De petitionaris heeft haar studie Mediarecht afgerond en wacht op haar cijfer. Tijd voor een overzicht van gerechtelijke dwalingen die fototrollen gebruiken om mensen onder druk te zetten en te laten betalen.
Op eigen naam schade vorderen
Ik zie steeds meer blafbrieven namens grote partijen als ANP, Reuters, AFP en Alamy. Partijen die op eigen naam schade vorderen en waar de fotograaf zelf vermoedelijk geen cent van ziet.
Nieuw voor mij was dat Copytrack namens DPG Media meer dan duizend brieven in één week verstuurt. Vermoedelijk blijven de ‘boetes’ van DPG Media onder de € 500,- en die worden niet aan mij voorgelegd, vandaar dat ik het niet wist.
DPG Media krijgt weliswaar een vrijwel onbeperkte licentie van de fotograaf, maar fotografen behouden hun auteursrecht en dragen het niet over.
Helaas vragen gedupeerden zelden naar bewijs dat eisers gerechtigd zijn om op eigen naam schade te vorderen en moet ik de eerste kantonrechter nog tegenkomen die geen genoegen neemt met een bewijsaanbod. Een bewijsaanbod dat tegenwoordig bijna standaard is terwijl de wet voorschrijft dat alle bewijsmiddelen bij dagvaarding moeten worden overlegd, de substantiëringsplicht, art. 111.3 Rv.
Vraag je wél naar bewijs, dan win je.
Verwijtbaarheid
De term diefstal voor een onopzettelijke inbreuk is ongepast. Diefstal is een misdrijf, daar doe je aangifte van en dat valt onder strafrecht. Fototrollen willen geen straf maar schadevergoedingen. Ze beschuldigen je van een onrechtmatige handeling. Dat is geen misdrijf, je dient enkel schade te vergoeden en het valt onder civielrecht.
Een inbreuk moet verwijtbaar zijn om voor schadevergoeding in aanmerking te komen. Cruciale vraag is of jij wist, of redelijkerwijs had kunnen weten dat je rechten schond. Voor foto’s die automatisch verschijnen via een feed of een link die je deelt is de uitgever aansprakelijk. Voor foto’s die een ander plaatst de ander. En bij foto’s die anoniem zijn uitgegeven kun je mijn inziens niet verwachten dat je voor niet-commercieel gebruik uitgebreid onderzoek doet naar de rechthebbende.
Bij deze recente zaak zou ik zelf ingezet hebben op verwijtbaarheid.
Naamsvermelding
Alleen de fotograaf zelf heeft recht op naamsvermelding en op schadevergoeding voor het ontbreken van naamsvermelding. Het is een persoonlijkheidsrecht dat niet overgedragen kan worden. Een werkgever, een uitgever, opdrachtgever of rechtenbeheerder heeft geen recht op naamsvermelding, noch op schadevergoeding voor het ontbreken ervan. Daar is duidelijke jurisprudentie over.
Zo heeft Roel Dijkstra geen recht op schadevergoeding wegens ontbreken naamsvermelding bij de beroemde foto’s van Bokito.
Het recht op naamsvermelding vervalt zodra de foto met toestemming van de fotograaf zonder naamsvermelding is uitgegeven. Een aantal partijen geven bewust foto's anoniem uit om vervolgens blafbrieven te versturen.
Onderbouwing schade
De wet gaat uit van daadwerkelijke schade. Schadevergoedingen zijn zelden deugdelijk onderbouwd en rechters gaan ondanks gemotiveerde betwisting vaak mee in de opgeklopte bedragen. Fototrollen gebruiken dat om hoge bedragen af te dwingen.
Helaas vragen gedaagden zelden naar bewijs van het tarief dat ten tijde van de inbreuk gold. Rechter schat dan het tarief of sluit aan bij de tarieven van Stichting Beeld Anoniem of bij tarieven uit eerdere jurisprudentie.
Het door professionals vaak gegeven advies, betaal het normale tarief met een kleine opslag, raad ik ten zeerste af. Je verhoogt mijn inziens de kans dat ze je voor de rechter slepen. Je betwist immers niet dat zij gerechtigd zijn èn erkent verwijtbaar gehandeld te hebben.
Fotograaf zonder blafjurist
Het gevolg van de toenemende hoeveelheid blafbrieven voor partijen die de rechten niet hebben is dat het voor de fotograaf met een serieuze claim steeds lastiger wordt om zelf zijn rechten te handhaven.
Waardeer het als de fotograaf zelf contact opneemt en probeer het zonder tussenkomst van een jurist op te lossen. Voor beide kanten lopen de kosten anders snel op.
Mijn advies als de fotograaf je zelf benaderd is zonder enige discussie een billijke schadevergoeding over te maken. Voor een particulier, kleine stichting of sportvereniging €25 tot €50,-. Voor commercieel gebruik €100 tot €250,-.
Nieuwe afleveringen Kafka
Tot slot, de serie artikelen op LinkedIn over mijn ervaringen met de overheid is aangevuld met deel 4 over Rechtbanken en deel 5 over de Nationale Ombudsman.
Nog een lange weg te gaan. Promoot de petitie en deel je ervaringen met fototrollen online.
Groet!
De petitionaris
Donderdag 15 oktober 2015 is er een vierde bijeenkomst over de verdere invulling van het plan voor een tijdelijk appartementencomplex in Kuukven (Baarlo). Deze bijeenkomst vind plaats om 19.30 uur in Zaal Unitas (Wilhelminastraat 11a in Baarlo).
De bewoners van de wijk zijn rechtstreeks geinformeerd over deze avond, en via dit nieuws willen we u oproepen om naast uw stem ook uw gezicht te laten zien op voornoemde avond. Bovenstaande afbeelding is het 'beeldmerk' zoals de bewoners van Baarlo de plannen van de gemeente ziet. Daarnaast aangezien het al enige tijd rustig is een korte update over de stand van zaken m.b.t. het bouwplan in Kuukven/Heierhof, is hieronder een update. Hoe het begon De bouwplannen vloeien voort uit een vergunningsaanvraag voor camping BreeBronne in Maasbree. D.m.v. deze aanvraag wordt onder andere goedkeuring gevraagd om 750 (nieuwe) arbeidsmigranten (< 6 mnd) te mogen huisvesten in Maasbree. Als tegenprestatie moet de ondernemer 64 midstay-plekken (>6 mnd - <2 jaar) realiseren en moet hiervoor van de gemeente een complex bouwen of samenwerking zoeken met een andere huisvester (woningbouwverenigingen of zo). Van hieruit is het onzalige plan ontstaan om een tijdelijke opvang in Kuukven/Heierhof te bouwen in de vorm van een tweedehands containercomplex. Huidige Status De vergunningsaanvraag voor BreeBronne is op 14.04.2015 goedgekeurd, maar onder druk van de publieke opinie (de buurt en het dorp) is de koppeling met de bouwplannen in Kuukven/Heierhof losgelaten. Een eerste kleine succes. Er moet wel nog steeds compensatie voor zgn. midstay komen, maar dat hoeft niet (meer) per definitie in Kuukven/Heierhof, en mag dus ook elders. De gemeente houdt voorlopig echter nog steeds vast aan de locatie Kuukven/Heierhof voor wat betreft de bouw van een midstay-accommodatie, maar begrijpt door het tumult dat er een ander plan moet komen (kwalitatief beter gebouw, alternatieve ontsluiting van de wijk door een inrit vanaf de Napoleonsbaan etc. etc.). Wij blijven tegen deze locatiekeuze omdat je voor een periode van 10 jaar geen kwaliteit, passend bij de wijk, kunt bouwen. Dat verdien je met het huisvesten van woonurgenten nooit meer terug! We hebben inmiddels circa 1.400 handtekeningen tegen dit plan verzameld. De gemeente heeft alle informatie tot haar genomen, en ontvouwde 24 september jongstleden een nieuw plan voor de direct omwonenden.De wethouder heeft de vergadering geopend met de mededeling dat de Gemeente tijdens de 1e en de 2e zitting veel input (bezwaren, aandachtpunten en suggesties etc.) heeft gekregen. Deze input is door Work and Stay en de Gemeente (dorpsbouwmeester) verwerkt in een nieuw plan, dat door Work and Stay aan ons gepresenteerd werd. Feitelijk behelst het plan de bouw van een 2e hands containercomplex met 10 wooneenheden (in plaats van 32). Om het geheel wat op te leuken wordt de vervelende witte kleur verstopt achter een betimmering en wordt volstaan met minder parkeerplaatsen. Wij als bewoners hebben aangegeven dat ons belangrijkste bezwaar was en nog steeds is dat er een 2e hands wooncontainer in Kuukven geplaatst wordt (dat is uitgedragen op Radio en TV, de petitie en in alle correspondentie met de Gemeente). Het feit dat de Gemeente en Work and Stay achteloos aan ons belangrijkste bezwaar voorbij gaan (een 2e hands gebouw is het en blijft het) zien wij als een schoffering van alle belanghebbenden. De bewoners keuren het plan op beeldkwaliteit af, waarop de Gemeente aangeeft dat er vandaag de dag welstandsvrij gebouwd kan/mag worden. De vergunningaanvraag voldoet volgens de Gemeente aan alle vereisten en moet in behandeling genomen worden. De bewoners hebben Work and Stay gevraagd de vergunningaanvraag in te trekken, maar Work and Stay vreest voor de gevolgen (sancties) van de Gemeente. Niet bouwen leidt tot problemen cq. vergunningsstop op de BreeBronne in Maasbree en daar zit deze camping-eigenaar niet op te wachten, zelfs niet nu hij door de Gemeente tot Volkshuisvester wordt gebombardeerd. Omdat het perceel toch ooit bebouwd moet worden (de grond drukt negatief op de grondexploitatie van de Gemeente), hebben wij de Gemeente aangeboden om binnen een projectgroep na te willen denken over een meer duurzame gebiedsinvulling met bebouwing die wel de door ons c.q. Peel en Maas nagestreefde beeldkwaliteit heeft. Dit aanbod maakte bij Wil Krause (hoofd omgevings-ontwikkeling) onverwacht enige sympathie los. Wellicht dat jullie als bewoners c.q. het dorp een eigen coöperatie kunnen oprichten, die voorziet in de voor de Gemeente noodzakelijke huisvesting voor woonurgenten. Hoewel dit voorwaar geen makkelijke opgave is, hebben wij vanuit een soort van burgerinitiatief toegezegd (met eventuele beleggers, belanghebbende, Gemeente etc.) te willen zoeken naar een oplossing die 1) het huisvestingsprobleem mee helpt op te lossen, maar 2) beter past bij het dorp (d.w.z. de invulling van het gebied Kuukven). Immers, de camping-eigenaar, die door de Gemeente op de stoel van de volkshuisvester is gezet, heeft eerder aangegeven dat hij nul beeldkwaliteit heeft en in ruil voor een vergunning iets moet bouwen en dat het liefste zo goedkoop mogelijk wil doen. En de Gemeente steunt hem daarbij door dik en dun in, want hij moet van de Gemeente bouwen en heeft zijn oog op Baarlo laten vallen. Tot slot hebben wij de vrees geuit dat de huidige wooncontainer het begin van meer is, maar dat is vgls. de wethouder niet het geval. Maar hoewel gesteld wordt dat Baarlo met de bouw van 10 wooneenheden in de haar opgelegde behoefte voor betaalbare woningen voor woonurgenten heeft voorzien, moet duidelijk zijn dat: 1) in Kuukven de norm gezet wordt voor de hele Gemeente Peel en Maas en 2) we er gevoeglijk vanuit kunnen gaan dat als er in de toekomst meer gaat komen in het dorp c.q. Kuukven de beeldkwaliteit zeker niet meer beter wordt dan die van datgene waar ze de wijk c.q. het dorp nu mee willen opzadelen. De wethouder verzekert ons dat dit niet zo is, maar heeft niet het eeuwige politieke leven en lijkt erin te zitten zo van na mij de zondvloed. De plannen voor short-stay op de Berckt (met ook weer compensatie voor mid-stay) worden nu nog even onder de pet gehouden. Eerst moet het project Kwistbeek in Kuukven landen. Wordt vervolgd . Volgende Stappen De vergunning is inmiddels door de ondernemer Work and Stay aangevraagd, en behoeft alleen nog goedkeuring van wethouder cq. college B&W voor gunning. Gezien de ervaringen tot nu toe hebben verwachten we dat de gemeente doorzet, en kanttekeningen van de bevolking naast haar laat liggen. De discussie wordt voortgezet op 15 oktober: we hopen en rekenen op een massale opkomst.
Tijdelijk appartementencomplex Heierhof KuukvenVolgende week vrijdag staat er een gesprek met de regiomanager van Arriva in Brabant te wachten. Om van de gelegenheid goed gebruik te maken zijn ervaringen, meningen of suggesties van harte welkom! .
Volgens Nu.zakelijk Autobezit wordt gestimuleerd door de parkeervergunningen die in veel Nederlandse steden worden uitgegeven, dit zijn immers "gesubsidieerde" parkeerplaatsen. Dat blijkt donderdag uit onderzoek door drie economen van de Vrije Universiteit Amsterdam. Het onderzoek heet "Car ownership and residential parking subsidies: Evidence from Amsterdam" en is van Jesper de Groote, Jos van Ommeren en Hans R.A. Koster van de Vrije Universiteit. Samengevat: SUMMARY? Many cities around the world have introduced paid parking but implicitly subsidize parking for example by providing residential parking permits for street parking.
We study the welfare effects of residential parking subsidies through changes in car ownership for Amsterdam. We employ a boundary-discontinuity design that exploits spatial variation in the length of waiting lists for permits and therefore in the size of the parking subsidy. In the city center, the waiting time for a permit is up to four years. Our results indicate that one additional year of waiting for a parking permit reduces car ownership with 2 percentage points corresponding to a price elasticity of car demand of?0.8. We demonstrate that subsidizing residential parking induces a substantial welfare loss. On average, a parking permit induces anannual deadweight loss of 270. Furthermore, we show that the provision of parking permits is an income-regressive policy: rich households are five times more likely than poor households to receive these (implicit) parking subsidies.
Nu.nl: Autobezit wordt aantrekkelijker door 'gesubsidieerde' parkeerplaatsVandaag heeft Arriva gebeld. Volgende week vrijdag een gesprek.
Aanstaande woensdagochtend, voorafgaand aan de plenaire vergadering van Provinciale Staten van Gelderland, wordt de petitie aangeboden aan de Commissaris van de Koning, de heer Cornielje. In verband hiermee wordt de petitie maandagavond afgesloten..