The ombudsman, as it stands, is a shark without teeth. It cannot even smell a scandal if it was bleeding before their eyes — can’t sense, can’t bite, can’t act, can’t fix. It’s a watchdog with no jaws. So let’s give it an upgrade or even better give the government such an upgrade that Ombudsman loses the necessity for their entire existence.
This isn’t some grand ideological revolution. It’s just a silly idea for a public ticket system. Silly, but powerful.
Imagine a civic ticket system — not buried in obscure forms, not locked in back-office email chains. Just like an internal help-desk, but for governance. Public, structured, traceable. And smart.
This is what it looks like.
Core Idea
Citizens should be able to report issues publicly — not buried in anonymous inboxes, not hidden behind “ongoing investigation” seals. People already talk about public issues. If people can talk about public issues with their friends, why can’t they track them together too?
A government ticket system could work just like internal systems in IT or customer service — but with a civic twist.
This is not a place for endless debate. It’s a structure to frame problem → proposal → response, cleanly and traceable.
This system proposes a transparent, iterative problem-solving interface where AI is used not to obscure, but to clarify.
The System: Public, AI-Structured, and Transparent
The system is made up of 4 stages — and yes, it uses AI — but only as a tool to help people sharpen what they’re already saying.
Every issue goes through this cycle:
1. Problem Description
a) Citizens submit an issue.
b) The AI cleans up the language, consolidates overlapping inputs, and upgrades the coherence of the report.
c) A public change-log shows the input that evolved the description — all steps visible, all input attributable.
2. Proposed Solution
a) Based on the refined problem description, the AI drafts a solution or possible action path.
b) This is visible to the public as a formal response — no magic, just structured reasoning.
c) This is not a decision. It’s a draft — structured logic, not authority. Only advice.
3. Critique Layer
a) Citizens respond to the proposed solution — a structured challenge to the proposal..
b) Their remarks are also structured by AI — not censored, but upgraded for clarity and grouped by theme or angle.
c) Again, change-logs and input trails are visible. No anonymous edits. No hidden manipulations.
d) in a sense this is the same as step 1 (problem description)
4. Upgraded Solution
a) The AI integrates valid critiques and proposes a refined version of the solution.
b) This is the “feedback-reinforced” stage, where the system attempts synthesis, not endless argument loops.
All stages remain visible — including abandoned tickets, failed resolutions, and ongoing ones. This creates a living public record of issues and proposed governance responses.
This is the synthesis. 1 = 2 + 3 = 4.
Why This Matters
Business Model? Sure — But Keep It Public
Yes, this is a product. But no, it shouldn’t be commercialized. This is civic infrastructure. It belongs to the commons.
It could be sold to municipalities, NGOs, or transparency coalitions — but that defeats the purpose.
Build it, release it, and let it run at zero cost. The public has already paid for enough systems that don’t work. This one should.
The value lies not in monetization — but in legitimacy.
Expanded Use: From Complaint Board to Administrative Operating System
What starts as a feedback tool can evolve into a complete civic engine. The system can scale:
Each issue flows like a case file, but it’s public-facing and structurally transparent. Departments can adopt the system internally. Citizens and officials see the same state of the case. Updates are traceable.
With enough refinement, this system could even approach pre-judicial arbitration or replace lower-level administrative courts — especially for predictable, repeatable types of disputes (benefits, housing, permit denials, etc.).
At some point a judge and lawyer can then bend over the case after it went through these 3 steps.
Design Philosophy
Potential Impact:
If deployed at scale, this would:
Final Thought
Let’s stop treating public concern like noise.
Let’s give it a ticket.
Let’s give the ombudsman jaws.
Give people a way to speak clearly. Let the problems stay visible. Let the fixes be criticized. Let the system evolve in full view.
Democracy doesn’t die in darkness — it suffocates in forms. We’ve normalized arbitrary bureaucracy and opaque complaint systems. But the technology to upgrade them exists. All we’re missing is the will — and the will can be crowd-sourced.
Written by Artorius Magnus
https://tinyurl.com/laconic-utopia World-Peace suggestions @250 articles highschool dropout-autodidact (unofficially 5+ PhD's).
De petitie voor één vergunningsgebied voor het betaald parkeren in Scheveningen is verlengd. "We tillen de ondertekening over de gemeenteraadsverkiezingen heen en hopen de petitie over een aantal weken aan de nieuwe wethouder van Verkeer te kunnen aanbieden", aldus de petitiestarters.
Inmiddels zijn er 685 handtekeningen gezet maar uiteraard moeten dit er nog veel meer worden. Dus als je coll.
kent uit andere delen van het land, mail deze de petitie toe want samen staan we er sterker voor
Op 9 maart vindt overleg plaats tussen het ministerie en een aantal zoog- en weidekoeienhouders. Hopelijk wordt hierin een oplossing aangedragen voor de zoog- en weidekoeiensector.
We wachten de uitkomst van dit overleg af en beslissen dan over het aanbieden van de petitie. We houden u op de hoogte. Uw handtekening is nog steeds meer dan welkom! Bedankt voor het mee doen
Op de website van het actieplatform Bus-kruit kunt u meer lezen over de problematiek, onderzoeken en de oplossingen. LINK.
Heeft u het al gedaan, dank, zo niet, laat uw hartekreet achter op: reddeboterbloem.wordpress.com/
.
De schaarste op vliegvelden wordt gratis verdeeld. Voor Europa ligt dat vast in Regulering 95/93.
Dat is vreemd, want schaarste op het spoor wordt 'markconform' gedaan. Als je een nachttrein wil laten rijden betaal je aan de spoorbeheerder van het land waar je doorheen rijdt tegenwoordig een aanzienlijke heffing. Vroeger werkten ze samen omdat er voor gebruik van het spoor geen aparte beheerder bestond. Tegenwoordig betekenen die kosten de doodsteek voor de nachttrein. Nieuwe initiatieven zijn praktisch onmogelijk.
In de luchtvaart worden de 'slots' niet bij opbod verkocht, wat logisch zou zijn bij schaarste, maar verdeeld door een onafhankelijke partij. Leidend daarbij is wat een luchtvaartmaatschappij vroeger aan slots nodig had. Dat is een erfenis waar ze recht op hebben.
De achtergrond van deze organisatie is dat er een congestieprobleem opgelost moest worden. Maar de belanghebbenden, de luchtvaartmaatschappijen, zagen waarschijnlijk wel in dat ze er geen belang bij zouden hebben als ze dit met een marktmechanisme zouden oplossen. Als ze allemaal tegen elkaar op zouden gaan bieden worden tickets duurder en vliegen onaantrekkelijker. Daar is niemand in de industrie bij gebaat. Dus spraken ze af dat de verdeling voor 80% blijft zoals vorig seizoen, behalve dat nieuwkomers voorrang krijgen bij de verdeling van de rest. Als ze zich bewijzen dan houden ze daarna weer voor 80% wat ze kregen en 20% daarvan is voor andere nieuwkomers.
De genoemde Europese regels stellen dat het verdelen van slots niet-discriminerend mag zijn. De vraag is of dit uitsluit dat de slots geld gaan kosten. Zo ja, dan moet het woordje niet-discriminerend uit de wettekst verdwijnen