Ik richt me tot u als directeur van Kunstenlab. Kunstenlab voert in gemeentelijke opdracht het atelierbeleid in Deventer uit.
De aanleiding is het ontwikkelperspectief dat voorligt voor de Van Hetenstraat (nummer 59 - redactie). (...) Een optimistisch plan waarbij voorzien wordt in de grote behoefte aan extra woningen. (...) Met als doel een inclusieve wijk. (...) En kunstenaars dragen bij aan die inclusiviteit. Helaas lezen we (ook - redactie) dat (zij - redactie) moeten vertrekken en (dat - redactie) er voor hen elders in de stad naar alternatieve huisvesting wordt gezocht. En daarom sta ik hier met een dubbel gevoel: (...) Deze 23 kunstenaars zijn hier 9 jaar geleden neergestreken nadat de meesten van hen het geliefde (Nieuw - redactie) Rollecate hebben moeten verlaten. En een aantal van hen ook de Houtmarkt, lang daarvoor. Nu moeten zij opnieuw het veld ruimen omdat een andere invulling, en andere bewoners blijkbaar belangrijker worden gevonden. Hoe inclusief zijn we dan?
(...) Elke verhuizing kost tijd, energie én geld die niet in het eigen werk gestoken kan worden. Dat is niet erg als je daar zelf voor kiest, maar als je tot verhuizen gedwongen wordt, is het een heel ander verhaal. (...) Kunstenaars (hebben) weinig keuze; de prijzen van vastgoed stijgen nog steeds gigantisch, waardoor deze met name voor de onderkant van de markt onbetaalbaar worden. Zoals u ongetwijfeld bekend is, behoren kunstenaars tot de zwaarst onderbetaalde beroepsgroepen in het land, alle ambities van Fair Pay ten spijt. En het maakt deze boodschap extra zuur in een tijd waarin cultuurmakers zwaar getroffen zijn door corona.
Er zit me nog wat anders dwars: ruim een jaar geleden ontvingen de kunstenaars en wij een eerste signaal over de mogelijke ontwikkeling van het gebouw. En vanaf dat moment hebben wij ons als Kunstenlab diverse malen aangeboden, (bij -redactie) meerdere ambtenaren; om mee te denken en mee te praten. Helaas is dit steeds afgehouden en nu ligt (deze brief - redactie) op de mat. Dat is geen communicatie, maar een eenzijdige mededeling.
We zien dit als een gemiste kans, omdat we verwachtten dat inmiddels wel duidelijk is wat de meerwaarde van kunstenaars is in dit soort ontwikkelingen. Niet alleen in denkkracht. Sterker nog: in het kader van vastgoedbeleid hebben kunstenaars ook een economische functie. Kijk naar het Havenkwartier waar dankzij onder meer pionierende kunstenaars een levendige, aantrekkelijke en inmiddels erg populaire wijk is ontstaan. Met sterk gestegen grondprijzen waarvan iedereen profiteert, …. met uitzondering van die kunstenaar die het niet langer kan betalen. Kunstenaars als opwarmers van de grond, aan de rafelranden van de stad…
Gelukkig bent u goed op de hoogte van de meerwaarde van cultuur én makers voor het leefklimaat. Dat wordt keer op keer bevestigd in door uw raad vastgestelde economische visies en cultuurvisies. En dit inzicht wordt breed gedeeld door regio, provincie en rijk. Er is echter wel wat voor nodig om hen in de stad te houden (...). Zeker voor steden als Deventer waar geen (kunstacademie - redactie) is, (en - redactie) er dus geen natuurlijke instroom is.
Wat is er nodig? Een goed cultuurbeleid, met maatwerk voor de schaal en het profiel van de stad. En fysieke ruimte om te (werken -redactie): het hebben van goede, betaalbare (werkruimten - redactie), met differentiatie op gebied van huurprijzen en voorzieningen, is daarin een hele belangrijke knop om aan te draaien. Wat contraproductief is voor het aantrekken en behouden van makers, is het afstoten van goed functionerende studios. En dat is wat er nu dreigt te gebeuren. Het lijkt erop alsof we niets leren.
(...) Het liefste zou ik pleiten voor behoud van Panta Rhei als ateliergebouw (...). Wat vraag ik u (verder - redactie)?
Maak kunstenaars niet tot speelbal; neem ze serieus, in een eerlijk gesprek, luister en kijk naar wat er mogelijk is;
Neem een echte verantwoordelijkheid tegenover makers: zij dragen bij aan die inclusieve samenleving die u nastreeft;
Onderzoek bijvoorbeeld Huurkoop als optie; een investering in geld, betrokkenheid, aarden op een plek levert wat op. En daardoor wordt een eigen vaste plek misschien ook voor hen mogelijk;
(...) Verdrijf kunstenaars niet naar de randen van de stad;
(...) En realiseer u dat er eigenlijk meer nodig om uw eigen ambities waar te maken.
Geachte raad: Zullen we nu een keer anders doen?
Arrest DPG Media
Schreef ik in het vorige nieuwsbericht nog dat er eindelijk een uitspraak was om claims van beeldbanken af te wimpelen… Nu is er een arrest gepubliceerd waar het Hof genoegen lijkt te nemen met vage, vermoedelijk achteraf opgemaakte verklaringen van de fotografen.
En dat niet alleen, het betrof hier kleine fotootjes in embedde tweets die automatisch verschenen via de RSS-feed van de Daily Mail.
Eiser beweerde dat de foto’s illegaal op Twitter stonden. Onder verwijzing naar de GeenStijl-arresten vond het Hof dat DPG Media had moeten bewijzen dat de foto’s er legaal stonden.
Het is te hopen dat DPG Media in cassatie gaat.
Maarten Dallinga
Maarten Dallinga schreef alweer even geleden een brief naar Freek Staps van ANP. Na een lange stilte lag er ineens een dagvaarding op de deurmat. Mijn inziens valt dit gebruik gewoon onder citaatrecht doch Maarten heeft helaas alsnog geschikt, het is hem de negatieve energie niet waard. Ik kan hem daarin geen ongelijk geven en gezien de huidige staat van de jurisprudentie maar beter zo.
Op zijn blog heeft hij zijn ervaring gedeeld. Zouden meer mensen moeten doen…
Blafbrief over dat ene leuke plaatje
Een artikel van Arnoud Engelfriet op Tweakers. Ik kan mij vinden in de conclusie dat je niet in discussie moet gaan en dat 125% van de misgelopen inkomsten een billijk bedrag is om het snel, zonder tussenkomst van de rechter, op te lossen.
Echter als een blafbrief onredelijk lijkt zou ik er niet klakkeloos vanuit gaan dat de eisers gerechtigd zijn of dat het daadwerkelijk een inbreuk is. Dan zou ik gelijk naar bewijs vragen en niet pas als het bij de rechter is aanbeland om te voorkomen dat je in een kostbare discussie zoals DPG Media belandt.
Hulp
1. De nieuwsberichten van deze petitie verschijnen vanaf heden tevens op het nieuwsblog Krapuul. Na de zoveelste claim gaat Laurent Bruning daar het onderwerp oppakken en er regelmatig over schrijven.
2. Verbaasd dat er nog geen euro afging van de claim terwijl hij vriendelijk en beleefd had gereageerd met een aanbod klopte een webbouwer vol strijdlust bij mij aan om te gaan procederen. Toen ik hem vertelde dat ik met deze partij al 2 rechtszaken met een gratis Wikipedia-foto had verloren zette hij zijn strijdlust om in deze website. Daar zullen onder andere gastblogs verschijnen. Mocht je al dan niet anoniem je verhaal willen delen, geef een seintje.
Samen met de webbouwer ga ik met STAP-budget de module Mediarecht HBO doen. Eens kijken of ik het wel eens ben met de leraren…
Groet! De petitionaris Martine Bakx
Helemaal nieuw is het niet, maar in de Amerikaanse Staat New Hampshire is een Staatscommissie ingesteld om te bezien of 5G en andere vormen van mobiele communicatie problemen zou kunnen geven. De telecom/industrie zat met 2 man in deze commissie van 13 personen.
Ze bekeken de wetenschap, selecteerden de goede onderzoeken en wat bleek: 91% van de geselecteerde onderzoeken wijst op biologische of gezondheidsproblemen door de straling. Ze kwam met 15 aanbevelingen om de situatie te verbeteren, waaronder het advies om zendmasten 500 meter van woon- en werkplekken te zetten. Er was ook een minderheidsstandpunt van drie personen: een Senator en die twee mensen van de telecom/industrie. Die waren het niet eens met de adviezen. Hoe zou dat nu toch komen? Het blijkt steeds weer onmogelijk voor bedrijven om de eigen belangen te overstijgen. Wel, dat is voor bijna iedereen moeilijk.
Hoera! Het is gelukt om De Halm voor sloop te behoeden. Dank aan Gemeente Groningen en in het bijzonder wethouder Rik van Niejenhuis en raadsleden Tom Rustebiel en Benni Leemhuis.
Wat een fijn nieuws!
Inmiddels 400 handtekeningen in 24 uur, het leeft!! Dat is al een mooi resultaat, maar daar kunnen er nog bij. Ik ben in gesprek om het resultaat aan te kunnen bieden aan politiek.
Meer nieuws volgt.
Omdat er een nieuwe regering komt is de petitie "Een voldoende gebleken uiterste wil moet, ook zonder testament, worden gevolgd" heropend op verzoek van de petitionaris..
**AMSTERDAM - In de voortdurende strijd om de veiligheid op de werkplek te waarborgen, wordt steeds vaker de noodzaak benadrukt van de aanwezigheid van een Automatische Externe Defibrillator (AED) op elke werkplek. Deze apparaten, die levensreddende schokken kunnen toedienen aan personen die een hartstilstand hebben gehad, zijn momenteel nog geen verplicht onderdeel van de Arbowet.
Gezondheidsexperts, hulpverleners en beleidsmakers pleiten er echter sterk voor om dit te veranderen.**
Uit recent onderzoek is gebleken dat hartstilstanden op de werkplek helaas een al te vaak voorkomend scenario zijn. Volgens de Hartstichting treft plotselinge hartstilstand jaarlijks meer dan 15.000 mensen in Nederland, met een significant deel daarvan op de werkplek. Een snelle reactie is cruciaal - elke minuut vertraging in de behandeling vermindert de overlevingskans met 7 tot 10%.
Met de inzet van een AED binnen enkele minuten na een hartstilstand kan de overlevingskans met wel 70% toenemen. Desondanks blijkt uit een recente enquête dat bijna de helft van de Nederlandse bedrijven nog geen AED in huis heeft. Dit suggereert dat er een aanzienlijk potentieel is voor verbetering van de veiligheid op de werkplek.
Ondanks de hoge aanschafkosten is de implementatie van een AED in de Arbowet een kosteneffectieve manier om werknemersveiligheid te verbeteren. Het biedt niet alleen een vangnet voor werknemers in geval van een medische noodsituatie, maar draagt ook bij aan een algemene cultuur van veiligheid en welzijn op de werkplek.
"De kosten van een AED zijn klein in vergelijking met de prijs van een mensenleven. Met de juiste training kunnen medewerkers deze apparaten bedienen en mogelijk een leven redden," zegt Dr. Pieter van den Hoek, cardioloog en voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Cardiologie.
Daarnaast kunnen AED's de druk op de noodhulpdiensten verlichten, die vaak worstelen met krappe middelen en toenemende vraag. "Met de inzet van AED's op de werkplek kan de eerste noodhulp vaak ter plaatse worden gegeven, waardoor kostbare tijd wordt bespaard," voegt Van den Hoek toe.
Veiligheidsmaster vindt het tijd dat de Nederlandse overheid de Arbowet actualiseert om de veiligheid van werknemers te waarborgen. Een verplichte AED op elke werkplek kan talloze levens redden, de druk op de zorg verminderen en bijdragen aan een veiligere, gezondere werkomgeving voor iedereen
https://www.ad.nl/hardenberg/jonge-hardenberger-maakt-boek-en-film-over-strijd-tegen-de-kilo-s~a605f300/.
https://www.menshealth.com/nl/fit-journey/a43780772/kai-hagedoorn-verloor-100-kilo/.