De petitionaris heeft haar studie Mediarecht afgerond en wacht op haar cijfer. Tijd voor een overzicht van gerechtelijke dwalingen die fototrollen gebruiken om mensen onder druk te zetten en te laten betalen.
Op eigen naam schade vorderen
Ik zie steeds meer blafbrieven namens grote partijen als ANP, Reuters, AFP en Alamy. Partijen die op eigen naam schade vorderen en waar de fotograaf zelf vermoedelijk geen cent van ziet.
Nieuw voor mij was dat Copytrack namens DPG Media meer dan duizend brieven in één week verstuurt. Vermoedelijk blijven de ‘boetes’ van DPG Media onder de € 500,- en die worden niet aan mij voorgelegd, vandaar dat ik het niet wist.
DPG Media krijgt weliswaar een vrijwel onbeperkte licentie van de fotograaf, maar fotografen behouden hun auteursrecht en dragen het niet over.
Helaas vragen gedupeerden zelden naar bewijs dat eisers gerechtigd zijn om op eigen naam schade te vorderen en moet ik de eerste kantonrechter nog tegenkomen die geen genoegen neemt met een bewijsaanbod. Een bewijsaanbod dat tegenwoordig bijna standaard is terwijl de wet voorschrijft dat alle bewijsmiddelen bij dagvaarding moeten worden overlegd, de substantiëringsplicht, art. 111.3 Rv.
Vraag je wél naar bewijs, dan win je.
Verwijtbaarheid
De term diefstal voor een onopzettelijke inbreuk is ongepast. Diefstal is een misdrijf, daar doe je aangifte van en dat valt onder strafrecht. Fototrollen willen geen straf maar schadevergoedingen. Ze beschuldigen je van een onrechtmatige handeling. Dat is geen misdrijf, je dient enkel schade te vergoeden en het valt onder civielrecht.
Een inbreuk moet verwijtbaar zijn om voor schadevergoeding in aanmerking te komen. Cruciale vraag is of jij wist, of redelijkerwijs had kunnen weten dat je rechten schond. Voor foto’s die automatisch verschijnen via een feed of een link die je deelt is de uitgever aansprakelijk. Voor foto’s die een ander plaatst de ander. En bij foto’s die anoniem zijn uitgegeven kun je mijn inziens niet verwachten dat je voor niet-commercieel gebruik uitgebreid onderzoek doet naar de rechthebbende.
Bij deze recente zaak zou ik zelf ingezet hebben op verwijtbaarheid.
Naamsvermelding
Alleen de fotograaf zelf heeft recht op naamsvermelding en op schadevergoeding voor het ontbreken van naamsvermelding. Het is een persoonlijkheidsrecht dat niet overgedragen kan worden. Een werkgever, een uitgever, opdrachtgever of rechtenbeheerder heeft geen recht op naamsvermelding, noch op schadevergoeding voor het ontbreken ervan. Daar is duidelijke jurisprudentie over.
Zo heeft Roel Dijkstra geen recht op schadevergoeding wegens ontbreken naamsvermelding bij de beroemde foto’s van Bokito.
Het recht op naamsvermelding vervalt zodra de foto met toestemming van de fotograaf zonder naamsvermelding is uitgegeven. Een aantal partijen geven bewust foto's anoniem uit om vervolgens blafbrieven te versturen.
Onderbouwing schade
De wet gaat uit van daadwerkelijke schade. Schadevergoedingen zijn zelden deugdelijk onderbouwd en rechters gaan ondanks gemotiveerde betwisting vaak mee in de opgeklopte bedragen. Fototrollen gebruiken dat om hoge bedragen af te dwingen.
Helaas vragen gedaagden zelden naar bewijs van het tarief dat ten tijde van de inbreuk gold. Rechter schat dan het tarief of sluit aan bij de tarieven van Stichting Beeld Anoniem of bij tarieven uit eerdere jurisprudentie.
Het door professionals vaak gegeven advies, betaal het normale tarief met een kleine opslag, raad ik ten zeerste af. Je verhoogt mijn inziens de kans dat ze je voor de rechter slepen. Je betwist immers niet dat zij gerechtigd zijn èn erkent verwijtbaar gehandeld te hebben.
Fotograaf zonder blafjurist
Het gevolg van de toenemende hoeveelheid blafbrieven voor partijen die de rechten niet hebben is dat het voor de fotograaf met een serieuze claim steeds lastiger wordt om zelf zijn rechten te handhaven.
Waardeer het als de fotograaf zelf contact opneemt en probeer het zonder tussenkomst van een jurist op te lossen. Voor beide kanten lopen de kosten anders snel op.
Mijn advies als de fotograaf je zelf benaderd is zonder enige discussie een billijke schadevergoeding over te maken. Voor een particulier, kleine stichting of sportvereniging €25 tot €50,-. Voor commercieel gebruik €100 tot €250,-.
Nieuwe afleveringen Kafka
Tot slot, de serie artikelen op LinkedIn over mijn ervaringen met de overheid is aangevuld met deel 4 over Rechtbanken en deel 5 over de Nationale Ombudsman.
Nog een lange weg te gaan. Promoot de petitie en deel je ervaringen met fototrollen online.
Groet!
De petitionaris
Op dinsdag 30 mei 2023 is de petitie door mij aangeboden aan burgemeester Peter Snijders, op het STADHUIS, in de GEMEENTERAADSZAAL.
De voltallige gemeenteraad was aanwezig.
Wij kregen steun vanuit de gemeenteraad, en er werden positieve vragen gesteld.
Journalisten van de Stentor waren erbij.
Ik heb een korte, maar krachtige speech gehouden..
Er waren veel binnenstad-bewoners aanwezig op de publieke tribune. Mijn dank!
.
ASML verwacht dat vrouwelijke medewerkers in de winter geen gebruik maken van het snelfietspad. Definitief ontwerp: 3,5m + 1m berm + wandelpad = circa 8meter breed asfalt, in smal groen recreatiegebied.
Provincie zegt nee tegen alternatieve routes, zonder motivatie. Geen onderdoorgang dieren mogelijk omdat het fietspad een waterkerende dijk-functie heeft: Meer informatie en 1 alternatieve route werd besproken tijdens Werkbezoek raadsleden 11 mei 2023: https://eindhoven.raadsinformatie.nl/document/12726302/1
De petitie met al deze handtekeningen is uitgeprint en aangeboden aan de gemeente Leiderdorp. Op 5 juni zal er een raadsvergadering plaatsvinden en verwachten wij een update .
Beste vrienden van Café 't Smalle,
Wij hebben tot onze grote spijt van de aannemer vernomen dat de steiger op 30 Mei aanstaande verwijderd gaat worden.
We hebben vanuit het Café alle mogelijke paden bewandeld (deelraadcommissievergaderingen, rechtszaken en een hoger beroep), maar het mag helaas niet baten.
De rechter heeft geoordeeld dat de steiger van de gemeente is omdat deze op nautische grond staat.
Alsnog bedankt voor jullie steun!
Vriendelijke groet,
Team Café 't Smalle .
Gemeente college van B&W heeft ingestemd met het principe verzoek en er is te weinig naar onze argumenten gekeken. E.e.a.
zal nog een staatje krijgen.
Ik heb de petitie aangeboden aan de Burgemeester De Vries voor de Raad.
Zoals de geruchten deden vermoeden is wethouder Rob Mos niet gekozen.
Maar dat wat hij tot nu toe voor elkaar heeft gekregen staat genoteerd en kan niemand omheen. Heel hartelijk dank voor het tekenen van deze petitie en zeker mede namens Rob Mos. Hopelijk komt hij bij de volgende verkiezingen sterk terug. Ina Laarman
Het siert de minister dat hij zich wil inzetten voor aanpassing van de Europese regelgeving. Hij geeft aan dat hij het onderzoek naar heruitgifte van orale oncolytica wil verlengen tot eind 2024, en met de resultaten van dit onderzoek in Europa draagvlak wil creëren.
In deze formulering wordt de toezegging echter niet concreet. Er wordt tijd gekocht, op een moment dat er eigenlijk geen tijd te verspillen is. De urgentie dit probleem aan te pakken is hoog: het klimaat, de waterkwaliteit, de economie, de leveringszekerheid van geneesmiddelen en de gezondheidszorg aan noodlijdende patiënten kunnen niet wachten! Daarbij is het maar de vraag of de minister deze belofte kan waarmaken. De volgende verkiezingen voor de Tweede Kamer staan gepland voor begin 2025. De kans is aanwezig dat er een andere minister wordt benoemd voordat de onderzoeksresultaten bekend zijn. Een andere kanttekening betreft het type medicatie. Het onderzoek met betrekking tot heruitgifte van oncolytica, dat benoemd wordt door de minister, betreft dure specialistische geneesmiddelen, terwijl de ingediende motie betrekking heeft op goedkopere eerstelijnsgeneesmiddelen. De logistiek, hoeveelheden en kosten zullen hierdoor mogelijk uiteenlopen. De eerder genoemde argumenten over bewaarcondities en veiligheid zouden bij oncolytica nog wel eens belangrijker kunnen zijn dan bij de eerstelijnsmiddelen.
In de Stentor van 10 mei is een interview met mij geplaatst.