The ombudsman, as it stands, is a shark without teeth. It cannot even smell a scandal if it was bleeding before their eyes — can’t sense, can’t bite, can’t act, can’t fix. It’s a watchdog with no jaws. So let’s give it an upgrade or even better give the government such an upgrade that Ombudsman loses the necessity for their entire existence.
This isn’t some grand ideological revolution. It’s just a silly idea for a public ticket system. Silly, but powerful.
Imagine a civic ticket system — not buried in obscure forms, not locked in back-office email chains. Just like an internal help-desk, but for governance. Public, structured, traceable. And smart.
This is what it looks like.
Core Idea
Citizens should be able to report issues publicly — not buried in anonymous inboxes, not hidden behind “ongoing investigation” seals. People already talk about public issues. If people can talk about public issues with their friends, why can’t they track them together too?
A government ticket system could work just like internal systems in IT or customer service — but with a civic twist.
This is not a place for endless debate. It’s a structure to frame problem → proposal → response, cleanly and traceable.
This system proposes a transparent, iterative problem-solving interface where AI is used not to obscure, but to clarify.
The System: Public, AI-Structured, and Transparent
The system is made up of 4 stages — and yes, it uses AI — but only as a tool to help people sharpen what they’re already saying.
Every issue goes through this cycle:
1. Problem Description
a) Citizens submit an issue.
b) The AI cleans up the language, consolidates overlapping inputs, and upgrades the coherence of the report.
c) A public change-log shows the input that evolved the description — all steps visible, all input attributable.
2. Proposed Solution
a) Based on the refined problem description, the AI drafts a solution or possible action path.
b) This is visible to the public as a formal response — no magic, just structured reasoning.
c) This is not a decision. It’s a draft — structured logic, not authority. Only advice.
3. Critique Layer
a) Citizens respond to the proposed solution — a structured challenge to the proposal..
b) Their remarks are also structured by AI — not censored, but upgraded for clarity and grouped by theme or angle.
c) Again, change-logs and input trails are visible. No anonymous edits. No hidden manipulations.
d) in a sense this is the same as step 1 (problem description)
4. Upgraded Solution
a) The AI integrates valid critiques and proposes a refined version of the solution.
b) This is the “feedback-reinforced” stage, where the system attempts synthesis, not endless argument loops.
All stages remain visible — including abandoned tickets, failed resolutions, and ongoing ones. This creates a living public record of issues and proposed governance responses.
This is the synthesis. 1 = 2 + 3 = 4.
Why This Matters
Business Model? Sure — But Keep It Public
Yes, this is a product. But no, it shouldn’t be commercialized. This is civic infrastructure. It belongs to the commons.
It could be sold to municipalities, NGOs, or transparency coalitions — but that defeats the purpose.
Build it, release it, and let it run at zero cost. The public has already paid for enough systems that don’t work. This one should.
The value lies not in monetization — but in legitimacy.
Expanded Use: From Complaint Board to Administrative Operating System
What starts as a feedback tool can evolve into a complete civic engine. The system can scale:
Each issue flows like a case file, but it’s public-facing and structurally transparent. Departments can adopt the system internally. Citizens and officials see the same state of the case. Updates are traceable.
With enough refinement, this system could even approach pre-judicial arbitration or replace lower-level administrative courts — especially for predictable, repeatable types of disputes (benefits, housing, permit denials, etc.).
At some point a judge and lawyer can then bend over the case after it went through these 3 steps.
Design Philosophy
Potential Impact:
If deployed at scale, this would:
Final Thought
Let’s stop treating public concern like noise.
Let’s give it a ticket.
Let’s give the ombudsman jaws.
Give people a way to speak clearly. Let the problems stay visible. Let the fixes be criticized. Let the system evolve in full view.
Democracy doesn’t die in darkness — it suffocates in forms. We’ve normalized arbitrary bureaucracy and opaque complaint systems. But the technology to upgrade them exists. All we’re missing is the will — and the will can be crowd-sourced.
Written by Artorius Magnus
https://tinyurl.com/laconic-utopia World-Peace suggestions @250 articles highschool dropout-autodidact (unofficially 5+ PhD's).
Fijn dat we al meer dan 500 handtekeningen hebben. Dat betekent dat veel mensen het nut en de noodzaak van een rouwloket inzien. En terecht.
We hebben alleen wel 40.000 (!) handtekeningen nodig om de petitie aan te kunnen bieden.
Dat kunnen we alleen maar bereiken als iedereen de petitie breed deelt binnen zijn of haar eigen netwerk. Op LinkedIn, op Facebook, via WhatsApp of mail.
Help je mee?
Dank vast!
Nu er 800 keer getekend is, en de uiterste datum al een keer flink aangepast is en nu echt bereikt is, wordt het tijd deze petitie te sluiten en te overhandigen. Daarom heb ik de webmaster een mail gestuurd met het verzoek om de status van deze petitie te wijzigen.
Eenieder die ondertekend heeft: hartelijk dank! De NPO is van ons en hun uitzendingen dus ook. Als 't even kan horen we dus vrijelijk daarover te kunnen beschikken.
Aanstaande maandag vergadert de commissie in het Mozaïek vanaf 19.30 uur over het bestemmingsplan TKWM, dus ook over de bebouwing van de oever van het Wijchens Meer. Het is erg belangrijk dat wij ook deze keer weer laten zien dat wij nog steeds geen bebouwing willen en de raad dus vragen om hun handen van het Wijchens meer te houden. Dus kom allemaal, met kinderen en kleinkinderen, en laat de commissie zien dat het Meer ons ter harte gaat. .
De Groningse PvdA-wethouder Roeland van der Schaaf heeft een zware storm rond de verkoop van het Pepergasthuis getrotseerd, maar is toch onverkort achter zijn principes blijven staan. “Het Pepergasthuis zorgt voor veel discussie in raad, maar de ware vraag is: willen we dit culturele erfgoed verpatsen aan beleggers of gaan we voor behoud van deze 600 jaar oude huurwoningen in de binnenstad? PvdA kiest dat laatste!”, aldus de wethouder en zijn fractie. Van der Schaaf kwam in zwaar weer omdat hij een oud bestuurlijk instrument dat gemeentelijke oppervoogdij heet, nieuw leven wilde inblazen.
“Dat betekent dat de gemeente een voogd aanwijst die verantwoordelijk wordt voor de toekomst van het gasthuis.”, aldus Van der Schaaf. Zijn inzet was dat de koopovereenkomst tussen Lefier en de nieuwe eigenaar door de voogd ontbonden zou worden. Het instrument van gemeentelijke oppervoogdij was in 1870 ingesteld in een gemeentelijke verordening. De gemeente was in de vooronderstelling dat deze nog van kracht was omdat men na uitgebreid zoeken geen document had gevonden waarin de verordening officieel was ingetrokken. Dagenlang speurwerk in de gemeentelijke archieven door een oplettende journalist van het Dagblad van het Noorden bracht echter aan het licht dat de verordening in 1989 toch was ingetrokken. Woensdag 2 oktober legde Van der Schaaf verantwoording af tijdens de raadscommissie Ruimte en Wonen. Hoewel er een gedegen stuk door de gemeente was opgesteld waarin uitleg werd gegeven en verantwoording werd afgelegd - hier te vinden - waren een aantal raadsleden verbolgen omdat er naar hun mening een onjuist raadsvoorstel aan de raad was gestuurd. Er werden zware aantijgingen geuit. Zelfs werd er geïnsinueerd dat de wethouder mogelijk wel had geweten dat de verordening was ingetrokken. Dat laatste weerlegt de wethouder met klem: "Ik wil afstand nemen van de suggestie dat we het willens en wetens deden." Bewoners van het Pepergasthuis prijzen Van der Schaaf om zijn moed en doorzettingsvermogen.
In een toekomstplaatje voor 2040 in de Agenda Amsterdam Autoluw staat op pagina 23: "De A10 functioneert als stedelijke verdeelring. De snelwegring van A5 en A9 is een aantrekkelijke alternatieve route langs de stad.
Dankzij een netwerk van hubs in de regio, aan de rand van de stad en in de buurten gaan goederen gebundeld en efficiënt de stad in en uit."
Op pagina 41: "In 2040 hebben de autohoofdroutes in de stad een leefbaarheidsimpuls gekregen. Zo is het oostelijk deel van de binnenstad een stuk prettiger geworden. De S100-verdeelring (Stadhouderskade-Nassaukade) is geen hoofdroute meer, maar een mooie, levendige straat. De A10 heeft de rol van verdeelring voor de stad overgenomen."
U kunt de aanbieding terugzien, onder Agendapunt 8!
U kunt over de aanbieding en de inleiding van het Zwartboek lezen
Een persbericht is verstuurd, en ook aan B&W, Amsterdamse raadsleden, de minister van BZK, Tweede Kamerleden, De makelaarsvereniging Amsterdam, de notarissen, de Nederlandse Vereniging van Banken, de Autoriteit Financiële Markten, de Autoriteit Consument en Markt, de Nationale Ombudsman en de gemeentelijke ombudsman..
De papa en mama van Avian houden een blog bij in Nederlands, Engels en Portugees.
https://avain815098924.com/
.