Iemand denkt het beter te weten en schreef me:
“Met een gesubsidieerde advocaat en kleine rechtszaken komen we er niet, dat is in het verleden meermaals gebleken. (…) Ik wil je erop wijzen dat het uurtarief van het betreffende advocatenkantoor behoorlijk afwijkt van die van een gesubsidieerde jurist. Wij zijn bezig om landelijke aandacht te vragen via de media en doormiddel van een civiele zaak en een zeer gespecialiseerde jurist. Daarnaast is er contact met een online programma dat misstanden in de Nederlandse samenleving onderzoekt en met een bekende talkshow, om aan te kunnen schuiven voor ons verhaal.”
Blijkbaar weet de schrijver niet dat er geen gesubsidieerde jurist te vinden is die slachtoffers van fototrollen wil bij staan. En dat alle no cure no pay juristen aan de andere zijde zitten. Dat is nou net de reden waarom ik hier nog mee bezig ben.
Autoriteit Consument en Markt
Bizar die toestemming voor de overname van RTL door DPG Media. Nog meer samenklontering van de mediamacht. Arme, arme auteursrechthebbende freelancers.
Daarmee vergeleken valt mijn recente aanvaring met ACM weer mee. Ik had me, naar aanleiding van de boete in Italië voor fototrol Photoclaim, laten verleiden om nogmaals een handhavingsverzoek in te dienen. In tegenstelling tot de vorige keer heb ik nu namelijk een actueel en persoonlijk belang; de herroepingszaak! En het is echt de hoogste tijd dat de autoriteiten eens gaan ingrijpen. Omdat het onverteerbaar is dat ANP straffeloos kan blijven wapperen met de rechten van de bij haar aangesloten freelancers. Die daar vermoedelijk geen cent van terugzien.
Helaas, afgewezen! In eerste instantie omdat ik naast een persoonlijk belang ook een onderscheidend belang moet hebben. En na mijn protest beweren ze doodleuk dat ik geen persoonlijk belang heb.
Zomertijd
Ik zat destijds in de eerste lichting gedaagde fotogebruikers die opgespoord waren door Permission Machine. Zover ik weet ontving de hele groep in juni de dagvaarding. Afgelopen maand juni lijkt ANP weer een hele lichting ‘wanbetalers’ voor de rechter te slepen, want ik kreeg twee meldingen. Juni is een gunstige tijd voor deurwaarders om achter geld aan te gaan. Zo vlak voor de zomervakantie hebben mensen geen zin in gedoe en willen ze ervan af. Zo niet de twee melders.
Bij de een treed ik op als gemachtigde. Bij de ander was dat ook het plan, maar die ging halverwege door met een doorgewinterde jurist. Wat ik snap, want ik bezit geen diplomatieke kwaliteiten en heb weinig geduld. Dat zijn geen pluspunten in de rechtszaal. Want daar moet je oeverloos kunnen zwammen of een handhavingsverzoek aan de ACM nu ongegrond of niet-ontvankelijk moet worden verklaard.
Herroepingszaak
Na de zomer gaat mijn eigen rechtszaak met ANP weer verder. Het is spijtig dat ik mijn pijlen moet richten op de formele rechtsopvolger van Hollandse Hoogte. Omdat dat een ander BV is dan die van de beeldbank ANP, waar ik een vuistdik dossier van heb met lelijke zaken. Pluspunt is dan wel weer dat alle fotografen (afkomstig van Hollandse Hoogte) dus blijkbaar geen contract hebben met de partij die hun foto’s exploiteert...
Inhoudelijk win ik de zaak. Maar er ligt nog een tweede niet-inhoudelijk verweer. Dat ik te laat zou zijn met herroepen. Wat ik betwist want ik heb binnen 3 maanden nadat ik het contract met de fotograaf onder ogen kreeg, waaruit blijkt dat er namens hem geprocedeerd had moeten worden, de juiste BV gedagvaard. De tot nu toe gemaakte kosten zijn bijna bij elkaar gesprokkeld. Waarvoor dank. Doch de kosten gaan verder oplopen, donaties blijven welkom.
Aangifte laster en smaad
Op LinkedIn ging een post over een fotoclaim van ANP viraal en die heb ik, met de naam van de auteur van die post, gebruikt om uit te leggen dat foto’s die automatisch verschijnen als je een hyperlink deelt geen inbreuk is. De dame in kwestie, stuurde agressieve mails dat ik haar naam moest verwijderen en toen ik daar niet gelijk gehoor aan gaf deed ze een melding bij de politie. Inmiddels heeft ze naar eigen zeggen aangifte gedaan.
Het is de dame van de grootste plannen om ANP aan te pakken uit het begin van dit nieuwsbericht. Aandacht voor de strijd tegen de fototrollerij is hard nodig, dus ik hoop haar spoedig te zien in een bekende talkshow. Heel benieuwd met welke dure advocaat ze zal verschijnen en of het er eentje is waarmee ik al eens in contact kwam.
Gratis foto’s
Flickr werkte nog met een sterk verouderde CC-licentie, namelijk de 2.0, die in 2004 geïntroduceerd is. De nieuwste versie (4.0) stamt uit 2013 en daarbij krijg je 30 dagen om een inbreuk te herstellen. Pas daarna handel je onrechtmatig. Flickr biedt sinds afgelopen juni eindelijk de 4.0 aan. Maar de oude variant kan ook nog steeds gebruikt worden. Sterker, fotografen kunnen switchen tussen de licenties. En dan mag de fotogebruiker jaren later gaan bewijzen dat er andere voorwaarden golden toen hij of zij de foto overnam. Het was voor mij aanleiding om nog maar eens te waarschuwen voor gratis foto’s.
Een onnozele fotograaf
De grootste claim die ik ooit zag, kreeg nog een venijnig staartje. Fototrol VAAAM is in hoger beroep gegaan, de advocaat is er tussenuit gepiept en het gerechtshof weigert, net als de rechtbank eerder, te benoemen dat er sprake is van misbruik van recht. Ik vond en vind dat overduidelijk.
Het arrest geeft een aardig inkijkje hoe malafide het eraan toe gaat. Zover ik kan afleiden uit de stukken, is er enkel een machtiging met de fotograaf overgelegd. Dat betekent dat VAAAM namens de fotograaf schadevergoeding had moeten vorderen en dat deed VAAAM niet. VAAAM vordert uit eigen naam en passeert daarmee de fotograaf.
In eerste aanleg ging het om één foto van de fotograaf. Het hof wijst echter schadevergoeding toe aan VAAAM voor zeven foto’s. Er bleken namelijk zes foto’s te zijn die via beeldbank Blaubut in het dossier terecht waren gekomen. De fotograaf heeft verklaringen afgelegd dat hij de foto’s bij Blaubut heeft weggehaald en VAAAM gemachtigd heeft om namens hem schadevergoeding te vorderen. Maar VAAAM vordert dus op EIGEN naam. De fotograaf helpt doodleuk VAAAM met het misbruiken van zijn auteursrechten. Hoe onnozel.
De uitspraak van zowel de rechtbank als het hof had moeten zijn dat VAAAM de wet overtreedt om schade te vorderen voor vermeende inbreuken op de rechten van een ander. VAAAM wappert met de auteursrechten van fotografen… En VAAAM is daar zeer zeker niet de enige in. Doch nu vind ik het nieuwsbericht wel weer lang genoeg ;-).
Deel de petitie! Deel je ervaringen online. Een desinfecterend zonnetje is alles wat we kunnen doen.
Groet! De petitionaris
De petitionaris van de petitie Behoud De Speeldoos voor Baarn vraagt u de petitie te ondertekenen:
"De Speeldoos trekt jaarlijks duizenden enthousiaste bezoekers uit Baarn en wijde omgeving. Het gebouw is dringend aan een toekomstbestendige renovatie toe.
De gemeenteraad heeft een eerder besluit voor vernieuwbouw, met ook ruimte voor een bibliotheek, terzijde geschoven en zette zo de toekomst van het theater op het spel."
https://despeeldoosbaarn.petities.nl
Wilt u deze of een andere petitie ook aandacht geven hier?
Op de website van de Speeldoos is een aan de inwoners van Baarn gerichte noodkreet geplaatst met het nodige aan achtergrondinformatie. Lees de brief: Red Theater de Speeldoos.
Beste ondertekenaars,
We zitten in de laatste maand van onze petitie maar dit is uiteraard nog niet het einde van de strijd om de afdeling Verloskunde met bijbehorende Verloskamers in Zoetermeer te behouden. We hebben inmiddels meer dan 14.000 ondertekeningen.
Dit is inclusief de fysieke ondertekeningen op papier!
Er is beweging! Nogmaals willen wij, als klein inwonerscomité, u hartelijk bedanken voor uw ondertekening en het steunen van onze petitie. Mede hierdoor, hebben we de boel namelijk aardig in beweging weten te krijgen en zijn er sinds afgelopen week door drie verschillende partijen onderzoeken gestart. Dit is een mooi resultaat van onze acties en die van onze strijdlustige wethouder Ingeborg ter Laak.
Eerst onderzoeken dan pas besluiten De onderzoeken vinden vanuit verschillende perspectieven plaats maar hebben allen tot doel om de risico’s in kaart te brengen wanneer de afdeling Verloskunde zou verdwijnen. Daarnaast is het doel om de mogelijke alternatieven te onderzoeken met veiligheid van moeder en kind voorop. De resultaten hiervan worden begin 2024 gepresenteerd waarna definitief een besluit wordt genomen door het bestuur van het Hagaziekenhuis.
Eindsprint en hulp gevraagd We hopen de komende twee weken nog een eindsprint te kunnen maken. Er zijn nog steeds mensen die niet gehoord hebben van de mogelijke sluiting en/of onze petitie. Help ons nog een beetje door in uw omgeving te vragen of mensen bereid zijn om te tekenen. Wij zijn er van overtuigd dat elke ondertekening helpt.
In de volgende update zullen de data van het aanbieden van de petitie bekend zijn. Wordt vervolgd…
Vriendelijke groet,
Namens alle bezorgde inwoners,
Linda Bregman-Labrujère Petitionaris
Gek toch, dat dit soort zaken GEHEIM zijn. De rijksinstructie WOO formuleerde het eigenlijk perfect.
“Een open overheid is essentieel voor het vertrouwen tussen de samenleving en haar overheid, een belangrijke pijler van onze democratie".
WOO verzoek m.b.t de nut/noodzak (onzin?) inzake de geheimhouding bod Chemours (en gang van zaken Ruben Schilt) ingediend vandaag.
Wordt vervolgd
Het verkeersbesluit is definitief gepubliceerd
Bij de eerste publicatie bleek dat de bijgevoegde situatietekening niet juist was conform onze overleggen en het ontwerp. Nadat wij de gemeente hiervan op de hoogte gesteld hebben, bleek het om een fout te gaan.
Dit is hersteld in bovenstaand verkeersbesluit.
Mochten jullie nog bezwaar hebben tegen dit ontwerp dan kan is het mogelijk om een bezwaarschrift in te dienen bij de gemeente.
De Bijstandsaffaire en de Toeslagenaffaire hebben het Nederlandse politieke en maatschappelijke landschap geschokt en verontwaardiging veroorzaakt. Wat opvalt, zijn de opmerkelijke raakvlakken tussen deze twee schandalen, die wijzen op een diepere en wijdverspreide problematiek binnen de overheidsinstellingen.
Gedeelde Kenmerken en Werkwijze
De gelijkenissen tussen de Bijstandsaffaire en de Toeslagenaffaire zijn frappant en onthullen een patroon van werkwijze en denkwijze. Beide affaires begonnen met vermeende fraudeverdenkingen tegenover burgers die sociale voorzieningen ontvingen. In beide gevallen werden er strenge controles opgelegd zonder afdoende bewijs en met minimale transparantie. Dit illustreert een diepgeworteld wantrouwen jegens burgers en een neiging om hen schuldig te achten voordat onschuld is bewezen.
Gebrek aan Transparantie en Verantwoording
Een belangrijk raakvlak tussen de affaires is het gebrek aan transparantie en verantwoording. In beide gevallen werden cruciale informatie en bewijs achtergehouden voor de getroffen burgers en zelfs voor het parlement. Dit gebrek aan openheid heeft het vertrouwen van de samenleving in de overheid ernstig geschaad en heeft de indruk gewekt dat ambtenaren zich boven de wet plaatsen.
Ruimte voor Willekeur en Onrechtvaardigheid
Een dieperliggend raakvlak is de ruimte voor willekeur en onrechtvaardigheid die deze affaires hebben blootgelegd. Ambtenaren kregen de macht om straffen op te leggen, financiële middelen stop te zetten en zelfs levens van burgers te ontwrichten zonder duidelijke bewijslast. Dit heeft geleid tot schrijnende situaties waarin onschuldige burgers onherstelbare schade hebben geleden.
Ambtenareeed: Geschonden Vertrouwen
Ambtenaren leggen bij hun aanstelling een ambtenareeed af waarin ze beloven integer, objectief en onpartijdig te handelen. Het is pijnlijk duidelijk dat ambtenaren binnen zowel de Bijstandsaffaire als de Toeslagenaffaire hun ambtenareeed hebben geschonden. Door hun neiging tot ongefundeerde beschuldigingen, het ontzeggen van fundamentele rechten en het negeren van de zorgvuldigheid, hebben ze het publieke vertrouwen beschaamd.
Strafbaarheid en Gerechtigheid
Het schenden van de ambtenareeed is niet alleen een moreel verval, maar kan ook juridische consequenties hebben. Ambtenaren die willens en wetens hun plichten en de rechten van burgers hebben geschonden, kunnen zich schuldig maken aan misbruik van macht en zelfs schending van mensenrechten. De ernst van deze schendingen moet nauwgezet worden onderzocht om gerechtigheid te waarborgen en toekomstige herhaling te voorkomen.
Conclusie
De raakvlakken tussen de Bijstandsaffaire en de Toeslagenaffaire laten een angstaanjagend patroon zien van wantrouwen, willekeur en schending van burgerrechten binnen overheidsinstellingen. Deze problematiek overstijgt individuele gevallen en toont een diepere crisis in ambtelijke integriteit en rechtsstaat. Het is essentieel dat deze problemen niet alleen worden erkend, maar ook worden aangepakt met transparantie, verantwoording en gerechtigheid om het vertrouwen van het publiek te herstellen en een solide basis voor een rechtvaardige samenleving te creëren.
De Nederlandse overheid staat internationaal bekend om haar welvaartsstaat en sociale voorzieningen. Toch heeft een schokkend schandaal de oppervlakte bereikt en werpt het een duistere schaduw op het systeem van sociale bijstand.
De Bijstandsaffaire, ook wel bekend als de "toeslagenaffaire van de sociale diensten", heeft aan het licht gebracht dat het Nederlandse bijstandssysteem diep gewortelde problemen heeft. Dit schandaal onthult niet alleen een gebrek aan rechtvaardigheid en zorgvuldigheid, maar toont ook aan hoe mensenrechten worden geschonden en hoe dehumanisatie van kwetsbare burgers plaatsvindt.
Kern van de Bijstandsaffaire
De Bijstandsaffaire draait om het systematisch beschuldigen van mensen van bijstandsfraude zonder solide bewijs, waardoor hun levens volledig overhoop worden gehaald. Dit resulteerde in onterechte intrekkingen van bijstandsuitkeringen, zware boetes en zelfs strafrechtelijke vervolging. Wat begon als een poging om vermeende fraude op te sporen, escaleerde snel tot een ware nachtmerrie voor duizenden onschuldige burgers.
Schending van Mensenrechten
Een fundamenteel aspect van de Bijstandsaffaire is de schending van mensenrechten. Burgers hebben het recht om als onschuldig te worden beschouwd totdat hun schuld wettig is bewezen. Dit beginsel wordt echter grof geschonden wanneer mensen zonder voldoende bewijs als fraudeurs worden bestempeld en worden gestraft met financiële sancties en sociale uitsluiting. Het recht op eerlijkheid en rechtvaardige procedures wordt op grote schaal genegeerd, terwijl mensen machteloos moeten toezien hoe hun rechten worden vertrapt.
Werken met Targets: De Duistere Drijfveer
Een verontrustend aspect van de Bijstandsaffaire is het gebruik van targets door gemeenten om bijstandsfraude op te sporen. Handhavingsmedewerkers worden onder druk gezet om een vastgesteld aantal gevallen van fraude per jaar te ontdekken en te bestraffen. Dit leidt tot een giftige omgeving waarin het belang van kwantiteit boven kwaliteit wordt gesteld. Onder deze omstandigheden worden onschuldige burgers gemakkelijk het slachtoffer van ongefundeerde beschuldigingen om aan de gestelde doelen te voldoen.
Effecten van Dehumanisatie
De Bijstandsaffaire onthult een diepgewortelde dehumanisatie van kwetsbare burgers. De mensen die recht hebben op bijstand worden niet langer als individuen met rechten en waardigheid gezien, maar als cijfers op een lijst. Dit gebrek aan empathie en respect heeft verwoestende gevolgen voor de fysieke en mentale gezondheid van mensen. Het leidt tot een verlies van vertrouwen in de overheid en veroorzaakt een grotere kloof tussen burgers en autoriteiten.
Conclusie
De Bijstandsaffaire werpt een schrijnend licht op de donkere kant van het Nederlandse bijstandssysteem. Het schandaal onthult niet alleen een gebrek aan respect voor mensenrechten, maar benadrukt ook de dringende behoefte aan hervormingen en verantwoordelijkheid binnen overheidsinstanties. Het is hoog tijd dat de focus verschuift van kwantiteit naar kwaliteit en dat de waardigheid van elke burger wordt hersteld. De Bijstandsaffaire dient als een alarmerend wake-up call om rechtvaardigheid, transparantie en menselijkheid terug te brengen in het hart van het bijstandssysteem.
De echte debatten vinden niet plaats bij de NPO of RTL, maar in de Tweede Kamer. Allemaal terug te zien.
Lijsttrekker Pieter Omtzigt van NSC heeft weinig trek in een campagne vol lijsttrekkersdebatten met veel deelnemers en soundbites. Omtzigt wil ‘diepgaande gesprekken’ en debatten met hooguit twee of drie deelnemers. Of hij de grote tv-debatten werkelijk zal mijden, is nog niet duidelijk.
https://www.ad.nl/politiek/omtzigt-ziet-weinig-in-campagne-als-spelshow-met-grote-tv-debatten-liever-diepgaand-gesprek~a4c4d28d6/