Door mijn kennis te structureren en verder onderzoek te doen voor mijn boek over fotorecht is een ding wel duidelijk: De auteurswet is hopeloos gedateerd en dat lijkt geen toeval. Uitgevers hebben afgelopen jaren meer rechten gekregen en fotografen minder. De inningsindustrie lobbyt stevig.
Veel meer dan een desinfecterend zonnetje kan ik helaas niet doen. Dus daar gaan we weer:
45.000 euro boete voor Photoclaim en Fechner
Al in 2022 blijkt de beruchte fototrol Photoclaim met advocaat Robert Fechner beboet te zijn door de mededingingsautoriteit in Italië. Niets, echt niets, lazen we daarover in de Nederlandse pers. En ook na mijn stuk op Netkwesties is het vooralsnog niet opgepikt. Met ANP en DPG Media die zelf massaal onredelijke fotoclaims laten versturen niet verwonderlijk.
Ook Copytrack blijkt onderzocht te zijn
De Italiaanse mededingingsautoriteit blijkt ook Copytrack onderzocht te hebben. Zij heeft echter alle aantijgingen toegegeven en beloofd om haar leven te beteren. In Italië lijkt Copytrack niet meer actief.
De Nederlandse mededingingsautoriteit geeft aan dat zij in tegenstelling tot de Italiaanse mededingingsautoriteiten alleen de bevoegdheid heeft om namens particulieren op te treden. Ik betwijfel dat, ZZP-ers dienen mijns inziens dezelfde rechtsbescherming te krijgen als particulieren.
De Italiaanse auteurswet
Ik dook nog eens in oude Italiaanse nieuwsberichten over de twee fototrollen en ontdekte dat Italië een apart hoofdstuk heeft in de wet voor foto’s.
Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat Nederland met opzet niks in de wet zet over hergebruik van foto’s op internet. Dan blijft er namelijk lekker veel over om over te bakkeleien. Kunnen er uurtjes geschreven worden. Met als triest dieptepunt de discussie of het portretrecht uit 1912 wel of niet geldt bij digitaal gebruik. Terwijl dat hele portretrecht met de komst van de AVG geschrapt kan worden uit de wet.
Ik heb de petitie Update de auteurswet nieuw leven ingeblazen, onder andere dus naar aanleiding van de Italiaanse auteurswet.
Onderzoeksrapport
Kort na start van deze petitie was er al een motie over en nu, ruim vier jaar, later ligt er een onderzoeksrapport. Het zoveelste zoethoudertje. De zelfbenoemde beschermers van het auteursrecht helpen het om zeep: Door keer op keer niet te benoemen dat de rechten van freelancers misbruikt worden door mediagiganten en de kleine fotogebruiker als zondebok aan te wijzen voor de dalende inkomsten.
Ik geloof dat ik dat het meest frustrerendste vind. Dat fotografen niet door hebben hoe hun auteursrecht uitgebuit wordt en meegaan in het frame dat de kleine fotogebruiker hun foto’s jat.
Vergeten groente
Ik zie regelmatig claims voor foto’s waarvan de rechten zijn vervallen en kwam zo een merkwaardig wetsartikel tegen. Met artikel 45o Aw blijkt een vervallen recht weer tot leven gewekt te kunnen worden: Van een werk dat nooit is uitgegeven en waarvan de rechten zijn vervallen krijgt de uitgever in Nederland 25 jaar lang het auteursrecht.
Bizar! Het betekent dat de partij die negatieven bemachtigd van een particulier die meer dan 70 jaar dood is auteursrechten krijgt als zij de foto’s publiceert. Mag je als ontvanger van zo’n claim gaan bewijzen dat de foto wél ooit is uitgegeven.
Het blijft voor mij dweilen met de kraan open. Voorlopig moet ik dus door met aan de bel trekken en uitleggen hoe het juridisch in elkaar steekt. Geen ambtenaar te vinden die wil helpen, laat staan dat er opgetreden wordt. En ik kan de mensen ook nog steeds niet doorverwijzen naar een betrouw- en betaalbaar loket.
Dat gezegd hebbende. Let op! Er zijn commerciële partijen, waaronder advocaten, die helpen met fotoclaims. Een eerste reactie is gratis of ze lokken je met een laag eenmalig bedrag. Doel van deze partijen is echter niet zo snel mogelijk oplossen maar een discussie uitlokken die soms zelfs bij de rechter belandt. En dan win je misschien wel, maar is de kans aanwezig dat je blijft zitten met stevige proceskosten. Zoals in de zaak die ANP verloor.
Teken en deel de petitie! Deel je ervaringen online. Een desinfecterend zonnetje is alles wat we kunnen doen.
En steun mijn gerechtelijke stappen tegen ANP door een donatie te doen of bekendheid te geven aan de crowdfunding: alle kleine beetjes helpen.
Groet! De petitionaris
Wat deugt er niet aan het Amsterdamse erfpachtbeleid? Omdat de tijd voortschrijdt en de besluitvorming in de gemeenteraad steeds meer concrete vormen begint aan te nemen, wekken de collegepartijen de indruk dat ze op de goede weg zitten. Ze lijken er haast zelf in te geloven.
Daarom zetten we nog even op een rijtje waarom het beleid echt niet deugt. Kom terug uit dromenland, geachte volksvertegenwoordigers! Dit zijn de 5 hoofdpunten:
1. Erfpachtstelsel moet echt anders De perioden voor aanpassing van de canon aan de waarde van de grond zijn veel te lang genomen (50 of 75 jaar), met als gevolg dat toevallige zittende eigenaren geconfronteerd worden met schoksgewijze canonverhogingen van rustig 3000, 4000% of meer. Intussen zijn er in die periode vaak al meerdere verkooptransacties geweest zonder enige bijdrage aan de collectieve waardevermeerdering af te dragen. Door de schaarste gaan huizen op erfpacht van de hand voor vergelijkbare prijzen als huizen op eigen grond. Deze canonherzieningen laten neerdalen op de toevallig dan zitende bewoner is pure willekeur, leidt tot grote financiële problemen bij de betrokkenen, tot verdrijving uit de woning aan toe. Het oude stelsel is vastgelopen, behoeft dringend aanpassing. Alle partijen in de raad zijn het daarover eens. 2. Vernieuwing ja, uitbuiting nee Daarom is vernieuwing van het erfpachtstelsel in Amsterdam urgent en belangrijk. Het huidige college heeft dit project opgepakt, maar is al gauw de achterliggende noodzaak uit het oog verloren. Dat blijkt uit de wijze waarop zij de vernieuwing inhoud geeft. Een commissie van professoren diende als schaamlap om te rechtvaardigen dat de gemeente de meest extreme waardebepaling van de grond hanteert en daarop ook nog eens een hoog canonpercentage loslaat. O ja, dan is er nog een korting te verwachten, nou misschien wel van 40%. Helpt niet. De uitkomsten zullen voor veel mensen onbetaalbaar zijn, met als gevolg dat zij gedwongen blijven in het oude, ondeugdelijke systeem te blijven: executie op termijn. Zij krijgen van de inhalige gemeente de keuze tussen de strop en de kogel. De gemeente maakt misbruik van de onverschilligheid van veel erfpachters die woningen hebben gekocht met nog lang lopend tijdvak, meestal ook nog met afgekochte canon. Die denken ‘het zal mijn tijd wel duren’ (ik kan zelfs nog voor einde tijdvak met winst verkopen, zie boven). 3. Eerlijke verdeling van woonlasten De uitkomst van dit alles maakt dat het verschil tussen de woonlasten van woningen op erfpacht en zonder erfpacht binnen Amsterdam niet meer uit te leggen is. Zeker nu juist de duurste woningen van de stad op eigen grond staan (grachtengordel en Museumkwartier bijvoorbeeld). De woonlast van de WOZ-belasting als methode om alle vastgoedeigenaren te laten betalen voor collectieve voorzieningen wordt verre overtroffen door de erfpachtcanons, die door slechts een deel van de woningbezitters worden opgebracht. 4. Kom op voor uw recht Een erfpachtovereenkomst is een privaatrechtelijke wilsovereenkomst tussen twee gelijk-waardige partijen. De gemeente doet echter alsof zij de voorwaarden eenzijdig kan decreteren. Inspraak is hierbij een ongeschikt middel, dat past bij ‘gewone’ publiekrechtelijke besluiten in het algemeen belang. De wederpartij erfpachter kan kiezen tussen de strop en de kogel. 5. Spreek uw eigen partij aan De politieke partijen die nu het erfpachtbeleid bepalen, VVD en D66, hebben voor de verkiezingen zelfs afschaffing van het hele erfpachtsysteem bepleit. Nu eenmaal op het pluche nemen zij de houding van inhalige (bovendien monopolistische en met zwaardmacht beklede) grootgrondbezitter aan. Daarmee plegen zij kiezersbedrog. Als nou de grondwaarde objectief was te berekenen en er geen alternatieve benaderingen van een redelijk canonbedrag mogelijk waren, kon men er nog enig begrip voor opbrengen, maar intussen heeft de PvdA (die terecht het uit de hand lopen van het oude systeem verweten kan worden) een voorstel voor eeuwig-durende erfpacht gelanceerd, dat veel redelijker uitpakt dan het voorstel van het college. Dus blijf het erfpachtbeleid van de gemeente bestrijden als ondeugdelijk en onrechtvaardig!
EYE heeft mede namens filmpartijen en onderwijsinstellingen een reactie geformuleerd op het eindadvies dat Platform Onderwijs 2032 in januari uitbracht. In de reactie pleit EYE voor structurele aandacht voor film en beeldcultuur in onderwijs en geeft het aan waar begrijpend kijken en creatief maken van beeldtaal concreet een plek moeten krijgen in het nieuwe kerncurriculum.
Eerder hield EYE al een pleidooi voor filmeducatie in het nieuwe onderwijs en was het mede-initiator van de petitie voor film en beeldcultuur in het nieuwe onderwijscurriculum.
De plek van beeldtaal in de digitale wereld in het onderwijs wordt in het eindadvies van Platform Onderwijs 2032 inmiddels erkend. Beeldtaal kritisch kunnen beschouwen en zelf kunnen creëren en delen zijn essentiële vaardigheden om in de toekomst te kunnen functioneren.
In de reactie van EYE, mede namens filmpartijen en onderwijsinstellingen, wordt aangegeven waar begrijpend kijken en creatief maken van beeldtaal concreet een plek moeten krijgen in het nieuwe kerncurriculum. Vakoverstijgend, maar ook bij digitale geletterdheid, taal, kunst en cultuur en burgerschapsvorming. In de reactie benadrukt EYE nogmaals de urgentie van beeldtaal in het onderwijs en voedt EYE de ontwerpgroep 2032 en de leerlabs met voorbeelden hoe onderwijs in beeldtaal verder vorm te geven.
Film en andere media hebben tot nu toe in het reguliere onderwijscurriculum en de bijbehorende kerndoelen en eindtermen geen plek. Toch zien steeds meer partijen de waarde van film en beeldtaal in het onderwijs.
Een aantal scholen heeft inmiddels zelf initiatief genomen en biedt onderwijs dat past bij de huidige beeldcultuur, de belevingswereld en behoefte van leerlingen. Toch is het bij de meeste scholen nog geen vanzelfsprekendheid om les te geven over beeld.
https://petities.nl/petitions/scharendijke-boutlaan-een-veilige-oversteekplaats-naar-de-plus-supermarkt?locale=nl .
Op nu.nl het nieuws dat de helft van de Franse nachttreinen verdwijnt, want onrendabel. Een belangrijk zinnetje is onvertaald gebleven.
Le Monde schrijft: "Le secrétaire d’Etat (…) invitait de nouveaux opérateurs ferroviaires à se manifester et à proposer de « nouveaux schémas d’exploitation innovants » pour ces trains nocturnes."
Dus, nieuwe exploitanten worden uitgenodigd met een innovatief voorstel te komen! Deze petitie vraagt er om. Tekenen!
http://www.kliknieuws.nl/regio/uden/ingezonden/95683/-gezondheidsonderzoek-begin-van-gezonde-landbouw-ingezonden- .
De actie en petitie hebben mede bijgedragen aan een gewijzigde koers. Handen af van 't Hout kan u melden dat de provincie heeft besloten andere varianten van het spoor te onderzoeken.
Zij heeft hierbij de intentie uitgesproken het natuurgebied 't Hout te willen ontzien. In september wordt de uitkomst van het onderzoek bekend. Handen af van 't Hout zal u op de hoogte houden.
Op dinsdag 19 juli 2016 hebben we de resultaten van deze petitie aangeboden aan de raad van de gemeente Nuth. Samen met de papieren petities een mooi aantal van 1352 handtekeningen..
Namens de ondertekenaars van deze petitie zijn brieven gestuurd aan het college van B&W en aan de gemeenteraad van Rotterdam. De brief aan het college bevat een verzoek in het kader van de Wet Openbaarheid van Bestuur voor inzage in de berekening en onderbouwing van de kosten voor renovatie en van de kosten voor vervangende nieuwbouw.