Beste leden van het stadsbestuur en stadscommissie,
Graag willen wij, een groep bewoners van de Nieuwmarkt/Lastage buurt, kenbaar maken dat wij het niet eens zijn met het opheffen van de 19 parkeerplekken op de Binnenkant en de 7 parkeerplekken op de Kalkmarkt.
De stad moet leefbaar zijn voor iedereen en daarom willen wij als bewoners onze stem laten horen omdat de opheffing grote gevolgen heeft op ons dagelijks leven. Velen van ons hebben de auto dagelijks en soms meerdere malen per dag nodig voor werk, studie en/of zorg.
Daarnaast moeten wij bereikbaar blijven voor bezorgers, monteurs en ondernemers die het vaak laten afweten als zij weten dat er geen parkeermogelijkheid in de buurt is.
De bewoners hebben het gevoel dat het besluit al genomen is en dat er geen rekening wordt gehouden met de invloed die dit plan heeft op het dagelijkse leven en de bedrijvigheid voor ondernemers. De lijst van de 55 bewoners van de Binnenkant, die het eens zijn met het opheffen van de 26 parkeerplekken, wordt als leidend gezien om een beeld te schetsen van de situatie. Echter de opheffing van deze 26 parkeerplekken heeft betrekking op meer mensen dan de Binnenkant. Dit gaat alle bewoners en ondernemers aan uit de buurt voor de komende 10 jaar tot de nieuwe herinrichting definitief wordt. Tijdens de bewonersbijeenkomst werd duidelijk dat het voorstel tot opheffing, enkel tot doel had om de auto uit de stad te weren.
In de afgelopen jaren zijn al heel veel parkeerplekken verdwenen in de straten van de onze buurt (Prins Hendrikkade-twee zijden, Koningsstraat, Recht Boomsloot, Oude Waal, Kromboomsloot, Geldersekade, een groot aantal op de Binnenkant zelf etc). Hiervoor in de plaats is er weinig tot geen alternatief geboden vanuit de gemeente. Tijdens de bewonersbijeenkomst werd er gesproken over de parkeerbalans in de buurt. Deze is in onze beleving als bewoners zoek, er werd gesproken over 1000 vergunningen voor 800 parkeerplekken op straat waarvan 150 bijzondere plekken zijn zoals o.a. invalide plekken. In de 650 overgebleven parkeerplekken zijn er ook nog plekken gereserveerd voor verschillende deelauto’s naast het feit dat ze ook de gewone parkeerplekken mogen gebruiken. Uit informatie van de gemeente blijkt dat van die 650 plekken ook nog eens 15% bezet wordt door toerisme (in onze beleving vele malen hoger). Dit houdt in dat slechts de helft van de vergunninghouders in een best case scenario een kleine kans maakt om te kunnen parkeren op de huidige plekken waar in 2023 wel €600,- per vergunning voor wordt betaald.
Nu zijn er alternatieven geboden om in de Oosterdok garage en in de Piet Hein garage te parkeren. Ondanks dat wij blij zijn met deze alternatieven, is de reistijd vanaf de IJ-tunnel dagelijks 30 tot 45 minuten om deze te bereiken en eenmaal voor de slagboom, komt het regelmatig voor dat de garages vol zijn. De afstand vanaf de Kromme Waal tot de Piet Hein garage is volgens Google Maps 1,4 km, op een enkele reis is dat maar liefst 20 minuten lopen. Door de afgelegen ligging wordt de route niet als veilig ervaren in het donker.
Vooral de leefbaarheid en luchtkwaliteit baart ons zorgen in het centrum, sinds de rijbaan voor Centraal Station is afgesloten, is er congestie op de Prins Hendrikkade en is de luchtkwaliteit behoorlijk afgenomen. Als alle bewoners nu geacht worden in de garages te parkeren, zal de file langer worden en dus meer uitstoot opleveren. Voorheen waren er 3 routes om richting de snelweg te gaan: richting West via de achterzijde van Centraal Station, richting Noord via de Prins Hendrikkade en Oost via de Oude Waal & Jodenbreestraat naar de Wibautstraat. Sinds de rij richting veranderd is op de Oude Schans moet al het verkeer naar de Prins Hendrikkade. Dit zorgt voor meer congestie en rijbewegingen.
Om de leefbaarheid in de Nieuwmarkt/Lastage buurt te verhogen, zou er juist gekeken moeten worden naar alternatieven, zoals de buurt alleen toegankelijk te maken voor bewoners en bestemmingsverkeer, door middel van intelligente palen.
Dit zal voor minder verkeer zorgen (betere luchtkwaliteit), de bestaande parkeerplaatsen zouden dan bezet worden door vergunninghouders (gezonde parkeerbalans) en voor minder overlast zorgen (toerisme en rijbewegingen van auto's). Op dit moment wordt de Binnenkant vaak gebruikt als sluiproute om de file te vermijden op de Prins Hendrikkade.
Wat ook een grote impact heeft op de buurt is het toerisme, of ze nu per auto of te voet komen, de hoeveelheid is veel te intens voor het karakter van de buurt.
De weinige parkeerplekken die er nog zijn, worden vaak bezet door buitenlandse kentekens. Het gedrag van vele toeristen die per auto onze wijk bezoeken is zorgelijk, ze slapen in de auto, deponeren vuilnis op de kade/stoep en gebruiken onze gevels vaak om zich te ontdoen van hun behoeften. Daarbij is het ook gepaard met het gebruik van drugs en of alcohol, waardoor er onveilige situaties ontstaan. Daarnaast respecteren zij de invalide, car share vakken en de stoep niet. Regelmatig parkeren zij op de stoep bij het Amrath hotel waardoor de hulpdiensten er bij nood niet langs kunnen. Nu de Corona maatregelingen zijn opgeheven, is het massa toerisme toegenomen, ze worden met grote tour bussen afgezet op de Prins Hendrikkade. Te voet gaan ze in grote groepen de wijk in, door de breedte van de stoep op de Binnenkant en de Oude Waal wordt er voor een alternatieve route gekozen om richting de Wallen te gaan. De beperkte ruimte en de geparkeerde auto’s dienen als het ware als een buffer, opdat de toeristen niet blijven hangen in de straat (vorm van crowd management). Wij zijn daarom juist blij met de parkeervakken. Daar waar de parkeerplekken zijn opgeheven, zijn plantenbakken neergezet, die een uitstekende plek voor de toerist blijken, om te gaan zitten en een maaltijd te nuttigen. Vaak zonder het netjes achter te laten, tot grote ergernis van de bewoners van de woonboten en tot grote genoegen van ongedierte.
Door de initiatiefnemers en de gemeente wordt beweerd dat de stoep niet breed genoeg zou zijn voor 2 voetgangers of mensen met een beperking en zij daardoor noodgedwongen de weg op moeten. Nu is er al een behoorlijk stuk brede stoep op de Binnenkant, de vrije weg wordt daar beperkt doordat juist dààr de vuilnis en het grof vuil wordt gedeponeerd. Ondanks de vele fietsnietjes die op de kade zijn geplaatst (ten koste van parkeerplekken) is er een wildgroei aan fietsen op de stoep. Hierdoor is er alsnog geen vrije doorgang mogelijk.
De stoep wordt ook door de bewoners als een extensie van hun woning gebruikt door gevel tuintjes aan te leggen (hoe schattig ze ook zijn) en doordat men bij mooi weer, tafels en stoelen neerzet om van de zon te genieten. Ten tijde van de Corona maatregelen is het gebleken dat dit juist voor overlast zorgde doordat er tot diep in de nacht wordt nagetafeld of geborreld, zeker bij de verschillende studentenhuizen op de Binnenkant en de Kalkmarkt.
Graag willen wij het stadsbestuur en de commissie vragen te kijken naar "the bigger picture" om de leefbaarheid te verhogen in de buurt en niet enkel voor een korte termijn oplossing te kiezen die toevallig de politieke doelstelling van het verbreden van de stoepen waarmaakt. We hopen dat u openstaat voor onze bezorgdheid en input, zodat we de buurt voor iedereen leefbaar houden.
De bewoners en ondernemers van Nieuwmarkt/Lestage
Raadsleden van gemeente Land van Cuijk werden vrijdag 17 januari uitgenodigd voor een natuur- en cultuurhistorische wandeling door IJzerbroek. Voor dit stuk Sint Hubert zijn (...) lees verder bij Kliknieuw - de Maasdriehoek.
Een kartonnen doos in elkaar stampen die is gebruikt om een pakket van een webwinkel te versturen, is verleden tijd als het aan Boxo ligt. De oprichters van dit bedrijf leveren herbruikbare verpakkingen en zakken aan webwinkels.
De consument kan (...) Trouw, 16-1-2025 of een kopie
Beste ondertekenaars van de petitie.
Op woensdag 22 januari 2025 praat de 2e kamer over het witwasbeleid in Nederland. De Minister van Financien zegt dat het allemaal anders moet en denkt vooral dat het werkt om banken zélf nog eens tot 1 april de tijd te geven om met nieuwe ideëen te komen.
Wij denken dat dat niet werkt en bovendien.
De Minister van Financiën kan zelf, met een simpele pennestreek, een heel belangrijke overgang bewerktstelligen, een mega kostenbesparing, door nu over te gaan naar een systeem van melden verdachte transacties. Maar alhoewel hij dat in 2022 al geadviseerd kreeg van DNB, is hij dat advies even vergeten.
Wij niet. Vandaag stuurden wij, wederom namens u, deze brief met alle ondertekenende organisaties uit 2024 naar de Tweede Kamer om nogmaals te wijzen op belang van vermindering van overmatige witwasmonitoring. En als u zelf een duit in het zakje wil doen
U leest het bericht over de brief hier op onze website en als u zegt: zo doorgaan, kijk ook onderaan de site naar het bankrekeningnummer en voel u vrij te doneren !
Alvast bedankt ! Simon Lelieveldt
PERSBERICHT
Overheid Manipuleert Wetenschap: Positieflijst Gebaseerd op Selectief Gebruik van Onderzoek
Recent bewijs, onthuld door Stichting Animalia via een WOO-verzoek, toont aan dat de overheid selectief en manipulatief omgaat met wetenschappelijke inzichten bij het opstellen van de huis- en hobbydierenlijst, beter bekend als de positieflijst. Interne correspondentie uit 2020 legt bloot hoe ambtenaren wetenschappelijke bevindingen negeerden of verdraaiden om politieke en ideologische doelstellingen te ondersteunen.
De positieflijst wordt door de overheid gepresenteerd als een wetenschappelijk onderbouwd instrument om te bepalen welke dieren geschikt zijn als huisdier.
Uit deze correspondentie blijkt echter dat wetenschappelijke input slechts werd geaccepteerd als deze paste binnen het vooraf bepaalde beleidskader. Inzichten van experts die dit kader tegenspraken, werden systematisch terzijde geschoven.
Manipulatie van Wetenschap: Een Schokkend Voorbeeld Een duidelijk voorbeeld hiervan is de correspondentie met een domesticatie-expert van de Universiteit Utrecht. Het ministerie zocht naar wetenschappelijke steun voor de aanname dat gedomesticeerde dieren minder gevaarlijk zijn dan niet-gedomesticeerde dieren. De expert weerlegde deze aanname echter met concrete voorbeelden, waaronder de duizenden bijtincidenten door honden, die ondanks duizenden jaren domesticatie jaarlijks ernstige letsels veroorzaken. Deze kritische bevindingen werden door ambtenaren genegeerd, en er werd actief gezocht naar alternatieve argumenten die wel binnen de politieke agenda pasten.
Een Illusie van Wetenschap Het proces rond de positieflijst laat zien hoe wetenschap wordt gebruikt als façade om beleidskeuzes te legitimeren. De lijst is in feite een politiek instrument, waarbij feiten en objectiviteit ondergeschikt zijn aan vooringenomen standpunten. Dit heeft geleid tot herhaaldelijke kritiek van de rechter, die stelde dat eerdere positieflijsten niet voldeden aan de vereisten van wetenschappelijke objectiviteit, deskundigheid en transparantie.
Oproep tot Transparantie Stichting Animalia roept de overheid op om een einde te maken aan deze manipulatieve praktijken en zich te richten op een transparant en eerlijk proces dat gebaseerd is op objectieve wetenschap. Alleen zo kan een beleid worden gerealiseerd dat daadwerkelijk bijdraagt aan dierenwelzijn en het vertrouwen van de samenleving herstelt.
Het volledige document, inclusief de correspondentie met de domesticatie-expert, is hier in te zien:
https://stichtinganimalia.nl/overheid-negeert-wetenschap-bij-het-opstellen-van-positieflijst-documenten/?fbclid=IwY2xjawH6-lFleHRuA2FlbQIxMAABHf2buqHVUFBdm0IBI0gsAiUWL2GYiacRQIvFyCAaD4HKJzRmRSq3ZZn2vgaemcQpyNn-ckMLK91mrgABhnQ
Helaas, ik heb de herroepingszaak met ANP zoals ik in augustus al vreesde verloren omdat ik de verkeerde rechtsopvolger van Hollandse Hoogte dagvaardde.
ANP is ter zitting met maar liefst drie advocaten verschenen en ik heb onder andere Ywein van den Brande, een van de oprichters van Permission Machine, de hand mogen schudden.
De aanwezige commercieel directeur Jessica van der Waal wekte de indruk dat zij niet op de hoogte is dat ANP wappert met de rechten van freelance fotografen. Ik vermoed fotografen zelf ook niet. Je moet kennis van de wet hebben om te doorzien dat ANP het auteursrecht moet BEZITTEN om schadevergoeding bij schending ervan te kunnen vorderen.
Tweede poging
Niet getreurd. Ik heb rekening gehouden met het risico dat de rechter de rechtspersoon niet zou wijzigen en heb afgelopen oktober de juiste rechtspersoon gedagvaard. Oktober 2025 volgt een nieuwe poging. Voor de proceskosten ben ik een crowdfunding opgestart.
Obstakel dit keer wordt de herroepingstermijn. Het dagvaarden voor een herroepingszaak dient te gebeuren binnen drie maanden nadat de gronden voor herroeping bekend zijn geworden.
Verkeerde rechtspersoon is geen grond, dat had ik de deurwaarder uit kunnen laten zoeken. $%!# Netjes gezegd: ik had meer klantgerichtheid verwacht van een deurwaarder die het dubbele tarief rekent.
Ik dagvaardde op basis van een vermoeden en dat vermoeden blijkt juist. Ik weet sinds 1 augustus dat de fotograaf een deel van de door mij betaalde schadevergoeding heeft gekregen. Het ultieme bewijs dat Hollandse Hoogte niet op EIGEN NAAM mocht vorderen.
De Rijdende rechter
Met de kennis van nu keek ik de uitzending van de Rijdende rechter van maart 2017 terug. Ik nam contact op met de ‘fotodief’ en ook bij haar bleek de naam van de fotograaf in het gehele voortraject en in de processtukken niet voor te komen. Uiteraard zal de fotograaf in deze kwestie vanwege alle publiciteit zijn rechtmatige deel hebben gekregen. Maar Hollandse Hoogte had, net als in mijn zaak, MEDE NAMENS de fotograaf moeten vorderen.
Grappig om mijn woorden van destijds, toen ik nog geen idee had van het misbruik van fotorechten, terug te lezen. Hoe ik er nu over denk lees je hier.
De dame uit de uitzending schreef een stukje naar aanleiding van ons telefoongesprek.
Overig nieuws
Het boek over fotorecht vordert gestaag. Door dingen uit te zoeken en op een rijtje te zetten leer ik er zelf ook een boel van. Dat de auteurswet gedateerd is blijft een ding. Onbegrijpelijk dat de term hyperlink, hyperlinks zijn de bouwstenen van internet, ontbreekt. Ik ontdekte de term echter wel in de wet voor uitgevers.
De meldingen van claims blijven binnen komen. En of ik al niet genoeg ‘munitie’ heb, ik vond een door ANP geclaimde foto terug bij Alamy onder een andere naam van de fotograaf.
Voorlopig moet ik dus nog wel even door. Teken en deel de petitie! Deel je ervaringen online. Een desinfecterend zonnetje is hard nodig met een pers die onderdeel is van het probleem.
En steun mijn gerechtelijke stappen tegen ANP door een donatie te doen of bekendheid te geven aan de crowdfunding: alle kleine beetjes helpen.
Groet! De petitionaris
Wij onthullen hoe de overheid wetenschap negeert en feiten verdraait. Lees in dit artikel waarom het beleid niets met dierenwelzijn te maken heeft en waarom wij ons blijven verzetten tegen deze onrechtvaardigheid en strijden vóór de dierhouderij.
Meer via https://stichtinganimalia.nl/overheid-negeert-wetenschap-bij-het-opstellen-van-positieflijst/ #positieflijst #intrekkenofvertrekken.
In Kamerstuk 36410-100 is de petitie genoemd:
gehoord de beraadslaging,
constaterende dat 75.347 ondertekenaars van de petitie «ledere Nederlander gelijkwaardig: maak motie-Becker ongedaan» hebben verzocht om de motie ongedaan te maken;
constaterende dat er meer dan 1.500 meldingen zijn gedaan bij discriminatie.nl;
constaterende dat de Nationaal Coördinator tegen Discriminatie en Racisme heeft opgeroepen de motie niet uit te voeren;
van mening dat de motie (36 600-XV, nr. 18) een nieuw dieptepunt markeert in de normalisatie van discriminatie en uitsluiting van Nederlanders met een migratieachtergrond;
verzoekt de regering om de motie van het lid Becker waarin wordt gevraagd om gegevens bij te houden over de culturele en religieuze normen en waarden van Nederlanders met een migratieachtergrond, niet uit te voeren,
en gaat over tot de orde van de dag..
Nascida em Planaltina de Goiás e criada em Planaltina-DF, Taiany, carinhosamente chamada de Tatá, sempre foi uma criança esperta e cheia de vida. Terceira filha do casamento de seus pais, Eliana e Ednaldo, ela cresceu em um lar simples, cercada de amor e cuidado ao lado de suas irmãs Naiany e Geanny.
Seu pai era um homem trabalhador, enquanto sua mãe dedicava-se à casa e às filhas.
Com o tempo, o relacionamento de seus pais chegou ao fim e a vida tomou novos rumos. Sua mãe casou novamente, trazendo ao mundo Ryan e Cauã, enquanto seu pai também se casou e teve João Vitor. Mesmo com essas mudanças, Taiany cresceu moldando uma personalidade forte, determinada e cheia de sonhos, sem jamais perder a doçura que a caracterizava.
Ela estudou, trabalhou e, em 2016, tirou seu primeiro passaporte. Desde cedo, sonhava em deixar o Brasil e explorar o mundo, algo que sua mãe achava distante e quase impossível. Mas, como era de se esperar de alguém tão decidida, Taiany tornou seu sonho realidade. Em 2019, com o convite de uma amiga que morava fora, ela tomou a coragem de mudar de país, surpreendendo a todos com sua determinação.
Os desafios de morar no exterior vieram, mas também trouxeram experiências inesquecíveis. Taiany proporcionou viagens a lugares que nem nos seus maiores sonhos imaginava conhecer. No entanto, em sua pequena cidade natal, os boatos e preconceitos surgiram: comentários maldosos sobre mulheres que escolhem morar fora. Mas Taiany seguiu firme, mostrando sua força e resiliência. Seu trabalho como babá, garçonete em cafés, pubs e pizzarias provava o quão batalhadora ela era – embora ela nunca precisasse provar nada a ninguém.
Sempre que vinha ao Brasil, mesmo em breves visitas, Taiany trazia alegria, mimos e amor para sua família. Sua vida era uma celebração, e seus retornos eram cheios de festas e momentos especiais. Mesmo à distância, ela era uma presença constante, sempre conectada por chamadas e mensagens.
Nos anos em que viveu fora, teve alguns relacionamentos sérios que não deram certo. Até que, em 2024, compartilhou a notícia de que estava ao lado de um homem que aparentava ser maravilhoso. Ele era elegante, carinhoso e parecia tratá-la como uma princesa. No entanto, nem sempre o que parece é verdade. Em sua última visita ao Brasil, a família percebeu sinais de ciúmes excessivos. Pediram para ela ficar, mas Taiany, com sua determinação habitual, decidiu voltar. Já estava com a papelada pronta para se casar e acreditava que tudo daria certo.
No dia 27 de dezembro de 2024, Taiany deu seu último abraço em nossa mãe, prometendo que voltaria em fevereiro de 2025. Agora, estamos aqui, aguardando a chegada de seu corpo frio, dentro de uma urna lacrada.
Se isso faz sentido? Para nós, nada mais faz...