Studenten hebben de afgelopen maanden onderzoek gedaan naar petities op Petities.nl.
Ze hebben allerlei hypotheses getest en verworpen, maar telkens bleek dat veel ondertekeningen onder een petitie de kans vergroten dat de petitie een antwoord krijgt. Waarom dit zo is is niet onderzocht. Is dat omdat de gemeente dit belangrijk vindt of omdat het de petitionaris motiveert om de petitie te overhandigen?
De eigenschappen of het gedrag van een gemeente hebben geen verband met het krijgen van een antwoord op een petitie bleek uit de onderzoeken.
Opmerkelijke uitkomst volgens Sarah Kamphuis was wel dat een 'gewone' petitionaris meer succes had bij het krijgen van een antwoord dan een petitionaris die al veel verbindingen heeft. Zijn hun petities te lastig? En/of blijven hun petities te klein? Of hebben ze geen tijd? Of werken ze niet goed samen met andere burgers? Of starten ze een petitie eerder via een organisatie? Want die waren buiten deze analyse gelaten.
Overnemen hoe een kwestie al door journalisten wordt gepresenteerd of daar juist vanaf wijken bleek niets uit te maken volgens Remco Harmsen. Een petitie kan dus gerust afwijken van de gangbare presentatie. Vermoedelijk vinden journalisten dat ook wel weer 'nieuws'. Ook hier bleek alleen het aantal ondertekeningen een relevante voorspeller van een antwoord.
Interessant volgens Olav Blom was ook dat het niet helpt als de volgers van de petitionaris op Twitter verbonden waren met de petitionaris. Ook hier geldt dat veel ondertekenaars wel helpt. Die kennen elkaar of de petitionaris niet, maar tekenen op eigen houtje de petitie. Wat op zich wel aangeeft dat het een grote petitie is.
De studenten waren bachelor- en masterstudenten aan de Vrije Universiteit, departement Bestuurs- en Organisatiewetenschap, en deden onder begeleiding van dr. ir. Tijs van den Broek het onderzoek naar petities die in 2016 en 2017 gericht waren aan gemeenten. De masterstudenten combineerden de data van Petities.nl met sociale media-data via Coosto, het nieuwsarchief LexisNexis, Twitter en LinkedIn.
Op 12 oktober 2018 wordt er een 'data-challenge' georganiseerd in het designlab van de Universiteit Twente door Duidt, Open State en de VU. Dan gaat het onderzoek verder naar de data van Petities.nl. Laat het maar weten als u er ook bij wil zijn.
Hoe durf je het op te schrijven als bestuur van een universiteit?
https://www.tudelft.nl/climate/tu-delft-en-klimaatactie.
Het toenemende aantal dodelijke slachtoffers zou een kans moeten bieden om de conservatieve politieke wereld op te roepen tot meer evidence-based drugsbeleid. Het herzien van drugswetgeving is slechts een klein onderdeel van onverdedigbaar onrecht dat mensen wordt aangedaan door armoede, dakloosheid, xenofobie (angst voor 'buitenlanders'), en de verovering van land waar al mensen woonden.
Dit onrecht valt niet los te zien van de gezondheidscrisis die veroorzaakt wordt door doden ten gevolge van overdosering. Een epidemie van dodelijke slachtoffers zou niet nodig moeten zijn om structureel onrecht te corrigeren. Biomedische uitleg van verschillen in gedrag zou niet nodig moeten zijn om mensen te accepteren zoals ze zijn. Als dit het geval blijft, zoals met de drugswetgeving, zal onvergefelijk veel schade aangericht zijn voordat het onrecht wordt rechtgezet.
BRON: Virani, H. N., & Haines-Saah, R. J. (2020). Drug decriminalization: a matter of justice and equity, not just health. American journal of preventive medicine, 58(1), 161-164.
Een review van Vicknasingam et al. (2018) leidde tot de volgende conclusies over onderzoek naar decriminalisering van drugs:
Decriminalisering heeft geen invloed op de beginleeftijd van drugsgebruik
Prijzen van drugs zijn niet gezakt sinds de invoering van decriminaliserend beleid
De wetenschap ondersteunt het feit dat drugsverslaving geen moreel gebrek is maar een medisch probleem.
Meer onderzoek naar de positieve effecten van decriminalisering is nodig, huidig onderzoek ondersteunt het idee dat decriminalisering helpt het aantal slachtoffers van de niet te winnen drugsoorlog te verminderen.
BRON: Vicknasingam, B., Narayanan, S., Singh, D., & Chawarski, M.
(2018). Decriminalization of drug use. Current opinion in psychiatry, 31(4), 300–305. https://doi.org/10.1097/YCO.0000000000000429
Ook bij vaste borstimplantaten, die tot dusver als veilig werden beschouwd, kunnen siliconendeeltjes loslaten. Dat blijkt uit internationaal onderzoek dat vandaag is gepubliceerd in het medische tijdschrift JAMA, meldt het AVROTROS-consumentenprogramma Radar.
Bij 87 procent van de 400 onderzochte vrouwen met vaste of vloeibare borstimplantaten zijn deeltjes van het implantaat op andere plekken in het lichaam aangetroffen, tot in de hersenen aan toe.
Bij 92,5 procent van de vrouwen werden bovendien ontstekingsreacties in het lichaam aangetoond.
Borstimplantaten van vaste siliconen gelden sinds de jaren negentig als de norm, omdat ze een veilig alternatief zouden zijn voor siliconen protheses met vloeibare gel. Maar nu blijkt uit onderzoek dat er qua gezondheidseffecten geen verschil is tussen de oude siliconen implantaten en de nieuwe.
Klachten hoogstens later "Uit het eerdere onderzoek uit de jaren negentig bleek al hoe slecht die vloeibare siliconen waren, en wat het causale verband is met klachten", zegt onderzoeker Henry Dijkman tegen Radar. "We laten nu zien: met de nieuwe is het net zo. Hoogstens treden de klachten bij de nieuwe producten later op."
Ook blijkt dat er in 99 procent van de gevallen siliconendeeltjes lekken of 'zweten'. "Het gebruik van de siliconen borstimplantaten moet, tot de veiligheid is bewezen, worden stilgelegd", zeggen de wetenschappers.
Onderzoeker Dijkman wil dat verzekeraars het verwijderen van implantaten bij vrouwen die er klachten door hebben, gaan vergoeden. Dat gebeurt nu niet altijd.
Onderzoek Afgelopen zomer startte het RIVM samen met onder meer huisartsen en onderwijsinstellingen een vier jaar durend onderzoek naar geïmplanteerde borstprotheses. Meer dan 200.000 vrouwen in Nederland hebben implantaten.
De instellingen onderzoeken of er een verband is tussen siliconen borstimplantaten en gezondheidsklachten, zoals chronische vermoeidheid en gewrichtsklachten.
Wat een wonderlijk commentaar. Veel tekst met weinig inhoud.
Ik citeer:
"We zien nu echter dat ontkenners van de menselijke invloed op het klimaat en de tegenstanders van klimaatmaatregelen dit onderwerp aangrijpen om de toekenning van dit eredoctoraat te framen op een manier die niet terecht is."
Ik, en ik alleen, begon deze petitie uitsluitend vanwege de onzin die Frans Timmermans over de energietransitie uitkraamde. En de petitie richt zich niet op hem, maar op de Rector Magnificus.
Of ik wel of niet ontkenner van de menselijke invloed ben komt geheel uit uw fantasie. Van mij kan u het niet gehoord hebben.
Wat ik daar van vind: Nederland gebruikt een kleine 1.000 tWh per jaar aan energie, waarvan na één generatie groen ploeteren nog steeds 95% uit fossiele brandstoffen komt. Dat noem ik geen energietransitie, maar hobbyen. Vergeet niet, dat wij in anderhalve eeuw opstoken, wat 300 miljoen jaar geleden voor ons is vastgelegd. Ik noem dat immoreel. Kernenergie is echt de enige reële optie, leuk of niet.
En het verlaten van de twijfel is een universiteit onwaardig.
Ergernis en schrik brachten mij tot de petitie.
'Boekwinkels behoren tot de niet-essentiële winkels. Dus zijn ze gesloten tijdens de lockdown.
Je kunt niet beweren dat ze dicht moeten blijven omdat er anders te veel reisbewegingen of boekenliefhebbersbewegingen zijn. In een boekhandel komen minder mensen dan in een supermarkt.
Mij verbaast de vanzelfsprekendheid bij een hoger echelon dat zegt dat boekwinkels niet essentieel zijn. De redenering om ze gesloten te houden (...)' lees verder
Tot mijn blijdschap reageerde de redactie direct en boetvaardig.
Hier het nieuwe artikel:
https://www.volkskrant.nl/nieuws-achtergrond/tu-delft-maakt-eurocommissaris-timmermans-eredoctor-en-alumni-protesteren-met-een-petitie~b5fcd6b7/.