De petitionaris heeft haar studie Mediarecht afgerond en wacht op haar cijfer. Tijd voor een overzicht van gerechtelijke dwalingen die fototrollen gebruiken om mensen onder druk te zetten en te laten betalen.
Op eigen naam schade vorderen
Ik zie steeds meer blafbrieven namens grote partijen als ANP, Reuters, AFP en Alamy. Partijen die op eigen naam schade vorderen en waar de fotograaf zelf vermoedelijk geen cent van ziet.
Nieuw voor mij was dat Copytrack namens DPG Media meer dan duizend brieven in één week verstuurt. Vermoedelijk blijven de ‘boetes’ van DPG Media onder de € 500,- en die worden niet aan mij voorgelegd, vandaar dat ik het niet wist.
DPG Media krijgt weliswaar een vrijwel onbeperkte licentie van de fotograaf, maar fotografen behouden hun auteursrecht en dragen het niet over.
Helaas vragen gedupeerden zelden naar bewijs dat eisers gerechtigd zijn om op eigen naam schade te vorderen en moet ik de eerste kantonrechter nog tegenkomen die geen genoegen neemt met een bewijsaanbod. Een bewijsaanbod dat tegenwoordig bijna standaard is terwijl de wet voorschrijft dat alle bewijsmiddelen bij dagvaarding moeten worden overlegd, de substantiëringsplicht, art. 111.3 Rv.
Vraag je wél naar bewijs, dan win je.
Verwijtbaarheid
De term diefstal voor een onopzettelijke inbreuk is ongepast. Diefstal is een misdrijf, daar doe je aangifte van en dat valt onder strafrecht. Fototrollen willen geen straf maar schadevergoedingen. Ze beschuldigen je van een onrechtmatige handeling. Dat is geen misdrijf, je dient enkel schade te vergoeden en het valt onder civielrecht.
Een inbreuk moet verwijtbaar zijn om voor schadevergoeding in aanmerking te komen. Cruciale vraag is of jij wist, of redelijkerwijs had kunnen weten dat je rechten schond. Voor foto’s die automatisch verschijnen via een feed of een link die je deelt is de uitgever aansprakelijk. Voor foto’s die een ander plaatst de ander. En bij foto’s die anoniem zijn uitgegeven kun je mijn inziens niet verwachten dat je voor niet-commercieel gebruik uitgebreid onderzoek doet naar de rechthebbende.
Bij deze recente zaak zou ik zelf ingezet hebben op verwijtbaarheid.
Naamsvermelding
Alleen de fotograaf zelf heeft recht op naamsvermelding en op schadevergoeding voor het ontbreken van naamsvermelding. Het is een persoonlijkheidsrecht dat niet overgedragen kan worden. Een werkgever, een uitgever, opdrachtgever of rechtenbeheerder heeft geen recht op naamsvermelding, noch op schadevergoeding voor het ontbreken ervan. Daar is duidelijke jurisprudentie over.
Zo heeft Roel Dijkstra geen recht op schadevergoeding wegens ontbreken naamsvermelding bij de beroemde foto’s van Bokito.
Het recht op naamsvermelding vervalt zodra de foto met toestemming van de fotograaf zonder naamsvermelding is uitgegeven. Een aantal partijen geven bewust foto's anoniem uit om vervolgens blafbrieven te versturen.
Onderbouwing schade
De wet gaat uit van daadwerkelijke schade. Schadevergoedingen zijn zelden deugdelijk onderbouwd en rechters gaan ondanks gemotiveerde betwisting vaak mee in de opgeklopte bedragen. Fototrollen gebruiken dat om hoge bedragen af te dwingen.
Helaas vragen gedaagden zelden naar bewijs van het tarief dat ten tijde van de inbreuk gold. Rechter schat dan het tarief of sluit aan bij de tarieven van Stichting Beeld Anoniem of bij tarieven uit eerdere jurisprudentie.
Het door professionals vaak gegeven advies, betaal het normale tarief met een kleine opslag, raad ik ten zeerste af. Je verhoogt mijn inziens de kans dat ze je voor de rechter slepen. Je betwist immers niet dat zij gerechtigd zijn èn erkent verwijtbaar gehandeld te hebben.
Fotograaf zonder blafjurist
Het gevolg van de toenemende hoeveelheid blafbrieven voor partijen die de rechten niet hebben is dat het voor de fotograaf met een serieuze claim steeds lastiger wordt om zelf zijn rechten te handhaven.
Waardeer het als de fotograaf zelf contact opneemt en probeer het zonder tussenkomst van een jurist op te lossen. Voor beide kanten lopen de kosten anders snel op.
Mijn advies als de fotograaf je zelf benaderd is zonder enige discussie een billijke schadevergoeding over te maken. Voor een particulier, kleine stichting of sportvereniging €25 tot €50,-. Voor commercieel gebruik €100 tot €250,-.
Nieuwe afleveringen Kafka
Tot slot, de serie artikelen op LinkedIn over mijn ervaringen met de overheid is aangevuld met deel 4 over Rechtbanken en deel 5 over de Nationale Ombudsman.
Nog een lange weg te gaan. Promoot de petitie en deel je ervaringen met fototrollen online.
Groet!
De petitionaris
Zaterdag was het een komen en gaan van mensen uit de buurt, maar ook uit de rest van Ermelo. Er bereiken ons steeds meer berichten over plekken in Ermelo waar de poster hangt (Putterweg, Dindoa, Albert Heijn, etc.). De afgelopen dagen zijn er online weer heel wat handtekeningen bijgekomen.
Inmiddels zijn via de deur tot deur aktie ruim 550 handtekeningen opgehaald.
Deze week zijn we gebeld door verantwoordelijk wethouder Esther Verhagen. Zij had vernomen dat er in de buurt onrust is ontstaan over de kans dat het hertenkamp onder druk van de bezuinigingen sneuvelt.
Zij gaf aan dat dat niet haar wens is, maar een garantie dat het hertenkamp blijft, kon ze niet afgeven. Reden genoeg om door te gaan met de actie!!! Ze heeft een gesprek aangeboden en daar zullen we wel gebruik van maken. Maar er speelt wel meer in dit buurtje. We willen graag dat dit deel erkend wordt als historisch deel van Ermelo. Niet alleen het hertenkamp, maar ook de huizen aan de Veldweg en Smidsweg die kort na WOII onder architectuur zijn gebouwd. Mogelijk komt er ook een gesprek met een bredere delegatie van B&W.
Gisteren is Grietje- Akke de Haas lang geweest om een verhaal te maken voor het Ermelos weekblad van volgende week woensdag. Buurtkinderen hebben een spandoek gemaakt en komen op de foto..
Uit alle richtingen van Ermelo komen mensen posters halen. Het gele virus verspreidt zich verder en verder.
Posters via scouting verspreid. Handtekeningenlijsten bij Peacocks, op s Heerenloo en andere plaatsen. Ermelo (en omstreken), dank u wel!
Of deze petitie 'bevrijd de postcode' nu wel of niet ten grondslag ligt aan de beslissing van de Rijksoverheid om het postcodebestand voortaan zelf te gaan beheren en tegen kostprijs te verkopen is niet zeker, maar TNT heeft in ieder geval geen waardering voor de wijsheid dat de postcode in handen moet zijn van de overheid. Ze geven toe dat ze er graag geld mee verdienen. De gedachte achter deze petitie is dat niet alleen TNT, maar iedereen geld moet kunnen verdienen met de postcodetabel door er leuke toepassingen op te baseren.
Daarnaast moet het ook gebruikt kunnen worden voor niet-commerciële, bijvoorbeel idealistische toepassingen. Vandaar dat de postcode gratis beschikbaar moet zijn. Een woordvoerder van het ministerie zegt tegen ANP in onderstaand artikel van nu.nl dat de minister ervan overtuigd is dat er niet zoiets kan bestaan als intellectueel eigendom op postcodes. Dat was ook het uitgangspunt van de petitie. Als de rechter zich hierover heeft uitgesproken kunt u het weer hier naast de petitie lezen.
Nu.nl: "TNT Post sleept Staat voor de rechter"Er zijn felgele actieposters beschikbaar de tekst Hertenkamp Ermelo moet blijven en Steun de petitie. U kunt ze gratis afhalen op Veldweg 28 of 32.
Vandaag is het weer hard gegaan. Bijna 400 voor de online petitie, en 160 handtekeningen op papier. Vandaag zijn brieven via de Beatrixschool uitgegaan.