Iemand denkt het beter te weten en schreef me:
“Met een gesubsidieerde advocaat en kleine rechtszaken komen we er niet, dat is in het verleden meermaals gebleken. (…) Ik wil je erop wijzen dat het uurtarief van het betreffende advocatenkantoor behoorlijk afwijkt van die van een gesubsidieerde jurist. Wij zijn bezig om landelijke aandacht te vragen via de media en doormiddel van een civiele zaak en een zeer gespecialiseerde jurist. Daarnaast is er contact met een online programma dat misstanden in de Nederlandse samenleving onderzoekt en met een bekende talkshow, om aan te kunnen schuiven voor ons verhaal.”
Blijkbaar weet de schrijver niet dat er geen gesubsidieerde jurist te vinden is die slachtoffers van fototrollen wil bij staan. En dat alle no cure no pay juristen aan de andere zijde zitten. Dat is nou net de reden waarom ik hier nog mee bezig ben.
Autoriteit Consument en Markt
Bizar die toestemming voor de overname van RTL door DPG Media. Nog meer samenklontering van de mediamacht. Arme, arme auteursrechthebbende freelancers.
Daarmee vergeleken valt mijn recente aanvaring met ACM weer mee. Ik had me, naar aanleiding van de boete in Italië voor fototrol Photoclaim, laten verleiden om nogmaals een handhavingsverzoek in te dienen. In tegenstelling tot de vorige keer heb ik nu namelijk een actueel en persoonlijk belang; de herroepingszaak! En het is echt de hoogste tijd dat de autoriteiten eens gaan ingrijpen. Omdat het onverteerbaar is dat ANP straffeloos kan blijven wapperen met de rechten van de bij haar aangesloten freelancers. Die daar vermoedelijk geen cent van terugzien.
Helaas, afgewezen! In eerste instantie omdat ik naast een persoonlijk belang ook een onderscheidend belang moet hebben. En na mijn protest beweren ze doodleuk dat ik geen persoonlijk belang heb.
Zomertijd
Ik zat destijds in de eerste lichting gedaagde fotogebruikers die opgespoord waren door Permission Machine. Zover ik weet ontving de hele groep in juni de dagvaarding. Afgelopen maand juni lijkt ANP weer een hele lichting ‘wanbetalers’ voor de rechter te slepen, want ik kreeg twee meldingen. Juni is een gunstige tijd voor deurwaarders om achter geld aan te gaan. Zo vlak voor de zomervakantie hebben mensen geen zin in gedoe en willen ze ervan af. Zo niet de twee melders.
Bij de een treed ik op als gemachtigde. Bij de ander was dat ook het plan, maar die ging halverwege door met een doorgewinterde jurist. Wat ik snap, want ik bezit geen diplomatieke kwaliteiten en heb weinig geduld. Dat zijn geen pluspunten in de rechtszaal. Want daar moet je oeverloos kunnen zwammen of een handhavingsverzoek aan de ACM nu ongegrond of niet-ontvankelijk moet worden verklaard.
Herroepingszaak
Na de zomer gaat mijn eigen rechtszaak met ANP weer verder. Het is spijtig dat ik mijn pijlen moet richten op de formele rechtsopvolger van Hollandse Hoogte. Omdat dat een ander BV is dan die van de beeldbank ANP, waar ik een vuistdik dossier van heb met lelijke zaken. Pluspunt is dan wel weer dat alle fotografen (afkomstig van Hollandse Hoogte) dus blijkbaar geen contract hebben met de partij die hun foto’s exploiteert...
Inhoudelijk win ik de zaak. Maar er ligt nog een tweede niet-inhoudelijk verweer. Dat ik te laat zou zijn met herroepen. Wat ik betwist want ik heb binnen 3 maanden nadat ik het contract met de fotograaf onder ogen kreeg, waaruit blijkt dat er namens hem geprocedeerd had moeten worden, de juiste BV gedagvaard. De tot nu toe gemaakte kosten zijn bijna bij elkaar gesprokkeld. Waarvoor dank. Doch de kosten gaan verder oplopen, donaties blijven welkom.
Aangifte laster en smaad
Op LinkedIn ging een post over een fotoclaim van ANP viraal en die heb ik, met de naam van de auteur van die post, gebruikt om uit te leggen dat foto’s die automatisch verschijnen als je een hyperlink deelt geen inbreuk is. De dame in kwestie, stuurde agressieve mails dat ik haar naam moest verwijderen en toen ik daar niet gelijk gehoor aan gaf deed ze een melding bij de politie. Inmiddels heeft ze naar eigen zeggen aangifte gedaan.
Het is de dame van de grootste plannen om ANP aan te pakken uit het begin van dit nieuwsbericht. Aandacht voor de strijd tegen de fototrollerij is hard nodig, dus ik hoop haar spoedig te zien in een bekende talkshow. Heel benieuwd met welke dure advocaat ze zal verschijnen en of het er eentje is waarmee ik al eens in contact kwam.
Gratis foto’s
Flickr werkte nog met een sterk verouderde CC-licentie, namelijk de 2.0, die in 2004 geïntroduceerd is. De nieuwste versie (4.0) stamt uit 2013 en daarbij krijg je 30 dagen om een inbreuk te herstellen. Pas daarna handel je onrechtmatig. Flickr biedt sinds afgelopen juni eindelijk de 4.0 aan. Maar de oude variant kan ook nog steeds gebruikt worden. Sterker, fotografen kunnen switchen tussen de licenties. En dan mag de fotogebruiker jaren later gaan bewijzen dat er andere voorwaarden golden toen hij of zij de foto overnam. Het was voor mij aanleiding om nog maar eens te waarschuwen voor gratis foto’s.
Een onnozele fotograaf
De grootste claim die ik ooit zag, kreeg nog een venijnig staartje. Fototrol VAAAM is in hoger beroep gegaan, de advocaat is er tussenuit gepiept en het gerechtshof weigert, net als de rechtbank eerder, te benoemen dat er sprake is van misbruik van recht. Ik vond en vind dat overduidelijk.
Het arrest geeft een aardig inkijkje hoe malafide het eraan toe gaat. Zover ik kan afleiden uit de stukken, is er enkel een machtiging met de fotograaf overgelegd. Dat betekent dat VAAAM namens de fotograaf schadevergoeding had moeten vorderen en dat deed VAAAM niet. VAAAM vordert uit eigen naam en passeert daarmee de fotograaf.
In eerste aanleg ging het om één foto van de fotograaf. Het hof wijst echter schadevergoeding toe aan VAAAM voor zeven foto’s. Er bleken namelijk zes foto’s te zijn die via beeldbank Blaubut in het dossier terecht waren gekomen. De fotograaf heeft verklaringen afgelegd dat hij de foto’s bij Blaubut heeft weggehaald en VAAAM gemachtigd heeft om namens hem schadevergoeding te vorderen. Maar VAAAM vordert dus op EIGEN naam. De fotograaf helpt doodleuk VAAAM met het misbruiken van zijn auteursrechten. Hoe onnozel.
De uitspraak van zowel de rechtbank als het hof had moeten zijn dat VAAAM de wet overtreedt om schade te vorderen voor vermeende inbreuken op de rechten van een ander. VAAAM wappert met de auteursrechten van fotografen… En VAAAM is daar zeer zeker niet de enige in. Doch nu vind ik het nieuwsbericht wel weer lang genoeg ;-).
Deel de petitie! Deel je ervaringen online. Een desinfecterend zonnetje is alles wat we kunnen doen.
Groet! De petitionaris
Beste mensen, Maandag 21-3 zijn de voorstellen om de ORT af te schaffen tijdens een onderhandeling van de vakbonden en de Nederlandse Federatie UMC's van tafel geveegd. Mede door uw steun is dit mogelijk geworden. Hartelijk dank hiervoor! Met vriendelijke groet, Marjolein Doppenberg Verpleegkundige VUmc.
Bekijk de uitzending.
DEN HAAG - Minister Jan Kees de Jager van Financiën heeft de Nederlandse banken aangesproken op hun terughoudendheid om hypotheken te verstrekken aan eigenaren met een woning op particuliere erfpacht. © AFP De Jager heeft dat maandag geantwoord op vragen van de Tweede Kamerfractie van de VVD. De Jager bevestigt dat diverse banken huiverig zijn om hypotheken te verlenen bij particuliere erfpacht. Volgens de banken komt dat door onduidelijkheid over de voorwaarden en de toekomstige hoogte van de erfpacht. De Jager vindt dat dat er niet toe mag leiden dat mensen met een onverkoopbaar huis blijven zitten en De Nederlandse Vereniging van Banken vindt dat ook, schrijft hij in zijn brief aan de Kamer. ''Ik ga er dan ook vanuit dat de NVB een serieuze inspanning doet om dit te bewerkstelligen.
Ik heb hierover contact gehad met de NVB en heb mijn zorgen bij de NVB neergelegd.'' Onverkoopbaar Volgens de Vereniging Eigen Huis zijn tienduizenden woningen onverkoopbaar geworden door de reactie van de banken op erfpacht. Vorig jaar zouden de banken ineens gestopt zijn met het verlenen van hypotheken bij huizen met erfpacht. De NVB stelde vorige week dat de banken de problemen wel willen oplossen, maar dat niet alleen kunnen. Overleg De banken willen overleg met overheden, toezichthouders, erfverpachters en consumentenorganisaties. Standaardisering van erfpachtcontracten is een mogelijke oplossing, aldus de NVB. Ook kan gedacht worden aan het instellen van een marktmeester, een onafhankelijke autoriteit die boven de partijen staat en goede en slechte erfpachtvoorwaarden van elkaar weet te scheiden. © ANP
Nu.nlzie het document via de link.
De gehele petitie is vanavond, 16 maart 2011, overhandigd aan de gemeenteraad..
Richard van de Crommert De gemeente Amsterdam kan een enorme claim van honderden miljoenen euros tegemoet zien van erfpachters in de stad. Uit onderzoek blijkt dat huizenkopers in de hoofdstad in de afgelopen vijftien jaar mogelijk 300 miljoen euro teveel hebben betaald voor hun woning.
Dit geld willen de erfpachters terug. Begin dit jaar is door Stichting Erfpachters Belang Amsterdam (SEBA) een bodemprocedure gestart tegen de gemeente Amterdam. Duidelijk is geworden dat er door huizenkopers voor minimaal 20 miljoen euro per jaar teveel is betaald voor woningen op erfpachtgrond. Erfpachters leiden volgens de stichting enorme schade als gevolg van een te hoge aankoopprijs voor hun woning. Daar stellen ze de hoofdstad verantwoordelijk voor. De stichting roept alle erfpachters op om mee te doen en de gemeente aan te klagen. Volgens Koen de Lange, voorzitter van SEBA, heeft de gemeente sinds 1996 verzuimd kopers te melden dat er geen prijsverschillen zijn bij verkooptransacties tussen huizen op erfpacht en huizen op eigen grond. Eigenaren van huizen op erfpachtgrond moeten een jaarlijks bedrag aan de gemeente betalen. Dat loopt in de duienden euros per jaar. Eigenaren van huizen op eigen grond betalen die erfpacht niet. Daar had de gemeente wel weet van en had ze tegen moet waarschuwen, vindt hij. Als aanbieder van financiële erfpachtcontracten ga je dan de fout in. Een financiële bijsluiter ontbrak. Huizenkopers hebben de gevolgen van het erfpachtrecht daardoor niet kunnen bepalen.
de Telegraaf 2 december 2010Koen de Lange Huizenkopers lijden onnodig 20 mln erfpachtschade per jaar Amsterdam houdt als enige grote stad vast aan erfpacht bij gronduitgifte. Particuliere woningkopers lijden als gevolg van ondoorzichtigheid en een onjuiste uitvoering van dit systeem ruim 20 mln schade per jaar. Wie een woning koopt op gemeentelijke erfpacht, koopt alleen een erfpachtrecht.
De grond en de woning zijn en blijven eigendom van de gemeente, ook al heeft de gemeente de woning niet gebouwd en betaald. Amsterdam hanteert dit systeem nu ruim 110 jaar en heeft 130.000 erfpachtrechten aan particulieren uitgegeven. Meer dan 80% van de grond in Amsterdam is inmiddels eigendom van de gemeente. In de afgelopen jaren zijn een groot aantal gemeenten gestopt met deze vorm van gronduitgifte omdat het maatschappelijk draagvlak steeds verder verbleekt. Alleen Amsterdam houdt er hardnekkig aan vast en heeft van erfpacht een lucratieve handel gemaakt die jaarlijks 50 mln aan de gemeentekas toevoegt. Gevolg is dat steeds meer professionele partijen geïnteresseerd zijn geraakt in erfpacht. In Nederland staan inmiddels 40.000 woningen al op particuliere erfpacht, waarbij niet de gemeente maar een particulier (veelal een professionele partij) de grondeigenaar is. Erfpacht is ondoorzichtig, omdat de gemeente ernstig tekort schiet in de informatieverstrekking. Vreemd genoeg is er geen enkele vorm van toezicht (wettelijk of via de AFM) op de erfpachtmarkt. Een goede bijsluiter ontbreekt bij een erfpachttransactie. In de perceptie van de particulier heeft men een huis gekocht, en niet slechts een erfpachtrecht. Dit gevoel wordt door de overheid nog eens versterkt, doordat de fiscus voor de WOZ-waardebepaling en hypotheekrenteaftrek geen onderscheidt maakt tussen woningen op eigen grond en woningen op erfpachtgrond. Ook de gemeentelijke belastingen maken dit onderscheid niet. Door de ondoorzichtigheid weigeren de banken sinds begin dit jaar nog woningen op particuliere erfpachtgrond te financieren, waardoor deze woningen onverkoopbaar zijn geworden. Onderzoek van de Vrije Universiteit naar 37.000 verkooptransacties in Amsterdam over een periode van 5 jaar bevestigt de ondoorzichtigheid. Bij verkoopprijzen in Amsterdam is er geen onderscheid tussen woningen op eigen grond en woningen op erfpachtgrond. Dat is raar, omdat erfpachters, anders dan eigenaren een jaarlijks bedrag aan canon moeten betalen aan de grondeigenaar. De verwachte prijsverschillen zijn er in werkelijkheid dus niet. De economische schade die erfpachters hierdoor lopen is in het onderzoek geanalyseerd en vastgesteld op ruim 20 mln per jaar. Dit bedrag betalen Amsterdammers ieder jaar te veel bij aankoop van hun huizen! Het grootste gedeelte van deze schade bestaat uit de exorbitante verhogingen van de canon aan het einde van het eerste tijdvak, en vloeit rechtstreeks in de gemeentekas. De reactie dat kopers en erfpachters in Amsterdam zich beter moeten informeren, is te kort door de bocht en gaat voorbij aan de inhoud van het erfpachtcontract, de historische context en de plaats van erfpacht in ons rechtssysteem. Erfpacht is geen huur, lease of pacht. Bij deze rechtsvormen geniet de gebruiker bescherming tegen prijsverhoging. Vanaf 1917 hebben alle in Amsterdam uitgegeven erfpachtrechten als grondslag voor de canon de kostprijs van de grond. Bij canonherziening stapt de gemeente ten onrechte over van kostprijs naar marktwaarde. De mogelijkheid om de grondslag te wijzigen staat niet in de erfpachtcontracten. Dat de gemeente toch een manier heeft gevonden om de canon tientallen keren over de kop te laten gaan, komt doordat ze zogeheten deskundigen de vuile handen laat maken. Deze deskundigen, veelal hoofdstedelijke makelaars, stellen een in de praktijk bindend advies op voor de nieuwe canon. In een schimmig spel, waarbij particulieren door onwetendheid in het herzieningsproces worden getrokken, moeten ze in feite een blanco cheque tekenen. Deze herzieningspraktijk is op instigatie en met grote invloed en onder strakke regie van de gemeente tot stand gekomen met eerder genoemde desastreuze maatschappelijke gevolgen. De gemeente probeert uit alle macht de legitimiteit van deze herzieningspraktijk te bevestigen, waarbij veel particulieren niet tegen de gemeente in durven te gaan. De verantwoordelijk wethouder Van Poelgeest vermijdt iedere discussie en verwijst eenieder die het met de herzieningspraktijk niet eens is naar de rechter. Toch heeft geen rechter het aangedurfd zich inhoudelijk uit te laten over de gehanteerde herzieningsmethoden, wellicht omdat ze het ook maar knap ingewikkeld vinden, reden waarom er nu een collectieve bodemprocedure is gestart tegen de gemeente. Het is de hoogste tijd dat particulieren de broodnodige transparantie en rechtsbescherming krijgen, door middel van toezicht op de erfpachtmarkt door de AFM en door aanpassingen van de wet in de vorm van dwingend recht. Drs. Koen de Lange is voorzitter Stichting Erfpachters Belang Amsterdam (Seba). WOORDKADER: Verantwoordelijke wethouder vermijdt iedere discussie en verwijst naar rechter
Financieel Dagblad 13 november 2010Koen de Lange Met grondbezit van meer dan 80% dicteert gemeente Amsterdam zelf jaarlijks grondprijs in de stad. Eigendom van grond is een schaars goed. Vooral in stedelijke gebieden leidt dit tot ongewenste situaties.
De minister van Financiën schreef twee weken geleden in een brief aan de Tweede Kamer dat de Nederlandse Vereniging van Banken (NVB) en de gemeente Amsterdam overleg voeren om een oplossing te vinden voor zogenaamde particuliere erfpacht. Hiervan is sprake als een particulier grond met een daarop staand huis verkoopt middels een erfpachtovereenkomst. Hijzelf blijft eigenaar van de grond en het daarop staande huis en incasseert een jaarlijkse vergoeding (erfpachtcanon). Dit erfpachtrecht kan hij vervolgens doorverkopen. Deze praktijk is de afgelopen jaren sterk in opkomst omdat de gemeente Amsterdam sinds begin vorige eeuw alleen nog grond aan particulieren in erfpacht uitgeeft. Met een grondbezit van meer dan 80% binnen de gemeentegrenzen, dicteert de gemeente Amsterdam de grondmarkt en bepaalt zelf jaarlijks de grondprijs in de stad. Op deze manier zijn door de gemeente 130.000 erfpachtcontracten uitgegeven. Goed voorbeeld doet goed volgen en dit systeem kan snel overslaan naar andere steden. De NVB heeft begin 2010 bekendgemaakt dat veel banken geen hypotheek meer verstrekken in geval van particuliere erfpacht. De redenen hiervoor zijn onduidelijkheid over de voorwaarden van de erfpachtovereenkomsten, onduidelijkheid over de identiteit van de (toekomstige) erfverpachter en/of de hoogte van de toekomstige erfpachtcanon. Hierdoor zijn opeens honderden huizen in Amsterdam onverkoopbaar geworden. De problematiek die de NVB aansnijdt is veel breder dan op het eerste gezicht lijkt. Ook bij gemeentelijke erfpacht in Amsterdam is er veel onduidelijkheid over de voorwaarden van de erfpachtovereenkomsten, de taxatiemethoden bij herziening van de canon en de hoogte van de toekomstige erfpachtcanon. Hierover zijn de afgelopen jaren door individuele erfpachters diverse rechtszaken gevoerd, en op dit moment loopt een collectieve bodemprocedure tegen de gemeente Amsterdam over het herzieningenbeleid. Ook op de Waddeneilanden zijn erfpachters in verweer gekomen tegen Staatsbosbeheer als grondeigenaar (zie hiervoor Taxateurs op de Wadden onder vuur in het FD van 22 juni). Dat de NVB zich ernstig zorgen maakt over de waardevastheid en de condities van het object dat de bank financiert is logisch. Het kopen van een huis is de belangrijkste investering van een huishouden, en consumenten gaan hiervoor langetermijnverplichtingen aan voor zowel hun hypotheek (20 jaar) als voor de erfpachtovereenkomst (50 tot 75 jaar). Als tussentijds ineens de erfpachtcanon fors omhoog gaat en/of de erfpachtvoorwaarden verslechteren, dan kan dit een waardevermindering van het huis tot gevolg hebben, maar ook een extra financiële verplichting voor de consument, die deze wellicht helemaal niet kan dragen.Bij een renteherziening van de hypotheek na 5 jaar kan je als consument altijd overstappen naar een andere bank. Bij erfpacht kan je echter niet je huis oppakken en dit op een andere plek neerzetten. Banken moeten, vanuit hun zorgplicht voor de consument, dus wel terughoudend zijn bij het verstrekken van hypotheken in geval van erfpacht. Dat de gemeente Amsterdam en Staatsbosbeheer zich bij canonherziening niet terughoudend opstellen blijkt wel uit de explosie die de canons met name de afgelopen jaren hebben doorgemaakt. De Amsterdamse televisiezender AT5 meldde onlangs nog een voorbeeld uit Amsterdam van een verhoging van 100 keer de oude canon. Dit zijn geen incidenten, maar is vigerend beleid. Amsterdam verdient inmiddels circa euro 30 mln netto per jaar aan erfpacht. Waar een consument bij het aangaan van een hypotheeklening beschermd wordt door het toezicht van de AFM, mist diezelfde consument op dit moment iedere bescherming bij erfpachtovereenkomsten. Dit maakt de wildgroei die op dit moment ontstaat ook mogelijk, omdat toezicht ontbreekt, en voor individuele consumenten een gang naar de rechter moeizaam is. Door een aanwijzing van de minister van Financiën kan erfpacht onder toezicht van de AFM worden geplaatst. Dit heeft een aantal voordelen. Allereerst moeten aanbieders van erfpachtovereenkomsten een vergunning aanvragen, waardoor consumenten beschermd worden tegen niet betrouwbare partijen.Daarnaast kan de AFM optreden tegen onrechtvaardige en willekeurige erfpachtvoorwaarden en canonverhogingen. Met name kan de AFM ook toezien op een duidelijke en transparante informatievoorziening aan erfpachters en krijgen consumenten de broodnodige rechtsbescherming van een toezichthouder op deze markt. Drs. K.M. de Lange is voorzitter Stichting Erfpachters Belang Amsterdam (Seba).
Financieel Dagblad 1 juli 2009