De petitionaris heeft haar studie Mediarecht afgerond en wacht op haar cijfer. Tijd voor een overzicht van gerechtelijke dwalingen die fototrollen gebruiken om mensen onder druk te zetten en te laten betalen.
Op eigen naam schade vorderen
Ik zie steeds meer blafbrieven namens grote partijen als ANP, Reuters, AFP en Alamy. Partijen die op eigen naam schade vorderen en waar de fotograaf zelf vermoedelijk geen cent van ziet.
Nieuw voor mij was dat Copytrack namens DPG Media meer dan duizend brieven in één week verstuurt. Vermoedelijk blijven de ‘boetes’ van DPG Media onder de € 500,- en die worden niet aan mij voorgelegd, vandaar dat ik het niet wist.
DPG Media krijgt weliswaar een vrijwel onbeperkte licentie van de fotograaf, maar fotografen behouden hun auteursrecht en dragen het niet over.
Helaas vragen gedupeerden zelden naar bewijs dat eisers gerechtigd zijn om op eigen naam schade te vorderen en moet ik de eerste kantonrechter nog tegenkomen die geen genoegen neemt met een bewijsaanbod. Een bewijsaanbod dat tegenwoordig bijna standaard is terwijl de wet voorschrijft dat alle bewijsmiddelen bij dagvaarding moeten worden overlegd, de substantiëringsplicht, art. 111.3 Rv.
Vraag je wél naar bewijs, dan win je.
Verwijtbaarheid
De term diefstal voor een onopzettelijke inbreuk is ongepast. Diefstal is een misdrijf, daar doe je aangifte van en dat valt onder strafrecht. Fototrollen willen geen straf maar schadevergoedingen. Ze beschuldigen je van een onrechtmatige handeling. Dat is geen misdrijf, je dient enkel schade te vergoeden en het valt onder civielrecht.
Een inbreuk moet verwijtbaar zijn om voor schadevergoeding in aanmerking te komen. Cruciale vraag is of jij wist, of redelijkerwijs had kunnen weten dat je rechten schond. Voor foto’s die automatisch verschijnen via een feed of een link die je deelt is de uitgever aansprakelijk. Voor foto’s die een ander plaatst de ander. En bij foto’s die anoniem zijn uitgegeven kun je mijn inziens niet verwachten dat je voor niet-commercieel gebruik uitgebreid onderzoek doet naar de rechthebbende.
Bij deze recente zaak zou ik zelf ingezet hebben op verwijtbaarheid.
Naamsvermelding
Alleen de fotograaf zelf heeft recht op naamsvermelding en op schadevergoeding voor het ontbreken van naamsvermelding. Het is een persoonlijkheidsrecht dat niet overgedragen kan worden. Een werkgever, een uitgever, opdrachtgever of rechtenbeheerder heeft geen recht op naamsvermelding, noch op schadevergoeding voor het ontbreken ervan. Daar is duidelijke jurisprudentie over.
Zo heeft Roel Dijkstra geen recht op schadevergoeding wegens ontbreken naamsvermelding bij de beroemde foto’s van Bokito.
Het recht op naamsvermelding vervalt zodra de foto met toestemming van de fotograaf zonder naamsvermelding is uitgegeven. Een aantal partijen geven bewust foto's anoniem uit om vervolgens blafbrieven te versturen.
Onderbouwing schade
De wet gaat uit van daadwerkelijke schade. Schadevergoedingen zijn zelden deugdelijk onderbouwd en rechters gaan ondanks gemotiveerde betwisting vaak mee in de opgeklopte bedragen. Fototrollen gebruiken dat om hoge bedragen af te dwingen.
Helaas vragen gedaagden zelden naar bewijs van het tarief dat ten tijde van de inbreuk gold. Rechter schat dan het tarief of sluit aan bij de tarieven van Stichting Beeld Anoniem of bij tarieven uit eerdere jurisprudentie.
Het door professionals vaak gegeven advies, betaal het normale tarief met een kleine opslag, raad ik ten zeerste af. Je verhoogt mijn inziens de kans dat ze je voor de rechter slepen. Je betwist immers niet dat zij gerechtigd zijn èn erkent verwijtbaar gehandeld te hebben.
Fotograaf zonder blafjurist
Het gevolg van de toenemende hoeveelheid blafbrieven voor partijen die de rechten niet hebben is dat het voor de fotograaf met een serieuze claim steeds lastiger wordt om zelf zijn rechten te handhaven.
Waardeer het als de fotograaf zelf contact opneemt en probeer het zonder tussenkomst van een jurist op te lossen. Voor beide kanten lopen de kosten anders snel op.
Mijn advies als de fotograaf je zelf benaderd is zonder enige discussie een billijke schadevergoeding over te maken. Voor een particulier, kleine stichting of sportvereniging €25 tot €50,-. Voor commercieel gebruik €100 tot €250,-.
Nieuwe afleveringen Kafka
Tot slot, de serie artikelen op LinkedIn over mijn ervaringen met de overheid is aangevuld met deel 4 over Rechtbanken en deel 5 over de Nationale Ombudsman.
Nog een lange weg te gaan. Promoot de petitie en deel je ervaringen met fototrollen online.
Groet!
De petitionaris
Arrest DPG Media
Schreef ik in het vorige nieuwsbericht nog dat er eindelijk een uitspraak was om claims van beeldbanken af te wimpelen… Nu is er een arrest gepubliceerd waar het Hof genoegen lijkt te nemen met vage, vermoedelijk achteraf opgemaakte verklaringen van de fotografen.
En dat niet alleen, het betrof hier kleine fotootjes in embedde tweets die automatisch verschenen via de RSS-feed van de Daily Mail.
Eiser beweerde dat de foto’s illegaal op Twitter stonden. Onder verwijzing naar de GeenStijl-arresten vond het Hof dat DPG Media had moeten bewijzen dat de foto’s er legaal stonden.
Het is te hopen dat DPG Media in cassatie gaat.
Maarten Dallinga
Maarten Dallinga schreef alweer even geleden een brief naar Freek Staps van ANP. Na een lange stilte lag er ineens een dagvaarding op de deurmat. Mijn inziens valt dit gebruik gewoon onder citaatrecht doch Maarten heeft helaas alsnog geschikt, het is hem de negatieve energie niet waard. Ik kan hem daarin geen ongelijk geven en gezien de huidige staat van de jurisprudentie maar beter zo.
Op zijn blog heeft hij zijn ervaring gedeeld. Zouden meer mensen moeten doen…
Blafbrief over dat ene leuke plaatje
Een artikel van Arnoud Engelfriet op Tweakers. Ik kan mij vinden in de conclusie dat je niet in discussie moet gaan en dat 125% van de misgelopen inkomsten een billijk bedrag is om het snel, zonder tussenkomst van de rechter, op te lossen.
Echter als een blafbrief onredelijk lijkt zou ik er niet klakkeloos vanuit gaan dat de eisers gerechtigd zijn of dat het daadwerkelijk een inbreuk is. Dan zou ik gelijk naar bewijs vragen en niet pas als het bij de rechter is aanbeland om te voorkomen dat je in een kostbare discussie zoals DPG Media belandt.
Hulp
1. De nieuwsberichten van deze petitie verschijnen vanaf heden tevens op het nieuwsblog Krapuul. Na de zoveelste claim gaat Laurent Bruning daar het onderwerp oppakken en er regelmatig over schrijven.
2. Verbaasd dat er nog geen euro afging van de claim terwijl hij vriendelijk en beleefd had gereageerd met een aanbod klopte een webbouwer vol strijdlust bij mij aan om te gaan procederen. Toen ik hem vertelde dat ik met deze partij al 2 rechtszaken met een gratis Wikipedia-foto had verloren zette hij zijn strijdlust om in deze website. Daar zullen onder andere gastblogs verschijnen. Mocht je al dan niet anoniem je verhaal willen delen, geef een seintje.
Samen met de webbouwer ga ik met STAP-budget de module Mediarecht HBO doen. Eens kijken of ik het wel eens ben met de leraren…
Groet! De petitionaris Martine Bakx
Helemaal nieuw is het niet, maar in de Amerikaanse Staat New Hampshire is een Staatscommissie ingesteld om te bezien of 5G en andere vormen van mobiele communicatie problemen zou kunnen geven. De telecom/industrie zat met 2 man in deze commissie van 13 personen.
Ze bekeken de wetenschap, selecteerden de goede onderzoeken en wat bleek: 91% van de geselecteerde onderzoeken wijst op biologische of gezondheidsproblemen door de straling. Ze kwam met 15 aanbevelingen om de situatie te verbeteren, waaronder het advies om zendmasten 500 meter van woon- en werkplekken te zetten. Er was ook een minderheidsstandpunt van drie personen: een Senator en die twee mensen van de telecom/industrie. Die waren het niet eens met de adviezen. Hoe zou dat nu toch komen? Het blijkt steeds weer onmogelijk voor bedrijven om de eigen belangen te overstijgen. Wel, dat is voor bijna iedereen moeilijk.
Hoera! Het is gelukt om De Halm voor sloop te behoeden. Dank aan Gemeente Groningen en in het bijzonder wethouder Rik van Niejenhuis en raadsleden Tom Rustebiel en Benni Leemhuis.
Wat een fijn nieuws!
Inmiddels 400 handtekeningen in 24 uur, het leeft!! Dat is al een mooi resultaat, maar daar kunnen er nog bij. Ik ben in gesprek om het resultaat aan te kunnen bieden aan politiek.
Meer nieuws volgt.
Omdat er een nieuwe regering komt is de petitie "Een voldoende gebleken uiterste wil moet, ook zonder testament, worden gevolgd" heropend op verzoek van de petitionaris..
**AMSTERDAM - In de voortdurende strijd om de veiligheid op de werkplek te waarborgen, wordt steeds vaker de noodzaak benadrukt van de aanwezigheid van een Automatische Externe Defibrillator (AED) op elke werkplek. Deze apparaten, die levensreddende schokken kunnen toedienen aan personen die een hartstilstand hebben gehad, zijn momenteel nog geen verplicht onderdeel van de Arbowet.
Gezondheidsexperts, hulpverleners en beleidsmakers pleiten er echter sterk voor om dit te veranderen.**
Uit recent onderzoek is gebleken dat hartstilstanden op de werkplek helaas een al te vaak voorkomend scenario zijn. Volgens de Hartstichting treft plotselinge hartstilstand jaarlijks meer dan 15.000 mensen in Nederland, met een significant deel daarvan op de werkplek. Een snelle reactie is cruciaal - elke minuut vertraging in de behandeling vermindert de overlevingskans met 7 tot 10%.
Met de inzet van een AED binnen enkele minuten na een hartstilstand kan de overlevingskans met wel 70% toenemen. Desondanks blijkt uit een recente enquête dat bijna de helft van de Nederlandse bedrijven nog geen AED in huis heeft. Dit suggereert dat er een aanzienlijk potentieel is voor verbetering van de veiligheid op de werkplek.
Ondanks de hoge aanschafkosten is de implementatie van een AED in de Arbowet een kosteneffectieve manier om werknemersveiligheid te verbeteren. Het biedt niet alleen een vangnet voor werknemers in geval van een medische noodsituatie, maar draagt ook bij aan een algemene cultuur van veiligheid en welzijn op de werkplek.
"De kosten van een AED zijn klein in vergelijking met de prijs van een mensenleven. Met de juiste training kunnen medewerkers deze apparaten bedienen en mogelijk een leven redden," zegt Dr. Pieter van den Hoek, cardioloog en voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Cardiologie.
Daarnaast kunnen AED's de druk op de noodhulpdiensten verlichten, die vaak worstelen met krappe middelen en toenemende vraag. "Met de inzet van AED's op de werkplek kan de eerste noodhulp vaak ter plaatse worden gegeven, waardoor kostbare tijd wordt bespaard," voegt Van den Hoek toe.
Veiligheidsmaster vindt het tijd dat de Nederlandse overheid de Arbowet actualiseert om de veiligheid van werknemers te waarborgen. Een verplichte AED op elke werkplek kan talloze levens redden, de druk op de zorg verminderen en bijdragen aan een veiligere, gezondere werkomgeving voor iedereen
https://www.ad.nl/hardenberg/jonge-hardenberger-maakt-boek-en-film-over-strijd-tegen-de-kilo-s~a605f300/.
https://www.menshealth.com/nl/fit-journey/a43780772/kai-hagedoorn-verloor-100-kilo/.