De petitionaris heeft haar studie Mediarecht afgerond en wacht op haar cijfer. Tijd voor een overzicht van gerechtelijke dwalingen die fototrollen gebruiken om mensen onder druk te zetten en te laten betalen.
Op eigen naam schade vorderen
Ik zie steeds meer blafbrieven namens grote partijen als ANP, Reuters, AFP en Alamy. Partijen die op eigen naam schade vorderen en waar de fotograaf zelf vermoedelijk geen cent van ziet.
Nieuw voor mij was dat Copytrack namens DPG Media meer dan duizend brieven in één week verstuurt. Vermoedelijk blijven de ‘boetes’ van DPG Media onder de € 500,- en die worden niet aan mij voorgelegd, vandaar dat ik het niet wist.
DPG Media krijgt weliswaar een vrijwel onbeperkte licentie van de fotograaf, maar fotografen behouden hun auteursrecht en dragen het niet over.
Helaas vragen gedupeerden zelden naar bewijs dat eisers gerechtigd zijn om op eigen naam schade te vorderen en moet ik de eerste kantonrechter nog tegenkomen die geen genoegen neemt met een bewijsaanbod. Een bewijsaanbod dat tegenwoordig bijna standaard is terwijl de wet voorschrijft dat alle bewijsmiddelen bij dagvaarding moeten worden overlegd, de substantiëringsplicht, art. 111.3 Rv.
Vraag je wél naar bewijs, dan win je.
Verwijtbaarheid
De term diefstal voor een onopzettelijke inbreuk is ongepast. Diefstal is een misdrijf, daar doe je aangifte van en dat valt onder strafrecht. Fototrollen willen geen straf maar schadevergoedingen. Ze beschuldigen je van een onrechtmatige handeling. Dat is geen misdrijf, je dient enkel schade te vergoeden en het valt onder civielrecht.
Een inbreuk moet verwijtbaar zijn om voor schadevergoeding in aanmerking te komen. Cruciale vraag is of jij wist, of redelijkerwijs had kunnen weten dat je rechten schond. Voor foto’s die automatisch verschijnen via een feed of een link die je deelt is de uitgever aansprakelijk. Voor foto’s die een ander plaatst de ander. En bij foto’s die anoniem zijn uitgegeven kun je mijn inziens niet verwachten dat je voor niet-commercieel gebruik uitgebreid onderzoek doet naar de rechthebbende.
Bij deze recente zaak zou ik zelf ingezet hebben op verwijtbaarheid.
Naamsvermelding
Alleen de fotograaf zelf heeft recht op naamsvermelding en op schadevergoeding voor het ontbreken van naamsvermelding. Het is een persoonlijkheidsrecht dat niet overgedragen kan worden. Een werkgever, een uitgever, opdrachtgever of rechtenbeheerder heeft geen recht op naamsvermelding, noch op schadevergoeding voor het ontbreken ervan. Daar is duidelijke jurisprudentie over.
Zo heeft Roel Dijkstra geen recht op schadevergoeding wegens ontbreken naamsvermelding bij de beroemde foto’s van Bokito.
Het recht op naamsvermelding vervalt zodra de foto met toestemming van de fotograaf zonder naamsvermelding is uitgegeven. Een aantal partijen geven bewust foto's anoniem uit om vervolgens blafbrieven te versturen.
Onderbouwing schade
De wet gaat uit van daadwerkelijke schade. Schadevergoedingen zijn zelden deugdelijk onderbouwd en rechters gaan ondanks gemotiveerde betwisting vaak mee in de opgeklopte bedragen. Fototrollen gebruiken dat om hoge bedragen af te dwingen.
Helaas vragen gedaagden zelden naar bewijs van het tarief dat ten tijde van de inbreuk gold. Rechter schat dan het tarief of sluit aan bij de tarieven van Stichting Beeld Anoniem of bij tarieven uit eerdere jurisprudentie.
Het door professionals vaak gegeven advies, betaal het normale tarief met een kleine opslag, raad ik ten zeerste af. Je verhoogt mijn inziens de kans dat ze je voor de rechter slepen. Je betwist immers niet dat zij gerechtigd zijn èn erkent verwijtbaar gehandeld te hebben.
Fotograaf zonder blafjurist
Het gevolg van de toenemende hoeveelheid blafbrieven voor partijen die de rechten niet hebben is dat het voor de fotograaf met een serieuze claim steeds lastiger wordt om zelf zijn rechten te handhaven.
Waardeer het als de fotograaf zelf contact opneemt en probeer het zonder tussenkomst van een jurist op te lossen. Voor beide kanten lopen de kosten anders snel op.
Mijn advies als de fotograaf je zelf benaderd is zonder enige discussie een billijke schadevergoeding over te maken. Voor een particulier, kleine stichting of sportvereniging €25 tot €50,-. Voor commercieel gebruik €100 tot €250,-.
Nieuwe afleveringen Kafka
Tot slot, de serie artikelen op LinkedIn over mijn ervaringen met de overheid is aangevuld met deel 4 over Rechtbanken en deel 5 over de Nationale Ombudsman.
Nog een lange weg te gaan. Promoot de petitie en deel je ervaringen met fototrollen online.
Groet!
De petitionaris
Beste ondertekenaars en geïnteresseerden,
Donderdagavond 9 maart hebben wij spreekrecht in de discussieraad. Wij hebben dus al bereikt dat dit punt: afvalstoffenbeleid, opnieuw op de agenda komt te staan.
Donderdagavond 30 maart neemt de gemeente hier dan een beslissing over.
In ons rapport, verwerken wij de doelgroep: gezinnen apart. Ook mensen die gebruik moeten maken van een ondergrondse container met hieraan gekoppeld, pasjes met daar tikken op, zullen wij verwerken en benoemen in de gemeenteraad. Dit gaat dan om het aantal tikken op de pasjes en de tijd om een vuilniszak in de ondergrondse container te deponeren. Evenzo over de overvolle ondergrondse containers. Wij zullen ons best doen om zo goed mogelijk, met informatie die u zelf heeft aangeleverd, schriftelijk en/ of mondeling, dit rapport opstellen en bespreekbaar maken in de gemeenteraad.
Donderdag a.s. overhandigen wij de petitie.
In elk geval ontvangt u van ons, a.s. donderdag,een voortgangsmail, met daarin, hopelijk, een eerste reactie van de wethouder.
Heeft u nog ideeën of wilt u nog uw klachten kwijt dit kan bij ons tot 9 maart. Ook als u nog vragen heeft, kunt u mailen en/ of bellen naar jwcmverduijn@kpnmail.nl of bellen: 0617407457 of naar 0629067829
Vriendelijke groeten, actie comité afvalstoffenbeleid gemeente Geertruidenberg
Naar aanleiding van de petitie is de Efteling bereid tot een gesprek.
Ik ben benieuwd wat hier uit gaat voorkomen.
En of het oplossingsgericht is .
Omroepbrabant en het ad bestreden ook aandacht aan deze petitie:
RTV Utrecht brengt de petitie onder aandacht in een nieuwsuitzending. Bewoner en initiatiefnemer van de petitie, Sonja de Hair, vertelt over de vele onveilige situaties die hier dagelijks voorkomen.
Je vindt de uitzending op de website van RTV Utrecht.
Het item begint op 1:04 minuten.
Er is helemaal niets met deze petitie gedaan door defensie... Vandaar dat we nav de berichten een nieuwe geopend hebben.
Dus kijk naar de actuele petitie... En teken deze als je dit nog niet gedaan hebt...
https://petities.nl/petitions/gerechtigheid-voor-onze-militairen/edit?locale=nl
Beste ondertekenaars en geïnteresseerden,
Wij hebben zojuist contact gehad met de griffier van de gemeenteraad. A.s.
donderdag leveren wij de petitie aan met het opgestelde rapport van de meest gehoorde klachten en adviezen die wij van u hebben mogen ontvangen. Wij zullen nog even geduld moeten hebben, gezien het besluit hierover pas 30 maart genomen gaat worden. Wij vragen tijdens deze vergadering spreekrecht aan, om de conclusies uit het rapport te beargumenteren en zo nodig te verdedigen. Mocht u ook uw visie willen geven, geef het dan aan ons door. Dan geven wij dit door aan de griffier en kunt u wellicht ook spreekrecht krijgen.
Wij houden u van de voortgang op de hoogte. Al duurt het even voordat er meer bekend word over het besluit dat de raad gaat nemen. Mocht u tussentijds nog vragen hebben of een klacht hebben, m.b.t. afvalstoffenbeleid, kunt u ons altijd mailen; jwcmverduijn@kpnmail.nl en/ of bellen: 06 17 40 74 57 of 06 29 06 78 29.
Johan Verduijn& Cinthia van den Biggelaar
Onderwerp: Artikel Den Haag Centraal
‘ Bosjes verdienen juist blijvende bescherming ’
Door Jack Verduyn Lunel In een hoofdredactioneel commentaar (DHC 26/1) blijkt Herman Rosenberg het heel goed te begrijpen wanneer Madurodam niet door wil praten met de harde kern van tegenstanders van boskap in de Scheveningse Bosjes. Hij roept zelfs de gemeenteraad op om die uitbreiding van Madurodam ten koste van 7000 m2 duinbos gewoon door te drukken.
Verbazingwekkend voor Den Haag Centraal! Maar Madurodam kan helemaal niet dóórpraten met deze groep. Madurodam heeft namelijk nooit met de directomwonenden willen praten. Er is ook nooit huis aan huis gefolderd of via wijkkrantjes opgeroepen om geïnformeerd te worden over de plannen. Madurodam meldt nu dat de omwonenden instemmen, maar de instemmers zijn in werkelijkheid precies dezelfde organisaties die al eerder met de omvangrijkere boskap instemden. Het volgens Rosenberg zo sterk ingekrompen stuk te kappen bos is met 7000 m2 overigens zelfs groter dan de 4200 m2 die vijfentwintig jaar geleden aan de als laatstbedoelde uitbreiding van Madurodam werd opgeofferd. Het lijkt alleen maar sterk ingekrompen, omdat het minder is dan er eerst op hoge toon werd geëist. Maar welke journalist gaat nu uit van de logica dat minder dan vanzelf weinig is, en daarom acceptabel is? Dan weet ik er nog wel een paar. En waarom zou er sowieso iets van dat duinbos af moeten? Een groenbestemming is toch ook een bestemming en is geen reservegebied voor andere bestemmingen. Dat zou de gemeenteraad ook moeten vinden. Het is immers onderdeel van de Stedelijke Groene Hoofdstructuur. Nog amper een maand geleden verplichtte het gemeentebestuur zich ‘om deze op eenduidige en herkenbare wijze duurzaam in stand te houden’. Daarbij pleitte ook de AVN nog aan de kant die natuurbeschermers past. Het is niet zo dat deze harde kern van tegenstanders van de boskap ‘niets’ zou willen. Die gordel van ecowallen en met groene daken overdekte paviljoens kan zeker gerealiseerd worden. Nu al, en volledig op het huidige terrein van Madurodam. Daarvoor hoeft helemaal geen bos gekapt te worden. Madurodam heeft de mogelijkheid om meerdere duizenden vierkante meters aldus op eigen terrein te realiseren en daarmee tegelijkertijd, op de door de AVN bejubelde manier, te vergroenen. Ook de bestaande gebouwen kunnen effectiever verbouwd en ingericht worden. En dan heb ik het nog niet eens over het grote voorplein als een mogelijk alternatief. Zonder echt gebruik van dat voorplein levert het in totaal wat minder vierkante meters op dan de beoogde aanslag op het duinbos, maar waar is het overtuigende bewijs dat dat onvoldoende zou zijn? Wie heeft de concrete plannen gezien van de attracties die in al die ruimtes gerealiseerd moeten gaan worden, en vooral dat daarvoor precies zoveel extra ruimte nodig is? Ook wat ons betreft mag Madurodam met weersonafhankelijke nieuwe attracties de verhalen van Nederland te vertellen. Hopelijk wel gerelateerd aan wat Madurodam als miniatuurstadje zelf te vertellen heeft, want ons land kent vele andere plaatsen en musea die ook die verhalen kunnen en willen vertellen. En wanneer Madurodam echt de digitaliteit ontdekt, dan weet het ook dat het met bijvoorbeeld virtual en augmented reality overal ter plekke uitgebreide en beeldende verhalen aan die charmante werkelijkheid kan toevoegen. Zelfs zonder extra vierkante meters. Illegaal En ten slotte is ook de gekrompen claim op het duinbos eigenlijk illegaal, althans in strijd met de Wet ruimtelijke ordening. Op 25 april 2013 legde de Haagse gemeenteraad (in een beheersverordening) opnieuw vast, wat hij ook al eerder op 18 februari 1993 (in een bestemmingsplan) had besloten: Madurodam diende volledig binnen de huidige grenzen te blijven, en het duinbos daarachter bleef als park bestemd. Daarbij werd expliciet vermeld: ‘omdat voor de aankomende planperiode van 10 jaar geen ontwikkelingen in het gebied worden verwacht’. Om met Herman Rosenberg te spreken zou het ook de leiding van Madurodam sieren wanneer zij zich eindelijk eens bij dat democratische besluit zou neerleggen. Jack Verduyn Lunel is bewoner van het Wittebrugkwartier en oud-wethouder van Den Haag