Gelijk hebben is nog geen gelijk krijgen bij de rechter…
Mijn verzoek aan de rechter om het vonnis van de legbatterijfoto te herroepen leek mij een te behappen risico. Het ergste dat er kon gebeuren is dat ANP bewijs overlegt waaruit blijkt dat ze uit eigen naam schade mocht vorderen. Zo’n bewijs is er wel of niet en dat kost geen uren om dat uit te zoeken. Ik had ingeschat dat ik bij verlies hooguit €1.000,- aan proceskosten kwijt zou zijn.
‘Je denkt nog steeds dat je gaat winnen hè?’ zei mijn gemachtigde toen hij weken later telefonisch een bericht van de advocaat van ANP doorgaf.
Eerlijk gezegd denk ik dat helemaal niet, ik vrees een achterkamertjesvonnis. Publiciteit kan dat voorkomen, dus het petitie-nieuwsbericht is dit keer geheel gewijd aan het opmerkelijke verloop.
De deurwaarder
De eerste deurwaarder die ik benaderde, zaak aangemeld per mail en paar uur later erachteraan gebeld, weigerde de zaak. Na nog 5 belletjes vond ik pas een deurwaarder.
Hollandse Hoogte B.V. bleek uitgeschreven in het handelsregister. Omdat Hollandse Hoogte al voor mijn rechtszaak was samengegaan met ANP gaf ik telefonisch door dat ANP B.V. gedaagd moest worden. Of ik dat per mail wilde bevestigen zei de deurwaarder. Met de wetenschap van nu had ik de deurwaarder uit moeten laten zoeken wie de rechtsopvolger is van Hollandse Hoogte B.V..
Ik had de deurwaarder opdracht gegeven de zaak aan te brengen bij de rechtbank. Omdat mijn gemachtigde aangaf nog steeds geen factuur voor het griffierecht te hebben ontvangen belde ik naar de rechtbank en kwam ik er zo nog net op tijd achter dat het aanbrengen niet gebeurd was.
De advocaat
Vooropgesteld. Voor het eerst in mijn ‘carrière’ dat ik een fatsoenlijke advocaat tref. Wellicht omdat hij in iets anders gespecialiseerd is dan Intellectueel Eigendom ;-).
De advocaat gaf aan dat de verkeerde rechtspersoon is gedaagd en stelde een ‘verzoeningsgesprek’ voor. Ik heb de advocaat vriendelijk bedankt voor de uitnodiging.
Vervolgens gaf de advocaat aan dat ANP zich zal verzetten tegen wijziging van de rechtspersoon en dat ANP inzet op een volledige proceskostenveroordeling. Of ik de procedure niet beter kon intrekken? Dit keer antwoordde ik kort, NEE.
Het verweer van ANP
Als eerste verweer uiteraard dat de verkeerde rechtspersoon is gedaagd. Dat is een onverwachts kadootje. Er blijkt een hele kerstboom te zijn opgetuigd, zoals mijn gemachtigde het prachtig verwoordde. Door Bas van Beek, mijn inziens het brein van de fototrollerij bij ANP. Hopelijk is dat voor de rechter voldoende reden om mijn verzoek de rechtspersoon te wijzigen te honoreren.
Als tweede verweer dat ik te laat ben met herroepen. Daarna het inhoudelijke verweer.
De eis van een volledige proceskostenveroordeling heeft ANP laten vervallen. Een hele geruststelling dat het me geen godsvermogen gaat kosten als de rechter de zaak niet-ontvankelijk verklaart omdat ik de verkeerde rechtspersoon heb gedaagd.
De rechtbank
Ik had mijn repliek (= de reactie op de verweren) al bijna klaar toen er bericht kwam dat de kantonrechter de zaak wil bespreken in een zitting. In deze fase van de procedure is dat ongebruikelijk en ik verzuchtte tegen mijn gemachtigde: “Tentakels ANP zijn lang”. Hij appte terug: “Die van jou zijn plakkerig haha”.
Met een zitting lopen de proceskosten stevig op en het lijkt me zinloos om het geschil inhoudelijk te bespreken als er nog niet geoordeeld is over de twee niet-inhoudelijke verweren van ANP. We hebben een verzoek ingediend om daar eerst uitspraak over te doen. Mocht de rechtbank dat verzoek niet honoreren neem ik het zekere voor het onzekere. Dan trek ik de zaak in en daag de juiste rechtspersoon.
Privatieve lastgevingsovereenkomst
Er kwam nog een onverwachts kadootje voorbij: Een uitspraak met een andere fototrol. De rechter legt helder uit dat als je een recht niet bezit dat je dat recht alleen op eigen naam uit kunt oefenen met een privatieve lastgevingsovereenkomst, art. 7:423 BW. Vertaald naar fotoclaims betekent dat: Een rechthebbende fotograaf moet opdracht gegeven hebben aan de fototrol om te procederen en tegelijkertijd zijn recht op schadevergoeding opgeven. No way dat een fotograaf dat doet.
Ik weet al langere tijd dat als de rechten nog bij de fotograaf liggen dat een fototrol mede namens de fotograaf schadevergoeding moet vorderen. Het overgrote deel van de onredelijke fotoclaims dat ik onder ogen krijg zijn ermee af te wimpelen. In mijn verweren kan ik dat vanaf nu onderbouwen met het wetboek én jurisprudentie.
Van foto’s van ANP weet je niet of ANP ze bezit of beheert. ANP koopt foto’s aan, ANP had in het verleden fotografen in dienst waardoor ANP automatisch de rechten verwierf en freelancers kunnen de rechten overdragen.
Een rechter weet ook niet of een eiser de rechten bezit. En als je het als gedaagde niet betwist komt het als feit vast te staan. Breng je het wel ter sprake en de eiser blijkt de rechten slechts te beheren, dan win je als het goed is. Maar daarvoor moet je dus een dure jurist inschakelen of zelf juridisch onderlegd zijn. Dat maakt een rechtvaardig vonnis onhaalbaar voor de leek. Zo heeft de van ANP winnende gedaagde meer dan €7.000 uitgegeven aan een advocaat en slechts €150,- vergoed gekregen.
In dit kader: Copytrack heeft blijkbaar een nieuwe client, Yay Images, en heeft massaal sommaties verstuurd. Yay Images is een agency waar fotografen hun rechten behouden. De blafmails van Copytrack namens Yay Images kun je dus gerust negeren.
Wordt vervolgd
Ik heb in ieder geval veel zin in een zitting. Ik hoop dat er te zijner tijd wat mensen mee willen zodat ik niet zoals bijna 6 jaar geleden in mijn eentje tegenover 3 gemachtigden van ANP en een geïrriteerde rechter sta. Herstel, bijna in mijn eentje. Mijn man was destijds mee maar die probeerde me over te halen toch maar te schikken omdat hij meende dat de rechter de wet volgde...
Overig nieuws
Strijd mee tegen de fototrollen
Promoot de petitie en deel je ervaringen met fototrollen online! Of steun mijn werk met een financiële bijdrage.
Groet! De petitionaris
Twee pedagogen van de Haagse kinderopvangorganisatie Triodus vragen met een petitie aandacht voor de pedagogische behoefte van het werkveld op het gebied van taal en interactie. De keuze voor de vijf gesubsidieerde trainingen moet niet gebaseerd zijn op financiële afwegingen, maar op kwalitatieve afwegingen, vinden zij.
De petitie wordt begin september overhandigd aan de Tweede Kamer. 'De impasse die is ontstaan binnen Bureau Kwaliteit Kinderopvang is geen visitekaartje voor de kinderopvang', schrijven de pedagogen Marieke Grijpink en Simon Hay. Zij maken zich zorgen of de 15 miljoen euro die straks beschikbaar is voor taal- en interactietrainingen wel effectief besteed wordt. De zorgen van Grijpink en Hay staan niet op zich. Eerder vertrokken er drie hoogleraren uit de adviescommissie van BKK omdat zij het niet eens waren met de keuze voor de vijf te subsidiëren taal- en interactietrainingen voor pedagogisch medewerkers. 'De Nederlandse kinderopvang, maar ook de BKK kan het zich niet veroorloven bijna 50 miljoen te besteden aan cursussen zonder enig bewijs voor de effectiviteit daarvan' vindt hoogleraar Kinderopvang Ruben Fukkink. Breuk wetenschap en praktijk Grijpink en Hay vinden dat BKK met het programma 'Kwaliteitsimpuls: focus, effectiviteit en verbinding' iets anders voorschotelt dan het eigenlijk is. Ze missen bijvoorbeeld juist een focus omdat de trainingen inspelen op zowel de taal- als de interactievaardigheden. En in plaats van een verbinding, zien de twee een breuk ontstaan tussen wetenschap en praktijk. Effectieve trainingen Liever zien de pedagogen dat de trainingen waarvoor straks subsidie beschikbaar komt, bewezen effectief zijn. Ze vragen BKK met klem om de volgende trainingen in het programma op te nemen: (Video-feedback Intervention to promote Positive Parenting Child Care (VIPP-CC) (voor gastouders), de DVIPP-CC (voor kindercentra) en de Caregiver Interaction Profile (CIP) Training). De twee gaan graag een gesprek aan met BKK of het ministerie van Sociale Zaken om de impasse te doorbreken. Sta je achter de oproep van deze pedagogen? Teken dan de petitie. door Marianne Velsink 10 jul 2014
Open brief Aan de Tweede Kamerleden Bontes, Berndsen, van der Steur en Recourt inzake Partner alimentatie Al sinds 2012 liggen er 2 wetsvoorstellen te wachten om behandeld te worden. Al die tijd zijn die niet samengevoegd.
Een voorstel is in het begin van dit jaar besproken. Maar veel voortgang is er niet geboekt. Al die jaren wacht ik maar af wat voor regeling er voor bestaande gevallen wordt getroffen. Ik wil een pleidooi houden voor de groep oudere mannen die op latere leeftijd trouwden en tot 12 jaar partneralimentatie zijn veroordeeld terwijl hun vrouw tijdens het huwelijk geen enkel nadeel heeft geleden - alleen maar voordelen heeft gehad. De vrouw heeft geen kinderen om voor te zorgen en heeft geen breuk in haar loopbaan. Het zou dus heel normaal zijn dat beiden direct na het einde van het huwelijk weer terugvallen op het inkomen dat voor hen beiden genoeg was voordat ze met elkaar trouwden. Ik kan me indenken dat een korte gewennings-overbrugging in bepaalde gevallen gewenst kan zijn; maar 12 jaar is absurd. Mijn eigen omstandigheden zijn een treffend voorbeeld van een dergelijke situatie, die naar mijn mening door velen herkend kan worden. Casus Op het moment dat mijn ex (toen 52) en ik (toen 60) trouwden, waren wij beiden op een leeftijd dat werken niet meer nodig was zij omdat ze na een soort burn out in het hoger onderwijs een goede uitkering had, ik omdat ik net met pre-pensioen was gegaan. Kinderen hadden we niet en zouden we ook niet krijgen. Mijn pensioen was ongeveer 40 % hoger dan haar uitkering en dat is zo gebleven gedurende de jaren dat we getrouwd waren. Toen zij na 10 jaar huwelijk een relatie met een vriendin aanging en een scheiding onvermijdelijk werd is door mediation geprobeerd duidelijk te krijgen dat zij geen inkomensverlies heeft geleden noch voor kinderen heeft hoeven zorgen en we dus alleen maar de overwaarde van het huis hoefden te verdelen. Door haar is categorisch geweigerd zich hiermee tevreden te stellen. Ze beet zich vast in de bestaande ruime mogelijkheid om ook nog langdurige alimentatie te kunnen krijgen. Een rechterlijke procedure bleek dus noodzakelijk, waar tot mijn verbazing mijn argumentatie zo van tafel werd geveegd en alleen maar de z.g. Trema-formule werd toegepast, waardoor mijn ex het recht kreeg om 12 jaar lang verder te leven in een financiële positie alsof we nog steeds onze beide inkomens gelijkelijk delen. Gelukkig is het me na eindeloos soebatten gelukt het te betalen bedrag met de helft te verminderen; maar het is onmogelijk gebleken mijn ex ervan te overtuigen de principieel onrechtvaardige ongelijkheid op te heffen. Dit duurt nu al meer dan 6 jaar en zal nog eens zo lang duren. Omdat ik nu 79 jaar ben, is het een verlammend gevoel dat ik met mijn huidige echtgenote over te weinig geld kan beschikken om nog een paar dingen meer te doen dan puur overleven. Hoe lang blijf ik nog gezond? Om dit voorbeeld nog wat schrijnender te maken, komt daar nog bij dat wanneer ik kom te overlijden mijn ex een flink nabestaandenpensioen van mij krijgt, terwijl mijn huidige vrouw, die samen met mij financiële risicos moet nemen vanwege ons gezamenlijk huishouden op dit moment, straks met lege handen staat en maar moet zien hoe ze dat oplost, omdat wij pas na mijn 65e getrouwd zijn. In plaats van voor deze situatie een buffer te kunnen opbouwen, gaat alles wat extra zou kunnen zijn naar mijn ex. Dat deze situatie als een reëel probleem wordt gezien door de rechterlijke macht blijkt uit het feit dat vorig jaar voor een nieuw geval van 2 gepensioneerden vooruit is gelopen op de inhoud van de wetsvoorstellen. De rechter besliste toen dat er geen 12 jaar hoeft te worden betaald, maar dat een jaarlijks dalend bedrag gedurende 5 jaar voldoende is. Ook in dat geval gaat het om een oudere man, die een beperkt aantal jaren - als tijdelijke overbrugging - zijn ex ondersteunt, die daarna weer terugvalt op het inkomen dat ze had voor ze trouwde en dat toen ook genoeg was. Deze uitspraak van het Hof te Arnhem is te vinden onder LJN BZ 8291. Mijn pleidooi is om in de nieuwe wet een duidelijke overgangsregeling te maken voor alle bestaande gevallen waarbij geen kinderen waren betrokken en er geen sprake was van een loopbaan-breuk. Een overgangsregeling die van rechtswege en automatisch ingaat en waarbij geen inmenging van (onbetaalbare) advocaten nodig is. Hoogachtend, P. Cremers 16 juli 2014
Beste Belangstellenden, Donderdag 17 juli begin van de actie 'Doneer een Schoen/Slopen is Bezopen...!' Verzamelen 17 juli om 19.30 uur voor de schoenmakersvakschool. Crispijnstraat 74 Voor op de foto's extra schoenen mee...
hoi petities ondertekingen mogen is er een demostrastie tegen Behoud maatschapelijke stage op school in utrecht we groep school bestuur op om te komt de demostrastie is het beging van acties tegen behoud matschapelijke stage demostrastie in utrecht komt om 17:00 uur na neude voor demostrastie op vrijdag 18 juli volg een groote demostrastities in den haag wilt u mee na den haag aanmlden niet nodig... flyers poster wij zijn op zoek na mensen die mee help met flyers en poster in briefbus te doen het is op elke woensdag in grietstraat en omgeving flyers poster te doen aanmelden woeft niet.
Maandag 7 juli om 17:00 bieden we de petitie aan aan de hoogheemraad van Hoogheemraadschap de Stichtste Rijnlanden in aanwezigheid van vrienden en pers. Als u daarbij aanwezig wil zijn bent u vanaf 16:45 welkom om Gabrielle te steunen!.
Tijdens het festival Ekotown was Bionext aanwezig met een levende paprika, die collecteerde voor de financiering van de bezwaarprocedure bij het Europese Octrooi Bureau. .
Nu staatssecretaris Mansveld geen geld wil uittrekken voor een verlenging van de Noord/Zuidlijn naar Schiphol, dient te worden bekeken of een publiek-private samenwerking met Luchthaven Schiphol mogelijk is. Dat zeggen stedenbouwkundige Ronnie Zijp en reizigersvoorman Rikus Spithorst.
Laat Schiphol meebetalen aan de metrolijn.
pleidooi van stedenbouwkundige Ronnie Zijp en reizigersvoorman Rikus Spithorst