Op 7 november 2022 op pagina 17 in NRC:
Activisten trokken vorige week veel aandacht voor klimaatactie. Maar wat voor klimaatactie moet er komen? We redden het klimaat niet als consumenten zich massaal aan iets vastplakken. Het is zaak om de industrie aan te pakken, maar de consument te ontzien.
Een cruciale maatregel als een hogere btw voor vervuilende producten in ruil voor het lager belasten van fysieke arbeid is al vaker bepleit en de eerste stap. Daarnaast is statiegeld op alles een realistisch middel om de industrie te verduurzamen en het gedrag van consumenten te veranderen.
Als individuele consumenten wordt ons gedrag grotendeels bepaald door industriële producten. We gebruiken het zoals het ontworpen is en ons verkocht wordt. Veel wordt gemaakt om zoveel mogelijk van te produceren, tegen zo laag mogelijke kosten. Als de eigenschap nieuw of modieus erbij hoort, dan gooien we het zeker na een kort gebruik snel weer weg. Denk aan ‘fast fashion’.
De industrie kan grondstoffen nu als kostenpost externaliseren. Het veroorzaken van afval wordt niet in het product verrekend. Komt elk product als een boemerang weer terug bij de producent, dan moet het duurzamer ontworpen worden. Een bedrijf dat dat nu al doet, vist in een kleine vijver van bewuste consumenten, maar dat kunnen we onmogelijk allemaal zijn.
Statiegeld is eenvoudig. Als er voor de industrie een ‘level playing field’ overeind blijft (geen uitzonderingen) dan is het te implementeren. Beginnen we er in de hele EU mee dan volgt de rest van de wereld vanzelf, omdat de EU wereldwijd de toon zet met strenge regels. Politici durven hiervoor te kiezen zodra massa’s burgers hier op grote schaal om vragen.
Reinder Rustema Amsterdam
Zie hier de nieuwsbrief waarin ook de presentatie van de projectmanager van de gemeente tijdens dit zogeheten klantenpanel (een informatieve bijpraatgelegenheid over de vernieuwing van het erfpachtstelsel): https://www.amsterdam.nl/wonen-leefomgeving/erfpacht/nieuws-nieuwsbrief/nieuwsbrieven/nieuwsbrief-0/?utmsource=nieuwsbrief&utmmedium=e-mail&utmterm=20160218&utmcontent=linkID0AE5CI0Q5CI&utmcampaign=Nieuwsbrief%20Vernieuwing%20Erfpacht%20%282%20mei%29 De presentatie laat zien wat die avond gebeurde: de gemeente stelt de vraag wat meer waard is eeuwigdurende of voortdurende erfpacht? Dit is een misleidende vraag. Het verwachte antwoord is natuurlijk dat eeuwigdurend mooier is en dus duurder mag zijn dan het bestaande stelsel.
Dit is misleidend, omdat het stelsel van voortdurende erfpacht niet als maat der dingen mag worden opgevoerd. Immers de rekenmethode die leidt tot 20 x de bestaande canon is door de banken afgewezen, omdat dit tot onfinancierbare woningen leidt. De politiek wil er ook van af. Maar de praktijk zal zijn dat bijna niemand het aanbod voor eeuwigdurend kan betalen en de gemeente dan als troost aanvoert: maar u mag ook het bestaande contract houden! Wat niet in de presentatie staat, maar op de avond van 18 april wel werd gezegd is: als er enkele tienduizenden erfpachters (op 250.000) besluiten over te stappen, hebben wij van het Grondbedrijf daar een hele klus aan. Met andere woorden: de gemeente rekent al op een minimaal succes van de vernieuwing die met veel tamtam is aangekondigd en de grote meerderheid van erfpachters schiet er niks mee op. Dit mogen we niet laten gebeuren, want (ook) het bestaande systeem is onredelijk en onbetaalbaar en moet op de schop (ook op signaal van de banken).
Er zou een wetsvoorstel moeten komen, waarin het behoud van zetels binnen de tweede kamer gewoonweg niet meer mag. De kiezer heeft namelijk een partij gekozen en ook daarmee de zetels bepaald voor een bepaalde ideologie.
Zijn er individuen die deze ideologie ineens niet meer dulden dan moeten ze gewoon vertrekken en plaats maken voor iemand anders van de partij. Nu is het mogelijk dat individuele ego's met totaal andere denkbeelden de democratie mogen ontwrichten. De stemmen van de kiezer worden dus gegeven aan iemand die niet hun vaandel draagt. Dit is een vorm van verkapte dictatuur en in essentie onrechtvaardig.
Hallo allemaal,
De strijd is nog niet over! Ik heb net nieuws gekregen dat de petitie zo goed als zeker woensdag 11 mei in Den Haag besproken gaat worden. Top!
Dus laten we nog even een extra boost geven aan de petitie, deel 'm op social media, mail 'm door, vraag mensen hem te ondertekenen zodat we nog even wat extra handtekeningen kunnen verzamelen.
Alle hulp is welkom!
P.S. Weten jullie dat per 8 mei niet alleen de dienstregeling wijzigt, maar dat er voor de 436 en 437 een instaptarief van TIEN euro gaat gelden? Dat je niet op maandag voor een vervelende verrassing komt te staan op weg naar huis...
Alvast heel erg bedankt, Madonna Heertjes
Na het aanbieden van de petitie aan de vaste kamerleden van het MBO onderwijs mevr. Tanja Jadnanansing (PvdA), dhr.
Michel Rog (CDA) en dhr. Paul van Meenen (D'66) heeft mevr. Anne Wil Lucas in overleg met de andere indiende partijen besloten de motie niet in stemming te laten komen. Dus de slaag-/zakregeling is van de baan. Als BVMBO willen wij iedereen bedanken voor hun steun. Met deze actie hebben we eens te meer aangetoond dat onze stem telt, als we deze laten horen.
De petitie is achterhaald want de wijk is inmiddels gerenoveerd.
De petitie is achterhaald want de rotonde is inmiddels gerealiseerd..
Helaas geen goed nieuws. Een uitspraak van de Hoge Raad die pas in de zomer werd verwacht.
Zie http://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:HR:2016:769.
Het zag er al niet goed uit na het preadvies van de Advocaat-Generaal. De Hoge Raad heeft de Stichting Erfpachtersbelang Amsterdam SEBA in diens proces tegen de gemeentelijke erfpachtaanpassingen aan het einde van het tijdvak in het ongeljik gesteld. We kunnen geen beroep doen op Europese richtijnen voor consumentenbescherming van 1993, want de erfpachtovereenkomsten dateren veelal van voor die tijd. De eenzijdige procedure van canonherziening kan volgens de hoogste rechter door de beugel 'gezien de ratio en rechtvaardiging' van deze herzieningen. Kortom, we hebben juridisch weinig poot om op te staan, want de (eenzijdige) manier waarop de gemeente omgaat met het vaststellen van de nieuwe canon aan het eind van het tijdvak staat in de contracten al aangekondigd.
Conclusie: te meer reden om de zaak langs politieke weg aan te pakken en te laten zien dat de uitkomsten van de gemeentelijke handelwijze onredelijk en onbetaalbaar is. En dat het echt anders moet, desnoods met canonstakingen of andere methoden. We moeten nog harder ons best doen, omdat de gemeente ongetwijfeld aan deze uitspraak steun zal ontlenen voor het voortzetten van zijn beleid. Wij komen niet met formeel juridische, maar met menselijke en politieke argumenten dat het anders moet, en kàn.