Ik richt me tot u als directeur van Kunstenlab. Kunstenlab voert in gemeentelijke opdracht het atelierbeleid in Deventer uit.
De aanleiding is het ontwikkelperspectief dat voorligt voor de Van Hetenstraat (nummer 59 - redactie). (...) Een optimistisch plan waarbij voorzien wordt in de grote behoefte aan extra woningen. (...) Met als doel een inclusieve wijk. (...) En kunstenaars dragen bij aan die inclusiviteit. Helaas lezen we (ook - redactie) dat (zij - redactie) moeten vertrekken en (dat - redactie) er voor hen elders in de stad naar alternatieve huisvesting wordt gezocht. En daarom sta ik hier met een dubbel gevoel: (...) Deze 23 kunstenaars zijn hier 9 jaar geleden neergestreken nadat de meesten van hen het geliefde (Nieuw - redactie) Rollecate hebben moeten verlaten. En een aantal van hen ook de Houtmarkt, lang daarvoor. Nu moeten zij opnieuw het veld ruimen omdat een andere invulling, en andere bewoners blijkbaar belangrijker worden gevonden. Hoe inclusief zijn we dan?
(...) Elke verhuizing kost tijd, energie én geld die niet in het eigen werk gestoken kan worden. Dat is niet erg als je daar zelf voor kiest, maar als je tot verhuizen gedwongen wordt, is het een heel ander verhaal. (...) Kunstenaars (hebben) weinig keuze; de prijzen van vastgoed stijgen nog steeds gigantisch, waardoor deze met name voor de onderkant van de markt onbetaalbaar worden. Zoals u ongetwijfeld bekend is, behoren kunstenaars tot de zwaarst onderbetaalde beroepsgroepen in het land, alle ambities van Fair Pay ten spijt. En het maakt deze boodschap extra zuur in een tijd waarin cultuurmakers zwaar getroffen zijn door corona.
Er zit me nog wat anders dwars: ruim een jaar geleden ontvingen de kunstenaars en wij een eerste signaal over de mogelijke ontwikkeling van het gebouw. En vanaf dat moment hebben wij ons als Kunstenlab diverse malen aangeboden, (bij -redactie) meerdere ambtenaren; om mee te denken en mee te praten. Helaas is dit steeds afgehouden en nu ligt (deze brief - redactie) op de mat. Dat is geen communicatie, maar een eenzijdige mededeling.
We zien dit als een gemiste kans, omdat we verwachtten dat inmiddels wel duidelijk is wat de meerwaarde van kunstenaars is in dit soort ontwikkelingen. Niet alleen in denkkracht. Sterker nog: in het kader van vastgoedbeleid hebben kunstenaars ook een economische functie. Kijk naar het Havenkwartier waar dankzij onder meer pionierende kunstenaars een levendige, aantrekkelijke en inmiddels erg populaire wijk is ontstaan. Met sterk gestegen grondprijzen waarvan iedereen profiteert, …. met uitzondering van die kunstenaar die het niet langer kan betalen. Kunstenaars als opwarmers van de grond, aan de rafelranden van de stad…
Gelukkig bent u goed op de hoogte van de meerwaarde van cultuur én makers voor het leefklimaat. Dat wordt keer op keer bevestigd in door uw raad vastgestelde economische visies en cultuurvisies. En dit inzicht wordt breed gedeeld door regio, provincie en rijk. Er is echter wel wat voor nodig om hen in de stad te houden (...). Zeker voor steden als Deventer waar geen (kunstacademie - redactie) is, (en - redactie) er dus geen natuurlijke instroom is.
Wat is er nodig? Een goed cultuurbeleid, met maatwerk voor de schaal en het profiel van de stad. En fysieke ruimte om te (werken -redactie): het hebben van goede, betaalbare (werkruimten - redactie), met differentiatie op gebied van huurprijzen en voorzieningen, is daarin een hele belangrijke knop om aan te draaien. Wat contraproductief is voor het aantrekken en behouden van makers, is het afstoten van goed functionerende studios. En dat is wat er nu dreigt te gebeuren. Het lijkt erop alsof we niets leren.
(...) Het liefste zou ik pleiten voor behoud van Panta Rhei als ateliergebouw (...). Wat vraag ik u (verder - redactie)?
Maak kunstenaars niet tot speelbal; neem ze serieus, in een eerlijk gesprek, luister en kijk naar wat er mogelijk is;
Neem een echte verantwoordelijkheid tegenover makers: zij dragen bij aan die inclusieve samenleving die u nastreeft;
Onderzoek bijvoorbeeld Huurkoop als optie; een investering in geld, betrokkenheid, aarden op een plek levert wat op. En daardoor wordt een eigen vaste plek misschien ook voor hen mogelijk;
(...) Verdrijf kunstenaars niet naar de randen van de stad;
(...) En realiseer u dat er eigenlijk meer nodig om uw eigen ambities waar te maken.
Geachte raad: Zullen we nu een keer anders doen?
https://mail.google.com/mail/u/0/#inbox/FMfcgzGxRdvqzfgLdsGplXtHsPTHgzlW?projector=1&messagePartId=0.2.
https://mail.google.com/mail/u/0?ui=2&ik=0fb5c942df&attid=0.7&permmsgid=msg-f:1790229965711886581&th=18d82cab348448f5&view=att&disp=safe.
B&W van Noord-Beveland heeft de behandeling van de plannen uitgesteld. Deze petitie blijft derhalve open tot er een definitieve datum voor de behandeling van de plannen is vastgesteld.
ALPHEN AAN DEN RIJN - Het college wil haar best doen om de Jaarmarkt in Alphen aan den Rijn ook dit jaar mogelijk te maken. Wethouders Gerard van As en Gert van den Ham hebben twee gesprekken gehad met vertegenwoordigers van Stichting Jaarmarkt en dat is goed verlopen.
Afgelopen week maakte de organisatie van de Jaarmarkt kenbaar geen vergunning te gaan aanvragen voor 2024, omdat het hen door regelgeving en steeds oplopende kosten niet gemakkelijk wordt gemaakt.
'We zijn geen pinautomaat, maar we willen ons best doen om de Jaarmarkt mogelijk te maken', zegt Van As.
Volgens hem draagt de gemeente haar steentje bij door onder andere het schoonmaken van de Jaarmarkt bijvoorbeeld. 'Er is geen enkele reden om te twijfelen dat het college tegen het doorgaan van de Jaarmarkt is. Dat is een van onze iconen, die willen we niet kwijt en we willen het door laten gaan.’
Alles is duurder geworden ‘De Jaarmarkt bestaat uit een heel groot programma en het probleem zit vooral in het avondprogramma. Dat is behoorlijk duur en de uitdaging ligt dus bij die hogere kosten, want alles is duurder geworden. In de tijd van corona zijn de kosten enorm omhoog gegaan’, legt de wethouder uit.
'Het tekort dat ze hebben geraamd voor het avondprogramma is een flink bedrag en er moet naar gekeken worden of het niet buiten proportie is', zegt Van As. 'Het avondprogramma kan op een slimmere manier worden ingedeeld. Dat is een vraag waar we het nog over gaan hebben.'
Kermis op Aarplein ‘De Jaarmarkt was altijd gekoppeld aan de Kermis op het Aarplein. Door de verbouwing van het plein moest de kermis echter verhuizen naar het parkeerterrein bij ARC', verklaart de wethouder.
‘De Jaarmarkt zorgt altijd voor een stroom aan mensen, ook op de kermis. Daarom heeft de kermis altijd een substantieel bedrag bijgedragen aan de Jaarmarkt. Dat geld missen ze nu en daardoor hebben ze ook wat minder. De organisatie zal meer moeten gaan doen aan sponsoring en crowdfunding om het evenement te financieren', spoort Van As aan.
Te laat met subsidie aanvragen ‘Vorig jaar is ook wel wat aan de hand geweest met de subsidie. De organisatie was te laat met het aanvragen van de subsidie. De Jaarmarkt was al geweest toen ze de subsidie aan hebben gevraagd’, zegt burgemeester Liesbeth Spies. ‘We hebben het door de vingers gezien, maar ze hebben daarom wel eenmalig een lagere subsidie gekregen.’
'Voor evenementen geeft de gemeente maximaal een bedrag van 30.000 euro subsidie', legt Van As uit. 'De organisatie van de Jaarmarkt had nu een begroting ingevuld met potlood en kwam tot 30.000 euro kosten. Dat bedrag gaat echter nog hoger uitvallen, want het was berekend met de prijzen van 2023.'
‘Wij willen als gemeente van de Jaarmarkt graag weten wat het bedrag is wat er bij is gekomen op het gebied van de gestegen kosten. Het is goed om ernaar te kijken hoe dat zich heeft ontwikkeld. Na de Jaarmarkt zullen we om de tafel gaan om te evalueren wat er anders moet. De intentie van beide kanten is om de Jaarmarkt door te laten gaan', aldus Van As.
Inmiddels zijn de partijen met elkaar in gesprek. De voorzitter van de stichting kon er niet bij zijn door privé omstandigheden. Als de voorzitter weer beschikbaar is, gaat het bestuur met elkaar in overleg.
Inmiddels zijn we 2 jaar en 3 maanden verder en in die tijd heeft de gemeenteraad in oktober 2022 een ontwerp omgevingsvergunning gepubliceerd. Daarop mochten zienswijzen worden ingediend, dat is 151 maal gedaan.
15 maanden na indiening van de zienswijzen is op 25 januari door B&W besloten om het op details aangepaste bestemmingsplan voor te leggen aan de gemeenteraad (5 maart).
Het oorspronkelijke plan van de 3 torens is gelijk gebleven, met dien verstande dat er nog 18 wooneenheden zijn toegevoegd en dat er minder woningen voor sociale koop beschikbaar komen. Dit om het plan te kunnen bekostigen, schatting 35 miljoen.
Voor 25 miljoen kunnen er binnen het huidige bestemmingsplan ongeveer 180 wooneenheden worden gebouwd, met meer mogelijkheden voor sociale huur en koop. Dat is, of beter gezegd was, een meermaals uitgesproken en door de raad geaccordeerd speerpunt van de coalitie, maar kennelijk is dat dus toch niet zo belangrijk.
Het belangrijkste argument om over te gaan op deze torens was het behouden van de vrije doorkijk. Maar nu blijkt dat de half verdiepte parkeergarage van 135 cm boven het maaiveld nog eens met 80 cm wordt opgehoogd, voor de beplanting van struiken en bomen voor windbreking. Vanaf de van Grobbendoncklaan kijk je dus straks aan tegen een meer dan 2,50 of 3 meter hoge wal inclusief beplanting. Hoezo is een doorkijk belangrijk?
Op 5 februari hebben wij en enkele andere belanghebbenden ingesproken in de gemeenteraad. Onder andere zijn bovenstaande argumenten benoemd. Het bleek dat er interesse is in en begrip voor onze standpunten, maar dat kwam helaas niet van de coalitiepartijen. Die hielden elkaar stevig vast. De oppositiepartijen daarentegen lieten zich van hun goede kant zien.
De gemeente heeft er in 2016 zelf voor gekozen om het woontoren-plan uit te werken en het bestemmingsplan te wijzigen. Was dat niet zo geweest hadden die woningen er al enkele jaren gestaan.
Op 5 maart beslist de gemeenteraad of het bestemmingsplan ingediend wordt. Afhankelijk van de uitslag van deze stemming beraden wij ons op vervolgstappen.
Stress, stress en nog eens stress voor Adri (57) en Conny (51), want ze moeten weg: ‘We hadden hier samen oud willen worden’
Het hangt als een zwaard van Damocles boven hun hoofd: Adri en Conny Verhoeven moeten weg met hun zorgboerderij annex paardenmelkerij in Sprang-Capelle. Zo niet, dan worden ze onteigend.
En dus zoeken ze een andere stek.
De toekomst van de zorgboerderij van Adri en Conny Verhoeven in Sprang-Capelle staat op losse schroeven door natuurontwikkeling. De familie had nog hoop, alleen zijn de kaarten nu anders geschut: "Van vrijwilligheid is geen sprake meer, voor schadeloosstelling ontbreekt het geld", aldus het stel.