De petitionaris heeft haar studie Mediarecht afgerond en wacht op haar cijfer. Tijd voor een overzicht van gerechtelijke dwalingen die fototrollen gebruiken om mensen onder druk te zetten en te laten betalen.
Op eigen naam schade vorderen
Ik zie steeds meer blafbrieven namens grote partijen als ANP, Reuters, AFP en Alamy. Partijen die op eigen naam schade vorderen en waar de fotograaf zelf vermoedelijk geen cent van ziet.
Nieuw voor mij was dat Copytrack namens DPG Media meer dan duizend brieven in één week verstuurt. Vermoedelijk blijven de ‘boetes’ van DPG Media onder de € 500,- en die worden niet aan mij voorgelegd, vandaar dat ik het niet wist.
DPG Media krijgt weliswaar een vrijwel onbeperkte licentie van de fotograaf, maar fotografen behouden hun auteursrecht en dragen het niet over.
Helaas vragen gedupeerden zelden naar bewijs dat eisers gerechtigd zijn om op eigen naam schade te vorderen en moet ik de eerste kantonrechter nog tegenkomen die geen genoegen neemt met een bewijsaanbod. Een bewijsaanbod dat tegenwoordig bijna standaard is terwijl de wet voorschrijft dat alle bewijsmiddelen bij dagvaarding moeten worden overlegd, de substantiëringsplicht, art. 111.3 Rv.
Vraag je wél naar bewijs, dan win je.
Verwijtbaarheid
De term diefstal voor een onopzettelijke inbreuk is ongepast. Diefstal is een misdrijf, daar doe je aangifte van en dat valt onder strafrecht. Fototrollen willen geen straf maar schadevergoedingen. Ze beschuldigen je van een onrechtmatige handeling. Dat is geen misdrijf, je dient enkel schade te vergoeden en het valt onder civielrecht.
Een inbreuk moet verwijtbaar zijn om voor schadevergoeding in aanmerking te komen. Cruciale vraag is of jij wist, of redelijkerwijs had kunnen weten dat je rechten schond. Voor foto’s die automatisch verschijnen via een feed of een link die je deelt is de uitgever aansprakelijk. Voor foto’s die een ander plaatst de ander. En bij foto’s die anoniem zijn uitgegeven kun je mijn inziens niet verwachten dat je voor niet-commercieel gebruik uitgebreid onderzoek doet naar de rechthebbende.
Bij deze recente zaak zou ik zelf ingezet hebben op verwijtbaarheid.
Naamsvermelding
Alleen de fotograaf zelf heeft recht op naamsvermelding en op schadevergoeding voor het ontbreken van naamsvermelding. Het is een persoonlijkheidsrecht dat niet overgedragen kan worden. Een werkgever, een uitgever, opdrachtgever of rechtenbeheerder heeft geen recht op naamsvermelding, noch op schadevergoeding voor het ontbreken ervan. Daar is duidelijke jurisprudentie over.
Zo heeft Roel Dijkstra geen recht op schadevergoeding wegens ontbreken naamsvermelding bij de beroemde foto’s van Bokito.
Het recht op naamsvermelding vervalt zodra de foto met toestemming van de fotograaf zonder naamsvermelding is uitgegeven. Een aantal partijen geven bewust foto's anoniem uit om vervolgens blafbrieven te versturen.
Onderbouwing schade
De wet gaat uit van daadwerkelijke schade. Schadevergoedingen zijn zelden deugdelijk onderbouwd en rechters gaan ondanks gemotiveerde betwisting vaak mee in de opgeklopte bedragen. Fototrollen gebruiken dat om hoge bedragen af te dwingen.
Helaas vragen gedaagden zelden naar bewijs van het tarief dat ten tijde van de inbreuk gold. Rechter schat dan het tarief of sluit aan bij de tarieven van Stichting Beeld Anoniem of bij tarieven uit eerdere jurisprudentie.
Het door professionals vaak gegeven advies, betaal het normale tarief met een kleine opslag, raad ik ten zeerste af. Je verhoogt mijn inziens de kans dat ze je voor de rechter slepen. Je betwist immers niet dat zij gerechtigd zijn èn erkent verwijtbaar gehandeld te hebben.
Fotograaf zonder blafjurist
Het gevolg van de toenemende hoeveelheid blafbrieven voor partijen die de rechten niet hebben is dat het voor de fotograaf met een serieuze claim steeds lastiger wordt om zelf zijn rechten te handhaven.
Waardeer het als de fotograaf zelf contact opneemt en probeer het zonder tussenkomst van een jurist op te lossen. Voor beide kanten lopen de kosten anders snel op.
Mijn advies als de fotograaf je zelf benaderd is zonder enige discussie een billijke schadevergoeding over te maken. Voor een particulier, kleine stichting of sportvereniging €25 tot €50,-. Voor commercieel gebruik €100 tot €250,-.
Nieuwe afleveringen Kafka
Tot slot, de serie artikelen op LinkedIn over mijn ervaringen met de overheid is aangevuld met deel 4 over Rechtbanken en deel 5 over de Nationale Ombudsman.
Nog een lange weg te gaan. Promoot de petitie en deel je ervaringen met fototrollen online.
Groet!
De petitionaris
Beste Femke, Uit de media ken ik je als een sympathieke, sterke vrouw met het (groene) hart op de juiste plaats en met principes die ik voor een groot gedeelte omarm. Deze principes staan heel mooi op jullie website beschreven:
Biologische landbouw
Op dit moment is maar 2% van de landbouw in Nederland biologisch GroenLinks wil dat dit aandeel in 2020 fors is gegroeid tot 25%.
GroenLinks wil boeren stimuleren om over schakelen naar biologische landbouw. Om de inkomsten van biologische boeren verder te verbeteren, wil GroenLinks jaarlijks 200 miljoen euro extra in de biologische landbouw investeren. GroenLinks wil dat boeren dit geld krijgen in de vorm van hectaresteun. Dat is een vast bedrag afhankelijk van het product dat ze verbouwen.
Milieu
Het mooie, typisch Nederlandse landschap hoeft niet te worden volgebouwd. GroenLinks kiest voor groene parken, grote speeltuinen en sportvelden in steden. We willen mooie, groene wijken en dorpen met woningen voor iedereen. We willen kunnen genieten van ons landschap. We moeten de boeren meer ruimte geven om biologisch te kunnen ondernemen.
De Boterbloem in Amsterdam-Osdorp
Aan de rand van Osdorp ligt een unieke biologische akkerbouw-boerderij. Hier wordt al 15 jaar biologisch verbouwd. De boerderij, een parel van Amsterdam, loopt goed, zonder overheidssubsidie, en past helemaal binnen het GroenLinks beleid. Behalve dat er ecologisch geboerd wordt heeft De Boterbloem Amsterdam nog meer moois te bieden. Doordat deze boerderij er nog steeds is, in de Lutkemeerpolder, is er een prachtig stuk typisch Nederlands cultuurlandschap bewaard gebleven. Inderdaad, ik ben het helemaal met jullie verkiezingsprogramma eens: zoiets moois hoeft niet te worden volgebouwd. Een oase van groen op een onverwachte plek, aan de rand van Amsterdam-West, en hier maken elk jaar kansarme schoolkinderen uit Amsterdam West kennis met de natuur en met het boerenbedrijf. Verder werken er tientallen kwetsbare Amsterdammers die vanwege hun psychiatrische achtergrond of om andere redenen niet in de gewone maatschappij kunnen functioneren. De Boterbloem is namelijk een zorgboerderij.
Het Dagelijks Bestuur van Stadsdeel Osdorp wil De Boterbloem weghebben: er moet een bedrijventerrein komen
Het Dagelijks Bestuur van Stadsdeel Osdorp, waar GroenLinks wethouder Kees Steeman deel van uitmaakt, heeft het bruikleencontract met De Boterbloem per 1 november 2009 opgezegd. Het wil precies op deze prachtige plek het zoveelste bedrijventerrein neerzetten. Hiermee dreigt een unieke, groene, natuurlijke, ecologische plek voorgoed voor Amsterdam verloren te gaan. Gisteren zond het AT5 nieuws een item uit over een actie die wij begonnen zijn om De Boterbloem te behouden. In één week zijn al 1000 handtekeningen voor de actie Red de Boterbloem opgehaald. In het AT5 nieuws was te zien hoe vrijwilligers van de boerderij in Winkelcentrum Osdorp handtekeningen verzamelden. Ook GroenLinks wethouder Kees Steeman kwam aan het woord. Hij vertelde dat hij geen enkele reden zag om het bedrijventerrein NIET op dit prachtige biologische land neer te zetten, want: We hebben zeven jaar geleden al besloten dat daar een bedrijventerrein zou komen. Einde discussie, wat Kees Steeman en de overige leden van het Dagelijks Bestuur betreft. Hogelijk verbaasd heb ik naar het interview met Kees Steeman gekeken. Hoe kan het, hoe is het mogelijk, dat een GroenLinks bestuurder op zon hautaine manier het vestigen van een bedrijventerrein op één van de laatste stukjes mooi landschap van het stadsdeel verdedigt? Femke, ik richt me tot jou, omdat je misschien niet weet wat er op lokaal niveau gaande is bij GroenLinks bestuurders. En omdat ik hoop dat je het met me eens bent dat elk weldenkend mens alles moet doen wat in haar of zijn macht ligt om dit prachtige geheel te behouden. Mooi open groen typisch Nederlands landschap, een biologische boerderij, en opvang voor kwetsbare Nederlanders. Daar zou GroenLinks toch achter moeten staan? De Boterbloem heeft de publieke opinie en de media achter zich. Het is zeer schadelijk voor het imago van GroenLinks dat een wethouder van deze partij actief meewerkt aan het vernietigen van een prachtig stukje groen én biologisch én sociaal bewogen Amsterdam. Ik hoop dat je je invloed kunt gebruiken om de GroenLinks fractie in Osdorp tot bezinning te brengen.
Hoogachtend,
voorzitter actiecomité Red de Boterbloem
Deze mail heb ik vandaag aan Femke Halsema gestuurd. Ik ben benieuwd naar haar reactie!
GroenLinksActie voor behoud van De Boterbloem De strijders voor behoud van de ecologische zorgboerderij De Boterbloem, aan de rand van Osdorp in de Lutkemeerpolder, doen een uiterste poging om te voorkomen dat de boerderij moet wijken voor een bedrijventerrein. Op www.petities.nl kunnen sympathisanten een petitie tekenen tegen sluiting.
Het stadsdeel wil de boerderij voor 1 november weg hebben. De strijders voor behoud vinden dat er al genoeg bedrijventerreinen zijn in en rond Osdorp.
Dit artikel schreef ik in de Westerpost:
Wie door Nederland reist wordt steeds vaker geconfronteerd met het verschijnsel bedrijventerrein. De verrommeling van het landschap is me altijd door merg en been gegaan.
Steeds weer als ik zon werklandschap zag werd ik erg treurig over de teloorgang van het Nederlandse landschap (werklandschap: een eufemistische term die ik nog niet kende, maar deze week las op de website van de projectontwikkelaar die op het land van Trijntje betonkolossen wil neer gaan zetten). Ik begrijp niet waar het voor nodig is, en wie er gebaat is bij het feit dat Nederland geheel dreigt overwoekerd te raken met bedrijventerreinen. Het is allemaal een gevolg van de decentralisering van het ruimtelijke ordeningsbeleid, waardoor gemeenten (en in Amsterdam: stadsdelen), aangespoord door projectontwikkelaars,ongestoord hun gang kunnen gaan in de schaarse groene ruimte die Nederland nog heeft. Het lijkt in Amsterdam, en met name in Amsterdam-West, of sommige stadsdeelbestuurders het idee hebben dat ze pas echt iets betekenen wanneer het ze lukt, vaak ondanks massale protesten van bewoners, weer iets van die schaarse groene ruimte voorgoed te vernietigen door er vaak overbodige bouwprojecten op los te laten. Denk aan de weg door het Rembrandtpark, de geplande bebouwing langs de oevers van de Sloterplas en de vernietiging van het laatste authentieke cultuurlandschap dat Osdorp rijk was: de Lutkemeerpolder. Overal staat bedrijfsruimte leeg, en toch wordt er steeds meer bijgebouwd. Wie heeft daar baat bij? Alleen de projectontwikkelaars. De rand van Osdorp, de overgang van stad naar platteland, is voor een groot gedeelte een voorbeeld van verrommeling bij uitstek. Het lijkt een onvermijdelijk en onstuitbaar proces, maar is het dat wel? Valt er nu echt niets aan te doen? Komt er dan nooit een keer een bestuurder tot inzicht, die de moed heeft om nu eens echt het algemeen belang te dienen en NEE te zeggen tegen de neiging om WEER een bedrijventerrein aan te leggen, of schaarse natuur vrij te geven aan de hoogste bieder?
Het is werkelijk een wonder, maar in dat woekerende gebied aan de rand van Osdorp is NU NOG een prachtige ongerepte plek, waar je een weids uitzicht hebt dat niet verpest wordt door blokkendozen of werklandschappen. Als je voor Trijntjes boerderij staat kun je tot zo ver het oog reikt uitkijken over akkerland, bomenrijen, bosjes, sloten, velden. Het is NOG prachtig cultuurlandschap, en iedereen die daar ooit geweest is weet hoe bijzonder dat is, juist in die omgeving.
Voor veel bewoners van Osdorp is De Boterbloem een kleine oase waar ze graag vertoeven om bij te tanken. Trijntje ontvangt bijvoorbeeld op haar boerderij met erf, boomgaard, tuin en akkers heel vaak schoolklassen uit de omringende buurten in Osdorp, en de kinderen vinden het heerlijk bij haar op de boerderij, zo vlakbij en toch alsof je opeens middenin het boerenland bent.
Stadskinderen hebben door De Boterbloem de unieke kans kennis te maken met het boerenbedrijf en met de natuur. De Boterbloem is een plek waar kinderen (én volwassenen) uit de stad met eigen ogen kunnen zien hoe groente, fruit, graan en aardappelen groeien, zodat winkelproducten hun anonimiteit verliezen.
Prinses Irene kwam deze week nog in de Tweede Kamer vertellen hoe ontzettend belangrijk het is dat juist stadskinderen de kans hebben om natuur te ervaren. Dat kan en dat gebeurt op de Boterbloem. Zet er een bedrijventerrein neer, en die kans is voorgoed verkeken. De Boterbloem is een financieel gezond bedrijf, dat geheel functioneert zonder enige overheidssubsidie. Trijntje biedt op haar boerderij 15 kansarme, kwetsbare Amsterdammers een zinvolle dagbesteding.
Deze mensen zijn bij haar gelukkig en vinden het heerlijk om op de boerderij te werken en zich nuttig te weten. Als de Boterbloem niet meer zou bestaan, zouden zij geen enkele kans maken een baan te verwerven in een van de blokkendozen op het geplande bedrijventerrein. Ze zouden misschien gaan zwerven, of depressief thuis gaan zitten, of wellicht in criminaliteit vervallen met alle ellende voor de maatschappij van dien. De Boterbloem is dus een maatschappelijk zeer relevante organisatie die Amsterdam op allerlei manieren veel toegevoegde waarde biedt.
En er wordt op de Boterbloem ecologisch geboerd. Duurzaamheid en klimaatneutraliteit worden hier zonder enige stimulans of subsidie van de gemeente al jaren uitgedragen en doorleefd. De grond is gifvrij. De polder dateert van 1865 en is jachtgebied voor de vos, de bosuil, de buizerd, kiekendief, sperwer, en de torenvalk. De kievieten en de kluten nestelen in het gebied. Maar ook kleine vogels als de mus, boomklever, roodborst, gele en zwarte kwikstaart en de kleine bonte specht kun je hier zien. Zet er een bedrijventerrein neer, en de hele biodiversiteit is voorgoed verdwenen en die krijg je nooit meer terug.
Stadsdeelbestuurders, komt tot bezinning, wijzig het bestemmingsplan zodat er tot in lengte der dagen, in het belang van alle Amsterdammers, biologische landbouw kan blijven in de Lutkemeerpolder. Vele volgende generaties Amsterdammers en met name Osdorpers zullen jullie zeer dankbaar zijn.
In een artikel in het Amsterdams Stadsblad van 7 januari jl. Bedrijven in plaats van Boterbloem werd Baâdoud geciteerd.
Dat er tegenstanders zijn, begrijpt de stadsdeelwethouder: Maar het is wel de minderheid die schreeuwt tegenover de zwijgende meerderheid.
We kunnen niet zeggen in Osdorp moet alles mooi groen blijven en bedrijventerreinen moeten maar ergens anders.
In anderhalve week hebben we al 1400 handtekeningen opgehaald TEGEN de plannen van het Dagelijks Bestuur van Stadsdeel Osdorp (950 digitaal op http://deboterbloem.petities.nl en 400 papieren lijsten). En al die mensen willen WEL dat het schaarse groen blijft in Osdorp. Uit de interviews die AT5 in Winkelcentrum Osdorp hield (zie http://www.at5.nl/tv/at5-nieuws/aflevering/2614 ) bleek dat de zgn. zwijgende meerderheid in Osdorp en masse TEGEN het bedrijventerrein in de Lutkemeerpolder is. Dit ervoeren wij ook toen we mensen vroegen hun handtekening te zetten: iedereen aan wie we uitlegden wat de plannen van het stadsdeel zijn en wat er daardoor dreigt te verdwijnen tekende!
De komende weken gaan we de handtekeningenactie in Osdorp intensiveren, want we willen in mei 10.000 handtekeningen bij elkaar hebben.
Wie ook handtekeningen wil ophalen kan zich aanmelden via deboterbloem@kpnplanet.nl.
AT5 nieuws 12 februariIn het Parool van 25 oktober 2008 schreef Johannes van Dam:
Red de Boterbloem was, in augustus 2004, de kop boven een stuk in deze krant over het enige biologische agrarische bedrijf binnen de Amsterdamse gemeentegrenzen, aan de Lutkemeerweg, vlak achter Westgaarde. Trijntje Hoogendam heeft daar haar akker- en tuinbouwbedrijfje in één van de mooiste polders van de stad.
Ik schreef: Ze beheert veertig hectare, te groot voor servet en te klein voor tafellaken. De gemeente dreigt met bouwplannen en zonder weerstand kan haar bijzondere bouwland over een tijdje een object voor projectontwikkelaars worden. Hoogendam heeft sindsdien, mede dankzij allerlei hulp, kunnen investeren in het bedrijf en de opstallen en alles leek goed te gaan. Maar nu lijkt de nachtmerrie alsnog werkelijkheid te gaan worden: juist op deze plek plannen de gemeente en het stadsdeel Osdorp een bedrijventerrein - en dat terwijl er in Slotervaart nog voldoende bedrijfsruimte ter beschikking is. Niettemin heeft het dagelijks bestuur (PvdA, GroenLinks, CDA) begin oktober besloten dat De Boterbloem per 31 oktober 2009 moet ophouden te bestaan.
Op 14 oktober was er een gelegenheid tot inspreken, die ik helaas gemist heb. Daarom blijft mij niets anders over dan er hier aandacht aan te besteden. Ik kan me namelijk niet voorstellen dat de genoemde politieke partijen dit milieuonvriendelijke besluit laten bestaan. Er is nog een jaar te gaan, maar de donkere wolken pakken zich al samen.
Hierbij roep ik de deelraad van Osdorp op niet in te stemmen met het besluit en vraag ik de gemeente of die niet moet overwegen dat De Boterbloem voor de hele stad en haar milieu van te veel betekenis is om dit initiatief de keel af te snijden. Wie zit er te wachten op nog een bedrijventerrein? De penningmeester van het stadsdeel? Kom nou!"
Omroep Llink besteedde in haar programma "Atlas" op 8 februari jongstleden aandacht aan de drie Kwade Zwanen:
Drie Kwade Zwanen houden de tuin schoon, 15 februari 2009, Radio 1
Llink Atlas uitzending 24 van 8 februari
.
DEN BOSCH - De VVD in de Brabantse Staten wil dat een onafhankelijke deskundige zich buigt over het contract dat de verkoop regelt van Essent aan het Duitse energieconcern RWE. Ook verlangen de liberalen dat het bijna 300 pagina's tellende, in juridisch Engels opgestelde document in het Nederlands wordt vertaald.
"Wij staan als statenleden voor één van de belangrijkste beslissingen uit de geschiedenis van de provinciale politiek.
'Onafhankelijk advies moet over verkoop Essent'Hoewel het veel prettiger is de handtekeningen digitaal te verzamelen, bestaat de mogelijkheid hier een formulier te downloaden dat u zelf kan printen, zo veel u wilt, om zelf handtekeningen te verzamelen.
Voor het opsturen naar Stichting De Kwade Zwaan s.v.p. contact opnemen via dekwadezwaan@gmail.com .