Een korte inhoudelijke reactie op het artikel “Petitie kan eenheid met GGiN niet afdwingen” van het CIP. Zie voor dit artikel: https://cip.nl/68118-synodepreses-gergem-petitie-kan-eenheid-met-ggin-niet-afdwingen
Graag licht ik een aantal zaken toe om duidelijkheid te geven over mijn intenties.
Ds. Van Eckeveld “Mensen kunnen vanuit de beste bedoelingen brieven schrijven en petities starten, maar dergelijke initiatieven kunnen alleen op een kerkelijke wijze ter tafel komen. Als dat niet wordt gedaan wordt het in de gemeente des Heeren een verwarrende toestand. De Heere God is een God van orde.”
Helemaal mee eens! Mijn brief in het RD is dan ook in de eerste plaats een opiniebijdrage. Een persoonlijke reflectie over hoe ik het blijvend kerkelijk gescheiden voortleven voor mijzelf ervaar. Daarbij wil ik door middel van de petitie een zwijgende massa een stem geven. Niet meer en niet minder. Een signaal afgeven. Uiteindelijk moeten de personen, die de door God ingestelde ambten bekleden, onder de voorlichting van de Heilige Geest, besluiten wel of geen verdere stappen te ondernemen. Daar ga ik niet over; daarin moet je je plaats weten.
Ds. Van Eckeveld vervolgt: “De initiatiefnemer zou zijn wens kunnen delen met zijn kerkenraad. Vervolgens kan de kerkenraad daarmee naar de classis stappen. Via de classis kan dit initiatief vervolgens worden besproken op de generale synode.” Van Eckeveld voegt toe dat beide kerken via de Deputaatschap Kerkelijke Eenheid met elkaar in gesprek zijn. “Daar proberen we elkaar meer en meer te vinden.”
Vooralsnog ben ik niet voornemens om de formele kerkelijke weg te bewandelen. Dit omdat gesprekken op het hoogste kerkelijke niveau plaatsvinden sinds 2001. Ga ik de kerkelijke weg bewandelen, dan kom ik uit bij dezelfde mensen die deze gesprekken reeds voeren. Alleen omdat de gesprekken tot op heden niet leiden tot concrete stappen, om te komen tot kerkelijke eenheid, heb ik dit signaal willen afgeven. Voor alsnog zie ik in deze petitie nog niet het middel om een doorbraak hierin te bewerken. Ik denk dat de binnenkamer hierin een heilzamere weg is.
Dr. M. Golverdingen: “Toen ik over de petitie las, dacht ik: ‘deze man heeft de strekking van mijn boek begrepen”.
Dank u wel! U hartelijk dank voor het gedegen werk wat u geleverd hebt. Dat van mij is een eendagsvlinder, dat van u heeft blijvende waarde!
Dr. M. Golverdingen vervolgt: “Om die eenheid te bereiken moeten betrokkenen voorzichtig te werk blijven gaan. Met een petitie in de publiciteit treden kan de nodige emoties oproepen. Eenheid is in de eerste plaats geen zaak van actie, maar van gebed. En gebed kunnen we niet forceren, maar wordt bewerkt door de Heilige Geest.” Golverdingen juicht gesprekken naar aanleiding van de petitie binnen kerkelijke gemeenten toe.
Helemaal eens! Dat heeft voor mij ook de nodige worstelingen gezorgd. Met deze actie wil ik niets forceren, wel dat het juiste gesprek gevoerd wordt over: ‘Waarom gescheiden voortleven als er geen wezenlijk leerverschil is?’
Jan Zwemer is Zeeuws historicus van bevindelijk-gereformeerde afkomst. "Zulke initiatieven komen altijd onverwacht," merkt hij op. "Mijn aandacht werd meteen getrokken door de gesuggereerde toevoeging ‘onder het Kruis’ na ‘Gereformeerde Gemeenten’.
Deze toevoeging heb ik slechts gedaan in de lijn van de geest van het artikel ‘vooruit naar vroeger’. Niet om mensen of groeperingen uit te sluiten. Sterker, daar waar overeenstemming is in de waarheid, is eenheid onlosmakelijk aan verbonden.
Ds. Egas: “Ik ben blij met ieder initiatief dat eenheid aanspoort,” zegt Egas over de petitie. “Wat zou het voor de GerGem en GGiN mooi zijn als de breuk uit ’53 wordt geheeld. En wat mooi dat dit initiatief van onderop komt. Blijkbaar zijn er honderden gemeenteleden die dit verlangen delen… Het is duidelijk dat Rozendaal wordt gedreven door een hartelijk verlangen naar eenheid. Ik denk dat hij terecht constateert dat er theologisch geen wezenlijke verschillen zijn tussen de beide kerken. Er zou dan ook meer ruimte moeten komen om werk te maken aan eenheid.”
Ds. Egas geeft op een rake manier weer wat mijn intenties zijn. Dank daarvoor!
Namens de GGiN is ds. J. Roos nauw betrokken bij onderlinge gesprekken tussen beide kerken. Hij was niet bereid om commentaar te geven en verwees door naar het kerkelijk bureau van de GGiN. Ook het kerkelijke bureau wilde niet op de petitie reageren en verwees door naar ds. O. M. van der Tang. Ook de GGiN-predikant had geen behoefte aan commentaar. “Deze discussie zou niet via de media gevoerd moeten worden,” aldus de predikant uit Alblasserdam.
In mijn hart geef ik ds. Van der Tang gelijk! Dit geeft bij mij een grote spanning: Mag ik doen, wat ik gedaan heb? Anderzijds is het door het jarenlang onder embargo houden van een eigen kerkelijk onderzoek, is er een leerverschil of niet, een inhoudelijk gesprek moeilijk te voeren. Ik ben opgegroeid onder het idee dat er een leergeschil is. Sinds ca. 2007 moest dit op last van de synode onderzocht worden: Is er wel een leergeschil? Dit heeft blijkbaar tot een antwoord geleid, alleen wordt sinds die tijd onder embargo gehouden. Waarom mag hier niet in alle eerlijkheid in de openbaarheid over gesproken worden?
Geert Jan Rozendaal
De petitie is op 7 november 2024 aan de gemeenteraad overhandigd.
beste brommobiellisten ! zoals u mag weten wil de overheid ons laten
aan rekenen als bromfietser op 2 wielen als langzame verkeersdeelnemer
wij als brommobiellisten niet aanvaarden en hierop een petitie tekenen
want wij behoren tot de categorie bijzondere voertuigen op 4 wielen
vallen onder de lichte kleine auto 50km/u met een AM4 OF AM rijbewijs
mag je deze voertuigen besturen , in de wetgeving voor motorvoertuigen
is er een verkeerde indeling gemaakt in voertuigklasse L1 voor bromfietsers
en scooters tweewielige voertuigen een Brommobiel is een 4 wielig voertuig
die maximaal 50km/u mag rijden en onder de kleine auto valt klasse M
die 45 km sticker is : dat als men op 80 km weg rijdt dat de gewone weggebruiker
de automobillist die dan 8o rijdt zich aan zal passen aan de brommobiel die 50km
rijdt de overheid instantie RDW wil ons blijven aan rekenen als bromfiets op 2 wielen beste brommobiellisten hier zullen we niet mee akkoord gaan
wij handhaven de regels voor de automobiellisten en hebben de zelfde regels
in het verkeer alleen wij mogen niet op de auto en snelwegen komen wel op alle
wegen in nederland dus vandaar wij ons recht zullen krijgen van het kabinet
dus beste mensen doe mee en teken deze petitie aan het kabinet .
Donderdag 14 november '24 is er een forumvergadering gepland over de woningbouwplannen van de gemeente op deze locaties. Er is een mogelijkheid om in te spreken tijdens deze vergadering. .
Hier vindt u allen een link met beknopte enquete. We nemen de enquete af om op deze manier de mensen te kunnen bereiken die graag mee denken/ hun mening willen delen als het gaat over het nieuwe plan voor ons stukje Edisonstraat! Dus woon jij in de wijk? Kom je er graag af en toe of regelmatig? Heb je belang bij een passende herinrichting? Vul dan deze enquete in als eerste stap!
Lieve groeten!.
Je moet je ondertekening bevestigen via de mail die je ontvangt. Vergeet het niet, anders is je ondertekening niet geldig..
Door zoveel mensen is de petitie ondertekend (ook fysiek) om te voorkomen dat het Natuurcentrum De Maashorst wordt gesloten.
Vandaag zijn al deze handtekeningen overhandigd aan de wethouders Jeroen van den Heuvel en Rien Wijdeven van respectievelijk Gemeente Maashorst en Bernheze.
Van deze gemeenten is bericht ontvangen dat ze in ieder geval in 2025 het natuurcentrum nog extra zullen ondersteunen. Ook hebben ze het bestuur aangeboden samen de kosten en baten nog eens tegen het licht te houden en in balans te brengen met de maatschappelijke opdracht waarvoor het natuurcentrum 47 jaar geleden is opgericht.
Of dat uiteindelijk het langjarig perspectief zal bieden waar de organisatie dringend behoefte aan heeft, zullen we moeten afwachten.
De sluiting op korte termijn lijkt voor nu in ieder geval van de baan. We willen dan ook alle ondertekenaars van de petitie enorm bedanken voor hun hartverwarmende steun.
Met jullie hopen we dat we ook in de toekomst nog vele duizenden schoolkinderen en bezoekers in het centrum mogen verwelkomen.
Beste ondertekenaars van de petitie “Hou het fietspad Blankensteinweg open“. Hartelijk dank voor uw steun aan deze petitie, de reacties zijn hartverwarmend en geven steun om door te gaan tegen deze plannen. Tijdens onze gesprekken krijgen wij veel vragen over de juridische aspecten omtrent het bestaande fietspad. Er is veel onduidelijkheid over het juridische eigendom van dit fietspad.
E.e.a. wordt hieronder door een jurist uitgelegd. Nogmaals dank voor uw steun en zegt het voort!
Blankensteinweg langs perceel nr. 53: zin en onzin
Er is momenteel veel discussie over het fietspad langs het perceel Blankensteinweg 53. Niet alle begrippen worden hierbij op de juiste manier gebruikt. Het gaat steeds over “eigen weg”, “recht van overpad” en “aansprakelijkheid” zonder dat deze begrippen in de juiste context worden gebruikt.
Dus: Rijdende Rechter, hoe zit dat nu juridisch?
Het fietspad langs Blankensteinweg 53 is een openbare weg, net als vele andere wegen en fietspaden in Meppel, zoals de Oosterboerweg, Engelgaarde en zelfs de Slotweg is een openbare weg. Weliswaar is de openbare weg langs Blankensteinweg 53 niet het eigendom van de gemeente, maar is deze weg in particulier eigendom. Strikter geformuleerd: de ondergrond van het huidige fietspad is particulier eigendom, maar de asfaltering, verlichting en veiligheid (ook wel genoemd de weguitrusting) is eigendom en verantwoordelijkheid van de wegbeheerder, in dit geval de gemeente Meppel.
Het fietspad is openbare weg omdat deze gedurende (meer dan) 30 achtereenvolgende jaren voor een ieder onbelemmerd toegankelijk is geweest en/of minstens 10 achtereenvolgende jaren is onderhouden door de gemeente. Met “recht van overpad” heeft dit niets (meer) te maken. Omdat het fietspad dus openbare weg is, kan de eigenaar hiervan niet zelf bepalen wie er van deze weg gebruik mag maken. Ook het plaatsen van bordjes zoals “eigen weg” of “privé” of “particuliere weg” kan de openbaarheid niet opheffen. De eigenaar van deze openbare weg, ongeacht wie dit is, kan deze dus ook niet zelf afsluiten.
Alle weggebruikers en dus ook het gemotoriseerd bestemmingsverkeer van het openbare fietspad langs de Blankensteinweg 53 hebben zich te houden aan de normaal geldende verkeersregels. Hierbij mag geen hinder ontstaan voor andere weggebruikers en dient iedereen die deze weg gebruikt, gewoon een beetje rekening met elkaar te houden, net als bij iedere andere weg. De weggebruikers mogen geen gevaarlijke situaties laten ontstaan en dienen elkaar te respecteren en niet onheus te bejegenen.
Mocht er ondanks de prudentie van iedereen toch iets gebeuren of een verkeersonveilige situatie ontstaan (wat op dit fietspad de afgelopen meer dan 30 jaar nog nooit is voorgekomen), dan kan het bevoegd gezag, zoals politie en handhavers, optreden. Aansprakelijkheid voor schade of ongeval komt voor rekening van de veroorzaker, zonder aanziens des persoons, net als op iedere andere weg. Fietsers en wandelaars staan hierbij wettelijk sterker in geval van schade of ongeval dan automobilisten en andere gemotoriseerde voertuigen.
Voor schade die ontstaat buiten de weguitrusting om, zoals vallende/loszittende takken, is in beginsel de eigenaar van het veroorzakende object (zoals bijvoorbeeld een boom) aansprakelijk. De eigenaar van dergelijke objecten heeft een zorgplicht om te voorkomen dat er schade ontstaat.
Hoe een openbare weg wordt ingericht en gebruikt, is de bevoegdheid van de gemeente. In een gemeente is de gemeenteraad het hoogst bevoegde orgaan, de “baas” dus eigenlijk. Dat is niet de burgemeester, en ook niet een wethouder en ook geen ambtenaar. Ook een eventuele overeenkomst tussen eigenaar en gemeente omtrent gewoon gebruik van deze openbare weg is niet rechtmatig en derhalve nietig.
In dit geval is er sprake van dat het gedeelte van het fietspad langs de Blankensteinweg 53 als openbare weg zal worden afgesloten. De gemeenteraad heeft de bevoegdheid hierover een besluit te nemen. Het afsluiten van een openbare weg is namelijk een ingrijpende maatregel die gevolgen heeft voor de hele gemeenschap.
De gemeente hanteert bij het plan voor aanleg van een nieuw betonnen fietspad langs de brede singel achter de scholen de IJsvogel en de Akker het begrip verkeersveiligheid als reden voor noodzaak van de aanleg. Het besluit tot afsluiting van het bestaande fietspad moet goed onderbouwd worden met feiten en cijfers, bijvoorbeeld een gedegen verkeerskundig onderzoek.
Zodra het besluit tot afsluiting in alle zorgvuldigheid en met voldoende inspraakmogelijkheden is genomen, kan iedere belanghebbende (en dat kunnen alle gebruikers van het huidige fietspad zijn) bezwaar aantekenen bij de bezwaarcommissie van de gemeente. Mocht dit worden afgewezen kan bij de bestuursrechter beroep worden aangetekend en indien dit ook wordt afgewezen kan er hoger beroep aangetekend worden bij de Raad van State.
Dit kunnen lange procedures zijn en in de tussentijd mag er aan de huidige situatie helemaal niets veranderen. Mocht de gemeente of eigenaar, hangende alle procedures, anders besluiten door bijvoorbeeld een hek te plaatsen of anderszins, kan bij de voorzieningenrechter een verzoek worden ingediend deze belemmering weg te nemen of werkzaamheden te stoppen.
(...) Kamerleden van onder meer SP, CDA, ChristenUnie en D66 (...) verwijten de minister niet met antwoorden op vragen te komen. Ze vinden Faber onduidelijk en hebben de indruk dat ze niet genoeg kennis van zaken heeft en dingen door elkaar haalt.
Bron: NOS.nl