De petitionaris heeft haar studie Mediarecht afgerond en wacht op haar cijfer. Tijd voor een overzicht van gerechtelijke dwalingen die fototrollen gebruiken om mensen onder druk te zetten en te laten betalen.
Op eigen naam schade vorderen
Ik zie steeds meer blafbrieven namens grote partijen als ANP, Reuters, AFP en Alamy. Partijen die op eigen naam schade vorderen en waar de fotograaf zelf vermoedelijk geen cent van ziet.
Nieuw voor mij was dat Copytrack namens DPG Media meer dan duizend brieven in één week verstuurt. Vermoedelijk blijven de ‘boetes’ van DPG Media onder de € 500,- en die worden niet aan mij voorgelegd, vandaar dat ik het niet wist.
DPG Media krijgt weliswaar een vrijwel onbeperkte licentie van de fotograaf, maar fotografen behouden hun auteursrecht en dragen het niet over.
Helaas vragen gedupeerden zelden naar bewijs dat eisers gerechtigd zijn om op eigen naam schade te vorderen en moet ik de eerste kantonrechter nog tegenkomen die geen genoegen neemt met een bewijsaanbod. Een bewijsaanbod dat tegenwoordig bijna standaard is terwijl de wet voorschrijft dat alle bewijsmiddelen bij dagvaarding moeten worden overlegd, de substantiëringsplicht, art. 111.3 Rv.
Vraag je wél naar bewijs, dan win je.
Verwijtbaarheid
De term diefstal voor een onopzettelijke inbreuk is ongepast. Diefstal is een misdrijf, daar doe je aangifte van en dat valt onder strafrecht. Fototrollen willen geen straf maar schadevergoedingen. Ze beschuldigen je van een onrechtmatige handeling. Dat is geen misdrijf, je dient enkel schade te vergoeden en het valt onder civielrecht.
Een inbreuk moet verwijtbaar zijn om voor schadevergoeding in aanmerking te komen. Cruciale vraag is of jij wist, of redelijkerwijs had kunnen weten dat je rechten schond. Voor foto’s die automatisch verschijnen via een feed of een link die je deelt is de uitgever aansprakelijk. Voor foto’s die een ander plaatst de ander. En bij foto’s die anoniem zijn uitgegeven kun je mijn inziens niet verwachten dat je voor niet-commercieel gebruik uitgebreid onderzoek doet naar de rechthebbende.
Bij deze recente zaak zou ik zelf ingezet hebben op verwijtbaarheid.
Naamsvermelding
Alleen de fotograaf zelf heeft recht op naamsvermelding en op schadevergoeding voor het ontbreken van naamsvermelding. Het is een persoonlijkheidsrecht dat niet overgedragen kan worden. Een werkgever, een uitgever, opdrachtgever of rechtenbeheerder heeft geen recht op naamsvermelding, noch op schadevergoeding voor het ontbreken ervan. Daar is duidelijke jurisprudentie over.
Zo heeft Roel Dijkstra geen recht op schadevergoeding wegens ontbreken naamsvermelding bij de beroemde foto’s van Bokito.
Het recht op naamsvermelding vervalt zodra de foto met toestemming van de fotograaf zonder naamsvermelding is uitgegeven. Een aantal partijen geven bewust foto's anoniem uit om vervolgens blafbrieven te versturen.
Onderbouwing schade
De wet gaat uit van daadwerkelijke schade. Schadevergoedingen zijn zelden deugdelijk onderbouwd en rechters gaan ondanks gemotiveerde betwisting vaak mee in de opgeklopte bedragen. Fototrollen gebruiken dat om hoge bedragen af te dwingen.
Helaas vragen gedaagden zelden naar bewijs van het tarief dat ten tijde van de inbreuk gold. Rechter schat dan het tarief of sluit aan bij de tarieven van Stichting Beeld Anoniem of bij tarieven uit eerdere jurisprudentie.
Het door professionals vaak gegeven advies, betaal het normale tarief met een kleine opslag, raad ik ten zeerste af. Je verhoogt mijn inziens de kans dat ze je voor de rechter slepen. Je betwist immers niet dat zij gerechtigd zijn èn erkent verwijtbaar gehandeld te hebben.
Fotograaf zonder blafjurist
Het gevolg van de toenemende hoeveelheid blafbrieven voor partijen die de rechten niet hebben is dat het voor de fotograaf met een serieuze claim steeds lastiger wordt om zelf zijn rechten te handhaven.
Waardeer het als de fotograaf zelf contact opneemt en probeer het zonder tussenkomst van een jurist op te lossen. Voor beide kanten lopen de kosten anders snel op.
Mijn advies als de fotograaf je zelf benaderd is zonder enige discussie een billijke schadevergoeding over te maken. Voor een particulier, kleine stichting of sportvereniging €25 tot €50,-. Voor commercieel gebruik €100 tot €250,-.
Nieuwe afleveringen Kafka
Tot slot, de serie artikelen op LinkedIn over mijn ervaringen met de overheid is aangevuld met deel 4 over Rechtbanken en deel 5 over de Nationale Ombudsman.
Nog een lange weg te gaan. Promoot de petitie en deel je ervaringen met fototrollen online.
Groet!
De petitionaris
Zowel huurders als verhuurders wijzen het huurbeleid van minister Blok af. Aedes vereniging van woningcorporaties en de Woonbond stuurden onafhankelijk van elkaar een brief naar de Tweede Kamer.
Zij maken zich ernstig zorgen over de manier waarop de gluurverhoging door de Tweede Kamer wordt gejaagd. De haast van minister Blok gaat ten koste van een zorgvuldige besluitvorming, en dat over een wetsvoorstel dat 3 miljoen hurende huishoudens raakt. Andere bezwaren van Aedes en Woonbond hebben betrekking op het schenden van de privacy, de gevolgen van het sterk optrekken van de huren voor de betaalbaarheid van het wonen en het los van elkaar en op verschillende momenten invoeren van diverse maatregelen. Het is verstandiger om alle onderdelen van het huurbeleid in samenhang met elkaar te behandelen, in plaats van besluiten te nemen over losstaande onderdelen, aldus de Woonbond in zijn brief. Zowel Aedes als Woonbond geven voor het huurbeleid aan dat de invoering van de huursombenadering een goed alternatief zou zijn voor de huurbeleidsplannen van het kabinet. De Woonbond vraagt zich af waarom de Tweede Kamer de gluurverhoging nog zou invoeren, als zowel huurders als verhuurders er tegen in het verweer komen. De Kamerbehandeling staat gepland voor vanavond (5 februari), de stemmingen staan al voor donderdagmiddag (7 februari) gepland. Samenhang en zorgvuldigheid van groot belang Zowel de Woonbond als Aedes pleit voor een zorgvuldige besluitvorming met oog voor de samenhang tussen de verschillende beleidsmaatregelen. Vanavond bespreekt de Tweede Kamer de voorstellen voor een inkomensafhankelijke huurverhoging voor. Maar nog voor 1 maart wil de minister ook voorstellen voorleggen voor het woningwaarderingsstelsel, de huursombenadering, de maximale huurprijs op basis van 4,5% van de WOZ-waarde en de verhuurdersheffing. Minister Blok heeft het CFV gevraagd om een nadere analyse van de relatie tussen de inkomensafhankelijke huurverhoging, de verhuurderheffing en de financiële positie van woningcorporaties. Dat is natuurlijk mooi, maar zou onderdeel moeten uitmaken van de discussie over de gluurverhoging. Privacyschendingen Als de gluurverhoging doorgaat, gaat de Belastingdienst op aanvraag van de verhuurder inkomensindicaties verhuurders verstrekken. Dat betekent een schending van de privacy van huurders. Het gebeurt zonder toestemming van de huurder, sterker nog; die wordt niet eens geïnformeerd. De huurder die bezwaar wil maken tegen de inkomensafhankelijke huurverhoging moet nota bene bij zijn verhuurder bewijzen dat zijn inkomen lager is dan uit de verklaring van de Belastingdienst blijkt. Daarbij worden de woningcorporaties ingezet als instrument om inkomens te verdelen. Aedes ageert daar fel tegen. Betaalbaarheid onder druk De Woonbond en de FNV hebben eerder gepleit voor een betaalbaarheidscheck, die zou moeten worden uitgevoerd voordat een besluit wordt genomen over de (inkomensafhankelijke) huurverhogingen op basis van recente cijfers. De minister heeft toegezegd om een bredere doorrekening van de effecten van het huurbeleid te laten maken, maar ook hierover zal hij pas rapporteren in de brief die hij later (voor 1 maart) naar de Kamer stuurt. De uitkomsten van de analyse en de doorrekening worden dus mogelijk pas bekend, nadat de wetsvoorstellen zijn aangenomen. Voor de inkomensafhankelijke huurverhoging is er dan geen weg meer terug, ook niet als uit de analyse en de doorrekening zeer nadelige effecten van deze huurverhoging blijken. Ook lastenverzwaring voor huurtoeslagontvangers De Woonbond wijst erop dat niet alleen de inkomens hoger dan 33.000, maar ook de huurtoeslagontvangers (gemiddeld inkomen ca 15.000 euro per jaar) te maken krijgen met lastenverzwaring. Al geeft de minister aan dat huurtoeslagontvangers worden gecompenseerd voor huurstijgingen, in 2013 is dat niet aan de orde. Naast de vele kortingen op de huurtoeslag de afgelopen jaren, krijgt deze groep huurders door dit wetsvoorstel nog een nadeel voor de kiezen van 3,20 per maand gedurende een half jaar. Zie ook: Brief Woonbond aan Tweede Kamer (pdf) Brief Aedes aan Tweede Kamer (pdf)?
Nederlandse WoonbondVVD en PvdA zetten alles op alles om de gluurverhoging (de huurverhoging waarvoor in belastinggegevens van huurders wordt gekeken) in hoog tempo door de Tweede Kamer te jagen. Dankzij procedurele trucs van deze partijen staat de wet volgende week al op de Kameragenda. De deadline van minister Blok, om vóór 1 maart een aangenomen wet te hebben, blijkt voor de regeringspartijen belangrijker dan zorgvuldige besluitvorming.
Binnen een week had minister Blok de schriftelijke vragen van de Tweede Kamer beantwoord. In andere omstandigheden moet de Kamer zes tot acht weken op antwoorden wachten. Het was dan ook broddelwerk van het ministerie. Lastige vragen kregen een onvolledig en nietszeggend antwoord. Op de betaalbaarheidscheck, waar de Woonbond om had gevraagd, zou de minister bijvoorbeeld in een latere brief op 1 maart terugkomen. Maar hij verzocht de Kamer wel om in februari alvast met huurverhogingen in te stemmen. De antwoorden van minister Blok gaven alle aanleiding voor de Kamer om meer informatie te vragen. Paulus Jansen (SP) stelde daarom tijdens de procedurevergadering een hoorzitting voor. Dit verzoek werd echter tegengehouden door de VVD. Hoewel het gebruikelijk is dat elke partij tijdens zon procedurevergadering slechts de woordvoerder stuurt, waren namens de VVD maar liefst zes Kamerleden aanwezig. Op deze manier kon de partij van Blok elk besluit doordrukken en zo verder uitstel tegenhouden. De gluurverhoging moest en zou in de week van 4 februari op de Kameragenda komen, zonder vertraging. Slechts één dag voor wijzigingsvoorstellen Door de snelle behandeling zou het vrijwel onmogelijk zijn voor Kamerleden om nieuwe informatie te krijgen. Ook zouden zij slechts één dag hebben om wijzigingsvoorstellen en moties te maken. Normaal gesproken wordt de agenda zo opgesteld dat alle partijen de ruimte hebben om een debat goed voor te bereiden en zich goed te laten informeren. In dit geval dus niet. Extra vragenronde Na de eerdere powerplay probeerde Jansen om via de regeling van werkzaamheden, waarin de Kamerleden de plenaire agenda bespreken, alsnog uitstel te krijgen. Alle oppositiepartijen steunden zijn verzoek om de behandeling van de wet na het krokusreces te plannen. Alleen PvdA en VVD waren tegen. Op dat moment greep Kamervoorzitter Van Miltenburg (VVD) in. Zelfs zij vond de weigering van de regeringspartijen wel erg bot. De voorzitter schoof de behandeling eigenhandig een week op, en plande een extra vragenronde in, waarin Kamerleden om extra informatie konden vragen. Bij nacht en ontij doorgedrukt Kennelijk was dit tegen het zere been van de PvdA. Om half twaalf s avonds vroeg Kamerlid Monasch een nieuwe regeling van werkzaamheden aan. Hierin veegde hij het eerdere voorstel van tafel en deed hij alsnog het voorstel om de wet de komende week al te behandelen. Dit voorstel werd gesteund door de VVD, waardoor het een meerderheid kreeg. Zo werd bij nacht en ontij een snelle, weinig zorgvuldige behandeling van de gluurverhoging doorgedrukt. ? Zie ook: Antwoord Blok op schriftelijke vragen Tweede Kamer (pdf)
Nederlandse WoonbondWe hebben onze eigen promo video op You-Tube Deze is te vinden op: Elk dier telt promo video.
Steun uit onverwachte hoek, het wordt zelfs de Britten te gek. Minister van Financiën dreigt banken op te breken..
Daarnaast geluid van het spoor, verkeer Croeselaan en bouwwerzaamheden stationsgebied.
Opvallend is de rol van de gemeente: geen vinger in de pap en al helemaal niet sturen op luchtkwaliteit, intensiteit verkeer, ruimtelijk groen of wensen van een kwetsbaar buurtje aan de rand van het stationsgebied. Stichtse rijnlanden, beheerder van het water wordt niet eens genoemd als partij waarmee overlegd moet worden..