Twee uitspraken die het voor oplichters lastiger maken om schadevergoeding te vorderen, maar liefst 5 stukjes over ANP, de juridische nachtmerrie van Jabbar die nog even door ging en hoe ik maar niet verder kom dan het kastje en de muur.
Fotojager VAAAM (Ryde, Kodakone)
Er is uitspraak inzake een claim voor 101 foto’s waar ik bij aanvang al vermoedde dat eisers hooguit de distributierechten hebben. Voor 100 van de 101 foto’s heeft VAAAM niet aangetoond de exclusieve rechten te hebben en zijn de vorderingen afgewezen. Met deze uitspraak kun je fotoclaims die niet namens de fotograaf zelf zijn afwimpelen. Gewoon even vragen naar de overeenkomst met de fotograaf.
Overigens had gedaagde dit ook gedaan, hij heeft echter geen antwoord gekregen en is gelijk gedagvaard. Mijn inziens is dat misbruik van recht. Schandalig vind ik dat de rechter een uitstapje naar Zwitsers recht maakt om voor slechts één foto een schadevergoeding toe te kunnen wijzen en dat het overgrote deel van de uitspraak dan daar over gaat.
Castorama-arrest
Europese Jurisprudentie waarbij is bevestigd dat je pas informatie hoeft te verstrekken als de verzoeker bewijs heeft geleverd auteursrechthebbende te zijn. Bij het gros van de claims die ik zie vermoed ik dat eisers hooguit de distributierechten hebben, soms zelfs dat niet. Vraag dus, voordat je informatie prijsgeeft, naar bewijs dat ze de exclusieve rechten hebben.
Door dit arrest kwam ik erachter dat je alleen informatie hoeft te verstrekken bij commerciële handelingen. Had ik eerder moeten weten.
Schandalig vind ik dat de verzoeker om informatie in deze kwestie een natuurlijk persoon is. Er zijn zoveel zaken van commerciële partijen die niet namens de makers zelf claimen waar deze rechter mee naar het Europese Hof had kunnen gaan. Nu zadelt de rechter een maker, mogelijk een kleine zelfstandige, op met een extra lange en kostbare procedure bij het Europese Hof.
Ervaringsverhalen ANP
Goed om te zien dat ontvangers van een fotoclaim van ANP hun ervaringen steeds vaker delen. Sinds de naamwijziging van Permission Machine naar Visual Rights Group lijkt er weinig veranderd:
Crowdfunding voor Jabbar
De inzamelingsactie voor taxichauffeur Jabbar, om het belabberde vonnis van tafel te krijgen, heb ik overgenomen en ging daarna weer een paar dagen offline omdat er geklaagd was. Ook kwam er nog een brief van de rechtbank waarin de tegenpartij een verzoek tot herstel deed en nakosten vorderde. En ondanks dat er direct vrijwillig betaald is, het meer of anders gevorderde was afgewezen, de rechter geïnformeerd is over de crowdfundingsactie, moest Jabbar €148,75 extra betalen.
Helaas is er niet op tijd voldoende geld ingezameld en heb ik geen advocaat kunnen vinden voor een appeldagvaarding, dan hadden we een jaartje uitstel gehad voor het hoger beroep. De crowdfunding blijft online, het doel is gewijzigd.
Klacht Europese Commissie
Zonder enige inhoudelijke reactie heeft de commissie mijn klacht gesloten. Ik heb ze met de laatste drie foute uitspraken dringend verzocht de klacht in behandeling te nemen. De misstanden duren voort. Het aantal gedupeerden wordt groter en groter.
Ik blijf vastleggen en aandacht vragen. De post Trias Politica en fotoclaimproblematiek is bijgewerkt met de bevindingen van afgelopen jaar.
Groet! De petitionaris, Martine Bakx
Een mooie gelegenheid om het pleidooi voor een vuurwerkverbod ook te laten horen
https://www.deventer.nl/evaluatie-carbidschieten-vuurwerkshow?amp;utmmedium=email&utmsource=nieuwsbrief.
Yeşilgöz van de VVD gaat de petitie doorsturen naar haar collega dat zich bezighoudt met dit onderwerp, en de Partij voor de Dieren is het eens met de petitie, en gaat het bij de collega's onder de aandacht brengen.
De petitie is geopend, laat de handtekeningen binnenstromen!!.
Beste mensen,
Vorige week dinsdag ben ik de petitie gestart, en na een week zitten we op 1160 handtekeningen. Een top resultaat binnen zo korte tijd. Het is belangrijk om de petitie ook binnen uw netwerk te delen, zodat veel meer mensen hopelijk de petitie gaan steunen.
Alvast bedankt voor jullie hulp en moeite!
Met vriendelijke groet,
Rayeed Nasibdar
Tot verrassing van de Boterhuispolder boeren is het streefbedrag bij de crowdfundingsactie binnen recordtijd behaald. Heel fijn!.
Deze week vindt een extra ingelaste raadsvergadering bij de gemeente Teylingen plaats over deze pachtkwestie. Dan zal uiteraard ook (de tussenstand van) deze petitie worden overhandigd.
Daarbij zal het College van B&W expliciet op het hart gedrukt worden dat de Lakenvelders én het gebiedsplan gered moeten worden.
Dat dit namens zo'n 11.000 (!) mensen wordt gedaan, legt veel gewicht in de schaal. Ontzettend fijn dus dat deze petitie zo goed gedeeld en ondertekend is (en nog steeds wordt).
Wil je de boeren van de Boterhuispolder anderszins steunen of heb je vragen? Dat kan via steun@boterhuispolder.nl
Het blijft zorgwekkend dat het Haaglanden Medisch Centrum (HMC) nog steeds voornemens is het Bronovo Ziekenhuis uiterlijk in 2030 te sluiten. Hoewel er wordt beweerd dat Bronovo open is, is de realiteit dat het ziekenhuis grotendeels buiten gebruik is, waardoor de toegang tot zorg in de regio al aanzienlijk is afgenomen. Ondertussen zal de bevolking van Noord-Den Haag naar verwachting met 100.000 inwoners groeien.
Deze groei gaat gepaard met een toenemende vergrijzing, wat een zeer aanzienlijke zorgvraag met zich meebrengt. Ouderen hebben meer medische zorg nodig, variërend van spoedeisende hulp tot gespecialiseerde ouderenzorg, en het verdwijnen van Bronovo zal de druk op de overige zorginstellingen verder vergroten. Daarnaast staat het HMC voor de complexe en langdurige uitdaging om het Westeinde Ziekenhuis te vernieuwbouwen, een proces dat naar schatting 10 tot 15 jaar zal duren. Gedurende deze periode zullen de bereikbaarheid en capaciteit van dit ziekenhuis sterk onder druk komen te staan, wat de zorgcontinueit in de regio ernstig kan verstoren. Dit roept de vraag op of het verstandig is om tegelijkertijd Bronovo definitief te sluiten, aangezien dit de druk op het zorgnetwerk alleen maar vergroot. Een ander punt van zorg is de kapitaalsvernietiging die gepaard gaat met de sluiting en sloop van Bronovo. Dit ziekenhuis is het allerjongste binnen het HMC en bovendien het enige zonder asbest. Het lijkt dan ook financieel en praktisch onverantwoord om juist dit gebouw op te geven, terwijl andere, verouderde ziekenhuizen blijven bestaan en grootschalige renovaties ondergaan. Ook de bereikbaarheid van de overgebleven HMC-ziekenhuizen vormt een groot probleem. Al voor de geplande veranderingen waren deze locaties moeilijk bereikbaar, en met de verdere autoluwe inrichting van het centrum van Den Haag zal dit alleen maar verslechteren. Dit heeft directe gevolgen voor patiënten en zorgpersoneel, die steeds meer hinder zullen ondervinden bij het bereiken van een ziekenhuis in tijden van nood. Verder heeft de coronapandemie duidelijk aangetoond hoe essentieel het is om in crisissituaties te kunnen beschikken over extra zorgcapaciteit. Een calamiteitenziekenhuis in Den Haag zou een belangrijke rol kunnen spelen bij toekomstige gezondheidscrises. Het behouden van Bronovo zou hieraan kunnen bijdragen en de stad beter voorbereiden op onvoorziene zorgpieken. Gezien deze constateringen is het onbegrijpelijk dat het HMC vasthoudt aan de sluiting van Bronovo. De toenemende zorgvraag, de problemen rondom bereikbaarheid en de noodzaak van een calamiteitenziekenhuis maken het juist noodzakelijk om deze locatie te behouden en optimaal te benutten. Het is van groot belang dat zowel de gemeente Den Haag als andere betrokken partijen deze kwestie opnieuw kritisch beoordelen en zich inzetten voor een toekomstbestendige zorginfrastructuur in de stad.