De petitionaris heeft haar studie Mediarecht afgerond en wacht op haar cijfer. Tijd voor een overzicht van gerechtelijke dwalingen die fototrollen gebruiken om mensen onder druk te zetten en te laten betalen.
Op eigen naam schade vorderen
Ik zie steeds meer blafbrieven namens grote partijen als ANP, Reuters, AFP en Alamy. Partijen die op eigen naam schade vorderen en waar de fotograaf zelf vermoedelijk geen cent van ziet.
Nieuw voor mij was dat Copytrack namens DPG Media meer dan duizend brieven in één week verstuurt. Vermoedelijk blijven de ‘boetes’ van DPG Media onder de € 500,- en die worden niet aan mij voorgelegd, vandaar dat ik het niet wist.
DPG Media krijgt weliswaar een vrijwel onbeperkte licentie van de fotograaf, maar fotografen behouden hun auteursrecht en dragen het niet over.
Helaas vragen gedupeerden zelden naar bewijs dat eisers gerechtigd zijn om op eigen naam schade te vorderen en moet ik de eerste kantonrechter nog tegenkomen die geen genoegen neemt met een bewijsaanbod. Een bewijsaanbod dat tegenwoordig bijna standaard is terwijl de wet voorschrijft dat alle bewijsmiddelen bij dagvaarding moeten worden overlegd, de substantiëringsplicht, art. 111.3 Rv.
Vraag je wél naar bewijs, dan win je.
Verwijtbaarheid
De term diefstal voor een onopzettelijke inbreuk is ongepast. Diefstal is een misdrijf, daar doe je aangifte van en dat valt onder strafrecht. Fototrollen willen geen straf maar schadevergoedingen. Ze beschuldigen je van een onrechtmatige handeling. Dat is geen misdrijf, je dient enkel schade te vergoeden en het valt onder civielrecht.
Een inbreuk moet verwijtbaar zijn om voor schadevergoeding in aanmerking te komen. Cruciale vraag is of jij wist, of redelijkerwijs had kunnen weten dat je rechten schond. Voor foto’s die automatisch verschijnen via een feed of een link die je deelt is de uitgever aansprakelijk. Voor foto’s die een ander plaatst de ander. En bij foto’s die anoniem zijn uitgegeven kun je mijn inziens niet verwachten dat je voor niet-commercieel gebruik uitgebreid onderzoek doet naar de rechthebbende.
Bij deze recente zaak zou ik zelf ingezet hebben op verwijtbaarheid.
Naamsvermelding
Alleen de fotograaf zelf heeft recht op naamsvermelding en op schadevergoeding voor het ontbreken van naamsvermelding. Het is een persoonlijkheidsrecht dat niet overgedragen kan worden. Een werkgever, een uitgever, opdrachtgever of rechtenbeheerder heeft geen recht op naamsvermelding, noch op schadevergoeding voor het ontbreken ervan. Daar is duidelijke jurisprudentie over.
Zo heeft Roel Dijkstra geen recht op schadevergoeding wegens ontbreken naamsvermelding bij de beroemde foto’s van Bokito.
Het recht op naamsvermelding vervalt zodra de foto met toestemming van de fotograaf zonder naamsvermelding is uitgegeven. Een aantal partijen geven bewust foto's anoniem uit om vervolgens blafbrieven te versturen.
Onderbouwing schade
De wet gaat uit van daadwerkelijke schade. Schadevergoedingen zijn zelden deugdelijk onderbouwd en rechters gaan ondanks gemotiveerde betwisting vaak mee in de opgeklopte bedragen. Fototrollen gebruiken dat om hoge bedragen af te dwingen.
Helaas vragen gedaagden zelden naar bewijs van het tarief dat ten tijde van de inbreuk gold. Rechter schat dan het tarief of sluit aan bij de tarieven van Stichting Beeld Anoniem of bij tarieven uit eerdere jurisprudentie.
Het door professionals vaak gegeven advies, betaal het normale tarief met een kleine opslag, raad ik ten zeerste af. Je verhoogt mijn inziens de kans dat ze je voor de rechter slepen. Je betwist immers niet dat zij gerechtigd zijn èn erkent verwijtbaar gehandeld te hebben.
Fotograaf zonder blafjurist
Het gevolg van de toenemende hoeveelheid blafbrieven voor partijen die de rechten niet hebben is dat het voor de fotograaf met een serieuze claim steeds lastiger wordt om zelf zijn rechten te handhaven.
Waardeer het als de fotograaf zelf contact opneemt en probeer het zonder tussenkomst van een jurist op te lossen. Voor beide kanten lopen de kosten anders snel op.
Mijn advies als de fotograaf je zelf benaderd is zonder enige discussie een billijke schadevergoeding over te maken. Voor een particulier, kleine stichting of sportvereniging €25 tot €50,-. Voor commercieel gebruik €100 tot €250,-.
Nieuwe afleveringen Kafka
Tot slot, de serie artikelen op LinkedIn over mijn ervaringen met de overheid is aangevuld met deel 4 over Rechtbanken en deel 5 over de Nationale Ombudsman.
Nog een lange weg te gaan. Promoot de petitie en deel je ervaringen met fototrollen online.
Groet!
De petitionaris
Brancheorganisatie Kinderopvang steunt de petitie voor kwalitatief goede taal- en interactietrainingen. Initiatiefnemers van de petitie hebben een 'prettig gesprek' gehad met de brancheorganisatie.
Nu richt de petitie zich op het ministerie van Sociale Zaken. Dit meldt Kinderopvang totaal. In de petitie wordt gepleit dat de vijf taal- en interactietrainingen voor pedagogisch medewerkers die in aanmerking komen voor een subsidie gekozen worden op hun effectiviteit. Eerder ontstond onenigheid omdat hoogleraren in de adviescommissie van het Bureau Kwaliteit Kinderopvang (BKK) andere trainingen selecteerden dan het ministerie van Sociale Zaken. Dit kwam omdat de adviescommissie naar de inhoud van de trainingen keek terwijl voor het ministerie de kosten van de training ook een rol speelde. Het bestuur van BKK bleek na gesprek ook al de petitie te steunen. Initiatiefnemer van de petitie Simon Hay: Er is sprake van een gezamenlijke focus. De volgende stap is het ministerie van Sociale Zaken. Zij moeten als beslisser over de brug komen en het werkveld de mogelijkheid geven om te kunnen kiezen voor effectief bewezen trainingen. © Nationale Onderwijsgids
De petitie voor kwalitatief goede taal- en interactietrainingen kan op steun rekenen van de Brancheorganisatie Kinderopvang. De initiatiefnemers van de petitie, twee pedagogen van kinderopvangorganisatie Triodus, richten zich nu met de petitie op het ministerie van Sociale Zaken.
Zij roepen met de petitie het ministerie op om te kiezen voor effectief bewezen trainingen. De oproep van de pedagogen Marieke Grijpink en Simon Hay kan op aardig wat steun rekenen, 'maar we vinden het belangrijk dat de oproep zo breed mogelijk gedragen wordt binnen de branche' zegt Hay. Hij benadrukt dat de petitie zich na het prettige gesprek met de Brancheorganisatie richt op het ministerie. Offerte Het ministerie van Sociale Zaken heeft het laatste woord als het gaat om welke taal- en interactietrainingen straks onder de subsidieregeling vallen en welke niet. Vijf organisaties mogen hiervoor een offerte indienen. De selectie van deze vijf had aardig wat voeten in de aarde. Hoogleraren die in een adviescommissie inhoudelijk naar de trainingen keken, maakten een andere selectie dan het ministerie, voor wie de kosten van de training ook een rol speelde. Uit ongenoegen over deze procedure stapten twee hoogleraren, Ron Oostdam en Louis Tavecchio, op uit de adviescommissie van Bureau Kwaliteit Kinderopvang (BKK). Gezamenlijke focus De oproep van Hay en Grijpink richtte zich in eerste instantie juist ook op het bestuur van BKK, maar na een gesprek met bestuurslid Lex Staal bleek dat er niet veel verschil zit in de wens van de twee pedagogen en van het bestuur. Hay: 'Er is sprake van een gezamenlijke focus. De volgende stap is het ministerie van Sociale Zaken. Zij moeten als beslisser over de brug komen en het werkveld de mogelijkheid geven om te kunnen kiezen voor effectief bewezen trainingen.' Uitstel Naar verwachting brengt BKK in september een definitief advies uit over de programma's van de eerder geselecteerde opleidingsorganisaties. Het ministerie zal op basis daarvan de regeling voor subsidie-aanvraag opstellen en publiceren. Naar verwachting kunnen ondernemers in de kinderopvang vanaf december 2014 een aanvraag voor training gaan indienen. De exacte datum zal uiteraard nog worden gecommuniceerd. Het bestuur van BKK reageerde onlangs op het conflict tussen wetenschappers en het bureau. Het bestuur kijkt kritisch terug op wat er beter had gekund in de communicatie, maar kijkt vooral vooruit naar de definitieve selectie van de taal- en interactietrainingen voor pedagogisch medewerkers. 'Het werkveld smacht om aan de slag te gaan.. door Marianne Velsink 23 jul 2014
Twee pedagogen van de Haagse kinderopvangorganisatie Triodus vragen met een petitie aandacht voor de pedagogische behoefte van het werkveld op het gebied van taal en interactie. De keuze voor de vijf gesubsidieerde trainingen moet niet gebaseerd zijn op financiële afwegingen, maar op kwalitatieve afwegingen, vinden zij.
De petitie wordt begin september overhandigd aan de Tweede Kamer. 'De impasse die is ontstaan binnen Bureau Kwaliteit Kinderopvang is geen visitekaartje voor de kinderopvang', schrijven de pedagogen Marieke Grijpink en Simon Hay. Zij maken zich zorgen of de 15 miljoen euro die straks beschikbaar is voor taal- en interactietrainingen wel effectief besteed wordt. De zorgen van Grijpink en Hay staan niet op zich. Eerder vertrokken er drie hoogleraren uit de adviescommissie van BKK omdat zij het niet eens waren met de keuze voor de vijf te subsidiëren taal- en interactietrainingen voor pedagogisch medewerkers. 'De Nederlandse kinderopvang, maar ook de BKK kan het zich niet veroorloven bijna 50 miljoen te besteden aan cursussen zonder enig bewijs voor de effectiviteit daarvan' vindt hoogleraar Kinderopvang Ruben Fukkink. Breuk wetenschap en praktijk Grijpink en Hay vinden dat BKK met het programma 'Kwaliteitsimpuls: focus, effectiviteit en verbinding' iets anders voorschotelt dan het eigenlijk is. Ze missen bijvoorbeeld juist een focus omdat de trainingen inspelen op zowel de taal- als de interactievaardigheden. En in plaats van een verbinding, zien de twee een breuk ontstaan tussen wetenschap en praktijk. Effectieve trainingen Liever zien de pedagogen dat de trainingen waarvoor straks subsidie beschikbaar komt, bewezen effectief zijn. Ze vragen BKK met klem om de volgende trainingen in het programma op te nemen: (Video-feedback Intervention to promote Positive Parenting Child Care (VIPP-CC) (voor gastouders), de DVIPP-CC (voor kindercentra) en de Caregiver Interaction Profile (CIP) Training). De twee gaan graag een gesprek aan met BKK of het ministerie van Sociale Zaken om de impasse te doorbreken. Sta je achter de oproep van deze pedagogen? Teken dan de petitie. door Marianne Velsink 10 jul 2014
Open brief Aan de Tweede Kamerleden Bontes, Berndsen, van der Steur en Recourt inzake Partner alimentatie Al sinds 2012 liggen er 2 wetsvoorstellen te wachten om behandeld te worden. Al die tijd zijn die niet samengevoegd.
Een voorstel is in het begin van dit jaar besproken. Maar veel voortgang is er niet geboekt. Al die jaren wacht ik maar af wat voor regeling er voor bestaande gevallen wordt getroffen. Ik wil een pleidooi houden voor de groep oudere mannen die op latere leeftijd trouwden en tot 12 jaar partneralimentatie zijn veroordeeld terwijl hun vrouw tijdens het huwelijk geen enkel nadeel heeft geleden - alleen maar voordelen heeft gehad. De vrouw heeft geen kinderen om voor te zorgen en heeft geen breuk in haar loopbaan. Het zou dus heel normaal zijn dat beiden direct na het einde van het huwelijk weer terugvallen op het inkomen dat voor hen beiden genoeg was voordat ze met elkaar trouwden. Ik kan me indenken dat een korte gewennings-overbrugging in bepaalde gevallen gewenst kan zijn; maar 12 jaar is absurd. Mijn eigen omstandigheden zijn een treffend voorbeeld van een dergelijke situatie, die naar mijn mening door velen herkend kan worden. Casus Op het moment dat mijn ex (toen 52) en ik (toen 60) trouwden, waren wij beiden op een leeftijd dat werken niet meer nodig was zij omdat ze na een soort burn out in het hoger onderwijs een goede uitkering had, ik omdat ik net met pre-pensioen was gegaan. Kinderen hadden we niet en zouden we ook niet krijgen. Mijn pensioen was ongeveer 40 % hoger dan haar uitkering en dat is zo gebleven gedurende de jaren dat we getrouwd waren. Toen zij na 10 jaar huwelijk een relatie met een vriendin aanging en een scheiding onvermijdelijk werd is door mediation geprobeerd duidelijk te krijgen dat zij geen inkomensverlies heeft geleden noch voor kinderen heeft hoeven zorgen en we dus alleen maar de overwaarde van het huis hoefden te verdelen. Door haar is categorisch geweigerd zich hiermee tevreden te stellen. Ze beet zich vast in de bestaande ruime mogelijkheid om ook nog langdurige alimentatie te kunnen krijgen. Een rechterlijke procedure bleek dus noodzakelijk, waar tot mijn verbazing mijn argumentatie zo van tafel werd geveegd en alleen maar de z.g. Trema-formule werd toegepast, waardoor mijn ex het recht kreeg om 12 jaar lang verder te leven in een financiële positie alsof we nog steeds onze beide inkomens gelijkelijk delen. Gelukkig is het me na eindeloos soebatten gelukt het te betalen bedrag met de helft te verminderen; maar het is onmogelijk gebleken mijn ex ervan te overtuigen de principieel onrechtvaardige ongelijkheid op te heffen. Dit duurt nu al meer dan 6 jaar en zal nog eens zo lang duren. Omdat ik nu 79 jaar ben, is het een verlammend gevoel dat ik met mijn huidige echtgenote over te weinig geld kan beschikken om nog een paar dingen meer te doen dan puur overleven. Hoe lang blijf ik nog gezond? Om dit voorbeeld nog wat schrijnender te maken, komt daar nog bij dat wanneer ik kom te overlijden mijn ex een flink nabestaandenpensioen van mij krijgt, terwijl mijn huidige vrouw, die samen met mij financiële risicos moet nemen vanwege ons gezamenlijk huishouden op dit moment, straks met lege handen staat en maar moet zien hoe ze dat oplost, omdat wij pas na mijn 65e getrouwd zijn. In plaats van voor deze situatie een buffer te kunnen opbouwen, gaat alles wat extra zou kunnen zijn naar mijn ex. Dat deze situatie als een reëel probleem wordt gezien door de rechterlijke macht blijkt uit het feit dat vorig jaar voor een nieuw geval van 2 gepensioneerden vooruit is gelopen op de inhoud van de wetsvoorstellen. De rechter besliste toen dat er geen 12 jaar hoeft te worden betaald, maar dat een jaarlijks dalend bedrag gedurende 5 jaar voldoende is. Ook in dat geval gaat het om een oudere man, die een beperkt aantal jaren - als tijdelijke overbrugging - zijn ex ondersteunt, die daarna weer terugvalt op het inkomen dat ze had voor ze trouwde en dat toen ook genoeg was. Deze uitspraak van het Hof te Arnhem is te vinden onder LJN BZ 8291. Mijn pleidooi is om in de nieuwe wet een duidelijke overgangsregeling te maken voor alle bestaande gevallen waarbij geen kinderen waren betrokken en er geen sprake was van een loopbaan-breuk. Een overgangsregeling die van rechtswege en automatisch ingaat en waarbij geen inmenging van (onbetaalbare) advocaten nodig is. Hoogachtend, P. Cremers 16 juli 2014
Beste Belangstellenden, Donderdag 17 juli begin van de actie 'Doneer een Schoen/Slopen is Bezopen...!' Verzamelen 17 juli om 19.30 uur voor de schoenmakersvakschool. Crispijnstraat 74 Voor op de foto's extra schoenen mee...
hoi petities ondertekingen mogen is er een demostrastie tegen Behoud maatschapelijke stage op school in utrecht we groep school bestuur op om te komt de demostrastie is het beging van acties tegen behoud matschapelijke stage demostrastie in utrecht komt om 17:00 uur na neude voor demostrastie op vrijdag 18 juli volg een groote demostrastities in den haag wilt u mee na den haag aanmlden niet nodig... flyers poster wij zijn op zoek na mensen die mee help met flyers en poster in briefbus te doen het is op elke woensdag in grietstraat en omgeving flyers poster te doen aanmelden woeft niet.
Maandag 7 juli om 17:00 bieden we de petitie aan aan de hoogheemraad van Hoogheemraadschap de Stichtste Rijnlanden in aanwezigheid van vrienden en pers. Als u daarbij aanwezig wil zijn bent u vanaf 16:45 welkom om Gabrielle te steunen!.