is gedaan naar geluidshinder en andere vormen van hinder. Deze toe te laten binnenvaartschepen passen niet in een stuk water dat weliswaar bestemming haven heeft, maar direct grenst aan een dicht bebouwd woongebied.
De grootte van binnenschepen anno 2016, de huidige wijze van aanmeren, alsmede de grotere intensiteit van dag- en nachtbewegingen maken dat de situatie kwalitatief thans zo sterk is veranderd dat het onjuist zou zijn om – zoals het Havenbedrijf betoogt – uitsluitend uit te gaan van het aantal schepen, zonder acht te slaan op hiervoor geschetste verstrekkende gevolgen voor gezondheid, milieu, geluidsoverlast en dergelijke. We verzoeken u als gemeenteraad om er bij de verantwoordelijk wethouder(s) op aan te dringen dat samen met het Havenbedrijf tot een andere oplossing wordt gekomen voor de aanleg van deze grote binnenvaartschepen. Voor de door u aan deze kwestie te besteden aandacht zijn wij u zeer erkentelijk. Met vriendelijke groet, namens de Werkgroep Surinamekade
Gerrit Jan Zijlstra KNSM Laan 853, 1019LK Amsterdam email: gjzijlstra@hetnet.nl
De Werkgroep Surinamekade bestaat uit Eric Petzinger, Peter Nieuwstraten, Leonie Beukers, Leon Burgersdijk, Rob van der Meulen, Ina Baaijens, Debbie Roskam, Wim Balstra, Gerrit Jan Zijlstra. Deze brief is mede geschreven namens de grote groep bezorgde bewoners van wie meer dan 150 individueel of collectief bezwaar hebben ingediend en meer dan 120 bewoners een petitie hebben ondertekend.