The ombudsman, as it stands, is a shark without teeth. It cannot even smell a scandal if it was bleeding before their eyes — can’t sense, can’t bite, can’t act, can’t fix. It’s a watchdog with no jaws. So let’s give it an upgrade or even better give the government such an upgrade that Ombudsman loses the necessity for their entire existence.
This isn’t some grand ideological revolution. It’s just a silly idea for a public ticket system. Silly, but powerful.
Imagine a civic ticket system — not buried in obscure forms, not locked in back-office email chains. Just like an internal help-desk, but for governance. Public, structured, traceable. And smart.
This is what it looks like.
Core Idea
Citizens should be able to report issues publicly — not buried in anonymous inboxes, not hidden behind “ongoing investigation” seals. People already talk about public issues. If people can talk about public issues with their friends, why can’t they track them together too?
A government ticket system could work just like internal systems in IT or customer service — but with a civic twist.
This is not a place for endless debate. It’s a structure to frame problem → proposal → response, cleanly and traceable.
This system proposes a transparent, iterative problem-solving interface where AI is used not to obscure, but to clarify.
The System: Public, AI-Structured, and Transparent
The system is made up of 4 stages — and yes, it uses AI — but only as a tool to help people sharpen what they’re already saying.
Every issue goes through this cycle:
1. Problem Description
a) Citizens submit an issue.
b) The AI cleans up the language, consolidates overlapping inputs, and upgrades the coherence of the report.
c) A public change-log shows the input that evolved the description — all steps visible, all input attributable.
2. Proposed Solution
a) Based on the refined problem description, the AI drafts a solution or possible action path.
b) This is visible to the public as a formal response — no magic, just structured reasoning.
c) This is not a decision. It’s a draft — structured logic, not authority. Only advice.
3. Critique Layer
a) Citizens respond to the proposed solution — a structured challenge to the proposal..
b) Their remarks are also structured by AI — not censored, but upgraded for clarity and grouped by theme or angle.
c) Again, change-logs and input trails are visible. No anonymous edits. No hidden manipulations.
d) in a sense this is the same as step 1 (problem description)
4. Upgraded Solution
a) The AI integrates valid critiques and proposes a refined version of the solution.
b) This is the “feedback-reinforced” stage, where the system attempts synthesis, not endless argument loops.
All stages remain visible — including abandoned tickets, failed resolutions, and ongoing ones. This creates a living public record of issues and proposed governance responses.
This is the synthesis. 1 = 2 + 3 = 4.
Why This Matters
Business Model? Sure — But Keep It Public
Yes, this is a product. But no, it shouldn’t be commercialized. This is civic infrastructure. It belongs to the commons.
It could be sold to municipalities, NGOs, or transparency coalitions — but that defeats the purpose.
Build it, release it, and let it run at zero cost. The public has already paid for enough systems that don’t work. This one should.
The value lies not in monetization — but in legitimacy.
Expanded Use: From Complaint Board to Administrative Operating System
What starts as a feedback tool can evolve into a complete civic engine. The system can scale:
Each issue flows like a case file, but it’s public-facing and structurally transparent. Departments can adopt the system internally. Citizens and officials see the same state of the case. Updates are traceable.
With enough refinement, this system could even approach pre-judicial arbitration or replace lower-level administrative courts — especially for predictable, repeatable types of disputes (benefits, housing, permit denials, etc.).
At some point a judge and lawyer can then bend over the case after it went through these 3 steps.
Design Philosophy
Potential Impact:
If deployed at scale, this would:
Final Thought
Let’s stop treating public concern like noise.
Let’s give it a ticket.
Let’s give the ombudsman jaws.
Give people a way to speak clearly. Let the problems stay visible. Let the fixes be criticized. Let the system evolve in full view.
Democracy doesn’t die in darkness — it suffocates in forms. We’ve normalized arbitrary bureaucracy and opaque complaint systems. But the technology to upgrade them exists. All we’re missing is the will — and the will can be crowd-sourced.
Written by Artorius Magnus
https://tinyurl.com/laconic-utopia World-Peace suggestions @250 articles highschool dropout-autodidact (unofficially 5+ PhD's).
De Bijstandsaffaire en de Toeslagenaffaire hebben het Nederlandse politieke en maatschappelijke landschap geschokt en verontwaardiging veroorzaakt. Wat opvalt, zijn de opmerkelijke raakvlakken tussen deze twee schandalen, die wijzen op een diepere en wijdverspreide problematiek binnen de overheidsinstellingen.
Gedeelde Kenmerken en Werkwijze
De gelijkenissen tussen de Bijstandsaffaire en de Toeslagenaffaire zijn frappant en onthullen een patroon van werkwijze en denkwijze. Beide affaires begonnen met vermeende fraudeverdenkingen tegenover burgers die sociale voorzieningen ontvingen. In beide gevallen werden er strenge controles opgelegd zonder afdoende bewijs en met minimale transparantie. Dit illustreert een diepgeworteld wantrouwen jegens burgers en een neiging om hen schuldig te achten voordat onschuld is bewezen.
Gebrek aan Transparantie en Verantwoording
Een belangrijk raakvlak tussen de affaires is het gebrek aan transparantie en verantwoording. In beide gevallen werden cruciale informatie en bewijs achtergehouden voor de getroffen burgers en zelfs voor het parlement. Dit gebrek aan openheid heeft het vertrouwen van de samenleving in de overheid ernstig geschaad en heeft de indruk gewekt dat ambtenaren zich boven de wet plaatsen.
Ruimte voor Willekeur en Onrechtvaardigheid
Een dieperliggend raakvlak is de ruimte voor willekeur en onrechtvaardigheid die deze affaires hebben blootgelegd. Ambtenaren kregen de macht om straffen op te leggen, financiële middelen stop te zetten en zelfs levens van burgers te ontwrichten zonder duidelijke bewijslast. Dit heeft geleid tot schrijnende situaties waarin onschuldige burgers onherstelbare schade hebben geleden.
Ambtenareeed: Geschonden Vertrouwen
Ambtenaren leggen bij hun aanstelling een ambtenareeed af waarin ze beloven integer, objectief en onpartijdig te handelen. Het is pijnlijk duidelijk dat ambtenaren binnen zowel de Bijstandsaffaire als de Toeslagenaffaire hun ambtenareeed hebben geschonden. Door hun neiging tot ongefundeerde beschuldigingen, het ontzeggen van fundamentele rechten en het negeren van de zorgvuldigheid, hebben ze het publieke vertrouwen beschaamd.
Strafbaarheid en Gerechtigheid
Het schenden van de ambtenareeed is niet alleen een moreel verval, maar kan ook juridische consequenties hebben. Ambtenaren die willens en wetens hun plichten en de rechten van burgers hebben geschonden, kunnen zich schuldig maken aan misbruik van macht en zelfs schending van mensenrechten. De ernst van deze schendingen moet nauwgezet worden onderzocht om gerechtigheid te waarborgen en toekomstige herhaling te voorkomen.
Conclusie
De raakvlakken tussen de Bijstandsaffaire en de Toeslagenaffaire laten een angstaanjagend patroon zien van wantrouwen, willekeur en schending van burgerrechten binnen overheidsinstellingen. Deze problematiek overstijgt individuele gevallen en toont een diepere crisis in ambtelijke integriteit en rechtsstaat. Het is essentieel dat deze problemen niet alleen worden erkend, maar ook worden aangepakt met transparantie, verantwoording en gerechtigheid om het vertrouwen van het publiek te herstellen en een solide basis voor een rechtvaardige samenleving te creëren.
De Nederlandse overheid staat internationaal bekend om haar welvaartsstaat en sociale voorzieningen. Toch heeft een schokkend schandaal de oppervlakte bereikt en werpt het een duistere schaduw op het systeem van sociale bijstand.
De Bijstandsaffaire, ook wel bekend als de "toeslagenaffaire van de sociale diensten", heeft aan het licht gebracht dat het Nederlandse bijstandssysteem diep gewortelde problemen heeft. Dit schandaal onthult niet alleen een gebrek aan rechtvaardigheid en zorgvuldigheid, maar toont ook aan hoe mensenrechten worden geschonden en hoe dehumanisatie van kwetsbare burgers plaatsvindt.
Kern van de Bijstandsaffaire
De Bijstandsaffaire draait om het systematisch beschuldigen van mensen van bijstandsfraude zonder solide bewijs, waardoor hun levens volledig overhoop worden gehaald. Dit resulteerde in onterechte intrekkingen van bijstandsuitkeringen, zware boetes en zelfs strafrechtelijke vervolging. Wat begon als een poging om vermeende fraude op te sporen, escaleerde snel tot een ware nachtmerrie voor duizenden onschuldige burgers.
Schending van Mensenrechten
Een fundamenteel aspect van de Bijstandsaffaire is de schending van mensenrechten. Burgers hebben het recht om als onschuldig te worden beschouwd totdat hun schuld wettig is bewezen. Dit beginsel wordt echter grof geschonden wanneer mensen zonder voldoende bewijs als fraudeurs worden bestempeld en worden gestraft met financiële sancties en sociale uitsluiting. Het recht op eerlijkheid en rechtvaardige procedures wordt op grote schaal genegeerd, terwijl mensen machteloos moeten toezien hoe hun rechten worden vertrapt.
Werken met Targets: De Duistere Drijfveer
Een verontrustend aspect van de Bijstandsaffaire is het gebruik van targets door gemeenten om bijstandsfraude op te sporen. Handhavingsmedewerkers worden onder druk gezet om een vastgesteld aantal gevallen van fraude per jaar te ontdekken en te bestraffen. Dit leidt tot een giftige omgeving waarin het belang van kwantiteit boven kwaliteit wordt gesteld. Onder deze omstandigheden worden onschuldige burgers gemakkelijk het slachtoffer van ongefundeerde beschuldigingen om aan de gestelde doelen te voldoen.
Effecten van Dehumanisatie
De Bijstandsaffaire onthult een diepgewortelde dehumanisatie van kwetsbare burgers. De mensen die recht hebben op bijstand worden niet langer als individuen met rechten en waardigheid gezien, maar als cijfers op een lijst. Dit gebrek aan empathie en respect heeft verwoestende gevolgen voor de fysieke en mentale gezondheid van mensen. Het leidt tot een verlies van vertrouwen in de overheid en veroorzaakt een grotere kloof tussen burgers en autoriteiten.
Conclusie
De Bijstandsaffaire werpt een schrijnend licht op de donkere kant van het Nederlandse bijstandssysteem. Het schandaal onthult niet alleen een gebrek aan respect voor mensenrechten, maar benadrukt ook de dringende behoefte aan hervormingen en verantwoordelijkheid binnen overheidsinstanties. Het is hoog tijd dat de focus verschuift van kwantiteit naar kwaliteit en dat de waardigheid van elke burger wordt hersteld. De Bijstandsaffaire dient als een alarmerend wake-up call om rechtvaardigheid, transparantie en menselijkheid terug te brengen in het hart van het bijstandssysteem.
De echte debatten vinden niet plaats bij de NPO of RTL, maar in de Tweede Kamer. Allemaal terug te zien.
Lijsttrekker Pieter Omtzigt van NSC heeft weinig trek in een campagne vol lijsttrekkersdebatten met veel deelnemers en soundbites. Omtzigt wil ‘diepgaande gesprekken’ en debatten met hooguit twee of drie deelnemers. Of hij de grote tv-debatten werkelijk zal mijden, is nog niet duidelijk.
https://www.ad.nl/politiek/omtzigt-ziet-weinig-in-campagne-als-spelshow-met-grote-tv-debatten-liever-diepgaand-gesprek~a4c4d28d6/
Antwoorden op Kamervragen van de leden Van Esch (PvdD) en Ellemeet (GroenLinks) over het niet uitvoeren van de aangenomen motie Van Esch/Ellemeet over het verder uitbreiden van de pilot met heruitgifte van medicijnen (2023Z10101, ingezonden 6 juni 2023).
Met betrekking tot de antwoorden van de Minister op de Kamervragen over heruitgifte van medicijnen vragen de antwoorden op de aangedragen punten om verdere verduidelijking
Opmerkingen 1 t/m 22
1) Minister weet zich zijn weigering te herinneren. 2) Verheugend dat de Minister zich wil inspannen om verspilling tegen te gaan en heruitgifte als een mogelijkheid ziet en daarvoor op Europees niveau de juridische basis zal zoeken.
Helaas is onderzoek naar heruitgifte van dure oncolytica geen logische stap naar de veel bredere geneesmiddelen markt in de eerste lijn. Gezien de omvang van verspilling van deze Bulk-medicatie is de evaluatie en de doorstart van succesvolle proefprojecten zoals die van het LCB een veel betere en efficiëntere opmaat voor het instappen van een breed opgezette verduurzaming van het geneesmiddelen beleid. Op welke punten was de veiligheid en de kwaliteit binnen het proefproject van het LCB een breukpunt voor de continuering? Breed bekend onderzoek dat aantoont dat veel medicijnen na verloop van tijd nog steeds veilig en effectief zijn moet op Europees niveau worden meegenomen. Is de Minister op de hoogte van het bestaan van dit onderzoek? Zo ja, verwijst de Minister naar de studies die aantonen dat de chemische samenstelling van de meeste Bulk medicijnen stabiel blijft, in extreme omstandigheden, zelfs na lange tijd. Kunnen wij schriftelijk op de hoogte worden gehouden van de gehanteerde argumentatie en gebruikte wetenschappelijke onderbouwing.
Vandaag 15 september, de Dag van de Democratie, de gemeenteraad geïnformeerd over onderstaand succesvol voorbeeld van participatie op het hoogste niveau. Zoiets kunnen wij voor de 2e arm van de Piushaven ook!
https://www.vpng.nl/nieuws/verslag-laat-de-inwoners-zelf-beslissen/
.
De gemeente Midden Delfland heeft een bewonersbijeenkomst gepland. Laat je stem horen! Wanneer: Maandag 18 september Tijd: 20:00 uur Waar: Hoornbloem, Kon. Julianaplein 1, 2635 HD Den Hoorn
Samen staan we sterk.
Deze petitie raakt wat op de achtergrond door de acties van Rottum. Daarom nogmaals, vergeet niet fe ondertekenen en te delen en vergeet vooral niet dat dit de enige locatie is waar direct gebouwd kan worden, dus snelle realisatie .
Gisteren mochten we bekend maken, dat ondernemer en kunstliefhebber Marius Touwen het museum gaat helpen. Hij is bereid om de gewenste kredietfaciliteit te verstrekken.
https://cobra-museum.nl/kunstliefhebber-springt-in-de-bres/
We zijn erg ontroerd, door alle steunbetuigingen die binnenstromen in het museum. Steunbetuigingen die aan de gemeenteraad Amstelveen worden gestuurd. En de velen kunstminnaars die hun handtekening onder deze petitie zetten. Geweldig!
Blijf ons steunen met handtekeningen! We willen met de gemeente in gesprek blijven om een structurele oplossing te vinden voor het voortbestaan van het museum op lange termijn.