Manifest Ouderverstoting
Manifest voor het wederzijds recht van het kind op omgang met beide (groot)ouders. Kinderen hebben contact met hun beide ouders nodig. In dit manifest zetten we in 6 punten uiteen waarom dit een existentieel recht is en hoe dit kan worden bereikt. Grondbeginselen a. Gelijkwaardig ouderschap en gedeelde ouderlijke verantwoordelijkheid; b. Onvoorwaardelijke opvoedingsverantwoordelijkheid beide ouders: ouderschap niet maakbaar; c. Welbevinden van kinderen het beste bij betekenisvolle relatie met beide ouders; d. Ouderverstoting is een ernstige vorm van kindermishandeling; e. Ouderschap en partnerschap gescheiden; ouderlijke conflicten mogen geen invloed hebben op de ouder-kind relatie; f. Focus op het elimineren van het conflict, het belang van het kind. In geval van aantoonbaar pathogeen ouderschap van één ouder, maximaal ondersteunen van de meest gezonde ouder ter borging van de omgang van het kind met beide ouders; g. Respect voor individuele handelingsvrijheid en invulling ouderschap; h. Erkenning roldifferentiatie; beide ouders hebben hun specifieke rol en ze kunnen elkaar niet vervangen; i. Het belang van het kind is dat ze zich vrij en veilig kunnen binden aan beide ouders; j. De stem van het kind betekent dat ze niet hoeven kiezen tussen hun ouders waarmee hun kind-zijn wordt geborgd.
Gelijkwaardig ouderschap, evenredige ouderlijke verantwoordelijkheid en borging ouderlijke verantwoordelijkheid in omgang, zorg en levensonderhoud. Een kind heeft twee liefhebbende ouders nodig die bij voorkeur een goede onderlinge relatie hebben, want ze hebben beide ouders en hun specifieke rol evenveel nodig; ze zijn geboren om zich aan beiden vanwege hun waarde te hechten. Scheiden is nooit goed voor een kind maar op het moment dat ouders scheiden heeft een kind nog steeds recht op de geborgenheid te ervaren die hij/zij nodig heeft. Het is de plicht van de ouders om deze zeker te stellen. Daarbij hoort dat kinderen op basis van de biologische en opvoedkundige loyaliteit van het kind, zij/hij nooit moet worden gedwongen te kiezen voor de ene of andere ouder. Dat is namelijk schadelijk, onmenselijk en pakt ze hun kinderlijke onschuld en kind-zijn af. Veel ouders worden buitengesloten van hun kinderen, meestal zonder enige onderbouwing maar behouden wel de plicht tot het betalen van voor het levensonderhoud en studiekosten. Deze ouders worden gebruikt als financiële bron wat onrechtvaardig is, helemaal als de relatie al jaren is verbroken. Gelijkwaardig ouderschap, evenredige ouderlijke verantwoordelijkheid ter borging van de integriteit, het welbevingen en de ontwikkeling van het kind leidt tot de volgende concrete punten: a. Automatisch ouderlijk gezag van de vader bij erkenning; b. Ouderschapsplan bij geboorte of erkenning of ervoor; c. Bilocatie gedeeld verblijf in plaats van ‘hoofdverblijfplaats’; d. Standaard 50/50 verdeling. Afwijking van de standaard alleen bij overeenkomst tussen ouders of contra-indicatie op basis van feitenonderzoek; e. Geen ‘keuzeleeftijd’ van het kind tussen ouders ofwel ‘keuze’ bij volwassen leeftijd van 18 jaar. Kinderen vanaf 12 jaar mogen worden gehoord maar niet verantwoordelijk worden gemaakt en worden gedwongen om te kiezen. In te stellen toetsingskader voor jeugdzorg en rechtspraak voorkomen dat het kind “kiest”. f. Informatieverplichting vanuit kind naar zijn/haar ouders. g. Verband alimentatie en omgang alsmede opzet organisatie voor toezicht op naleving ouderschapsplan en rechtshandhaving, naast het bestaande LBIO. Relatie verbondenheid ouder - kind, alimentatie en financiële bijdrage; h. Stop het gebruik van de uitwonende, draagkrachtige ouder als financiële bron; i. Verplicht de niet- of minst-werkende ouder tot meer werken i.v.m. levensonderhoud kinderen met het oog op uitvoerbaarheid gedeeld ouderschap; j. Tijdelijke opschorting plicht tot bijdrage levensonderhoud direct na contactbreuk; k. Gelijke financiële verantwoordelijkheid voor de kosten van de verzorging van het kind als ouders financieel draagkrachtig zijn: minimum onderhouds- en verzorgingskosten; l. Alimentatie tot 18 jaar; m. Financiële bijdragen voor levensonderhoud betalen aan het kind; n. Bijdrage overheid bij onvoldoende financiële draagkracht bij één van de ouders;
Laat kinderen van gescheiden ouders ook gewoon kind zijn Sommige ouders in een scheiding verlangen van een kind de rol als bondgenoot. Dat is ontoelaatbaar en zeker geen blijk van onvoorwaardelijke liefde. Kinderen mogen nooit worden gebruikt als vriend(in), stormram of wapen. Het afwijzen van één van hun ouders, die een deel van hun identiteit zijn, is een verstoring van de ouder-kind relatie en beperkt hen in het uiten van hun gevoelens en ontwikkeling. Kinderen hebben het recht om onvoorwaardelijk van hun moeder, vader, opa’s en oma’s te mogen houden, en hun liefde ook aan hen te mogen tonen. Daarom de volgende maatregelen voor rechtshandhaving en borging recht van het kind op beide ouders en hun zorg en evenwichtige opvoeding: a. Borging positie ouders, grootouders, adoptieouders, draagmoeders en andere familie maar beperking aantal ‘juridische ouders’ tot maximaal 2 ter preventie van conflicten na scheiding; b. Waarheidsvinding en strafmaatregelen in staffel bij valse beschuldigingen en niet nakomen van ouderschapsplan:
1e overtreding: boete tussen 1000 en 2000 euro;
2e overtreding: boete tussen 2000 en 4000 euro en dwangsom tussen 5000 en 10000 euro;
3e overtreding: tijdelijke opschorting ouderlijk gezag en instelling één verblijfplaats voor het kind, alsmede stopzetting alimentatie; Elke overtreding betekent ernstige kindermishandeling en elke volgende overtreding na de 3e overtreding heeft een boete van 10000 euro tot gevolg. Indien onvoldoende draagkracht aanwezig is dan kan de boete worden omgezet in een gevangenisstraf.
Vaders en moeders zijn allebei even belangrijk voor hun kind(eren) Mannen en vrouwen hebben gelijke rechten in Nederland. In de praktijk blijkt de vader vaak een andere en zwakkere positie dan de moeder te hebben. Deze vaders worden door deze moeders, in sommige gevallen andersom, en met hulp van jeugdzorginstanties en rechters buitengesloten en hun kinderen worden gedwongen deze ouder te verstoten. Dit is kindermishandeling en in strijd met de belangen van het kind. Punten: a. Gelijke rechten vaders en moeders middels waarheidsvinding en rechtshandhaving; b. Verbetering van waarheidsvinding: wettelijk definitie van waarheidsvinding, waarbij feitenonderzoek dient plaats te vinden maar ook de normen m.b.t feitenonderzoek, wie het dient uit te voeren, methodieken en soorten onderzoeken en bronnen dienen te worden vastgelegd. Aansluiting bij het Landelijk Forensisch Kader Diagnostiek Jeugd is vanwege de goede normering wenselijk. Bovendien dient het criterium voor relevantie van feiten is het leggen van verbanden verifieerbare bron, gebeurtenissen en analyseren van verstoorde communicatiepatronen m.b.v. het netwerk alsmede hoor en wederhoor, scheiden van meningen en feiten die als verplichte onderdelen van feitenonderzoek gelden. c. Gelijke rechten op parttime/fulltime werk en gelijke verdeling van werk, op basis van gelijkwaardig ouderschap. Recht op parttime werk tot kind 8 jaar is. d. Gelijke rechten op ouderschapsverlof: beiden 6 maanden betaald verlof, 3 maanden onbetaald exclusief voor elke ouder en ziekteverlof tot kind 12 jaar is.
Geen enkel kind mag zijn ouders verliezen door een scheiding De grootste angst van een kind is om zijn/haar vader of moeder te verliezen. Geen enkel kind mag daaraan als gevolg van scheiding worden blootgesteld. In de praktijk werkt de “verzorgende” ouder vaak niet meen en wordt hiervoor beloond en zijn vaak communicatieproblemen tussen ouders voor jeugdzorg en rechters al voldoende om de omgang tussen één ouder en het kind te verbreken. Dit leidt tot onrust en onveiligheid bij het kind. De visie van “rust” en ‘de koninklijke weg’ en samenhangende formules zoals ‘Kinderen uit de Knel’ en ‘BRAM’ die gericht zijn op de ouders en hun communicatie i.p.v. de kernproblematiek en de kinderen zijn contraproductief en kindermishandeling. Bij ouderverstoting zijn communicatieproblemen het gevolg van hechtingsproblematiek en persoonlijkheidsstoornissen van de verstotende ouder. Veelal worden kinderen aan de disfunctionele, pathogene ouder toegewezen. Punten: a. Waarheidsvinding en rechtshandhaving voordat mediation plaatsvindt. Bij betwisting van rapportages of verzoekschriften dient onderzoek op basis van feiten plaats te vinden en indien van toepassing correcties te worden uitgevoerd voordat de rechter kennis neemt van het dossier; b. Objectieve, waarheidsgetrouwe rapportages op alle niveaus wettelijk verplicht. Ook voor jeugd- en wijkteams en Veilig Thuis; c. Herstellen van de privacyreglement Gecertificeerde Instellingen wat betreft waarheidsvinding en dossiervorming: alle emails en andere correspondentie dient in het dossier te worden opgenomen. Het besluit wat relevant is of niet dient niet aan bij de zorgverlener te liggen; d. Verbetering risicotaxatie op basis van actuariële toetsingsinstrumenten die kindveiligheid in beeld brengen. Daarmee afschaffing van LIRIK als risicotaxatie instrument; e. Instellen van officiële toetsingskaders voor jeugdzorg en rechtspraak op basis van het fijnmazige systeem van regels over procedurele en materiaalrechtelijke eisen die worden gesteld aan besluitvorming in kinderbeschermingszaken waardoor vrije interpretatie en samenhangende subjectieve handhaving van functionarissen wordt voorkomen. De belangen van betrokkenen zoals ouders, kinderen, gecertificeerde instelling, jeugdbeschermers dienen gelijkelijk te worden gewogen; f. Verbetering procedures interne en externe klachtencommissies met het oog op kwaliteit en tijd. Focus dient te liggen bij de kwaliteitsperceptie van de cliënt in plaats van de norm van de beroepsgroep; g. Instellen certificering management zorginstellingen SKJ met het oog op kwaliteit en integriteit; h. Borging onafhankelijkheid management zorginstellingen en rechters: openbaar maken van het register van nevenactiviteiten ter voorkoming van belangenverstrengeling; i. Stop discriminatie van vaders bij toekenning van gesubsidieerde rechtshulp in familierecht, stop daarmee processtalking, vechtscheidingen en vertraging rechtsgang wat bijdraagt aan meer rust en veiligheid voor de kinderen; j. Minimale vereisten ouderlijke samenwerking op het gebied van schoolkeuze, medische zorg, zorgverdeling alsmede toetsing en rechtshandhaving rechter. Bij geen overeenkomst standaard 50/50-verdeling; k. Kennisvergroting persoonlijkheidsstoornissen, impact hiervan op de kinderen in scheidingssituatie en de risico’s voor kinderen bij ‘professionals’; l. Alleen toewijzing van de kinderen aan één ouder indien uit feitenonderzoek blijkt dat deze ouder welwillend en functioneel is. m. Erkenning ouderverstoting als ernstige vorm van kindermishandeling en opname in DSM 5; n. Opzet van ‘Huis van Hereniging’ op basis van de Canadese formule ‘Family Reflections Reunification Program’ of vergelijkbaar wetenschappelijk aantoonbaar effectief programma: verbreken van de transgenerationele coalitie en borging veilige opvoedomgeving. Na herstel relatie tussen kind en verstoten ouder streven naar parallel ouderschap voor borging betekenisvolle relatie beide ouders; o. Educatie van professionals voor herkenning en aanpak van ouderverstoting en samenhangende hechtingsproblematiek, persoonlijkheidsstoornissen, risicofactoren en de gevolgen voor kinderen en de kindresponsen; p. Gecertificeerde instellingen en hun professionals zijn beide verantwoordelijk voor certificering professionals, waarbij het bijhouden van kennis van en toepassing van de vakinhoud alsmede beroepscode een voorwaarde is voor certificering. Financiering en beloning op basis van kwaliteit en samenhangende certificering in plaats van kwantiteit # casussen, #uithuisplaatsingen, # Onderzichtstellingen; q. De gemeenten blijven eindverantwoordelijk voor jeugdzorg betreffende de uitvoering, certificering van de instellingen en toezicht op de instellingen; r. Verplicht psychologisch onderzoek beide ouders in hoogconflictgezinnen;
Ieder kind heeft recht op liefde van beide (groot)ouders Elke volwassene heeft de plicht een kind in staat te stellen de liefde te ontvangen van zijn (groot)ouders die zij onvoorwaardelijk willen schenken. Kinderen mogen door een scheiding nooit van deze liefde verstoken blijven. (Groot)Ouders moeten elkaar alle ruimte geven om die liefde actief te kunnen uiten, en eigen verlangens of onzekerheden geen hindernis laten zijn. Bovendien moeten kinderen niet worden belast met negatieve uitspraken over één van de ouders alsmede worden betrokken bij volwassen problemen. Maatregelen: a. Waarheidsvinding en rechtshandhaving indien één of twee ouders het kind geen ruimte geven de band met de andere ouder te onderhouden of te versterken; b. Oudereducatie in huwelijkse voorbereiding of kort na scheiding via regulier onderwijs of cursussen voor hoogrisicogezinnen geconstateerd door bijzonder curator en getoetst door de rechter; c. Psycho-educatie tijdens zwangerschap
De overheid heeft de plicht er voor te zorgen dat haar systeem van rechtspraak en hulpverlening nooit tussen ouders en kinderen komt in te staan. In de praktijk kiezen de hulpverleners vaak voor de manipulatieve, pathologische liegende ouder alsmede kiezen ze voor de gemakkelijke weg en elimineren de andere welwillende ouder uit het leven van het kind. Behalve discriminatie op basis van traditionele stereotypen en het wel of niet leveren van kritiek op de aanpak, alsmede eigen belangen van deze instelling zoals macht, geld en status spelen hierin ook een belangrijke rol. Het is de taak en plicht van rechtbanken en hulpinstanties voorwaarden te scheppen waardoor gelijkwaardig ouderschap, waarheidsvinding en rechtshandhaving de norm wordt. Nooit mag zij partij kiezen door één ouder te zonder onderbouwing en alleen uit machtsmisbruik en vanwege kritiek te beschadigen en een mijnenveld te creëren om contactherstel te blokkeren of zich verschuilen achter procedures en dogma’s. Niet voor niks staat in het ook door ons land ondertekende internationaal verdrag inzake rechten van het kind: “De overheid neemt alle nodige maatregelen om de rechten van kinderen te realiseren. Een kind heeft recht om bij de ouders te leven en op omgang met beide ouders als het kind van een of beide ouders gescheiden is, tenzij dit niet in zijn of haar belang is.” “De overheid moet de rechten, plichten en verantwoordelijkheden van ouders en voogden respecteren. In procedures hierover moet naar de mening van kinderen en ouders worden geluisterd. Beide ouders zijn verantwoordelijk voor de opvoeding van hun kinderen. Het belang van het kind staat hierbij voorop.” Punten: a. Bepalen en in kaart brengen van de risico’s in beginstadium scheiding. Hoog risico: ondertoezichtstelling bij start, alsmede benoeming bijzonder curator met psychologie/ouderverstoting expertise door rechter. Bijzonder curator krijgt regie, toetsing door rechter; b. Piramide van het systeem en controlemechanismen: borging toepassing wetten, regels, verdragen, beroepscodes door jeugdzorg en rechters. Instellen burgerjury ter controle rechtshandhaving door rechters en klachten ten aanzien van rechters; c. Wijziging financierings- en beloningsstructuur jeugdzorg en eliminatie perverse financiële prikkel: financiering gebaseerd op kwaliteit van jeugdzorg, cliënttevredenheid, welbevinden kinderen en daarmee kwaliteit ouder-kind relatie beide ouders in plaats van financiering/beloning voor beschermingsonderzoeken, ondertoezichtstellingen, uithuisplaatsingen e.d. d. Uitbreiding mogelijkheden levenslange schorsing “professionals” na overtreding wetten, verdragen, beroepscodes; e. Openbaarheid rechtspraak; f. Rechterlijke beschikking met “houdbaarheidsdatum”. Evaluatie na 1 of 2 jaar i.p.v. ‘koninklijke weg’ voor de rest van het leven. Situatie onveranderd, dan herstel omgang en zorg; g. Borging onafhankelijke bemiddeling van rechterlijke macht; h. Eerst waarheidsvinding en rechtshandhaving, daarna pas mediation om effectiviteit te borgen. i. Strafvervolging voor alle vormen van kindermishandeling met gelijke weging ongeacht geslacht dader: wreedheid/terroriseren, verwaarlozing, geweld, seksuele mishandeling; j. Contra-indicatie omgang en zorg na veroordeling van kindermishandeling op basis van feiten; k. Kindermishandeling en strafrecht artikel 279, aangifte onttrekking ouderlijk gezag kind ongeacht leeftijd en artikel 300 strafrechtelijk vervolgd. Ouderverstoting wordt als ernstige vorm van kindermishandeling erkend en in de wet opgenomen zodat strafrechtelijke vervolging mogelijk is. Veroordeling leidt tot een tijdelijke opschorting van het ouderlijk gezag. Betere samenwerking disciplines strafrecht en civiel recht; l. Waarheidsvinding, horen onder ede in civiel recht, onschuld tot schuld is bewezen; m. Verbreken contact met beschuldigde ouder tijdens onderzoek: provisorische onderzoek duurt max. 2 weken. Op basis van resultaten en risico diepgaand onderzoek; n. Strafvervolging wegens meineed, laster en smaad in geval van valse beschuldiging: boete, betaling kosten voor onderzoek kindermishandeling en laster; o. Borging rechtshandhaving, rechtvaardigheid en de rechtsstaat alsmede het vertrouwen van de mensen in de rechtsstaat. Alle activiteiten van jeugdzorg en rechters die niet bijdragen aan herstel van het contact met één ouder zonder contra-indicatie is in feite kindermishandeling en strafbaar: beëindiging “onaantastbaarheid” jeugdzorg en rechters. Schadeclaim letselschade t.a.v. de Nederlandse staat, instanties en betreffende personen. Verhaalrecht Nederlandse staat of instanties op betreffende personen.
Auteur: Ivo Vrijkotte namens ‘Ouders tegen ouderverstoting’ Oldenzaal, 14 februari 2019
Op allerlei plekken in 't Gooi worden bomen gekapt. Door verschillende organisaties en met verschillende doeleinden, maar Margreeth de Landgraaf is het zat.
"De bossen zijn onze levenslijn, dus ik zeg: kappen met kappen!"
"Bij het Tergooi ziekenhuis, bij Monnikenberg en bij Anna's Hoeve", somt Margreeth op. "Overal rond Hilversum wordt gekapt. Het gaat maar door en ik vraag me soms af: waar zijn we met z'n allen mee bezig in Nederland?"
Tijd voor haar om in actie te komen. Haar petitie is (...) lees verder
Dunea wil de toegangskaarten op een andere manier verdelen om meer mensen van het gebied te laten genieten. Solleveld is volgens de beheerder een kwetsbaar gebied waar maar een beperkt aantal mensen kunnen worden toegelaten om de natuur niet te verstoren.
'Vanwege de beperkte capaciteit van het gebied én de wens om iedereen gelijke kansen te bieden om het gebied te bezoeken, hebben we gekozen voor het dagkaartensysteem', schrijft Dunea.
EINDE ANTWOORD
REACTIE PETITIONARIS
Helaas heb ik afgelopen vrijdag een negatief antwoord gekregen van Dunea wat betreft onze vraag om naast het nieuwe dagkaarten-systeem toch ook een jaarkaarten-regeling te laten bestaan.
Ik ben erg teleurgesteld met het antwoord, met name omdat zij als argument aanvoeren dat het ‘technisch moeilijk uitvoerbaar is en in de praktijk niet haalbaar’ om jaarkaart-houders kosteloos een dagkaart te laten reserveren, zodat het dagquotum aan bezoekers (dat Dunea tegenwoordig hanteert) daarmee gehandhaafd kan blijven. Ik had volledig met hun meegedacht en nota bene rekening gehouden met dit dagquotum, en zij denken alleen maar tegen ons. Hoe kan iets ‘technisch moeilijk uitvoerbaar’ zijn in onze huidige digitale tijden? Het maken van kosteloze reserveringen is aan de orde van de dag in musea en filmhuizen en op andere plekken, waar ook bezoekersquota zijn en tegelijkertijd mensen die bepaalde jaarkaarten hebben. Er is hier geen sprake van technische onkunde, maar van onwil van de kant van Dunea en het Zuid-Hollands Landschap.
Het is heel erg jammer dat zij na het respectvolle gesprek dat wij op 8 januari hadden, toch de waarde niet inzien van een groep trouwe bezoekers, die het natuurgebied Solleveld al jarenlang in hun hart had gesloten. Zij stoten ons eigenlijk gewoon uit het gebied, zodat nieuwe mensen ervan kunnen genieten.
Mijn voorstel voor een jaarkaart-systeem was overigens zowel voor oude als voor nieuwe bezoekers bedoeld, zodat er maar 1 systeem hoefde te bestaan en ook nieuwe bezoekers die vaker zouden willen gaan deze mogelijkheid zouden hebben. Ook in de Horsten en bij het Noord-Hollands Landschap en op vele andere plekken bestaat deze mogelijkheid van de aanschaf van een jaarkaart voor een natuurgebied.
Ik vraag mij af of hun verandering juridisch wel mogelijk is en zal achter de schermen nog verdergaan met deze zaak.
Het spijt me zeer dat het me niet gelukt is om voor jullie allemaal te zorgen dat er een eerlijke en betaalbare regeling blijft bestaan. Ik heb zeer mijn best gedaan, maar stuitte op onbuigzame muren.
Los van hun negatieve antwoord, hebben ze zelfs niet eens een tegemoetkoming geboden aan de voormalig passepartouthouders, voor alle plotselinge commotie die ze hebben teweeggebracht. Ook dit vind ik een gemiste kans om jarenlange trouwe bezoekers (nog) aan zich te verbinden.
Mocht er in de toekomst nog nieuws zijn, dan laat ik het weten via deze weg.
Hieronder plak ik de gehele berichtgeving van Dunea aan mij, voor de geïnteresseerden.
Het AD publiceerde gisteren een artikel over de teleurstellende uitslag
Groeten van Elisa en nogmaals zeer bedankt voor het ondertekenen van de petitie!
PS 525 ondertekenaars is niet niks en daarom blijf ik doorgaan om deze zaak onder de aandacht te brengen van mensen die wellicht iets meer invloed hebben. Het staat iedereen vrij om dit ook te doen.
Bijlage 1: de brief van Dunea aan mij van 24 januari 2020
Beste Elisa,
In de petitie Solleveld moet betaalbaar blijven en het begeleidende document heb je, mede namens een aantal medestanders, jullie klachten over de nieuwe toegangsregeling voor Solleveld verwoord. Jullie hebben ook een aantal alternatieven voorgesteld die het voor frequente bezoekers mogelijk maken om Solleveld te blijven bezoeken zoals zij gewend zijn, zonder veel extra kosten te maken.
Wij waarderen het dat jullie zo betrokken zijn bij Solleveld en de bescherming van het gebied. Dat jullie niet blij zijn met de nieuwe regeling, begrijpen we ook. Het dagkaartensysteem pakt voor jullie als regelmatige bezoekers van Solleveld immers niet voordelig uit. In jullie klachten over het moment waarop we dit hebben gecommuniceerd, kunnen we ons ook vinden. Dit hadden we achteraf gezien beter eerder kunnen doen.
Jullie voornaamste klacht is dat de kosten voor regelmatige bezoekers van Solleveld door de nieuwe regeling fors toenemen. Het is nadrukkelijk niet onze bedoeling om de kosten voor welke groep bezoekers dan ook te verhogen, integendeel. Het doel van de nieuwe regeling is juist om Solleveld voor meer mensen toegankelijk te maken en tegelijkertijd het aantal bezoekers op dagelijkse basis te kunnen reguleren.
Wij hebben jullie petitie en het begeleidende document met belangstelling en een open blik gelezen. Helaas hebben wij hierin geen praktisch uitvoerbare alternatieven gevonden die voldoen aan onze doelstellingen van bredere toegankelijkheid en regulering van het aantal bezoekers. We hebben dan ook besloten om de toegangsregeling zoals die sinds 1 januari van kracht is, niet te wijzigen. In de bijlage bij deze mail vind je een uitgebreidere toelichting op dit besluit.
Wij begrijpen dat dit bericht voor jullie een teleurstelling betekent, maar willen er ook graag op wijzen dat het dagkaartensysteem juist een verbetering is voor een grote groep mensen die geen passe-partout hadden voor Solleveld. Zij hebben nu voor het eerst de kans om tegen een redelijke prijs dit unieke natuurgebied te bezoeken, zonder aanvullende voorwaarden. Helaas betekent dit dat de mensen die gewend zijn om Solleveld meerdere keren per week te bezoeken, iets moeten inleveren.
In onze inhoudelijke reactie komen we ook terug op de mogelijkheid om actiever in contact te treden met de frequente bezoekers van Solleveld en de aangrenzende natuurgebieden. Als je daar interesse in hebt, blijf ik graag met je in gesprek.
Met vriendelijke groet,
Domein manager Duin en Omgeving, faciliteren Recreatie
Bijlage 2: de PDF van Dunea waarin een en ander nog nader wordt gespecificeerd
Datum: 23 januari 2020
Onderwerp: Petitie 'Solleveld moet betaalbaar blijven'
De petitie ‘Solleveld moet betaalbaar blijven’ is een reactie op de gewijzigde toegangsregeling voor Solleveld, van passe-partouts naar dagkaarten. De initiatiefnemers van de petitie zijn frequente bezoekers van Solleveld. Zij zijn ontevreden over de nieuwe regeling omdat deze voor hen, bij regelmatig bezoek, een sterke stijging van de kosten betekent.
Alternatieven
De initiatiefnemers van de petitie hebben de volgende alternatieven voorgesteld voor het dagkaartensysteem dat per 1 januari 2020 geldt voor het natuurgebied Solleveld:
Wij willen graag dat naast de uitgifte van dagkaarten er ook (gezins-)jaarkaarten komen, bijvoorbeeld zoals dit nu gebeurt bij Landgoed De Horsten in Wassenaar: http://home.hccnet.nl/am.siebers/horsten/toegang.html of bij het Noord-Hollands Duinreservaat: https://www.pwn.nl/natuur/duinkaart . Hierbij kan nog altijd worden vastgehouden aan het dagquotum van toegestane bezoekers.
Jaarabonnement alléén voor donateurs ZHL en daarnaast een beperkt aantal dagkaarten.
Een jaarabonnement dat geldig is door de weeks. In de weekenden wel betalen met losse kaartjes.
Systeem van passe-partouts gewoon laten bestaan naast het losse-kaartjes-systeem.
Solleveld alleen openstellen met dagkaart voor donateurs van het ZHL. Dan zijn bezoekers meer gereguleerd en zijn het echte natuurliefhebbers. En ZHL kan dan hiervan blijven profiteren.
Systeem inbouwen dat de kaartjes na 20 dagkaarten gratis worden in dat kalenderjaar. Zo kan je toch het dagquotum blijven handhaven en tegelijkertijd trouwe bezoekers tegemoet komen.
Naast de jaarkaarten: het samenstellen van een groep vrijwilligers die met een roulatiesysteem extra toezicht houdt op de dagkaart-bezoekers.
Naast jaarkaarten ook QR-code bij toegangshek plaatsten, zodat aankoop dagkaarten makkelijker wordt voor mensen die niet handig zijn met mobiele telefoons/computers.
Reactie van Dunea
Wij streven naar een begrijpelijke en eenvoudig uit te voeren regeling. Dat betekent wat ons betreft: óf dagkaarten, óf een jaarabonnement. Vanwege de beperkte capaciteit van het gebied én de wens om iedereen gelijke kans te bieden om het gebied te bezoeken, hebben we gekozen voor het dagkaartensysteem. Een systeem waarbij in het weekend en doordeweeks verschillende regelingen gelden, is wat ons betreft niet werkbaar en ook voor de recreant niet duidelijk.
De voorgestelde alternatieven waarbij het dagkaartensysteem en een of andere vorm van abonnement of passe-partout naast elkaar bestaan, zijn naar onze mening ook niet verenigbaar met onze doelstellingen van brede toegankelijkheid en regulering van het aantal bezoekers per dag. Als we passe-partouts en dagkaarten naast elkaar hanteren, weten we immers niet op voorhand hoe veel passe-partouthouders op een dag besluiten naar Solleveld te komen. En als we een deel van de capaciteit reserveren voor jaarabonnementen, gaat dat automatisch ten koste van het aantal dagkaarten. De suggestie is gedaan om passe-partouthouders hun bezoek vooraf te laten reserveren via een online systeem. Dit is echter technisch moeilijk uitvoerbaar en in de praktijk niet haalbaar.
Om de kosten voor frequente bezoekers te beperken, is voorgesteld om na 20 dagkaarten de entree gratis te maken. In feite is hiermee sprake van een passe-partoutsysteem, met het verschil is dat men na 20 dagkaarten niet meer hoeft te betalen, maar wel moet reserveren. Hiermee kan men in theorie, nadat de grens van 20 dagkaarten bereikt is, onbeperkt dagkaarten kopen. De kans voor incidentele bezoekers dat zij een kaartje kunnen kopen voor Solleveld, neemt hiermee af en het gebied wordt dus minder breed toegankelijk.
Wij kunnen ons niet vinden in de aanname dat alleen beschermers van Zuid-Hollands landschap echte natuurliefhebbers zijn. Dit is dan ook wat ons betreft geen redelijke voorwaarde voor een bezoek aan Solleveld. Iedereen moet de kans krijgen om van de natuur te genieten en zich te ontplooien als natuurliefhebber. Een verplicht lidmaatschap van Zuid-Hollands Landschap zou bovendien ten opzichte van de huidige regeling een extra kostenpost betekenen. Daarmee benadelen we recreanten met een kleine beurs en maken we Solleveld niet breder toegankelijk, maar werpen we juist drempels op.
Het samenstellen van een groep vrijwilligers vinden wij een interessant voorstel. Wij zouden dit wel graag breder willen trekken dan alleen Solleveld en daar ook nabijgelegen gebieden bij betrekken. Ook willen we hier andere natuurbeheerders en belanghebbenden bij betrekken, zoals Zuid-Hollands Landschap en de gemeente Den Haag. Ook Zuid-Hollands Landschap heeft aangegeven actief in contact te willen treden met de recreanten, dus wat ons betreft gaan we deze mogelijkheid verder verkennen. Overigens blijft toezicht en handhaving in Solleveld nadrukkelijk de taak van Dunea, niet van recreanten of vrijwilligers.
De suggestie om op het bord bij de ingang van Solleveld een QR-code te plaatsen op het de bezoekers makkelijker te maken om online een kaartje te kopen vinden wij een waardevolle. Dat voorstel gaan we dan ook uitvoeren.
Conclusie
Dunea ziet in de gedane voorstellen geen praktisch uitvoerbare alternatieven die voldoen aan onze doelstellingen van brede toegankelijkheid en regulering van het aantal bezoekers. We hebben dan ook besloten om de toegangsregeling voor Solleveld zoals die sinds 1 januari 2020 van kracht is, niet te wijzigen.
Domeinmanager Duin en Omgeving
"Een mijlpaal: CDA en VVD zijn om. Op 14 januari werd bekend dat beide regeringspartijen instemmen met een landelijk verbod op vuurpijlen en zwaar knalvuurwerk.
Gamechanger is de voor mens, dier en milieu dramatisch verlopen Nieuwjaarsnacht. Zijn de problemen nu opgelost? Nee, want alleen een totaalverbod is door de politie goed te handhaven. Meer dan 650.000 burgers" (...) lees verder
"Prof. Jan Keunen is oogarts, Marjolijn Snouck Hurgronje is verpleegkundige. Ze zijn beiden mede-oprichters van het Nationaal Vuurwerkmanifest."
Greetings Zen Family! Na ruim 11 jaar is het helaas zover: per 1 maart 2020 gaan de deuren van Café The Zen aan de Molukkenstraat 2 sluiten. Natuurlijk zullen we er alles aan doen om een andere locatie te vinden waar we als volwaardig cultureel podium een doorstart kunnen maken. Daarbij hebben we jullie steun hard nodig.
We hebben nog tot 1 maart de tijd om onze petitie door zoveel mogelijk mensen te laten ondertekenen. Daarna zullen we de petitie aanbieden aan de Gemeente Amsterdam. So spread the word! En kom op 21 en 22 februari lekker genieten @ Café The Zen Final Dance Weekender . Tot die tijd zijn we gewoon open van donderdag tot en met zondag, en hebben we elke vrijdag en zaterdag programma, dus check ook onze Facebookpagina! Blessings, Maurits en Astrid
Inmiddels hebben al bijna 3100 mensen de petitie ondertekend! We hopen nu dat er zoveel mogelijk mensen aanwezig willen zijn bij de overhandiging van deze tussenstand van de petitie aan het college van burgemeester en wethouders. We doen dit donderdagavond 30 januari om 19.15 uur op het gemeentehuis van Doetinchem.
We verzamelen die avond vanaf 19.05 uur bij de ingang van het gemeentehuis. Hopelijk zien we u daar, en hartelijk dank voor alle hulp tot nu toe!
Geluidsfragment op Facebook van omroep Zulthe te Marum
Henderika vd Velde en Hielke Westra .
Bijna niet te bevatten maar we gaan stabiel af op de 600 ondertekeningen. Afgelopen woensdag zijn we al in gesprek gegaan met de wethouder Hans Boerkamp.
Samen zullen we sterker gaan onderhandelen en het best haalbare scenario voor Rhenen uit de onderhandelingen slepen. Daarvoor gaan wij de komende maanden aan de bak om een beter beeld te krijgen waar de meesten van jullie nou naartoe reizen en hoe deze locaties beter bereikbaar kunnen worden. Op deze manier willen we juist laten zien dat goede verbindingen cruciaal zijn om mensen de bus te laten nemen. Niet schrappen maar aanpakken dus! We houden jullie op de hoogte
Wij hebben heuglijk nieuws. Dinsdag 28 januari 2020 mogen wij in de Tweede Kamer onze petitie aanbieden aan de commissie Binnenlandse Zaken.
Op tweedekamer.nl staat dat op 28 januari 2020 van 13:30 tot 13:45 de petitie 'De overheid is voor iedereen, dus neutraal!' in de Statenpassage overhandigd wordt aan de Kamercommissie voor Binnenlandse Zaken.
Wilt u erbij zijn, neem dan contact op met de petitionaris en zie de 'handreiking voor petitie-aanbieders'.