De petitionaris heeft haar studie Mediarecht afgerond en wacht op haar cijfer. Tijd voor een overzicht van gerechtelijke dwalingen die fototrollen gebruiken om mensen onder druk te zetten en te laten betalen.
Op eigen naam schade vorderen
Ik zie steeds meer blafbrieven namens grote partijen als ANP, Reuters, AFP en Alamy. Partijen die op eigen naam schade vorderen en waar de fotograaf zelf vermoedelijk geen cent van ziet.
Nieuw voor mij was dat Copytrack namens DPG Media meer dan duizend brieven in één week verstuurt. Vermoedelijk blijven de ‘boetes’ van DPG Media onder de € 500,- en die worden niet aan mij voorgelegd, vandaar dat ik het niet wist.
DPG Media krijgt weliswaar een vrijwel onbeperkte licentie van de fotograaf, maar fotografen behouden hun auteursrecht en dragen het niet over.
Helaas vragen gedupeerden zelden naar bewijs dat eisers gerechtigd zijn om op eigen naam schade te vorderen en moet ik de eerste kantonrechter nog tegenkomen die geen genoegen neemt met een bewijsaanbod. Een bewijsaanbod dat tegenwoordig bijna standaard is terwijl de wet voorschrijft dat alle bewijsmiddelen bij dagvaarding moeten worden overlegd, de substantiëringsplicht, art. 111.3 Rv.
Vraag je wél naar bewijs, dan win je.
Verwijtbaarheid
De term diefstal voor een onopzettelijke inbreuk is ongepast. Diefstal is een misdrijf, daar doe je aangifte van en dat valt onder strafrecht. Fototrollen willen geen straf maar schadevergoedingen. Ze beschuldigen je van een onrechtmatige handeling. Dat is geen misdrijf, je dient enkel schade te vergoeden en het valt onder civielrecht.
Een inbreuk moet verwijtbaar zijn om voor schadevergoeding in aanmerking te komen. Cruciale vraag is of jij wist, of redelijkerwijs had kunnen weten dat je rechten schond. Voor foto’s die automatisch verschijnen via een feed of een link die je deelt is de uitgever aansprakelijk. Voor foto’s die een ander plaatst de ander. En bij foto’s die anoniem zijn uitgegeven kun je mijn inziens niet verwachten dat je voor niet-commercieel gebruik uitgebreid onderzoek doet naar de rechthebbende.
Bij deze recente zaak zou ik zelf ingezet hebben op verwijtbaarheid.
Naamsvermelding
Alleen de fotograaf zelf heeft recht op naamsvermelding en op schadevergoeding voor het ontbreken van naamsvermelding. Het is een persoonlijkheidsrecht dat niet overgedragen kan worden. Een werkgever, een uitgever, opdrachtgever of rechtenbeheerder heeft geen recht op naamsvermelding, noch op schadevergoeding voor het ontbreken ervan. Daar is duidelijke jurisprudentie over.
Zo heeft Roel Dijkstra geen recht op schadevergoeding wegens ontbreken naamsvermelding bij de beroemde foto’s van Bokito.
Het recht op naamsvermelding vervalt zodra de foto met toestemming van de fotograaf zonder naamsvermelding is uitgegeven. Een aantal partijen geven bewust foto's anoniem uit om vervolgens blafbrieven te versturen.
Onderbouwing schade
De wet gaat uit van daadwerkelijke schade. Schadevergoedingen zijn zelden deugdelijk onderbouwd en rechters gaan ondanks gemotiveerde betwisting vaak mee in de opgeklopte bedragen. Fototrollen gebruiken dat om hoge bedragen af te dwingen.
Helaas vragen gedaagden zelden naar bewijs van het tarief dat ten tijde van de inbreuk gold. Rechter schat dan het tarief of sluit aan bij de tarieven van Stichting Beeld Anoniem of bij tarieven uit eerdere jurisprudentie.
Het door professionals vaak gegeven advies, betaal het normale tarief met een kleine opslag, raad ik ten zeerste af. Je verhoogt mijn inziens de kans dat ze je voor de rechter slepen. Je betwist immers niet dat zij gerechtigd zijn èn erkent verwijtbaar gehandeld te hebben.
Fotograaf zonder blafjurist
Het gevolg van de toenemende hoeveelheid blafbrieven voor partijen die de rechten niet hebben is dat het voor de fotograaf met een serieuze claim steeds lastiger wordt om zelf zijn rechten te handhaven.
Waardeer het als de fotograaf zelf contact opneemt en probeer het zonder tussenkomst van een jurist op te lossen. Voor beide kanten lopen de kosten anders snel op.
Mijn advies als de fotograaf je zelf benaderd is zonder enige discussie een billijke schadevergoeding over te maken. Voor een particulier, kleine stichting of sportvereniging €25 tot €50,-. Voor commercieel gebruik €100 tot €250,-.
Nieuwe afleveringen Kafka
Tot slot, de serie artikelen op LinkedIn over mijn ervaringen met de overheid is aangevuld met deel 4 over Rechtbanken en deel 5 over de Nationale Ombudsman.
Nog een lange weg te gaan. Promoot de petitie en deel je ervaringen met fototrollen online.
Groet!
De petitionaris
Op 13 oktober 2021 hebben we de petitie ingediend in het gemeentehuis van Castricum. Burgemeester Mans heeft de (toen) ruim 650 handtekeningen in ontvangst genomen in aanwezigheid van zo'n 15 sympathisanten.
Inmiddels is de petitie besproken in de gemeenteraad en heeft daar nog niet tot een positief resultaat geleid. We gaan daarom door met onze lobby om de kapvergunning weer ingevoerd te krijgen. Meer nieuws volgt......
Blijf alsublieft melden bij de politie en/of gemeente als u illegaal vuurwerk hoort.
Is de weg door de groengordel al van de baan? Mogen Soesterkwartierders meepraten? Is er een masterplan voor de nieuwbouw en hoe profiteert het Soesterkwartier daarvan mee? We hebben al wat bereikt, maar sommige dingen vragen nog aandacht.
In onze laatste nieuwsbrief doen we een update! .
Vandaag staan we in de Telstar!
De petitie wordt genoemd door columnist Erik Bevaart en de cartoonist maakte een mooi cartoon over de petitie!
Het flatgebouw in de cartoon vinden we wel érg hoog! Liever betaalbare eensgezinswoningen voor starters die een gezinnetje willen stichten, eventueel met een bescheiden appartementengebouw voor senioren!
Wordt vervolgd..
Een prachtige uitspraak inzake een onredelijke claim voor 3 foto's. Uit het vonnis:
“… de activiteiten die Permission Machine ontwikkelt zijn hoofdzakelijk gericht op het onder druk genereren van inkomsten uit vastgestelde (vermeende) schendingen van auteursrechten en niet op het doen ophouden ervan: de beheersentiteit verkrijgt haar inkomsten uit licenties die zij opdringt in functie van de aangetroffen inbreuken en exploiteert de auteursrechten niet actief; eiseres (Permission Machine) heeft er commercieel baat bij dat schendingen in stand worden gehouden, terwijl haar algemene opdracht er net in bestaat deze te bestrijden zodat de rechtenhouder zich verzekerd weet van een sluitende bewaking die in de eerste plaats streeft naar het vermijden van inbreuken.”
Jammer genoeg in België.
Nederlandse rechters lijken niet te willen zien dat Permission Machine onder dreiging van juridische stappen tarieven afdwingt die veel hoger zijn de bedragen die vrijwillig betaald worden getuige het meest recente vonnis. Overigens wordt in België Permission Machine beschouwd als "beheersentiteit". Dat betekent dat zij erkend zijn als bestrijders en handhavers. Ook krijgen ze subsidie van de Belgische overheid. Ondermeer om hun internationale activiteiten uit te breiden.
Meer over het Belgische vonnis op Scwitch. Mocht het vonnis nog gepubliceerd worden zal ik de link toevoegen.
Teken en deel de petitie om een eind te maken aan de afpersingspraktijken door bedrijven als Permission Machine.
Donderdag 18 november bieden we wethouder Aukje Treep, verantwoordelijk voor de omgevingswet, de petitie ‘Behoud het Soester Hoogveen’ aan. We zijn heel dankbaar voor meer dan 1086 handtekeningen.
De petitie is nog niet gesloten.
Dat doen we op het moment dat de gemeenteraad in de raadsvergadering de omgevingsvisie goedkeurt. Naar verwachting vindt deze beslissing half december plaats.
Blijf ons volgen op Facebook, Twitter en onze website behoudsoesterhoogveen.nl.