De petitionaris heeft haar studie Mediarecht afgerond en wacht op haar cijfer. Tijd voor een overzicht van gerechtelijke dwalingen die fototrollen gebruiken om mensen onder druk te zetten en te laten betalen.
Op eigen naam schade vorderen
Ik zie steeds meer blafbrieven namens grote partijen als ANP, Reuters, AFP en Alamy. Partijen die op eigen naam schade vorderen en waar de fotograaf zelf vermoedelijk geen cent van ziet.
Nieuw voor mij was dat Copytrack namens DPG Media meer dan duizend brieven in één week verstuurt. Vermoedelijk blijven de ‘boetes’ van DPG Media onder de € 500,- en die worden niet aan mij voorgelegd, vandaar dat ik het niet wist.
DPG Media krijgt weliswaar een vrijwel onbeperkte licentie van de fotograaf, maar fotografen behouden hun auteursrecht en dragen het niet over.
Helaas vragen gedupeerden zelden naar bewijs dat eisers gerechtigd zijn om op eigen naam schade te vorderen en moet ik de eerste kantonrechter nog tegenkomen die geen genoegen neemt met een bewijsaanbod. Een bewijsaanbod dat tegenwoordig bijna standaard is terwijl de wet voorschrijft dat alle bewijsmiddelen bij dagvaarding moeten worden overlegd, de substantiëringsplicht, art. 111.3 Rv.
Vraag je wél naar bewijs, dan win je.
Verwijtbaarheid
De term diefstal voor een onopzettelijke inbreuk is ongepast. Diefstal is een misdrijf, daar doe je aangifte van en dat valt onder strafrecht. Fototrollen willen geen straf maar schadevergoedingen. Ze beschuldigen je van een onrechtmatige handeling. Dat is geen misdrijf, je dient enkel schade te vergoeden en het valt onder civielrecht.
Een inbreuk moet verwijtbaar zijn om voor schadevergoeding in aanmerking te komen. Cruciale vraag is of jij wist, of redelijkerwijs had kunnen weten dat je rechten schond. Voor foto’s die automatisch verschijnen via een feed of een link die je deelt is de uitgever aansprakelijk. Voor foto’s die een ander plaatst de ander. En bij foto’s die anoniem zijn uitgegeven kun je mijn inziens niet verwachten dat je voor niet-commercieel gebruik uitgebreid onderzoek doet naar de rechthebbende.
Bij deze recente zaak zou ik zelf ingezet hebben op verwijtbaarheid.
Naamsvermelding
Alleen de fotograaf zelf heeft recht op naamsvermelding en op schadevergoeding voor het ontbreken van naamsvermelding. Het is een persoonlijkheidsrecht dat niet overgedragen kan worden. Een werkgever, een uitgever, opdrachtgever of rechtenbeheerder heeft geen recht op naamsvermelding, noch op schadevergoeding voor het ontbreken ervan. Daar is duidelijke jurisprudentie over.
Zo heeft Roel Dijkstra geen recht op schadevergoeding wegens ontbreken naamsvermelding bij de beroemde foto’s van Bokito.
Het recht op naamsvermelding vervalt zodra de foto met toestemming van de fotograaf zonder naamsvermelding is uitgegeven. Een aantal partijen geven bewust foto's anoniem uit om vervolgens blafbrieven te versturen.
Onderbouwing schade
De wet gaat uit van daadwerkelijke schade. Schadevergoedingen zijn zelden deugdelijk onderbouwd en rechters gaan ondanks gemotiveerde betwisting vaak mee in de opgeklopte bedragen. Fototrollen gebruiken dat om hoge bedragen af te dwingen.
Helaas vragen gedaagden zelden naar bewijs van het tarief dat ten tijde van de inbreuk gold. Rechter schat dan het tarief of sluit aan bij de tarieven van Stichting Beeld Anoniem of bij tarieven uit eerdere jurisprudentie.
Het door professionals vaak gegeven advies, betaal het normale tarief met een kleine opslag, raad ik ten zeerste af. Je verhoogt mijn inziens de kans dat ze je voor de rechter slepen. Je betwist immers niet dat zij gerechtigd zijn èn erkent verwijtbaar gehandeld te hebben.
Fotograaf zonder blafjurist
Het gevolg van de toenemende hoeveelheid blafbrieven voor partijen die de rechten niet hebben is dat het voor de fotograaf met een serieuze claim steeds lastiger wordt om zelf zijn rechten te handhaven.
Waardeer het als de fotograaf zelf contact opneemt en probeer het zonder tussenkomst van een jurist op te lossen. Voor beide kanten lopen de kosten anders snel op.
Mijn advies als de fotograaf je zelf benaderd is zonder enige discussie een billijke schadevergoeding over te maken. Voor een particulier, kleine stichting of sportvereniging €25 tot €50,-. Voor commercieel gebruik €100 tot €250,-.
Nieuwe afleveringen Kafka
Tot slot, de serie artikelen op LinkedIn over mijn ervaringen met de overheid is aangevuld met deel 4 over Rechtbanken en deel 5 over de Nationale Ombudsman.
Nog een lange weg te gaan. Promoot de petitie en deel je ervaringen met fototrollen online.
Groet!
De petitionaris
De petitie over verkiezingsborden is als 'raadsadres' besproken in de commissievergadering Algemene Zaken van het stadsdeel Centrum op woensdagavond 10 februari 2010 van 22:43 tot 22:45. Wanneke Sabatino (PvdA): "Leuk voorstel, in ieder geval leuk genoeg om te kijken of we er iets mee kunnen voor de komende verkiezingen." Dingeman Coumou (GroenLinks): "Eens met de inspreker, ik plak zelf ook. De borden zijn me al jaren een doorn in het oog, met name de hoogte.
Zonder ladder kan je er helemaal niet bij! De moeite waard om dit te onderzoeken. In Den Haag gaan ze een stapje verder, daar drukken ze zelfs al voor en hangen ze achter plexiglas. Er gaat wel wat van de romantiek verloren, maar ja." Voorzitter Roeland Rengelink (PvdA): "Volgens mij heb ik nu een aantal suggesties gehoord om bij een volgende verkiezing toch eens in deze richting te gaan kijken. Daar horen waarschijnlijk wel grotere borden of kleinere affiches bij. Dat moet dan maar meegenomen worden?" Gemompel, iemand: "Het mag nu ook om borden aan de bruggen vast te maken, maar niemand doet het." Els Iping: "Toen het niet mocht wou iedereen het, nou mag het en nou wil niemand het." Voorzitter: "U zult dus een antwoord schrijven in deze richting, dat we het voor een volgende verkiezing zullen onderzoeken. Els Iping: "Ja! Ja." Tijdens deze vergadering heeft de inspreker/de petitionaris onderstaande motie geschreven die mogelijk door Yellie Alkema en Gerrit Brunink van D66 wordt ingediend, eventueel met wijzigingen: -------------Wij stellen voor dat de stadsdeelraad het volgende besluit neemt:De raad stadsdeel Centrum, Overwegende: dat de verkiezingsborden die het stadsdeel voor elke verkiezingen moet plaatsen voor burgers onleesbaar worden volgeplakt dat de huidige situatie een verkwisting is van middelen en inzet van alle betrokkenen dat veel betrokkenen (professionele plakkers en plakkers van bijna alle partijen) aangeven dat de huidige situatie voor niemand goed uitpakt dat in andere Europese steden wel nette en inzichtelijke verkiezingsborden verschijnen met een vergelijkbaar aantal kieslijsten dat er op deze borden (van 4x3m) maar ruimte is voor 12 affiches van A0-formaat (16 A4tjes) dat het plakken door vrijwilligers moeilijk goed is uit te voeren door de hoogte van de borden besluit:het dagelijks bestuur te verzoeken bij de eerstvolgende verkiezingen de verkiezingsborden te laten beplakken met door de partijen aangeleverde affiches in de volgorde van de kieslijsten, waarna partijen alleen op de toegewezen plek de eigen affiches mogen overplakken. De richtlijnen voor het gebruik van het bord moeten op ooghoogte leesbaar zijn, met expliciete verwijzing naar paragraaf 3 "Plakken en kladden" en paragraaf 4 "Reclame" van de Algemene Plaatselijke Verordening. -------------
Tijdens de inspraakavond waar deze petitie als 'raadsadres' onder de aandacht werd gebracht van de laatste vergadering van de commissie Algemene Zaken van stadsdeel Centrum voor de gemeenteraadsverkiezingen bleek dat op 19 januari 2010 het dagelijks bestuur een besluit heeft genomen waardoor het voor politieke partijen mogelijk wordt om verkiezingsborden vast te maken aan de bruggen in het centrum. Dit is het besluit: uit het Boek der besluiten van het dagelijks bestuur van het stadsdeel Centrum dinsdag, 19 januari 2010 Onderwerp: Aanwijzingsbesluit verkiezingsaffichering / brugborden Op voorstel van de dagelijks bestuurder voor Openbare Ruimte e.v. neemt het dagelijks bestuur het volgende besluit: Ten behoeve van het maken van verkiezingsaffichering voor deelraadsverkiezingen, gemeenteraadsverkiezingen, waterschapsverkiezingen, provinciale statenverkiezingen, Tweede Kamerverkiezingen, de Europese Parlementsverkiezingen en referenda, gelden in aanvulling op de reeds bestaande mogelijkheden met spandoeken en wildplakzuilen de volgende besluiten: Ontheffing brughoofden:1.
Ingevolge artikel 4.2 lid 2 APV ontheffing te verlenen van het in het artikel 4.2 lid 1 opgenomen verbod ten behoeve van het bevestigen van verkiezingsaffichering op bruggen. 2. Voor de wijze van plaatsing gelden de volgende regels:- borden mogen drie weken voorafgaand aan de verkiezingsdatum worden geplaatst door de politieke partijen zelf; - borden dienen van voldoende houdbaar materiaal te zijn vervaardigd; - borden mogen slechts worden aangebracht aan brugleuningen van alle bruggen in het stadsdeel; - borden worden met plastic tieribs vastgemaakt om beschadiging te voorkomen; - borden mogen niet worden verankerd in de bestrating; - borden moeten hoog worden geplaatst i.v.m. veiligheid voor het verkeer; - stijlen moeten minimaal 3 meter lang zijn en 5 a? 8 cm dik; - de borden mogen maximaal 2 meter lang zijn en 1 meter hoog zijn; de borden moeten rechthoekig zijn; - de borden moeten de dag na de verkiezingen door de politieke partijen zelf weer worden verwijderd; - stadsdeel op kosten van de overtreder worden verwijderd en vernietigd. Aanwijzing aanplakobjecten:1. In te stemmen met het plaatsen van aanplakobjecten voor de verkiezingen op de volgende locaties: Kattenburgerplein, Westermarkt, Zeeburgerstraat, Marnixstraat (busstation), Nieuwmarkt, Leidseplein, Weteringcircuit, Vijzelstraat/ Prinsengracht, Utrechtsestraat / Keizersgracht, Mr. Visserplein, Haarlemmerplein, Westerdoksplein, Frederiksplein, Muntplein en Rembrandtplein.2. Op grond van 4.8 Algemene Plaatselijke Verordening wijst het dagelijks bestuur deze objecten aan als aanplakobjecten die uitsluitend bestemd zijn voor het aanbrengen van verkiezingsaffichering. 3. Te bepalen dat het gebruiken van deze borden niet is toegestaan voor overige meningsuitingen en reclame.4. De aanplakobjecten worden door het stadsdeel zes weken voor de verkiezingen geplaatst en de dag na de verkiezingen door het stadsdeel verwijderd. In zijn oordeel heeft het dagelijks bestuur betrokken: Aanleiding Na de overgang van Dienst Binnenstad naar stadsdeel Centrum in 2002 is het besluit rondom verkiezingsaffichering, die jarenlang is toegepast door de centrale stad, in de praktijk overgenomen. Bij bureau verkiezingen komen tegenwoordig steeds meer vragen van politieke partijen binnen over de mogelijkheden voor de verkiezingscampagnes en waar men deze richtlijnen kan vinden. Ten behoeve van transparant bestuur is het voor de politieke partijen daarom wenselijk geworden een formeel besluit te nemen. Bovendien is een formeel besluit nodig om te voorkomen, dat op grond van artikel 4.8 van de Algemene Plaatselijke Verordening, overal verkiezingsmateriaal aangebracht mag worden. Daar komt bij dat op grond van artikel 4.2 van de Algemene Plaatselijke Verordening, het zonder ontheffing verboden is objecten op of aan brugleuningen te bevestigen. Wettelijke bepalingen Op grond van artikel 4.8 van de Algemene Plaatselijke Verordening is het dagelijks bestuur bevoegd een aanwijzingsbesluit voor verkiezingsaffichering in te stellen. Op grond van artikel 4.2 van de Algemene Plaatselijke Verordening is het dagelijks bestuur bevoegd ontheffing te geven voor verkiezingsaffichering op brughoofden. Op grond van het reclamebeleid 1997 zijn spandoeken voor culturele en idee?le doeleinden toegestaan op de volgende lokaties: Dam, Muntplein, Stationsplein, Frederiksplein, Rembrandtplein, Waterlooplein, Leidseplein, Rozengracht / Marnixstraat en het Weteringcircuit. De legale plakplekken zijn de wildplakzuilen aan de Westermarkt, Weteringschans tegenover Paradiso en de Weteringcircuit nabij de Vijzelgracht. Overwegingen Tot nu toe is de ambtelijke praktijk afdoende geweest tijdens de voorbereidingen van de verkiezingen, maar is nu een omzetting naar een voor iedereen herkenbare formele regeling gewenst, te meer omdat uit artikel 4.8 Algemene Plaatselijke Verordening volgt dat als een dergelijke aanwijzing niet wordt gedaan overal verkiezingsaffichering mag worden aangebracht.
De Commissie Genetische Modificatie COGEM kan niet positief adviseren over teelt van een genetisch gemodificeerde maïslijn van Monsanto (MON89034xMON88017). Het bedrijf heeft onvoldoende gegevens aangeleverd om mogelijke effecten op onschadelijke niet-doelwitorganismen te kunnen beoordelen.
Nu een dergelijk positief wetenschappelijk advies ontbreekt, is de kans aanzienlijk dat Monsanto voorlopig niet verder komt met de EU-toelatingprocedure voor teelt van deze mais in Europa. De COGEM is gevraagd te adviseren over de mogelijke milieurisico’s van de teelt van de genetisch gemodificeerde maïslijn MON89034 x MON88017. Deze maïslijn is door de inbreng van drie cry genen (cry1A.105, cry2Ab2 en cry3Bb1) resistent voor bepaalde insecten uit de orde van de Lepidoptera en de Coleoptera. Daarnaast bevat deze kruisingslijn het Cp4epsps gen waardoor deze tolerant is voor glyfosaat bevattende herbiciden.Verwildering van maïsplanten is in Europa nooit waargenomen. Daarnaast is opslag van maïsplanten in Europa nagenoeg uitgesloten. Er zijn geen redenen om aan te nemen dat expressie van de geïnserteerde genen het verwilderingspotentieel van maïs vergroten. Bovendien zijn er in Europa geen wilde verwanten van maïs aanwezig waardoor uitkruising niet mogelijk is.De COGEM is van mening dat de gegevens betreffende de effecten op niet-doelwitorganismen onvoldoende onderbouwing leveren om te concluderen dat eventuele effecten op niet-doelwitorganismen verwaarloosbaar klein zijn. De laboratoriumexperimenten zijn niet uitgevoerd met MON89034 x MON88017. In de meeste gevallen zijn deze uitgevoerd met enkele lijnen of met de gezuiverde cry eiwitten, terwijl de aanvrager de afwezigheid van interactie tussen deze eiwitten onvoldoende heeft aangetoond. Bovendien zijn in een aantal gevallen niet-doelwitorganismen gebruikt die in Europa niet voorkomen, zonder dat de relevantie van deze organismen wordt toegelicht. Naast laboratoriumproeven heeft de aanvrager veldproeven uitgevoerd. Twee daarvan zijn uitgevoerd met de kruisingslijn MON89034 x MON88017. Bij beide veldproeven is echter enkel gekeken naar plaag- en doelwitorganismen. De COGEM is van mening dat op basis van deze gegevens niet geconcludeerd kan worden dat eventuele nadelige effecten bij niet-doelwitorganismen niet te verwachten zijn.Op basis van de overwegingen in dit advies is de COGEM van mening dat er onvoldoende gegevens zijn om eventuele effecten van MON89034 x MON88017 op niet-doelwitorganismen te kunnen beoordelen. Daarom kan zij niet positief adviseren over teelt van MON89034xMON88017. bron: COGEM, 22/12/09
www.gentech.nlIn Nederland heeft 43 procent tussen de 18 en 64 jaar ooit last gehad van een psychische aandoening. Schokkend? Dat zeker, maar er is ook goed nieuws.
Uit onderzoek van NEMESIS blijkt dat sporters minder vaak kans hebben om een psychische stoornis te ontwikkelen dan niet-sporters. De uitkomsten ondersteunen het overheidsbeleid om sporten te stimuleren
Sportend Nederland heeft veel minder last van psychische klachtenKortje uit de Commissie Volksgezondheid Welzijn en Sport van 10 februari 2010Op vragen van de Kamerleden over de situatie bij de klinieken te Amsterdam gaf de staatssecretaris te kennen dat zij zich verantwoordelijk voelt voor de continuering van de abortushulpverlening in Amsterdam en omgeving. Het gaat om ongeveer 6000 abortussen per jaar en dat is een vijfde van alle abortussen in Nederland.Op de vraag van het Kamerlid Van Gerven (SP) dat het toch niet alleen gaat om de continuïteit sec maar ook over de conditie waaronder dit gebeurt, antwoordde zij dat de inspectie controleert of aan de vereisten wordt voldaan. Zij gaf te kennen dat de bestaande subsidieregels onvoldoende zijn en dat er wordt gewerkt aan een andere vorm van subsidieverstrekking.
De staatssecretaris sluit niet uit dat er twee klinieken blijven bestaan. Zodra zij meer zicht heeft op een oplossing voor Amsterdam, zal zij de Kamer via een brief informeren, naar verwachting is dit binnenkort het geval.
ALMERE - Wethouder Arno Visser gaat 'serieuze veranderingen' doorvoeren in het Sportbeleid. Visser lag in de Almeerse sportwereld zwaar onder vuur en werd vooral als 'cultuurpaus' gezien.
Tijdens het onlangs gehouden Sportcafé maakte Visser een duidelijke ommezwaai: Almere neemt sport wél serieus. In zijn toespraak aan de sportbestuurders gaf Visser aan dat hij de Sport een prominentere plaats in zijn beleid gaat geven. De wethouder wil daartoe alle sportfaciliteiten en activiteiten dit voorjaar al in één Sportbedrijf Almere onderbrengen. De afdeling wordt gehuisvest in het Topsportcentrum Almere en wil de kwaliteit van de dienstverlening verbeteren door bijvoorbeeld tevredenheids-onderzoeken te houden. De twee afdelingen van het huidige Sportloket wordt samengebracht tot één afdeling Sportentree. Alle vragen, wensen en reserveringen zullen bij Sportentree Almere binnen komen. Hier kunnen burgers en verenigingen terecht voor alle zaken op het terrein van de gemeentelijke sport en sportfaciliteiten. Ook komt er een Sportmanager die contact onderhoud met verenigingen en een Raad van Advies. De wethouder wil ook een Stichting Topsport opzetten. Een businessclub als ontmoetingsplaats tussen sport en het bedrijfsleven. Visser gaf tegenover de sportbestuurders toe dat de signalen uit de Almeerse sportwereld hem niet waren ontgaan. Zo werd een Sportief Burgerinitiatief opgezet dat bezorgd was over de afnemende aandacht voor sport. Een petitie om de Almere 'de gezondste en sportiefste stad van Nederland' te maken trok in korte tijd al meer dan 200 ondertekenaars. Visser hield zijn toehoorders voor dat hij die signalen nu serieus neemt, zeker ook omdat de landelijke politiek Sport nadrukkelijk op de agenda heeft gezet.
almere deze week serieuze veranderingen in sportbeleidStaatssecretaris Bijleveld heeft het wetsvoorstel over de fusie van Bussum, Muiden, Naarden en Weesp ingediend bij de Tweede Kamer. Het komt er nu dus op aan om, als u dat geen goed plan vindt, dat ook aan de Tweede Kamer te laten horen.
Dat kunt u doen door de petitie te tekenen, er zijn inmiddels al meer dan 2000 inwoners die u zijn voorgegaan. Er is nog een mogelijkheid om iets van u te laten horen, namelijk door het indienen van een zogenaamde zienswijze. Kamerleden roepen belanghebbenden namelijk ook op om hun mening over het wetsvoorstel aan hen kenbaar te maken. Dit geeft u de gelegenheid Kamerleden rechtstreeks op de hoogte te brengen van uw redenen om deze fusie niet te willen. De Vereniging Geen Fusie roept de ondertekenaars van de petitie op om ook van die gelegenheid gebruik te maken. Uw reactie op het wetsvoorstel kunt u tot 18 februari a.s. sturen naar: De griffier van de vaste commissie voor BZK Ir. G.T. van Leiden Tweede Kamer der Staten-Generaal Postbus 20018 2500 EA Den Haag. Dit kan ook per e-mail: cie.bzk@tweedekamer.nl.