De petitionaris heeft haar studie Mediarecht afgerond en wacht op haar cijfer. Tijd voor een overzicht van gerechtelijke dwalingen die fototrollen gebruiken om mensen onder druk te zetten en te laten betalen.
Op eigen naam schade vorderen
Ik zie steeds meer blafbrieven namens grote partijen als ANP, Reuters, AFP en Alamy. Partijen die op eigen naam schade vorderen en waar de fotograaf zelf vermoedelijk geen cent van ziet.
Nieuw voor mij was dat Copytrack namens DPG Media meer dan duizend brieven in één week verstuurt. Vermoedelijk blijven de ‘boetes’ van DPG Media onder de € 500,- en die worden niet aan mij voorgelegd, vandaar dat ik het niet wist.
DPG Media krijgt weliswaar een vrijwel onbeperkte licentie van de fotograaf, maar fotografen behouden hun auteursrecht en dragen het niet over.
Helaas vragen gedupeerden zelden naar bewijs dat eisers gerechtigd zijn om op eigen naam schade te vorderen en moet ik de eerste kantonrechter nog tegenkomen die geen genoegen neemt met een bewijsaanbod. Een bewijsaanbod dat tegenwoordig bijna standaard is terwijl de wet voorschrijft dat alle bewijsmiddelen bij dagvaarding moeten worden overlegd, de substantiëringsplicht, art. 111.3 Rv.
Vraag je wél naar bewijs, dan win je.
Verwijtbaarheid
De term diefstal voor een onopzettelijke inbreuk is ongepast. Diefstal is een misdrijf, daar doe je aangifte van en dat valt onder strafrecht. Fototrollen willen geen straf maar schadevergoedingen. Ze beschuldigen je van een onrechtmatige handeling. Dat is geen misdrijf, je dient enkel schade te vergoeden en het valt onder civielrecht.
Een inbreuk moet verwijtbaar zijn om voor schadevergoeding in aanmerking te komen. Cruciale vraag is of jij wist, of redelijkerwijs had kunnen weten dat je rechten schond. Voor foto’s die automatisch verschijnen via een feed of een link die je deelt is de uitgever aansprakelijk. Voor foto’s die een ander plaatst de ander. En bij foto’s die anoniem zijn uitgegeven kun je mijn inziens niet verwachten dat je voor niet-commercieel gebruik uitgebreid onderzoek doet naar de rechthebbende.
Bij deze recente zaak zou ik zelf ingezet hebben op verwijtbaarheid.
Naamsvermelding
Alleen de fotograaf zelf heeft recht op naamsvermelding en op schadevergoeding voor het ontbreken van naamsvermelding. Het is een persoonlijkheidsrecht dat niet overgedragen kan worden. Een werkgever, een uitgever, opdrachtgever of rechtenbeheerder heeft geen recht op naamsvermelding, noch op schadevergoeding voor het ontbreken ervan. Daar is duidelijke jurisprudentie over.
Zo heeft Roel Dijkstra geen recht op schadevergoeding wegens ontbreken naamsvermelding bij de beroemde foto’s van Bokito.
Het recht op naamsvermelding vervalt zodra de foto met toestemming van de fotograaf zonder naamsvermelding is uitgegeven. Een aantal partijen geven bewust foto's anoniem uit om vervolgens blafbrieven te versturen.
Onderbouwing schade
De wet gaat uit van daadwerkelijke schade. Schadevergoedingen zijn zelden deugdelijk onderbouwd en rechters gaan ondanks gemotiveerde betwisting vaak mee in de opgeklopte bedragen. Fototrollen gebruiken dat om hoge bedragen af te dwingen.
Helaas vragen gedaagden zelden naar bewijs van het tarief dat ten tijde van de inbreuk gold. Rechter schat dan het tarief of sluit aan bij de tarieven van Stichting Beeld Anoniem of bij tarieven uit eerdere jurisprudentie.
Het door professionals vaak gegeven advies, betaal het normale tarief met een kleine opslag, raad ik ten zeerste af. Je verhoogt mijn inziens de kans dat ze je voor de rechter slepen. Je betwist immers niet dat zij gerechtigd zijn èn erkent verwijtbaar gehandeld te hebben.
Fotograaf zonder blafjurist
Het gevolg van de toenemende hoeveelheid blafbrieven voor partijen die de rechten niet hebben is dat het voor de fotograaf met een serieuze claim steeds lastiger wordt om zelf zijn rechten te handhaven.
Waardeer het als de fotograaf zelf contact opneemt en probeer het zonder tussenkomst van een jurist op te lossen. Voor beide kanten lopen de kosten anders snel op.
Mijn advies als de fotograaf je zelf benaderd is zonder enige discussie een billijke schadevergoeding over te maken. Voor een particulier, kleine stichting of sportvereniging €25 tot €50,-. Voor commercieel gebruik €100 tot €250,-.
Nieuwe afleveringen Kafka
Tot slot, de serie artikelen op LinkedIn over mijn ervaringen met de overheid is aangevuld met deel 4 over Rechtbanken en deel 5 over de Nationale Ombudsman.
Nog een lange weg te gaan. Promoot de petitie en deel je ervaringen met fototrollen online.
Groet!
De petitionaris
Een Blik op het Onmenselijke Dilemma
Stel je voor dat je financieel aan de grond zit. De bijstandsaffaire heeft je leven overhoop gegooid, en je worstelt om je hoofd boven water te houden.
Je hebt geen andere optie dan schuldhulp aan te vragen om uit de financiële misère te komen. Maar dan ontdek je dat er een onmenselijk dilemma op je wacht: schuldhulp aanvragen terwijl je nog lopende rechtszaken hebt.
Het Doel van Schuldhulp
Schuldhulp is bedoeld om mensen te helpen die verstrikt zijn geraakt in een woud van schulden. Het biedt een kans op een schone lei en een nieuw begin. Maar voor slachtoffers van de bijstandsaffaire is schuldhulp niet de eenvoudige uitweg die het zou moeten zijn.
Het Onontkoombare Dilemma
De kern van het probleem is dat de wetten met betrekking tot schuldhulp vereisen dat alle schulden worden erkend voordat het traject kan beginnen. Dit betekent dat je schuld moet bekennen aan de instantie die je juist heeft beschuldigd van bijstandsfraude.
De Lopende Rechtszaken
Voor slachtoffers die volharden in lopende rechtszaken, is dit een onoverkomelijke hindernis. Het voortzetten van juridische procedures wordt gezien als het niet erkennen van de schuld. Als gevolg daarvan worden ze uitgesloten van schuldhulp. Deze bizarre situatie is alsof de wet bedoeld is om hen verder de afgrond in te duwen.
Een Gedwongen Erkenning van Schuld
Slachtoffers worden dus gedwongen tot een bekentenis, niet vanwege hun daden, maar vanwege hun omstandigheden. Ze moeten toegeven dat ze de wet hebben overtreden om te kunnen overleven. Dit is een flagrante schending van hun mensenrechten.
De Belangenverstrengeling
Wat deze situatie nog erger maakt, is dat de gemeenten die verantwoordelijk zijn voor de veroordelingen ook degenen zijn die de schuldhulp uitvoeren. Dit schept een ernstige belangenverstrengeling en geeft de slachtoffers het gevoel dat ze geen enkele kans hebben om gerechtigheid te krijgen.
De Menselijke Tol
Deze onmogelijke situatie eist een menselijke tol. Slachtoffers worden financieel geruïneerd en verliezen hun rechtsmiddelen, terwijl ze gedwongen worden om schuld te erkennen voor daden waarvan ze beweren onschuldig te zijn.
Een Schending van Mensenrechten
Het is tijd om deze flagrante schending van mensenrechten en grondwettelijke rechten aan de kaak te stellen. Schuldhulp zou een bron van opluchting moeten zijn, geen valkuil voor degenen die al genoeg hebben geleden.
12/10/23 Bericht in de Gelderlander Petitie voor behoud hospice binnen dag 11.000 keer ondertekend: ‘Protest verspreidt zich als een olievlek, onze harten maken een sprongetje’
Omdat er veel nieuws verschijnt over ons hospice, hebben we alle krantenartikelen verzameld. Onze Vrienden van Hospice Rozenheuvel zijn zo aardig om deze op hun website te plaatsen.
Kijk op: https://www.vriendenvanhospicerozenheuvel.nl/nieuws
Wat zijn we blij met uw steun! Enorm veel dank!
Al meer dan 1.500 mensen hebben de petitie ondertekend. Dat zijn al heel veel mensen, maar nog meer is mogelijk.
Eind deze maand gaan we de petitie aanbieden aan de gemeente. Hoe meer ondertekenaars, hoe krachtiger het signaal. Wilt u helpen? Deel de link naar petitie op uw socials en vraag uw buren, vrienden, familie en collega's om te ondertekenen.
In de bebouwde kom van Amsterdam gaat vanaf 9 december op zo'n 80% van de wegen de maximumsnelheid naar 30 km per uur, inclusief snelheidsbeperkende maatregelen.
Het hele paradigma rond mobiliteit en het gebruik van de openbare weg verandert. Het gaat niet langer om het recht van de sterkste.
De veiligheid, leefbaarheid en het terugdringen van de hectiek en overlast prevaleren. Fietsers en wandelaars krijgen meer ruimte, de auto is te gast.
Voor welke straten gaat dit gelden:
Als we deze criteria hanteren, zou de Dorpsstraat in Zwaag hier zeker onder vallen. En er is nog een belangrijke reden waarom de Dorpsstraat in Zwaag een straat zou moeten worden waar de auto te gast is, zeker met de aanbouw van alle nieuwe wijken rondom de Dorpsstraat, en dus met de toename van nog meer auto's.
De Verkeerswethouder van Amsterdam zegt hierover in het Parool: 'Het wordt steeds drukker, het autobezit groeit, fietsers en voetgangers komen in het nauw, het leidt tot onveiligheid, ongevallen en het is niet toekomstbestendig.'
Niet toekomstbestendig! Of zoals ondertekenaars van onze petitie schrijven: de Dorpsstraat is verworden tot een racebaan, auto's rijden veel te hard en roekeloos, slalommen vlak langs fietsers, bussen scheren met een noodgang op 20 centimeter langs de enkels van wandelaars op de wankele trottoirs, onhoudbaar. Het is wachten op een dodelijk ongeluk.
Kortom: het tempo en de hectiek in het verkeer op de Dorpsstraat moet eruit:
Als je nog niet hebt getekend, teken de petitie nu!
De online petitie is gestart. Op donderdag 16 november 2023 wordt de petitie namens alle ondertekenaars formeel aangeboden aan de gemeenteraad.
Dit zal gebeuren tijdens de gemeenteraadsvergadering.
Er is een groot verschil in de schatting van hoeveel er verspild wordt. De overheid en de KNMP komen tot 100 miljoen, het LCB komt op ruim 2 miljard.
Hoe dan ook , veel dus.
Nu nogmaals: vraag uw apotheek mee te doen met de pillentelling.
Met hartelijke groet
Walter Schrader
Beste mensen
Het is nu belangrijk meer apothekers te laten aansluiten bij de Nationale Pillentelling, er zijn er nu ruim 30, we hebben de capaciteit voor een paar honderd.
Kijk even in eigen kring wat mogelijk is. De aanmelding kan t/m 23/10/2023 via verspilgeenpil@gmail.com
Met hartelijke groet
Walter Schrader
.
Verken de mogelijkheden om duurzame uitgifte (heruitgifte) mogelijk te maken. De regel van de ‘Falsified Medicine Directive (FMD)’ dat verpakkingen binnen de 10 dagen termijn retour moeten, is hierbij de grootste belemmering.
Door dit op Europees niveau onder de aandacht te brengen kan deze belemmering mogelijk worden voorkomen. Dit zou kunnen worden vervangen door het criterium dat het oordeel of een geneesmiddel (nog) goed is, aan de apotheker is.