Verslag actiecomité BIG2 in de overgang m.b.t. BIG-II definitief van tafel
Zoals iedereen inmiddels weet heeft minister Bruins laten weten definitief een streep door het wetsvoorstel BIG-II te halen, hiermee is deze omstreden wet definitief van tafel! Hij heeft hierbij aangesloten op de bevindingen van Alexander Rinnooy Kan (Download 'Vraag & Antwoord wet BIG-II’) Helaas hebben wij als beroepsgroep moeten constateren dat wij als laatste hierover geïnformeerd zijn en pas na de berichtgeving in de media de brief hebben ontvangen. Hieronder onze bevindingen:
1. Geen Wet BIG-II
Allereerst zijn we natuurlijk ontzettend blij dat het ons, en vooral ook jullie, gelukt is om deze wet van tafel te krijgen! Het is een enorme denkfout geweest om complexere zorg op te hangen aan slechts een papiertje, dat betekende niet alleen een enorme miskenning voor vele verpleegkundigen en verzorgenden, maar je laat daardoor ook een enorme capaciteit liggen in een sector waar de werkdruk al enorm hoog is. Daarnaast is het zeer vreemd geweest dit te bedenken zonder de professionals van de werkvloer daarbij te betrekken! We willen iedereen die ons gesteund heeft via social media, de vele brieven (Alexander Rinnooy Kan was er erg onder de indruk van), het ondertekenen van de verschillende petities etc. enorm bedanken voor dit geweldige resultaat!
2. Ongerustheid
Is nu onze ongerustheid daarmee weg: nee, dat helaas niet. En wel om de volgende redenen:
Er zijn voorbeelden van werkgevers die de ingeslagen weg blijven vervolgen door het implementeren van de beroepsprofielen gebaseerd op slechts initiële opleiding i.p.v. ook kennis, ervaring, competenties. Er is enorm veel kwaliteit aanwezig op de werkvloer aan zowel MBO, HBO én inservice-verpleegkundigen (al dan niet gespecialiseerd) die in staat zijn te voldoen aan de steeds complexere zorg. Bovendien doen die ziekenhuizen/ instellingen zichzelf en vooral ook de patiënt tekort, omdat ze dan heel wat kwaliteit en capaciteit ongebruikt laten!
De “regieverpleegkundige” is van de baan. Echter, nog steeds staan er vacatures online waarbij regieverpleegkundigen gevraagd worden. Evenals opleidingen tot regieverpleegkundige, dit moet natuurlijk stoppen
Op dit moment zijn er nog steeds voorbeelden van veel mbo- en inservice- verpleegkundigen die gedegradeerd zijn in functie, te maken hebben gehad met lagere salarisinschaling (al dan niet met garantietoelage), niet meer toegelaten worden tot bepaalde specialistische opleidingen etc.
De voorloper van BIG-II voor de extramurale zorg: het normenkader is nog van toepassing waardoor heel veel mbo- en inservice-verpleegkundigen in de extramurale zorg problemen ondervinden (niet meer mogen indiceren, zich niet meer in kunnen schrijven in het LCR-register, lagere salaris-inschaling etc. Hier moet afstand van genomen worden!
Er is nog steeds geen HBO-erkenning voor de inservice-verpleegkundige, terwijl zij voorheen altijd op het 1e deskundigheidsniveau werkzaam waren
Ook de zorgverzekeraars hebben een te grote vinger in de pap
3. Vervolgacties
Zoals jullie hierboven zien, zijn we nog lang niet klaar met actie voeren voor alle verpleegkundigen en verzorgenden.
Wat moet er gebeuren:
4. Agenda
Onze agenda t.a.v. bovenstaande is derhalve als volgt:
Daarnaast beraden we ons over de opties die dhr Rinnooy Kan ons als actiecomité heeft voorgesteld. Ongeacht onze keuze blijven we als actiecomité in ieder geval gehoord/ betrokken worden in de besluitvorming met betrekking tot de toekomst!
Als laatste: Wij hebben jullie alsnog heel hard nodig om bovenstaande nog te bereiken. Gelijk een eerste vraag aan jullie: graag zouden wij zoveel mogelijk voorbeelden hebben, zowel positief als negatief m.b.t. ervaringen van verpleegkundigen en verzorgenden waar proeftuinen zijn geweest. Er zit namelijk een discrepantie tussen werkgevers en werknemers: daar waar de werkgever zegt dat deze proeftuin met succes is verlopen zeggen werknemers over diezelfde proeftuin dat dit een totale flop was! Graag jullie bevindingen naar mij: ckleijn@telfort.nl
Hartelijke groet, Rini en tevens het Actiecomité!
Blijf ons vooral steunen!
in 5 dagen tijd 1111 ongelooflijk hoeveel mensen dit niet willen! Kom op Gemeente raadsleden en politieke fracties Arnhem de schouders eronder en sluiten die installatie, we willen dit echt niet Arnhem. We zijn niet op de hoogte gesteld we voelen ons misleid! Het is bovendien zeer schadelijk voor onze gezondheid.Teken en deel!.
Stichting de Stek, die de werf tijdelijk beheert, heeft besloten de sleutel weer terug aan de gemeente te geven. Na een jaar doortobben is er nog steeds geen zicht op onderhoud en duurzaam behoud van de werf Koningspoort 1.
Binnenkort willen we deze petitie aan de gemeente aanbieden.
Onderteken de petitie snel! Hoe meer handtekeningen hoe meer kans op behoud.
Komt allen. Er speelt nog veel meer.
Het Vliegenbos wordt weer bedreigd door de Gemeente.
Je hoeft niet in Brabant te wonen om er met plezier te wandelen, fietsen en asperges te eten. Hoeveel Libelle fietstochten gaan er wel niet door de Kempen of langs de Peel? Wat blijft er over van de bossen, de vennen, de purperen hei als het in dit tempo doorgaat met de ontbossing van Brabant? Is Brabant opnieuw een wingewest net als Staats-Brabant tijdens de Republiek? Alleen al
Dit explosieve kapbeleid draagt bij aan groter verval van nu nog kleine rivieren de Aa en de Dommel, een sterk toegenomen risico op wateroverlast en bosbranden.
Wie kan het nog tegenhouden? Democratisch gezien staat er geen rechtsmiddel open tegen massale ontbossing. De boswet is afgeschaft!
Vandaar dat deze petitie zich richt op de Koning. Deze uitwassen van de democratie, waarbij met minimale meerderheid, een radicale beleidswissel wordt doorgedrukt op het gebied van natuur, landschap en omgeving en massaal wordt gekapt zonder te kijken naar de lange termijngevolgen, en feitelijkheid en wetenschappelijke onderbouwing van beleid onder druk staat, is een gevaar voor het voortbestaan van Nederland
In de zienswijze Buurtvereniging Walkart is de gemeente Zeist gewezen op het overtreden van Artikel 1.7 van de provinciale ruimtelijke verordening als nieuwe ontwikkelingen leiden tot een onevenredige aantasting van de cultuurhistorische hoofdstructuur. Gesteld wordt dat een eventueel horecapand zorgvuldig wordt ingepast.
Indien de ondernemer zelfstandig een ontwerp laat maken voor de 2-laagsbebouwing en onderkeldering dan wordt die zorgvuldigheid losgelaten.
Hello Europe.
How lovely would it be if our legend and icon NikkieTutorials, also known as Nikkie de Jager, would be supported by one of her best friends: Fred van Leer. With this update, we'd like to involve Fred van Leer in this petition too.
Sign this petition if: - You'd like Nikkie as your next years host for the Eurovision Song Contest - If you'd like Fred van Leer to co-host.
En toen werd het stil... Sinds de brief van de gemeente van begin februari 2019 hebben bewoners van Vathorst niks meer vernomen.
Tja, zo kweek je vertrouwen: je kondigt aan dat je met bewoners in gesprek gaat om vervolgens nu al ruim 3 maanden niks van je te laten horen.
...er is dus vooralsnog geen nieuws.
Zoon van Parnassiadode wil de waarheid: wat overkwam Tineke?
Tineke Verhagen was een van de slachtoffers van de mysterieuze Parnassiamoordenaar. Meer dan tien jaar later probeert haar zoon Peter steun te verzamelen om de waarheid alsnog te achterhalen.
Het medisch beroepsgeheim zit onderzoek in de weg.
Door Carla van der Wal
Het gaat stap voor stap, net zoals Peter Verhagen zijn leven weer op orde kreeg. Een plaats tegelijk, handtekening voor handtekening, probeert hij steun te krijgen voor zijn petitie, om te zorgen dat de zaak van zijn moeder opnieuw kan worden onderzocht. Zo hoopt hij de wereld een klein beetje beter te maken. Want sinds de dood van zijn moeder beziet Peter het leven niet langer zoals vroeger. De wereld is een slechte plek. Of toch niet?
Hoop op vinden Het is eind 2007 als Tineke Verhagen met haar aan schizofrenie lijdende zoon, Peters broer, naar ggz-instelling Parnassia gaat. Daar, op die dag, verdwijnt ze, de lieve, zorgzame, pientere moeder. Meteen beginnen haar zoon Peter en schoondochter Jilly aan een zoektocht. Alles om haar te vinden. Jilly: ,,We zijn toen gaan kijken op allerlei plekken waarvan we dachten dat zij er zou kunnen zijn.’’ Eigenlijk doen ze maar wat, hopend op resultaat. Peter: ,,Helemaal in het begin dacht ik nog dat het goed zou komen, dat mijn moeder weer gevonden zou worden.’’ Tineke was weliswaar geestelijk in de war, na het overleden van haar man een jaar eerder, maar lichamelijk nog gezond.
Toch heeft Jilly meteen het gevoel dat er iets écht goed mis is. Ze heeft gelijk, blijkt na enkele slopende dagen zoeken. Zij en haar man hebben net tv opnames achter de rug om aandacht te vragen voor de vermissingszaak, als agenten aankomen bij hun huis. Ze hebben naast het allerslechtste nieuws ook de spullen van Tineke bij zich.
© Koen Verheijden Slootje Portret van de bij Parnassia vermoorde Tineke Verhagen Portret van de bij Parnassia vermoorde Tineke Verhagen © prive Het was een ongeluk, wordt het stel gezegd. Maar als Peter bij het water gaat kijken waarin zijn moeder zou zijn verdronken, ziet hij een slootje van nog geen 30 centimeter diep. En zijn moeder hield van zwemmen, kon dat goed. Hoe kan zo’n ongeluk zich voltrekken?
Hij weet zeker dat zijn moeder geen gewoon ongeluk heeft gehad als er meer doden vallen op of bij het terrein van zorginstelling Parnassia, waar ook Tineke is gevonden. Van de acht doden verdrinkt een groot aantal, net als Tineke, op een vreemde manier. Er komt een verdachte in beeld. Het is een patiënt van Parnassia, die gewelddadig en onvoorspelbaar is. De zaken komen uiteindelijk bekend te staan als de Parnassiamoorden. De moeder van Peter wordt opgegraven om alsnog sectie te verrichten.
Maar nooit kan de politie onderzoek doen zoals zij dat zou willen. De directie van Parnassia weigert elke medewerking, vanwege het beroepsgeheim. Er wordt een rechtszaak aangespannen. Het medisch dossier van de verdachte blijft ongeopend.
Sleutel Wat staat daarin? Is het de sleutel om de zaak op te lossen? Die vraag beheerst Peter de jaren erna, drijft hem tot op het randje van de waanzin. Net als die andere vragen. Wat weet bijvoorbeeld zijn broer, die zegt dat hij zich niets meer kan herinneren over de dag waarop zijn moeder verdween? Maar waarom viel hij Peter dan aan, toen ze na de dood van hun moeder samen over het terrein van Parnassia reden?
Peter krijgt PTSS, posttraumatisch stressstoornis, en kan nergens meer rust vinden. Eigenlijk heeft hij hulp nodig. Maar waar vindt je die, als een mogelijke moord bij een hulpinstelling aan de basis van je probleem staat? ,,Op de dag van de verdwijning raakten we ons onbezorgde leven kwijt’’, vat Jilly samen.
In hun woonplaats Zoetermeer voelt het alsof ze op straat anders worden aangekeken. Medewerkers van Parnassia lijken Verhagen vijandig gezind. Hij wil weg, zij ook. Dus gaan ze, samen met de kinderen. Eerst verwisselen ze Zoetermeer voor Vlaardingen, later voor een plaats in Duitsland. ,,Het was vluchtgedrag. Maar de rust hebben we hier gevonden.’’
Verdwijning
© prive Nieuwe moed verzamelen ze er ook. Als de verdwijning van Anne Faber doordringt tot de benedenwoning van Verhagen, wordt ook de dood van moeder Tineke weer opgerakeld, maar nu zonder alles overhoop te halen. Privacy stond het politieonderzoek naar de Parnassiadoden in de weg, privacy leidde er ook toe dat Michael P. niet de juiste behandeling kreeg, nadat hij was veroordeeld voor verkrachting van twee meisjes. P. leek een modelgevangene – tot hij Anne ombracht.
Peter voelt dat hij in actie moet komen. Zo begint het idee voor een petitie, die inmiddels honderden malen is getekend. Eigenhandig verzamelt hij er handtekeningen voor, door op pleinen en straten in Nederland te gaan staan. Ouderwets. Louterend ook, zegt Peter. ,,Ik vertrek met lood in mijn schoenen, maar als ik thuiskom, ben ik opgelucht. Nu praat ik met mensen over wat er is gebeurd. Ik leg uit waarom ik op straat sta. Ik merk dat er heel veel begrip is – eindelijk. Anderen vertellen me hun verhalen.’’
Zo leert Peter nu: niet iedereen is slecht. Soms heeft hij het gevoel dat zijn moeder ‘daarboven’ staat te juichen, om wat haar zoon nu doet. ,,Ze geniet van hoe het gaat. We hebben eindelijk de kracht om door te gaan.’’
In een reactie laat Parnassia weten geen mening te hebben over de petitie van Peter. Het is een zaak die bij de wetgever ligt, zegt een woordvoerder. ,,Wij hebben ons aan de regels te houden.’’ En dus ook aan het medisch beroepsgeheim.
https://www.ad.nl/binnenland/zoon-van-parnassiadode-wil-de-waarheid-wat-overkwam-tineke~a2dd3789/