De petitionaris heeft haar studie Mediarecht afgerond en wacht op haar cijfer. Tijd voor een overzicht van gerechtelijke dwalingen die fototrollen gebruiken om mensen onder druk te zetten en te laten betalen.
Op eigen naam schade vorderen
Ik zie steeds meer blafbrieven namens grote partijen als ANP, Reuters, AFP en Alamy. Partijen die op eigen naam schade vorderen en waar de fotograaf zelf vermoedelijk geen cent van ziet.
Nieuw voor mij was dat Copytrack namens DPG Media meer dan duizend brieven in één week verstuurt. Vermoedelijk blijven de ‘boetes’ van DPG Media onder de € 500,- en die worden niet aan mij voorgelegd, vandaar dat ik het niet wist.
DPG Media krijgt weliswaar een vrijwel onbeperkte licentie van de fotograaf, maar fotografen behouden hun auteursrecht en dragen het niet over.
Helaas vragen gedupeerden zelden naar bewijs dat eisers gerechtigd zijn om op eigen naam schade te vorderen en moet ik de eerste kantonrechter nog tegenkomen die geen genoegen neemt met een bewijsaanbod. Een bewijsaanbod dat tegenwoordig bijna standaard is terwijl de wet voorschrijft dat alle bewijsmiddelen bij dagvaarding moeten worden overlegd, de substantiëringsplicht, art. 111.3 Rv.
Vraag je wél naar bewijs, dan win je.
Verwijtbaarheid
De term diefstal voor een onopzettelijke inbreuk is ongepast. Diefstal is een misdrijf, daar doe je aangifte van en dat valt onder strafrecht. Fototrollen willen geen straf maar schadevergoedingen. Ze beschuldigen je van een onrechtmatige handeling. Dat is geen misdrijf, je dient enkel schade te vergoeden en het valt onder civielrecht.
Een inbreuk moet verwijtbaar zijn om voor schadevergoeding in aanmerking te komen. Cruciale vraag is of jij wist, of redelijkerwijs had kunnen weten dat je rechten schond. Voor foto’s die automatisch verschijnen via een feed of een link die je deelt is de uitgever aansprakelijk. Voor foto’s die een ander plaatst de ander. En bij foto’s die anoniem zijn uitgegeven kun je mijn inziens niet verwachten dat je voor niet-commercieel gebruik uitgebreid onderzoek doet naar de rechthebbende.
Bij deze recente zaak zou ik zelf ingezet hebben op verwijtbaarheid.
Naamsvermelding
Alleen de fotograaf zelf heeft recht op naamsvermelding en op schadevergoeding voor het ontbreken van naamsvermelding. Het is een persoonlijkheidsrecht dat niet overgedragen kan worden. Een werkgever, een uitgever, opdrachtgever of rechtenbeheerder heeft geen recht op naamsvermelding, noch op schadevergoeding voor het ontbreken ervan. Daar is duidelijke jurisprudentie over.
Zo heeft Roel Dijkstra geen recht op schadevergoeding wegens ontbreken naamsvermelding bij de beroemde foto’s van Bokito.
Het recht op naamsvermelding vervalt zodra de foto met toestemming van de fotograaf zonder naamsvermelding is uitgegeven. Een aantal partijen geven bewust foto's anoniem uit om vervolgens blafbrieven te versturen.
Onderbouwing schade
De wet gaat uit van daadwerkelijke schade. Schadevergoedingen zijn zelden deugdelijk onderbouwd en rechters gaan ondanks gemotiveerde betwisting vaak mee in de opgeklopte bedragen. Fototrollen gebruiken dat om hoge bedragen af te dwingen.
Helaas vragen gedaagden zelden naar bewijs van het tarief dat ten tijde van de inbreuk gold. Rechter schat dan het tarief of sluit aan bij de tarieven van Stichting Beeld Anoniem of bij tarieven uit eerdere jurisprudentie.
Het door professionals vaak gegeven advies, betaal het normale tarief met een kleine opslag, raad ik ten zeerste af. Je verhoogt mijn inziens de kans dat ze je voor de rechter slepen. Je betwist immers niet dat zij gerechtigd zijn èn erkent verwijtbaar gehandeld te hebben.
Fotograaf zonder blafjurist
Het gevolg van de toenemende hoeveelheid blafbrieven voor partijen die de rechten niet hebben is dat het voor de fotograaf met een serieuze claim steeds lastiger wordt om zelf zijn rechten te handhaven.
Waardeer het als de fotograaf zelf contact opneemt en probeer het zonder tussenkomst van een jurist op te lossen. Voor beide kanten lopen de kosten anders snel op.
Mijn advies als de fotograaf je zelf benaderd is zonder enige discussie een billijke schadevergoeding over te maken. Voor een particulier, kleine stichting of sportvereniging €25 tot €50,-. Voor commercieel gebruik €100 tot €250,-.
Nieuwe afleveringen Kafka
Tot slot, de serie artikelen op LinkedIn over mijn ervaringen met de overheid is aangevuld met deel 4 over Rechtbanken en deel 5 over de Nationale Ombudsman.
Nog een lange weg te gaan. Promoot de petitie en deel je ervaringen met fototrollen online.
Groet!
De petitionaris
Hallo allemaal,
De strijd is nog niet over! Ik heb net nieuws gekregen dat de petitie zo goed als zeker woensdag 11 mei in Den Haag besproken gaat worden. Top!
Dus laten we nog even een extra boost geven aan de petitie, deel 'm op social media, mail 'm door, vraag mensen hem te ondertekenen zodat we nog even wat extra handtekeningen kunnen verzamelen.
Alle hulp is welkom!
P.S. Weten jullie dat per 8 mei niet alleen de dienstregeling wijzigt, maar dat er voor de 436 en 437 een instaptarief van TIEN euro gaat gelden? Dat je niet op maandag voor een vervelende verrassing komt te staan op weg naar huis...
Alvast heel erg bedankt, Madonna Heertjes
Na het aanbieden van de petitie aan de vaste kamerleden van het MBO onderwijs mevr. Tanja Jadnanansing (PvdA), dhr.
Michel Rog (CDA) en dhr. Paul van Meenen (D'66) heeft mevr. Anne Wil Lucas in overleg met de andere indiende partijen besloten de motie niet in stemming te laten komen. Dus de slaag-/zakregeling is van de baan. Als BVMBO willen wij iedereen bedanken voor hun steun. Met deze actie hebben we eens te meer aangetoond dat onze stem telt, als we deze laten horen.
De petitie is achterhaald want de wijk is inmiddels gerenoveerd.
De petitie is achterhaald want de rotonde is inmiddels gerealiseerd..
Helaas geen goed nieuws. Een uitspraak van de Hoge Raad die pas in de zomer werd verwacht.
Zie http://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:HR:2016:769.
Het zag er al niet goed uit na het preadvies van de Advocaat-Generaal. De Hoge Raad heeft de Stichting Erfpachtersbelang Amsterdam SEBA in diens proces tegen de gemeentelijke erfpachtaanpassingen aan het einde van het tijdvak in het ongeljik gesteld. We kunnen geen beroep doen op Europese richtijnen voor consumentenbescherming van 1993, want de erfpachtovereenkomsten dateren veelal van voor die tijd. De eenzijdige procedure van canonherziening kan volgens de hoogste rechter door de beugel 'gezien de ratio en rechtvaardiging' van deze herzieningen. Kortom, we hebben juridisch weinig poot om op te staan, want de (eenzijdige) manier waarop de gemeente omgaat met het vaststellen van de nieuwe canon aan het eind van het tijdvak staat in de contracten al aangekondigd.
Conclusie: te meer reden om de zaak langs politieke weg aan te pakken en te laten zien dat de uitkomsten van de gemeentelijke handelwijze onredelijk en onbetaalbaar is. En dat het echt anders moet, desnoods met canonstakingen of andere methoden. We moeten nog harder ons best doen, omdat de gemeente ongetwijfeld aan deze uitspraak steun zal ontlenen voor het voortzetten van zijn beleid. Wij komen niet met formeel juridische, maar met menselijke en politieke argumenten dat het anders moet, en kàn.
Bezoekt u toevallig het bevrijdingsfestival Het Vrije Westen in het Westerpark in Amsterdam op 5 mei? Daar staat Petities.nl met een marktkraam op de bevrijdingsmarkt in de marge van al het feest, op het plein langs de kade. U kunt er terecht voor alle vragen over petities.nl!.
In aanvulling op de website zijn er ook nog meer dan 3000 handtekeningen op papier opgehaald. U kunt de totale tussenstand volgen op www.wijdemeren2020.nl/petitie .