De petitionaris heeft haar studie Mediarecht afgerond en wacht op haar cijfer. Tijd voor een overzicht van gerechtelijke dwalingen die fototrollen gebruiken om mensen onder druk te zetten en te laten betalen.
Op eigen naam schade vorderen
Ik zie steeds meer blafbrieven namens grote partijen als ANP, Reuters, AFP en Alamy. Partijen die op eigen naam schade vorderen en waar de fotograaf zelf vermoedelijk geen cent van ziet.
Nieuw voor mij was dat Copytrack namens DPG Media meer dan duizend brieven in één week verstuurt. Vermoedelijk blijven de ‘boetes’ van DPG Media onder de € 500,- en die worden niet aan mij voorgelegd, vandaar dat ik het niet wist.
DPG Media krijgt weliswaar een vrijwel onbeperkte licentie van de fotograaf, maar fotografen behouden hun auteursrecht en dragen het niet over.
Helaas vragen gedupeerden zelden naar bewijs dat eisers gerechtigd zijn om op eigen naam schade te vorderen en moet ik de eerste kantonrechter nog tegenkomen die geen genoegen neemt met een bewijsaanbod. Een bewijsaanbod dat tegenwoordig bijna standaard is terwijl de wet voorschrijft dat alle bewijsmiddelen bij dagvaarding moeten worden overlegd, de substantiëringsplicht, art. 111.3 Rv.
Vraag je wél naar bewijs, dan win je.
Verwijtbaarheid
De term diefstal voor een onopzettelijke inbreuk is ongepast. Diefstal is een misdrijf, daar doe je aangifte van en dat valt onder strafrecht. Fototrollen willen geen straf maar schadevergoedingen. Ze beschuldigen je van een onrechtmatige handeling. Dat is geen misdrijf, je dient enkel schade te vergoeden en het valt onder civielrecht.
Een inbreuk moet verwijtbaar zijn om voor schadevergoeding in aanmerking te komen. Cruciale vraag is of jij wist, of redelijkerwijs had kunnen weten dat je rechten schond. Voor foto’s die automatisch verschijnen via een feed of een link die je deelt is de uitgever aansprakelijk. Voor foto’s die een ander plaatst de ander. En bij foto’s die anoniem zijn uitgegeven kun je mijn inziens niet verwachten dat je voor niet-commercieel gebruik uitgebreid onderzoek doet naar de rechthebbende.
Bij deze recente zaak zou ik zelf ingezet hebben op verwijtbaarheid.
Naamsvermelding
Alleen de fotograaf zelf heeft recht op naamsvermelding en op schadevergoeding voor het ontbreken van naamsvermelding. Het is een persoonlijkheidsrecht dat niet overgedragen kan worden. Een werkgever, een uitgever, opdrachtgever of rechtenbeheerder heeft geen recht op naamsvermelding, noch op schadevergoeding voor het ontbreken ervan. Daar is duidelijke jurisprudentie over.
Zo heeft Roel Dijkstra geen recht op schadevergoeding wegens ontbreken naamsvermelding bij de beroemde foto’s van Bokito.
Het recht op naamsvermelding vervalt zodra de foto met toestemming van de fotograaf zonder naamsvermelding is uitgegeven. Een aantal partijen geven bewust foto's anoniem uit om vervolgens blafbrieven te versturen.
Onderbouwing schade
De wet gaat uit van daadwerkelijke schade. Schadevergoedingen zijn zelden deugdelijk onderbouwd en rechters gaan ondanks gemotiveerde betwisting vaak mee in de opgeklopte bedragen. Fototrollen gebruiken dat om hoge bedragen af te dwingen.
Helaas vragen gedaagden zelden naar bewijs van het tarief dat ten tijde van de inbreuk gold. Rechter schat dan het tarief of sluit aan bij de tarieven van Stichting Beeld Anoniem of bij tarieven uit eerdere jurisprudentie.
Het door professionals vaak gegeven advies, betaal het normale tarief met een kleine opslag, raad ik ten zeerste af. Je verhoogt mijn inziens de kans dat ze je voor de rechter slepen. Je betwist immers niet dat zij gerechtigd zijn èn erkent verwijtbaar gehandeld te hebben.
Fotograaf zonder blafjurist
Het gevolg van de toenemende hoeveelheid blafbrieven voor partijen die de rechten niet hebben is dat het voor de fotograaf met een serieuze claim steeds lastiger wordt om zelf zijn rechten te handhaven.
Waardeer het als de fotograaf zelf contact opneemt en probeer het zonder tussenkomst van een jurist op te lossen. Voor beide kanten lopen de kosten anders snel op.
Mijn advies als de fotograaf je zelf benaderd is zonder enige discussie een billijke schadevergoeding over te maken. Voor een particulier, kleine stichting of sportvereniging €25 tot €50,-. Voor commercieel gebruik €100 tot €250,-.
Nieuwe afleveringen Kafka
Tot slot, de serie artikelen op LinkedIn over mijn ervaringen met de overheid is aangevuld met deel 4 over Rechtbanken en deel 5 over de Nationale Ombudsman.
Nog een lange weg te gaan. Promoot de petitie en deel je ervaringen met fototrollen online.
Groet!
De petitionaris
‘Breuk’ Schoenenkwartier laat actiecomité niet los: ‘Wij willen ook rust in de tent’ WAALWIJK - Het vertrek van directeur Anouk van Heesch bij het schoenenmuseum lijkt een gelopen race. Maar het comité Goed Bestuur Schoenenkwartier geeft het verzet niet op.
Wat drijft deze groep Waalwijkers? Michel Koster 28-10-22, 12:03 Hans Brekelmans was ooit als wethouder nauw betrokken bij de plannen voor een nieuw schoenenmuseum in Waalwijk. Vijf jaar later houdt hij zich er weer mee bezig, al is zijn rol compleet anders. Hij vormt samen met een aantal anderen het (actie)comité Goed Bestuur Schoenenkwartier, dat zich keert tegen het gedwongen afscheid van directeur Anouk van Heesch. Pleuris uitgebroken ,,Ik nam me voor om me niet meer met gemeentezaken te bemoeien”, stelt hij. ,,Maar als bij zo’n mooi museum al na een paar maanden de pleuris uitbreekt, dan wordt het tijd voor actie. Ik snap niet dat het college en de politiek zo oorverdovend stil blijven. De gemeente stak bijna 11 miljoen euro in het Schoenenkwartier. Er gaat jaarlijks 1,1 miljoen subsidie naar toe. Hoe kun je dan als gemeente zeggen dat dit jouw zaak niet is, maar iets van het bestuur. Het is uiteindelijk gemeenschapsgeld?” Het comité, bestaande uit acht ‘verontruste’ inwoners, trekt ten strijde tegen het besluit om het tot 1 december lopende contract met Van Heesch niet te verlengen. Maar voert het geen achterhoedegevecht? De taken van Van Heesch zijn tegen haar zin al overgenomen door interim-directeur Mechtild van den Hombergh. Er wordt gewerkt aan een Raad van Toezicht, die een nieuwe directeur-bestuurder moet zoeken. 'Veel te ingrijpend besluit’ Toch ziet het comité kansen om de breuk te lijmen. Het vindt dat een veel te ingrijpend besluit is genomen door 'slechts’ een tweekoppig bestuur. ,,De toekomstige Raad van Toezicht zou nog eens goed naar het functioneren van Van Heesch moeten kijken”, stelt comitélid Kees Verschure. ,,Als die uiteindelijk ook iemand anders aanbeveelt, dan leggen we ons er uiteraard bij neer. De toekomst van het museum staat voorop.” De exacte reden van de breuk is voor de buitenwacht nog gissen. Het bestuur wil deze informatie niet op straat gooien, maar vindt het tijd voor een 'nieuwe fase.’ Allerlei verhalen doen de ronde: van botsende karakters tot financiële en creatieve meningsverschillen. Ook het comité zit met veel vragen. We zien we een schitterend museum, met een belangrijke rol voor Van Heesch”, stelt Nico Klerx van het bedrijf Klerx Schoenen. Hij wijst op de zo’n tweeduizend keer ondertekende petitie tegen haar vertrek. ,,Vrijwilligers, personeel, sponsors, de schoenenwereld: iedereen loopt met haar weg. Toch kan ze enkele maanden na de opening vertrekken. Dat levert grote onrust op.” Maar voeden ze de onrust niet met deze actie? ,,Ook wij willen rust in de tent”, benadrukt het comité. ,,We dragen onze boodschap uit, zonder met spandoeken de straat op te gaan.”
"Nu heb je een mooi museum, en dan gebeurt dit" Hans Brekelmans
De gemoederen rond het museum liepen al vaker hoog op. Stichting SLEM zag kansen voor een (internationaal) schoenencentrum in Waalwijk, maar ging in 2017 failliet. Brekelmans was destijds verantwoordelijk wethouder. ,,Dat klapte op onhaalbare ambities”, blikt hij terug. ,,Nu heb je een mooi museum, en dan gebeurt dit. Wat de huidige wethouders van deze actie vinden, houdt ons niet bezig. Wij willen het beste voor het museum. Dat is onze drijfveer.” Het bestuur kiest voor radiostilte.
Nieuwe facebookpagina is online: Comité Goed Bestuur Schoenenkwartier Een comté bestaande uit een groep verontruste burgers die alles in het werk stellen om de continuïteit van Het Schoenenkwartier te waarborgen en Anouk steunen waar mogelijk in deze oneerlijke strijd naar gerechtigheid. Bestaande uit: Hans Brekelmans - Kees Verschure - Nico Klerkx Jan Dumoulin- Charles Bergmans - Joep Hamburg - Jan Vesters - Christine Vesters ( petitionaris)
https://www.facebook.com/comitegoedbestuursk
Op deze pagina zijn alle belangrijke ontwikkelingen te volgen over het Schoenenkwartier. Iedereen die Anouk en het Schoenenkwartier een warm hart toedragen verwelkomen wij graag op onze pagina! Door ons te volgen bereikt u alle belangrijke informatie!.
Al is de Leugen nog zo snel....... De Waarheid achterhaald hem wel !!! Het Schoenenkwartier Waalwijk heeft Mechtild van den Hombergh benoemd tot interim-directeur. Zij vervangt per direct Anouk van Heesch, wiens vertrek heeft geleid tot veel onbegrip.
Dat haar contract niet wordt verlengd, past volgens het bestuur echter bij een nieuwe fase in het bestaan van het Schoenenkwartier. Anouk van Heesch heeft inmiddels laten weten het vertrek aan te vechten.In een persbericht laat het bestuur van de Stichting Schoenenkwartier weten dat het eind augustus aan de directeur heeft laten weten haar tijdelijke contract niet te gaan verlengen. Het meldt: “Zij heeft als directeur een succesvolle bijdrage geleverd aan de start van het Schoenenkwartier in Waalwijk en het bestuur, medewerkers en vrijwilligers zijn haar zeer erkentelijk voor haar inzet in de afgelopen twee jaar. Het bestuur vond het voor de volgende fase van de ontwikkeling van het museum echter nodig om deze keuze te maken. ”Onbegrip" Het vertrek van Anouk van Heesch leidde tot boosheid en onbegrip tot ver buiten Waalwijk. Een petitie om haar aan te laten blijven kan op veel steun rekenen.Anouk van Heesch zelf is niet van plan zich bij haar vertrek neer te leggen. In het Brabants Dagblad zegt ze hier gerechtelijke stappen tegen te zullen ondernemen. Volgens het bestuur had Van Heesch nog even kunnen blijven, maar koos ze er zelf voor om op te stappen. * Mevrouw Van Heesch heeft besloten om op deze manier niet verder te gaan. We vinden het jammer ( * Brabants Dagblad 6-10-22) Citaat Woordvoerster bestuur. Het bestuur heeft besloten om per direct een interim-directeur aan te stellen. Volgens de woordvoerster was het niet de bedoeling om Van Heesch meteen als directeur te laten stoppen. ,,We hoopte dat ze tot 1 december zou blijven, in combinatie met de interim-directeur”, geeft ze aan. ,,Ze zouden dan zaken kunnen overdragen. Maar mevrouw Van Heesch heeft besloten om op deze manier niet verder te gaan. We vinden het jammer, maar het komt niet geheel onverwacht.” * Dat beeld klopt volgens Van Heesch niet. “Ik ben het helemaal niet eens met het besluit dat ik per direct vervangen word als directeur en dat ik vrijgesteld ben van werkzaamheden”, benadrukt ze. ”Er is mij geen keuze gegeven, omdat ik een volstrekt onwerkbaar voorstel voorgelegd kreeg. Ik zou alleen met vrijwilligers en personeel mogen praten na instemming van de interim-directeur”, stelt ze verder. “Daarmee plaatste het bestuur mij in een onmogelijke (werk)situatie. Daarop heeft het bestuur mij feitelijk op non actief gesteld. Ik ga dit aanvechten en zie de gerechtelijke procedure met vertrouwen tegemoet.” Vertrek zorgt voor onrustDe interim-directeur wacht een stevige klus. Het nieuwe museum aan het Raadhuisplein is pas sinds juni geopend. Het vertrek van Van Heesch zorgt voor onrust, onder meer onder de vele vrijwilligers. ,,We willen graag dat de rust terugkeert”, geeft de woordvoerster van het bestuur aan. ,,En daar zal de interim-directeur ook echt aan gaan werken.” Mechtild van den Hombergh heeft in ieder geval de nodige (management)ervaring bij internationale, maatschappelijke instellingen, onder meer op het gebied van kunst en cultuur. ( Brabants Dagblad 6-10-22) "Nieuwe fase" De aanstelling van Mechtild van den Hombergh als interim-directeur zal niet voor lange tijd zijn. Het Schoenenkwartier gaat na de concept- en realisatiefase namelijk een nieuwe fase in, waarin de aansturing gaat veranderen. Het bestuur meldt: “We gaan in deze fase naar het verder klaar maken van het museum voor de middellange en lange termijn. Er komt binnen afzienbare tijd ook een Raad van Toezicht in plaats van een bestuur. Zo’n Raad van Toezicht gaat op meer afstand besturen. Het huidige bestuur gaat dan vertrekken. In die nieuwe aansturing komt er dus uiteindelijk geen nieuwe directeur, maar een directeur-bestuurder met meer eindverantwoordelijkheid. De aanstelling van deze nieuwe directeur-bestuurder is de verantwoordelijkheid van de nieuwe Raad van Toezicht.” Zoveel Vragen ZONDER Antwoorden! Waarom wordt er nu pas een Raad Van Toezicht geïnstalleerd? Wat behelst die Nieuwe Fase waar het bestuur steeds mee schermt? Wie blijft hier in gebreke en maakt er een puinhoop van? Wie heeft al deze onrust veroorzaakt? De Chaos is Compleet!!!
Hoi Allemaal, :-) Met dit bericht wil ik jullie alle 989 vragen om VANDAAG deze nieuwe petitie te tekenen!
We zijn de afgelopen maanden in Amsterdam Noord doorgegaan met de alertheid op de afgegeven kapvergunningen. Voor de Platanen bij het Over het IJ ziekenhuis is zelfs een tekening gemaakt waarbij alle groen blijft en er toch vernieuwing komt. Dat is met jullie steun gelukt!
En morgen is er een belangrijk momentum bij het Stadsdeel Kantoor met de nieuwe bestuurders!
TEKEN EN LEES VIA DEZE LINK WAT WE GAAN DOEN:
https://www.petitie24.nl/petitie/4565/bezielde-stad-behoud-de-bomen
1000 handtekeningen dat kunnen we allemaal samen :-)
groetjes Berith .
Inmiddels heeft ook het RTL Nieuws een item gemaakt over spraakcomputers. Het item begint op 11.58..
De informatieavond van de gemeente over de brandweer kolos en racebaan is verschoven naar 21 november..
Het toenemende aantal dodelijke slachtoffers zou een kans moeten bieden om de conservatieve politieke wereld op te roepen tot meer evidence-based drugsbeleid. Het herzien van drugswetgeving is slechts een klein onderdeel van onverdedigbaar onrecht dat mensen wordt aangedaan door armoede, dakloosheid, xenofobie (angst voor 'buitenlanders'), en de verovering van land waar al mensen woonden.
Dit onrecht valt niet los te zien van de gezondheidscrisis die veroorzaakt wordt door doden ten gevolge van overdosering.
Een epidemie van dodelijke slachtoffers zou niet nodig moeten zijn om structureel onrecht te corrigeren. Biomedische uitleg van verschillen in gedrag zou niet nodig moeten zijn om mensen te accepteren zoals ze zijn. Als dit het geval blijft, zoals met de drugswetgeving, zal onvergefelijk veel schade aangericht zijn voordat het onrecht wordt rechtgezet.
BRON: Virani, H. N., & Haines-Saah, R. J. (2020). Drug decriminalization: a matter of justice and equity, not just health. American journal of preventive medicine, 58(1), 161-164.
In 2001 heeft Portugal het verwerven, bezit en gebruik van kleine hoeveelheden van alle psychoactieve drugs gedecriminaliseerd. Het belang van dit beleid is lang sterk verkeerd begrepen.
Decriminalisatie leidde niet tot drastische veranderingen qua gedrag omtrent drugsgebruik, zo blijkt uit analyse van de wetgeving en praktijk voor de decriminalisering in Portugal.
De hervormingen waren meer bescheiden dan gesuggereerd werd door de media-aandacht. Verrassend genoeg was een gevolg van de wetswijziging een waarneembare afname in bestraffing van drugssmokkelaars. Terwijl het aantal arrestaties voor smokkelen ongeveer gelijk bleef, was er een afname van bijna 50% wat betreft het aantal personen dat veroordeeld werd voor smokkelen (Laqueur, 2015). Verder bleek wanneer vergeleken met andere EU-landen dat de beleidswijziging die in Portugal is doorgevoerd bij heeft gedragen aan een afname in het aantal onderscheppingen van cocaïne en heroïne, een afname wat betreft het aantal overtredingen en een afname van drugsgerelateerde dodelijke slachtoffers. Bovendien was een afname zichtbaar van het aantal cliënten die aan verslavingsbehandeling begon, een teken dat minder mensen in de problemen zijn gekomen. Ook bleek dat onder mensen met HIV het aandeel drugsverslaafden af is genomen (Felix, Portugal & Tavares, 2017).
BRON: Félix, S., Portugal, P., & Tavares, A. S. (2017). Going after the addiction, not the addicted: The impact of drug decriminalization in Portugal.
Laqueur, H. (2015). Uses and abuses of drug decriminalization in Portugal. Law & Social Inquiry, 40(3), 746-781.