Nieuws

The ombudsman, as it stands, is a shark without teeth. It cannot even smell a scandal if it was bleeding before their eyes — can’t sense, can’t bite, can’t act, can’t fix. It’s a watchdog with no jaws. So let’s give it an upgrade or even better give the government such an upgrade that Ombudsman loses the necessity for their entire existence.

This isn’t some grand ideological revolution. It’s just a silly idea for a public ticket system. Silly, but powerful.

Imagine a civic ticket system — not buried in obscure forms, not locked in back-office email chains. Just like an internal help-desk, but for governance. Public, structured, traceable. And smart.

This is what it looks like.

Core Idea
Citizens should be able to report issues publicly — not buried in anonymous inboxes, not hidden behind “ongoing investigation” seals. People already talk about public issues. If people can talk about public issues with their friends, why can’t they track them together too?

A government ticket system could work just like internal systems in IT or customer service — but with a civic twist.

This is not a place for endless debate. It’s a structure to frame problem → proposal → response, cleanly and traceable.

This system proposes a transparent, iterative problem-solving interface where AI is used not to obscure, but to clarify.

The System: Public, AI-Structured, and Transparent

The system is made up of 4 stages — and yes, it uses AI — but only as a tool to help people sharpen what they’re already saying.

Every issue goes through this cycle:

1. Problem Description
a) Citizens submit an issue. b) The AI cleans up the language, consolidates overlapping inputs, and upgrades the coherence of the report. c) A public change-log shows the input that evolved the description — all steps visible, all input attributable.

2. Proposed Solution
a) Based on the refined problem description, the AI drafts a solution or possible action path. b) This is visible to the public as a formal response — no magic, just structured reasoning. c) This is not a decision. It’s a draft — structured logic, not authority. Only advice.

3. Critique Layer
a) Citizens respond to the proposed solution — a structured challenge to the proposal.. b) Their remarks are also structured by AI — not censored, but upgraded for clarity and grouped by theme or angle. c) Again, change-logs and input trails are visible. No anonymous edits. No hidden manipulations. d) in a sense this is the same as step 1 (problem description)

4. Upgraded Solution
a) The AI integrates valid critiques and proposes a refined version of the solution. b) This is the “feedback-reinforced” stage, where the system attempts synthesis, not endless argument loops.

All stages remain visible — including abandoned tickets, failed resolutions, and ongoing ones. This creates a living public record of issues and proposed governance responses.

This is the synthesis. 1 = 2 + 3 = 4.

Why This Matters

• It forces clarity and traceability. No more vague complaints floating in chaos.
• It turns public input into a collaborative upgrade process.
• It shows which tickets are being handled, stalled, ignored — in plain sight.
• It makes every AI edit accountable, not mysterious.
• It doesn’t replace the ombudsman — it arms them.

Business Model? Sure — But Keep It Public

Yes, this is a product. But no, it shouldn’t be commercialized. This is civic infrastructure. It belongs to the commons.

It could be sold to municipalities, NGOs, or transparency coalitions — but that defeats the purpose.

Build it, release it, and let it run at zero cost. The public has already paid for enough systems that don’t work. This one should.

The value lies not in monetization — but in legitimacy.

Expanded Use: From Complaint Board to Administrative Operating System

What starts as a feedback tool can evolve into a complete civic engine. The system can scale:

1. Reported Issue
2. Processed Issue (by a public servant or automated filter)
   • AI-generated remark on process adequacy (4-stages again)
3. Re-open option if resolution was insufficient (4-stages again)
4. Cross-department visibility and workflow mapping
   • The ticket can go through different departments and the work of each department remains visible.

Each issue flows like a case file, but it’s public-facing and structurally transparent. Departments can adopt the system internally. Citizens and officials see the same state of the case. Updates are traceable.

With enough refinement, this system could even approach pre-judicial arbitration or replace lower-level administrative courts — especially for predictable, repeatable types of disputes (benefits, housing, permit denials, etc.).

At some point a judge and lawyer can then bend over the case after it went through these 3 steps.

Design Philosophy

• Public by default.
• AI-enhanced, not AI-obscured.
• Built around iteration, not resolution-hiding.
• Input is traceable. Reasoning is legible. Logic is public.
• Not built to silence citizens with forms — but to cohere chaos into clarity.

Potential Impact:

If deployed at scale, this would:

• Reduce performative complaint culture (“I ranted online!”) in favor of traceable input.
• Provide oversight journalists and watchdogs with live case data.
• Offer civil servants a way to separate noise from signal.
• Create longitudinal accountability: we’d know what failed, what improved, and why.
• We can track government efficiency through details such as backlog and amount of re-opened cases

Final Thought

Let’s stop treating public concern like noise.

Let’s give it a ticket.

Let’s give the ombudsman jaws.

Give people a way to speak clearly. Let the problems stay visible. Let the fixes be criticized. Let the system evolve in full view.

Democracy doesn’t die in darkness — it suffocates in forms. We’ve normalized arbitrary bureaucracy and opaque complaint systems. But the technology to upgrade them exists. All we’re missing is the will — and the will can be crowd-sourced.

Written by Artorius Magnus

https://tinyurl.com/laconic-utopia World-Peace suggestions @250 articles highschool dropout-autodidact (unofficially 5+ PhD's).

In Frankrijk heeft Sarkozy een wet voorgesteld die een DNA-test verplicht voor gezinsvereniging in de familie van immigranten. Het weekblad Charlie Hebdo, het dagblad Libération en de anti-discriminatie activisten SOS Racisme zijn een petitie gestart hiertegen.

Petities zijn 'hot' bij beleidsmakend Nederland. Het Ministerie van Binnenlandse Zaken organiseert de eParticipatietop en op de eParticipatie website van het ministerie staat:

"eParticipatie is het toepassen van ICT-middelen om burgers te betrekken bij het vinden van oplossingen van maatschappelijke vraagstukken.

Een actiegroep is een petitie gestart over een eventueel extra referendum over Europa met nu al meer dan 7000 ondertekeningen. Ze claimen 1000 ondertekeningen per dag.

De webmaster van Petities.nl heeft zelf een petitie gestart tegen 'de aandachtseconomie', naar aanleiding van een betoog in NRC Handelsblad met de titel 'Aandacht koop je niet, aandacht verdien je'

webmaster@petities.nl (ReindeR Rustema) .

Het schijnt dat bepaalde lokale overheden graag met 'e-petities' willen experimenteren. In plaats van deze, met gemeenschapsgeld betaalde, website daarvoor te gebruiken geeft een nog niet nader te noemen lokale overheid een opdracht aan de Napier University in Edinburgh om een e-petitioning project te ontwikkelen omdat ze expert lijken op het gebied.

Op 11 juni 2007 heeft Carla Obbens de petitie 'Nederland leest een vrouw' met 164 handtekeningen overhandigd aan Paul Mosterd, adjunct-directeur van het CPNB.

Het CPNB heeft grote waardering voor dit initiatief en vindt het belangrijk dat er een brede discussie gevoerd wordt om erkenning van de professionele kwaliteiten van vrouwen te bevorderen.

"Maatschappelijke en politieke organisaties dienen hier hun beleid op aan te passen. Dit geldt niet voor de kunsten, waaronder de literatuur, omdat in deze sector alleen op de kwaliteit van het werk wordt geselecteerd", aldus het CPNB.

De aanleiding voor de petitie is het fenomeen dat literaire prijzen alleen aan mannen toegekend worden.

De stichting Spreeksteen heeft op 31 mei een petitie overhandigd aan Burgemeester Cohen van Amsterdam. In reactie hierop heeft raadslid Eric van der Burg een debat aangevraagd over de vraag "wat vinden wij als gemeenteraad de juiste verhouding tussen openbare orde en vrijheid van meningsuiting?"

Spreeksteen.tv biedt een interessante video van het overhandigen van de petitie. De indiener krijgt als 'inspreker' een tafel, stoel en microfoon op grote afstand van een commissie van raadsleden en krijgt tijdens het agendapunt 'verzoekschriften' een paar minuten om toelichting te geven, waarna de raadsleden nog wat vragen kunnen stellen.

Pogue beschrijft hoeveel potentie hij ziet in websites die gevuld worden door ons, gebruikers van de sites. Omdat we met z'n allen een beetje doen krijg je waardevolle totaaloverzichten die anders onzichtbaar zouden blijven.