Nieuws

Als grootste aandeelhouder kan Brabant de verkoop van Essent in zijn eentje blokkeren.

Leden van de coalitiepartijen PvdA en VVD stemden tegen vanwege ontbrekende garanties over de duurzame plannen van RWE. De liberalen menen bovendien dat niet is aangetoond dat Essent niet alleen verder kan. Het formele besluit nemen Gedeputeerde Staten op 12 mei.

De PvdA (acht zetels) wilde nog geen standpunt innemen vanwege de onzekerheid over onder meer de garanties op het duurzaamheidsbeleid van RWE.

Na de presentatie aan het inspraakcomite zal het rapport worden voorgelegd aan de gemeente en de gemeenteraadsleden. Tevens zal het rapport ook via deze site bekend worden gemaakt.

De gemeente is op dit moment de inspraakreacties die tot 25 februari konden worden ingediend, te verwerken. Er is een uitdraai gemaakt van deze petitie tot 25 februari bij de zienswijze is gevoegd. Na sluiting van de petitie wordt deze in zijn geheel aangeboden aan het college van B&W. Dit zal tegelijk met het aanbieden van het onderzoeksrapport geschieden.

Update van de ontwikkelingen rond onze inspanningen rond het Station Europapark.

Op 25 februari jl sloot de inspraaktermijn voor het bestemmingsplan station Europapark. Het inspraakcomite Helperzoom heeft een zienswijze ingediend waarin we nogmaals onze bezwaren tegen het plan herhalen. De tekst is hieronder weergegeven.

Voorts hebben we van de gemeente toestemming gekregen om ons alternatief "de verbindingsvariant" voor te leggen aan een deskundig en onafhankelijk bureau dat ons kan adviseren over de technische uitvoerbaarheid van ons plan. Wij vinden dat ons plan beter tegemoet komt aan het behoud van de ecologische waarde van de groenstrook en een betere en veiliger verkeerssituatie aan de Helperzoom oplevert. We hebben het bureau BugelHajema de opdracht gegeven om ons plan te toetsen op haalbaarheid. ook zal het bureau de ecologische en verkeerstechnische zaken van ons plan beoordelen. Daar waar nodig zal het bureau ook aanpassingen adviseren, mits dit tegemoet komt aan onze wensen zoals het behoud van de groenstrook en de verkeersveiligheid. We hopen deze maand de resultaten van het onderzoek te krijgen.

Voorts hebben we aan de Helperzoom zichtbaar gemaakt welke bomen worden gekapt als het plan van de gemeente doorgaat. ook zijn er twee spandoeken opgehangen. Dit heeft voor veel aandacht in de media gezorgd. Ook zijn er veel steunbetuigingen binnen gekomen op petities.nl . Helaas heeft een anonieme tegenstander van onze acties de spandoeken en de markeringen (tot tweemaal toe) van de bomen weggehaald. Jammer dat we met deze persoon geen gesprek aan kunnen gaan. We zouden graag meer willen weten van zijn/haar motieven; op deze manier kan de handelwijze van de anonieme tegenstander slechts gekwalificeerd worden als onsportief en laf. zie voor de tekst van de zienswijze :

Vrijdag 13 feb jl besteedde OogTV aandacht aan onze acties. Wethouder Dekker kwam hierbij ook aan het woord. Haar stelling dat het niet mogelijk is om de fietsroute op een andere manier aan te leggen trekken wij in twijfel. We laten ons alternatief op dit moment toetsen op haalbaarheid door een onafhankelijk deskundig bureau. We zijn niet tegen de fietstunnel maar wel tegen de plaats waar de gemeente hem wil hebben. Het is nogal flauw van Dekker om te stellen dat dit slechts een actie is van de bewoners aan de Helperzoom. Juist met deze petitie willen we laten zien dat er meer mensen zijn die het plan van de gemeente zeer slecht vinden. Ook fietsers van en naar de Haydnlaan hebben hier straks last van. En de wethouder vergeet gemakshalve het pas vastgestelde 'GROEN'structuurplan waarin de Helperzoom als belangrijke ecologische verbinding is neergezet. zie voor de uitzending (zoek op 'helperzoom')

http://www.oogtv.nl/ontwikkelen/php/videoarchief_.php

Wat zou het prettig zijn als de sneeuwbalactie opeens een elektronische lawine werd. Dus, alstublieft: por uw buren, familie, vrienden, kennissen en collega's
op om ook www.stopnoordzuidlijn.petities.nl aan te klikken. Scholieren en studenten mogen ook meedoen, iedereen van binnen en van buiten Amsterdam. Als u Hyves en dergelijke gebruikt, misschien zou u de link
willen suggereren aan uw contacten daar?

En als u journalisten, columnisten, web-beheerders en/of anderen kent die zich in medialand bezighouden met communicatie en publiek debat, vraagt u s.v.p. ook hen aandacht te schenken aan en melding te maken
van www.stopnoordzuidlijn.petities.nl

Hartelijk dank, het comité Stop de Noord Zuid lijn.

Dit bericht is maandag 20 april verzonden aan alle ondertekenaars die hebben aangegeven op de hoogte gehouden te willen worden.

In die periode zijn 24 stalkers aangehouden. De politie heeft de indruk dat stalking toeneemt door de opmars van internet en mobiele telefoons. "Sociale netwerken als MSN en Hyves zijn prima middelen om te stalken, net als sms, zegt poltiewoordvoerder André van den Hul. Hoofdverhaal in Spectrum, zaterdagbijlage 18 april 2009 Op de vlucht, aan de grond Carolien woonde zeven jaar samen toen ze de relatie verbrak. Dat kon haar ex-vriend niet verkroppen. Nu stalkt hij haar. ‘Ik sta als slachtoffer met de rug tegen de muur, maar hij, de dader, fietst overal tussendoor.’ door Irmgard Breugelmans De gordijnen zijn dicht, de deur zit op slot en de auto staat in de garage. „Dit is mijn vesting”, zegt Carolien*. „Hier kan hij me niet zien, ook al staat-ie op het plein om me in de gaten te houden.” Carolien wordt al anderhalf jaar gestalkt door haar ex-vriend, sinds oktober 2007. Dat is ze spuugzat. „ Het ergste is dat ik als slachtoffer nergens terecht kan, maar dat hij als dader steeds de dans ontspringt. Het lijkt wel alsof een stalker wordt beschermd in ons land. De politie kan bijna niets doen, de wetgeving zit vol hiaten.” Om die reden doet Carolien haar verhaal, onder het motto: ‘Hallo Den Haag, word wakker, doe iets tegen stalking’. Stalking is achtervolgd en getreiterd worden, vaak door een ex-partner; het overkomt jaarlijks duizenden Nederlanders. De meeste slachtoffers zijn doodsbang en klappen in elkaar. Sommige verliezen hun baan. Carolien, een ondernemende, zelfstandige tante, is vooral wanhopig. Ze staat vaak met de rug tegen de muur en dat vreet energie. „De ene keer krijg ik een dikke, vette rekening omdat hij op mijn naam videobanden huurt en niet terugbrengt om me doelbewust op kosten te jagen, de andere keer stuurt hij een sms: ‘Ik sta bij je paarden, ze zien er goed uit.’ Nou, dan draait mijn maag om en rijd ik het liefst meteen naar mijn paarden toe om ze te beschermen. Volgens de politie is dit geen bedreiging, want hij sms’t niet dat hij mijn paarden of mij doodmaakt. Dan voel je je zo machteloos.” Caroliens ex begon haar te stalken toen ze de relatie verbrak, na zeven jaar. „We woonden samen, hadden een huis gekocht en ik begon een eigen zaak. Toen is het misgegaan. Ik wilde vooruit, maar hij stond stil; hij moest op zijn tenen lopen om me bij te houden, heeft hij weleens verklaard. In oktober 2007 greep hij me naar de keel en drukte me tegen de grond. Hij stopte toen zijn dochter, die bij ons inwoonde, schreeuwde: Papa, doe normaal.” Carolien stapte naar de politie, de broer van haar ex kwam hem ophalen. Een paar dagen later zat hij in Vrederust; vrijwillig, benadrukt Carolien. „Zes weken heeft hij er gezeten. Zijn eerstelijnspsycholoog zei tegen me: ‘Carolien, jij moet met hem breken, want ik sta niet in voor jouw veiligheid. We hebben geen grip op hem’. Dat wilde ik zwart-op-wit, maar dat weigerde de psycholoog. ‘Dit gesprek heeft niet plaatsgehad’, zei hij nog.” Dat haar ex haar naar de keel vloog, was voor Carolien de druppel. „Al eerder had hij me geslagen, soms kreeg ik een tets op mijn hoofd. Het begon met een videocamera die hij boos naar mijn hoofd slingerde. Geweld, slaan, het is er zachtjes ingeslopen. En hij controleerde me, doorzocht mijn tas, mijn portemonnee. Hij was ervan overtuigd dat ik vreemdging met mijn partner in zaken, driehonderd procent. Ik zou een slipje naar hem opgestuurd hebben. Ik was nog zo gek om in de kleerkast op zoek te gaan naar dat onderbroekje. Hij heeft stiekem een camera opgesteld in de slaapkamer, om me te kunnen betrappen. Ik heb heel lang geroepen: ‘Je bent niet in orde’. Nu denk ik: hij is een psychopaat, maar ik ben geen dokter.” Carolien wilde al veel eerder een punt achter de relatie zetten, maar werd zwaar onder druk gezet. „Ik mocht gaan, maar dan zou hij me financieel en emotioneel kapotmaken. Welnu, al zijn dreigementen heeft hij waargemaakt. En de impact is groter dan ik dacht. Veel groter. Gelukkig ben ik een sterke vrouw. Zit ik de ene dag in de put, de andere dag ben ik eruit. Ik ben zo flexibel als elastiek. De rek gaat er niet uit, ook al zit ik financieel bijna aan de grond, dankzij hem.” Caroliens ex ging na Vrederust op zichzelf wonen, in een huurhuis. Het liefst wilde hij weer bij haar wonen en zijn dochter. Intussen bestookte hij haar met mailtjes en sms’jes, lieve maar ook boosaardige. Carolien print alles uit, heeft ordners vol. „Op oudejaarsavond 2007 vroeg hij of ik met hem wilde trouwen en een gezinnetje wilde beginnen. Toen ik niet reageerde, sloeg zijn humeur om en mailde hij mij dat ik een ijskonijn was, dat-ie zich zou opknopen en dat ik naar de hel kon lopen.” Het ging van kwaad tot erger. Hij plakte gefingeerde naaktfoto’s van haar op haar brievenbus, maakte op internet bekend dat Carolien een oplichtster was en aan haar concurrenten schreef hij dat zij rondhoereerde en op erotische datingsites te vinden was. „Hij probeert me nog steeds op allerlei manieren zwart te maken en iedereen om me heen betrekt hij erin. Zo wil hij mij isoleren. Dat is een bekende truc van een stalker, in de hoop dat het slachtoffer terugkeert.” Hij stuurde ook haar ouders een brief. Dat hij haar mishandeld had, was niet goed te praten, maar zij is ook geen lieverdje, schreef hij. Of ze wel wisten dat zij er een geheime relatie op na had gehouden, dat haar nieuwe vriend in de drugswereld zat. Carolien deed aangifte van smaad en laster, maar de zaak werd een half jaar later geseponeerd, want er was te weinig bewijs, vond de politie. Nu heeft ze aangifte gedaan van stalking. Toen haar ex haar aanviel in oktober 2007, is hij veroordeeld tot een taakstraf voor geweld zonder letsel, ook al stond haar hals vol blauwe plekken. „Weet je waarom er geen sprake was van letsel? Er was geen medicus aan te pas gekomen. Als ik dat geweten had, was ik wel naar de dokter gestapt.” Inmiddels staat hun huis te koop. Carolien: „Ik ben er weggegaan uit angst, maar vooral omdat zijn dochter paniekaanvallen kreeg, zo bang was ze voor haar vader.” Nu woont ze in een huurhuis, in de vrije sector. Door de dubbele woonlasten – haar ex betaalt al sinds oktober 2007 niet meer mee aan de hypotheek – zit ze financieel aan de grond. „Ze komen bij mij, want bij hem is niets te halen. Ik heb daardoor zelfs een BKR-registratie. Afschuwelijk vind ik dat, want ik ben altijd iemand die netjes de rekeningen betaalt.” Ze vindt het onverteerbaar dat hij maandenlang kinderbijslag kreeg, terwijl zij tot januari dit jaar voor zijn dochter heeft gezorgd. Hulporganisaties bieden wel een luisterend oor, zegt Carolien, maar kunnen geen hulp bieden het stalken te stoppen. „Ze raden me aan juridische bijstand te zoeken, maar daar heb ik geen geld voor en voor gratis bijstand kom ik niet in aanmerking, juist omdat ik een eigen huis heb waar overwaarde op zit.” Nu wil haar ex niet meer meewerken aan de verkoop van het huis. „Hij dreigt er alles uit te slopen. We hebben een superkeuken, prachtige verlichting, alles is design... Ik wist niet dat ik iemand kon haten. Nu denk ik: sla me maar, dan gebeurt er tenminste wat. Dan is aantoonbaar dat ik mishandeld ben en heeft de politie aanknopingspunten om hem wel aan te pakken. Hij is ziek in zijn hoofd, maar net niet ziek genoeg om fouten te maken.” * Carolien is een gefingeerde naam uit veiligheidsoverwegingen. ‘Opgejaagd konijn’ Precies een jaar geleden lanceerde ‘Ans’, een gestalkte vrouw, de website Stop Stalken om stalkers voortaan harder aan te pakken. Als ten minste 40.000 Nederlanders haar burgerinitiatief met een handtekening steunen, komt dit onderwerp aan de orde in de Tweede Kamer. Tot nu toe heeft Ans duizend handtekeningen; op Bevrijdingsdag wil ze uitgebreid op handtekeningenjacht. Ans, een alias, zegt zes jaar lang gestalkt te zijn door haar ex, zonder adequate hulp te krijgen van de politie, justitie en hulpverlening. „Ik voel me een opgejaagd konijn. Mijn zaak is nimmer serieus genomen. Ik heb te maken gehad met doodsbedreigingen via de telefoon en per sms. Ik heb jarenlang ongewenst brieven gekregen, ben mishandeld aan de voordeur en er is bij mij ingebroken. Ook is fraude gepleegd met mijn bankpas, nota bene doordat de bank het pasje naar het adres van mijn ex stuurde.” Advocaten konden weinig voor haar betekenen, zegt Ans. „Mijn eerste advocaat werd ook lastiggevallen. En de tweede zei mijn ex ook een engerd te vinden. Volgens haar kon geen actie worden ondernomen, zolang de politie niets doet.” Oud-commando’s pakken stalker aan Stichting lost 75 procent van stalkingszaken op dankzij AORTA-aanpak. De Stichting Criminaliteitsbestrijding Nederland (SCN) krijgt jaarlijks circa 1400 verzoeken binnen om stalking aan te pakken. Dat cijfer is stabiel, zegt directeur Stef Hendriks van SCN, die veel oud-commando’s en oud-politiemensen telt. SCN neemt iets meer dan honderd verzoeken in behandeling, want de stichting komt om in het werk en een stalkingszaak ‘oplossen’ kost veel tijd. Hendriks: „We zijn geen A-team.” In 75 procent van de gevallen weet de stichting het stalken te stoppen, blijkt uit een onderzoek van de Universiteit van Tilburg. „Dat is wereldwijd het hoogste succespercentage”, zegt Hendriks, die erop wijst dat gedurende het onderzoek (dat een jaar besloeg) nog niet alle dossiers waren afgesloten. „Het langstlopende dossier behelst twee jaar, het kortste een week.” Het succes is te danken aan de AORTA-formule. De A staat voor het afschermen van personen. Hendriks: „Telefoontjes worden meteen doorgesluisd, dat kunnen we ook doen met de post en de e-mail. Van dag een op dag twee hoeft het slachtoffer geen last meer te hebben van zijn belager.” De O staat voor onderzoek. Dit is de fase van bewijs verzamelen, wat vaak gebeurt door een particulier onderzoeksbureau. „Hoe intensiever een stalker bezig is, hoe beter hij aangepakt kan worden”, weet Hendriks. De R staat voor repressie. „Wij maken ons kenbaar aan de stalker, schakelen een incassobureau in en stellen de politie op de hoogte.” De T staat voor toezicht houden: „We maken afspraken met de stalker. Slaat hij weer toe, dan gaan we terug naar de vorige fase.” De A staat voor het afronden van het onderzoek. Eventueel kan het slachtoffer contact zoeken met Slachtofferhulp. De SCN werkt samen met allerlei partners: van juristen en advocaten tot handschriftonderzoekers. Slachtoffers betalen tussen de 900 en de 1500 euro. „Dat is een stuk minder dan de 10.000 euro die een gemiddelde stalkingszaak kost”, zegt Hendriks, „maar wij worden dan ook gesubsidieerd.” Wie dit bedrag niet kan betalen, kan een beroep doen op het Schadefonds Geweldsmisdrijven, zegt Hendriks. „Want stalking is een strafbaar feit.” De politie staat positief tegenover instanties als SCN, „zolang ze zich maar aan de wet houden”, zegt woordvoerder André van den Hul. De Stichting Criminaliteitsbestrijding Nederland (SCN) krijgt jaarlijks circa 1400 verzoeken binnen om stalking aan te pakken. Dat cijfer is stabiel, zegt directeur Stef Hendriks van SCN, die veel oud-commando’s en oud-politiemensen telt. SCN neemt iets meer dan honderd verzoeken in behandeling, want de stichting komt om in het werk en een stalkingszaak ‘oplossen’ kost veel tijd. De Stichting Criminaliteitsbestrijding Nederland (SCN) krijgt jaarlijks circa 1400 verzoeken binnen om stalking aan te pakken. Dat cijfer is stabiel, zegt directeur Stef Hendriks van SCN, die veel oud-commando’s en oud-politiemensen telt. SCN neemt iets meer dan honderd verzoeken in behandeling, want de stichting komt om in het werk en een stalkingszaak ‘oplossen’ kost veel tijd. Hendriks: „We zijn geen A-team.” In 75 procent van de gevallen weet de stichting het stalken te stoppen, blijkt uit een onderzoek van de Universiteit van Tilburg. „Dat is wereldwijd het hoogste succespercentage”, zegt Hendriks, die erop wijst dat gedurende het onderzoek (dat een jaar besloeg) nog niet alle dossiers waren afgesloten. „Het langstlopende dossier behelst twee jaar, het kortste een week. ”Het succes is te danken aan de AORTA-formule. De A staat voor het afschermen van personen. Hendriks: „Telefoontjes worden meteen doorgesluisd, dat kunnen we ook doen met de post en de e-mail. Van dag een op dag twee hoeft het slachtoffer geen last meer te hebben van zijn belager.”De O staat voor onderzoek. Dit is de fase van bewijs verzamelen, wat vaak gebeurt door een particulier onderzoeksbureau. „Hoe intensiever een stalker bezig is, hoe beter hij aangepakt kan worden”, weet Hendriks. De R staat voor repressie. „Wij maken ons kenbaar aan de stalker, schakelen een incassobureau in en stellen de politie op de hoogte.”De T staat voor toezicht houden: „We maken afspraken met de stalker. Slaat hij weer toe, dan gaan we terug naar de vorige fase.” De A staat voor het afronden van het onderzoek. Eventueel kan het slachtoffer contact zoeken met Slachtofferhulp. De SCN werkt samen met allerlei partners: van juristen en advocaten tot handschriftonderzoekers. Slachtoffers betalen tussen de 900 en de 1500 euro. „Dat is een stuk minder dan de 10.000 euro die een gemiddelde stalkingszaak kost”, zegt Hendriks, „maar wij worden dan ook gesubsidieerd.” Wie dit bedrag niet kan betalen, kan een beroep doen op het Schadefonds Geweldsmisdrijven, zegt Hendriks. „Want stalking is een strafbaar feit.”De politie staat positief tegenover instanties als SCN, „zolang ze zich maar aan de wet houden”, zegt woordvoerder André van den Hul. ‘Stap naar de politie’ „Stalking is een ernstige praktijk en kan je leven beheersen”, zegt politiewoordvoerster Inge Rijgersberg. „We adviseren slachtoffers dan ook om niet te lang te wachten met het melden van belaging bij de politie.” Wettelijk gezien is er sprake van stalking (Nederlandse term is belaging) wanneer iemand ‘frequent’ en doelbewust wordt lastiggevallen, om die persoon bang te maken of ergens toe te dwingen. De politie erkent dat de term ‘frequent’ subjectief is. Rijgersberg: „Uiteindelijk bepaalt de officier van justitie wat stalking is en wat niet.” De politie adviseert slachtoffers goed bij te houden waar, wanneer en hoe ze belaagd zijn. Een belager kan een straatverbod krijgen (civielrechtelijke mogelijkheid), maar de politie kan ook een strafrechtelijk onderzoek doen. Daarvoor moet het slachtoffer wel aangifte doen. De maximale celstraf voor stalking is drie jaar. De politie kan ook een ‘normstellend gesprek’ met de stalker voeren, waarin duidelijk wordt gemaakt dat zijn gedrag niet door de beugel kan. Volgens de politie stopt meer dan de helft van de stalkers na zo’n gesprek met hinderlijk gedrag. Ook mannen slachtoffer van stalking Niet alleen vrouwen worden gestalkt (iets meer dan één op de vijf), ook mannen zijn de pineut: bijna één op de zeven. Dat blijkt uit onderzoek van juriste Suzan van der Aa uit Tilburg die bezig is met een proefschrift over de aard en omvang van stalking in Nederland. Zij heeft ook onderzocht hoe politie en justitie omgaan met stalking, vanuit het gezichtspunt van de slachtoffers. Zo vroeg ze hun of de frequentie van het stalken afnam na contact te hebben gelegd met de politie. 32 procent zegt dat het stalken is gestopt, 27,5 procent zegt dat de frequentie van het stalken is afgenomen, maar volgens 3,7 procent van de slachtoffers is het stalken juist erger geworden. Van der Aa: „De stalker is dan zo boos dat contact is gelegd met de politie, dat de boel escaleert.” De onderzoekster vroeg de slachtoffers ook of ze zich beter voelen na contact gehad te hebben met de politie. „Ruim 38 procent voelde zich (veel) beter en 41 procent voelde zich veiliger. Dat is best goed nieuws. Maar 30 procent had het gevoel niet serieus genomen te worden door de politie. Dat is één derde. Persoonlijk vind ik dat veel, want eigenlijk zouden alle stalkingszaken serieus genomen moeten worden.” Met dank aan: Irmgard Breugelmans Journalist BN/DeStem