Twee uitspraken die het voor oplichters lastiger maken om schadevergoeding te vorderen, maar liefst 5 stukjes over ANP, de juridische nachtmerrie van Jabbar die nog even door ging en hoe ik maar niet verder kom dan het kastje en de muur.
Fotojager VAAAM (Ryde, Kodakone)
Er is uitspraak inzake een claim voor 101 foto’s waar ik bij aanvang al vermoedde dat eisers hooguit de distributierechten hebben. Voor 100 van de 101 foto’s heeft VAAAM niet aangetoond de exclusieve rechten te hebben en zijn de vorderingen afgewezen. Met deze uitspraak kun je fotoclaims die niet namens de fotograaf zelf zijn afwimpelen. Gewoon even vragen naar de overeenkomst met de fotograaf.
Overigens had gedaagde dit ook gedaan, hij heeft echter geen antwoord gekregen en is gelijk gedagvaard. Mijn inziens is dat misbruik van recht. Schandalig vind ik dat de rechter een uitstapje naar Zwitsers recht maakt om voor slechts één foto een schadevergoeding toe te kunnen wijzen en dat het overgrote deel van de uitspraak dan daar over gaat.
Castorama-arrest
Europese Jurisprudentie waarbij is bevestigd dat je pas informatie hoeft te verstrekken als de verzoeker bewijs heeft geleverd auteursrechthebbende te zijn. Bij het gros van de claims die ik zie vermoed ik dat eisers hooguit de distributierechten hebben, soms zelfs dat niet. Vraag dus, voordat je informatie prijsgeeft, naar bewijs dat ze de exclusieve rechten hebben.
Door dit arrest kwam ik erachter dat je alleen informatie hoeft te verstrekken bij commerciële handelingen. Had ik eerder moeten weten.
Schandalig vind ik dat de verzoeker om informatie in deze kwestie een natuurlijk persoon is. Er zijn zoveel zaken van commerciële partijen die niet namens de makers zelf claimen waar deze rechter mee naar het Europese Hof had kunnen gaan. Nu zadelt de rechter een maker, mogelijk een kleine zelfstandige, op met een extra lange en kostbare procedure bij het Europese Hof.
Ervaringsverhalen ANP
Goed om te zien dat ontvangers van een fotoclaim van ANP hun ervaringen steeds vaker delen. Sinds de naamwijziging van Permission Machine naar Visual Rights Group lijkt er weinig veranderd:
Crowdfunding voor Jabbar
De inzamelingsactie voor taxichauffeur Jabbar, om het belabberde vonnis van tafel te krijgen, heb ik overgenomen en ging daarna weer een paar dagen offline omdat er geklaagd was. Ook kwam er nog een brief van de rechtbank waarin de tegenpartij een verzoek tot herstel deed en nakosten vorderde. En ondanks dat er direct vrijwillig betaald is, het meer of anders gevorderde was afgewezen, de rechter geïnformeerd is over de crowdfundingsactie, moest Jabbar €148,75 extra betalen.
Helaas is er niet op tijd voldoende geld ingezameld en heb ik geen advocaat kunnen vinden voor een appeldagvaarding, dan hadden we een jaartje uitstel gehad voor het hoger beroep. De crowdfunding blijft online, het doel is gewijzigd.
Klacht Europese Commissie
Zonder enige inhoudelijke reactie heeft de commissie mijn klacht gesloten. Ik heb ze met de laatste drie foute uitspraken dringend verzocht de klacht in behandeling te nemen. De misstanden duren voort. Het aantal gedupeerden wordt groter en groter.
Ik blijf vastleggen en aandacht vragen. De post Trias Politica en fotoclaimproblematiek is bijgewerkt met de bevindingen van afgelopen jaar.
Groet! De petitionaris, Martine Bakx
Bijna twee jaar geleden begon het Internationaal Strafhof (ICC) met een onderzoek naar Israëlische oorlogsmisdaden gepleegd op de bezette Westelijke Jordaanoever, inclusief Oost-Jeruzalem (...) lees verder.
Israël onderzoekt het dodelijk geweld aan de grens van de Gazastrook in 2018 en 2019. B’Tselem en Palestinian Centre for Human Rights (PCHR) stellen in een nieuw rapport dat er (...) lees verder.
Sinds het begin van de oorlog in Gaza is het geweld tegen de Palestijnen op de Westelijke Jordaanoever explosief toegenomen. In slechts tien dagen tijd hebben soldaten en kolonisten (...) lees verder.
Gisteren (dinsdag 27 december 2022) stuurden tien mensenrechtenorganisaties die in Israël actief zijn een eerste gezamenlijke brief in zijn soort naar de aanklager van het Internationaal Strafhof (ICC), Karim Khan, waarin (...) lees verder PDF.
Op 1 juli 2002 werd in Den Haag het Internationaal Strafhof in werking gesteld, nadat vier jaar eerder het Statuut van Rome was aangenomen, het oprichtingsstatuut van het hof. (...) lees verder.
De Israël-supporters framen het conflict als een strijd tussen redelijke, vreedzame Israëli's en irrationele, oorlogszuchtige Arabieren. “Joden regelen dingen in de rechtbank, Arabieren trekken een wapen,” zei (...) lees verder.
Volgens de Verenigde Naties is er bewijs dat er oorlogsmisdaden zijn gepleegd in Israël en de Gazastrook. Dat bewijs gaan ze voorleggen aan het Internationaal (...) lees verder.
Omdat er nog veel mensen willen teken is de datum van sluiting verlengt tot 1 november 2023. Daarna is het echt klaar. 6 november bied ik hem aan KOMT ALLEN!!.