Een korte inhoudelijke reactie op het artikel “Petitie kan eenheid met GGiN niet afdwingen” van het CIP. Zie voor dit artikel: https://cip.nl/68118-synodepreses-gergem-petitie-kan-eenheid-met-ggin-niet-afdwingen
Graag licht ik een aantal zaken toe om duidelijkheid te geven over mijn intenties.
Ds. Van Eckeveld “Mensen kunnen vanuit de beste bedoelingen brieven schrijven en petities starten, maar dergelijke initiatieven kunnen alleen op een kerkelijke wijze ter tafel komen. Als dat niet wordt gedaan wordt het in de gemeente des Heeren een verwarrende toestand. De Heere God is een God van orde.”
Helemaal mee eens! Mijn brief in het RD is dan ook in de eerste plaats een opiniebijdrage. Een persoonlijke reflectie over hoe ik het blijvend kerkelijk gescheiden voortleven voor mijzelf ervaar. Daarbij wil ik door middel van de petitie een zwijgende massa een stem geven. Niet meer en niet minder. Een signaal afgeven. Uiteindelijk moeten de personen, die de door God ingestelde ambten bekleden, onder de voorlichting van de Heilige Geest, besluiten wel of geen verdere stappen te ondernemen. Daar ga ik niet over; daarin moet je je plaats weten.
Ds. Van Eckeveld vervolgt: “De initiatiefnemer zou zijn wens kunnen delen met zijn kerkenraad. Vervolgens kan de kerkenraad daarmee naar de classis stappen. Via de classis kan dit initiatief vervolgens worden besproken op de generale synode.” Van Eckeveld voegt toe dat beide kerken via de Deputaatschap Kerkelijke Eenheid met elkaar in gesprek zijn. “Daar proberen we elkaar meer en meer te vinden.”
Vooralsnog ben ik niet voornemens om de formele kerkelijke weg te bewandelen. Dit omdat gesprekken op het hoogste kerkelijke niveau plaatsvinden sinds 2001. Ga ik de kerkelijke weg bewandelen, dan kom ik uit bij dezelfde mensen die deze gesprekken reeds voeren. Alleen omdat de gesprekken tot op heden niet leiden tot concrete stappen, om te komen tot kerkelijke eenheid, heb ik dit signaal willen afgeven. Voor alsnog zie ik in deze petitie nog niet het middel om een doorbraak hierin te bewerken. Ik denk dat de binnenkamer hierin een heilzamere weg is.
Dr. M. Golverdingen: “Toen ik over de petitie las, dacht ik: ‘deze man heeft de strekking van mijn boek begrepen”.
Dank u wel! U hartelijk dank voor het gedegen werk wat u geleverd hebt. Dat van mij is een eendagsvlinder, dat van u heeft blijvende waarde!
Dr. M. Golverdingen vervolgt: “Om die eenheid te bereiken moeten betrokkenen voorzichtig te werk blijven gaan. Met een petitie in de publiciteit treden kan de nodige emoties oproepen. Eenheid is in de eerste plaats geen zaak van actie, maar van gebed. En gebed kunnen we niet forceren, maar wordt bewerkt door de Heilige Geest.” Golverdingen juicht gesprekken naar aanleiding van de petitie binnen kerkelijke gemeenten toe.
Helemaal eens! Dat heeft voor mij ook de nodige worstelingen gezorgd. Met deze actie wil ik niets forceren, wel dat het juiste gesprek gevoerd wordt over: ‘Waarom gescheiden voortleven als er geen wezenlijk leerverschil is?’
Jan Zwemer is Zeeuws historicus van bevindelijk-gereformeerde afkomst. "Zulke initiatieven komen altijd onverwacht," merkt hij op. "Mijn aandacht werd meteen getrokken door de gesuggereerde toevoeging ‘onder het Kruis’ na ‘Gereformeerde Gemeenten’.
Deze toevoeging heb ik slechts gedaan in de lijn van de geest van het artikel ‘vooruit naar vroeger’. Niet om mensen of groeperingen uit te sluiten. Sterker, daar waar overeenstemming is in de waarheid, is eenheid onlosmakelijk aan verbonden.
Ds. Egas: “Ik ben blij met ieder initiatief dat eenheid aanspoort,” zegt Egas over de petitie. “Wat zou het voor de GerGem en GGiN mooi zijn als de breuk uit ’53 wordt geheeld. En wat mooi dat dit initiatief van onderop komt. Blijkbaar zijn er honderden gemeenteleden die dit verlangen delen… Het is duidelijk dat Rozendaal wordt gedreven door een hartelijk verlangen naar eenheid. Ik denk dat hij terecht constateert dat er theologisch geen wezenlijke verschillen zijn tussen de beide kerken. Er zou dan ook meer ruimte moeten komen om werk te maken aan eenheid.”
Ds. Egas geeft op een rake manier weer wat mijn intenties zijn. Dank daarvoor!
Namens de GGiN is ds. J. Roos nauw betrokken bij onderlinge gesprekken tussen beide kerken. Hij was niet bereid om commentaar te geven en verwees door naar het kerkelijk bureau van de GGiN. Ook het kerkelijke bureau wilde niet op de petitie reageren en verwees door naar ds. O. M. van der Tang. Ook de GGiN-predikant had geen behoefte aan commentaar. “Deze discussie zou niet via de media gevoerd moeten worden,” aldus de predikant uit Alblasserdam.
In mijn hart geef ik ds. Van der Tang gelijk! Dit geeft bij mij een grote spanning: Mag ik doen, wat ik gedaan heb? Anderzijds is het door het jarenlang onder embargo houden van een eigen kerkelijk onderzoek, is er een leerverschil of niet, een inhoudelijk gesprek moeilijk te voeren. Ik ben opgegroeid onder het idee dat er een leergeschil is. Sinds ca. 2007 moest dit op last van de synode onderzocht worden: Is er wel een leergeschil? Dit heeft blijkbaar tot een antwoord geleid, alleen wordt sinds die tijd onder embargo gehouden. Waarom mag hier niet in alle eerlijkheid in de openbaarheid over gesproken worden?
Geert Jan Rozendaal
Ik heb meer uitgezocht over de link tussen ziektekiemen uit de intensieve veeteelt enerzijds, en biologische wapens anderzijds. Want een wapen, daar zit toch agressie achter?
Inderdaad maakt het internationale verdrag tegen biologische wapens een verschil tussen biologische agentia en wapens; biologische agentia zijn de ziektekiemen in hoeveelheden die in mens, dier of plant zorgen voor ziekte en/of dood. En die worden door dit verdrag verboden, ongeacht wat een mens ermee zou willen doen.
Het verbod gaat over de ontwikkeling (inclusief evolutie), de productie (inclusief vermeerdering in een dier), het in voorraad hebben en verwerven van biologische agentia. De enige situatie waarin zulks is toegestaan is als er een expliciet verdedigend, profylactisch of ander vreedzaam doel achter steekt. Dat is niet het geval met ziektekiemen uit de intensieve veeteelt (er is geen doel voor de ziektekiemen, en het hele proces is onmogelijk als vreedzaam te verdedigen -- daarvoor veroorzaakt het te veel ophef).
De manier waarop het verdrag dit verbiedt is door van elk ondertekenend land (en dat zijn praktisch alle) te verlangen dat ze in hun jurisdictie alles doen wat nodig is om deze zaken te verbieden en verhinderen. Nederland heeft maar een deel van het internationale verdrag tegen biologische wapens omgezet in een uitvoeringswet. Dat betekent dat onze overheid nog niet alle verplichtingen heeft doorgevoerd die bij de uitvoering van dit verdrag horen. Ik vermoed dat dit in veel meer landen speelt.
5 Weken geleden heb ik LNV verzocht de wetgeving uit te breiden om aan het internationale verdrag te voldoen. Daarmee wil ik ze uitlokken een afwijzende beslissing te nemen, vermoedelijk onderbouwd met de redenatie achter de uitvoeringswet. Die zegt namelijk dat het wel goed genoeg is zonder vergunningenstelsel. Dat heeft alleen wel tot gevolg gehad dat in veehouderijen dingen gebeuren die microbiologen, door hun grondige kennis van zaken, nooit buiten een hermetisch afgesloten lab zouden doen. De losse gang van zaken in de Nederlandse uitvoeringswet is ontstaan rond 1980, toen infectieziektes praktisch uitgebannen waren, en dus geen (politieke) reden tot zorg gaven. Nu is die situatie heel anders.
De ziektekiemen uit intensieve veelteelt zijn pas later ontstaan, en je kunt ze gestaag zien stijgen als je in CBS statline de infectiedoden sinds 1980 in een grafiek laat tekenen. Ga je tot 1900 terug dan kun je ook zien hoe dit probleem eerst dankzij hygiëne en antibiotica enorm zijn teruggebracht, wat de relaxte houding in 1980 begrijpelijk maakt. De laatste 40 jaar verliezen we echter stelselmatig terrein, en dat komt bijna alleen door onze onnatuurlijke omgang met dieren.
Ziektekiemen en hun evolutie in intensieve veeteelt vallen glashelder onder de definitie van biologische agentia, maar worden niet verboden, laat staan verhinderd, onder de uitvoeringswet in Nederland. Dit betekent dat op elke afwijzende beslissing op mijn LNV-verzoek sowieso redenatiefouten kunnen worden gevonden die een vervolg als bezwaarprocedure kunnen voeden. De redenatiefouten zullen zitten in de omzetting van het internationale verdrag naar de Nederlandse uitvoeringswet. De discussie loopt dan waarschijnlijk uit op een juridische kwestie (welke regels gaan voor?) en wordt vroeg of laat doorgezet naar een beroepsprocedure bij de bestuursrechter. Een rechter doet uitspraken op grond van de logica van wetten en jurisprudentie, waarbij ruimte voor interpretatie door een rechter wordt gewogen op grond van maatschappelijke ontwikkelingen, ook als die een huidige werkwijze torpederen. Een rechter zal, binnen de grenzen van de wet, altijd naar redelijkheid besluiten. De partijen (in dit geval burgers, bedrijven en de overheid) hebben het daar maar mee te doen, want de rechter bepaalt de balans tussen de verschillende belangen.
Het interessante is dat bijna elk land hetzelfde verdrag heeft ondertekend, en dat daarin voorzieningen zijn getroffen waarmee landen elkaar kunnen wijzen op tekortkomingen in de naleving. Ofwel, dit kan het begin zijn van een heel andere omgang met dieren over de hele wereld. Een verandering die achteraf bezien logisch zal lijken, maar wel van mensen verlangt om andere gewoontes te ontwikkelen. Niet 21 maaltijden met vlees en kaas per week, bijvoorbeeld. Smakelijke alternatieven zat, maar het was nooit nodig hierover na te denken. Nou ja, het moet er toch eens van komen denk ik, de tegendruk is zo groot dat het linksom of rechtsom zal barsten. Minder mensen of minder consumptie per persoon, dat zijn ongeveer de opties die we hebben. Conserveren van wat we nu doen is onmogelijk, want we verbruiken veel meer dan wat de Aarde ons kan leven, en Nederland zit ook nog eens ver boven het wereldgemiddelde.
We zien wel vaker dat de overheid op rechtszaken aanstuurt. Ik vind dat enigszins ondankbaar, maar ik snap wel dat een ambtenaar andere prioriteiten toekent aan de uit te voeren regels. Daarin zijn opvattingen van een burger ondergeschikt aan politieke besluiten en wetten, en die zijn weer ondergeschikt aan uitspraken van een rechter. Het idee van een bestuursrechter is dat de verhoudingen ten gunste van burgers kunnen worden bijgesteld in gevallen waarin dat redelijk is. Dat is de trias politica in vol ornaat.
Uiteindelijk zijn het wel de politici die wetten opstellen om te voldoen aan de algemene eisen die een rechter oplegt. Dat voorkomt dat de rechter absolute macht krijgt, en zo blijft de macht in balans. Ik heb in mijn verzoek aan LNV suggesties gedaan voor een oplossing die voor iedereen beter uitpakt, zowel voor burgers (betere gezondheid, goedkopere plantaardige voeding doordat het inefficiënte pad via dieren terugloopt) als voor boeren (kleinschaliger, minder productie tegen een hogere marktprijs, daardoor meer zekerheid van voortbestaan en minder risico op verplichte ruimingen). Ik heb als haalbaarheidstoets een aanzet gemaakt voor een vergunningenstelsel dat stabiele processen zoals yoghurt en bierbrouwen vergunningsvrij houdt, maar dat dingen die nu problemen veroorzaken aan een vergunningsplicht onderwerpt, en de noodzaak om verantwoording af te kunnen leggen op basis van methodes van bewezen veiligheid, lettend op dingen als schaal, intensiteit en vaccinatiebeleid. Het zal me niet verbazen als alles soepeler werkt naarmate het dichter bij natuurlijke principes blijft, maar het kan best dat onderzoek manieren vindt om veilig intensief te werken. Overigens wil ook LNV op termijn kleinere duurzame cycli voor alle resources, of het nou stikstof, mest of water betreft. Ze noemt in haar toekomstvisie Permacultuur en Agroforestry als voorbeelden. De toegevoegde waarde van strakkere naleving van het verdragen tegen biologische wapens introduceert nieuwe spelregels met een bijbehorende marktwerking, en de hogere bedrijfszekerheid voor boeren lijkt me alleen maar gunstig bijdragen aan zo'n toekomstplan.
De taak voor de overheid zal zijn om die nieuwe spelregels op te stellen. Dat kan enerzijds van politici gevraagd worden via petities, en anderzijds kunnen randvoorwaarden worden gesteld vanuit het bestuursrecht. Ik denk dat die routes elkaar versterken.
Om deze campagne mogelijk te maken, maar ook onze zoektocht naar een permanente locatie te kunnen financieren inclusief een eventuele verhuizing zijn we ook een crowdfundingsactie gestart. U kunt ons steunen met uw gift zodat wij door kunnen met het Fort Museum Venlo.
Een museum dat de geschiedenis van het kazernekwartier in relatie tot zijn omgeving (Venlo, Blerick etc.) vertelt aan de hand van archeologie, cultuur- en natuurhistorie.
Kom met ze allen en laat je stem horen dat wij geen camperplaats bij de nagouw willen. https://www.zaanstad.nl/mozard/!suite05.scherm1070?mNwb=29223&mNwc=1&mArc=0
Waar en Wanneer? De bijeenkomst op dinsdag 27 september in Buurtcentrum De Bovenkruier aan de Drielse Wetering 49 te Zaandam.
19.00 uur-19.30 uur Inloop 19.30 uur-19.45 uur Plenaire presentatie 19.45 uur-20.45 uur Gesprek bij posters voor elke locatie 20.45 uur-21.00 uur Afsluiting.
Aan de 7 wethouders in deze regio is de petitie aangeboden en de gemeente Haarlem gaat vaktherapie in 2023 en 2024 jaar contracteren als een pilot.
De andere gemeenten volgen het vormgeven van deze pilot met belangstelling.
.
Zie artikel in Gooi-en Eemlander van 24-09-2022
Steun de Stichting Natuur en Landschap het Gooi, elk bedrag is welkom! U kunt ons steunen op: NL81 INGB 0008 9442 90, t.n.v. Stg Natuur en Landschap het Gooi te Bussum..
Zie NH nieuws via deze link.
Steun de Stichting Natuur en Landschap het Gooi, elk bedrag is welkom! U kunt ons steunen op: NL81 INGB 0008 9442 90, t.n.v. Stg Natuur en Landschap het Gooi te Bussum..
De afgelopen weken heeft de Provincie Noord-Holland dagelijks een storingsmonteur bij de Leimuiderbrug gehad en ging de brug minder vaak open voor scheepvaart. Ondertussen zijn alle systemen nagekeken en opnieuw afgesteld en begin deze week heeft de provincie laten weten geen nieuwe storingen te verwachten.
Inmiddels zijn ook de storingmonteurs weggehaald. Woensdagochtend tijdens de spits was het echter toch weer raak en stonden auto's een half uur te wachten voor een brug die niet wilde sluiten.
De komende tijd zal de brug misschien minder vaak open gaan omdat het watersportseizoen voorbij is en zullen er wellicht minder vaak storingen zijn, maar iedereen weet dat dat tijdelijk is tot het weer mooi weer wordt.
Wij blijven er dan ook bij dat tijdens bedientijden een brugwachter of storingsmonteur aanwezig moet zijn om te zorgen voor een vlottere doorstroming en dat er plannen gemaakt moet worden voor een definitieve oplossing zoals een tunnel of aquaduct.
Beste allemaal,
De situatie rondom de lokalen wordt opgepakt. Alle studenten worden middels de mail op de hoogte gehouden..