Een korte inhoudelijke reactie op het artikel “Petitie kan eenheid met GGiN niet afdwingen” van het CIP. Zie voor dit artikel: https://cip.nl/68118-synodepreses-gergem-petitie-kan-eenheid-met-ggin-niet-afdwingen
Graag licht ik een aantal zaken toe om duidelijkheid te geven over mijn intenties.
Ds. Van Eckeveld “Mensen kunnen vanuit de beste bedoelingen brieven schrijven en petities starten, maar dergelijke initiatieven kunnen alleen op een kerkelijke wijze ter tafel komen. Als dat niet wordt gedaan wordt het in de gemeente des Heeren een verwarrende toestand. De Heere God is een God van orde.”
Helemaal mee eens! Mijn brief in het RD is dan ook in de eerste plaats een opiniebijdrage. Een persoonlijke reflectie over hoe ik het blijvend kerkelijk gescheiden voortleven voor mijzelf ervaar. Daarbij wil ik door middel van de petitie een zwijgende massa een stem geven. Niet meer en niet minder. Een signaal afgeven. Uiteindelijk moeten de personen, die de door God ingestelde ambten bekleden, onder de voorlichting van de Heilige Geest, besluiten wel of geen verdere stappen te ondernemen. Daar ga ik niet over; daarin moet je je plaats weten.
Ds. Van Eckeveld vervolgt: “De initiatiefnemer zou zijn wens kunnen delen met zijn kerkenraad. Vervolgens kan de kerkenraad daarmee naar de classis stappen. Via de classis kan dit initiatief vervolgens worden besproken op de generale synode.” Van Eckeveld voegt toe dat beide kerken via de Deputaatschap Kerkelijke Eenheid met elkaar in gesprek zijn. “Daar proberen we elkaar meer en meer te vinden.”
Vooralsnog ben ik niet voornemens om de formele kerkelijke weg te bewandelen. Dit omdat gesprekken op het hoogste kerkelijke niveau plaatsvinden sinds 2001. Ga ik de kerkelijke weg bewandelen, dan kom ik uit bij dezelfde mensen die deze gesprekken reeds voeren. Alleen omdat de gesprekken tot op heden niet leiden tot concrete stappen, om te komen tot kerkelijke eenheid, heb ik dit signaal willen afgeven. Voor alsnog zie ik in deze petitie nog niet het middel om een doorbraak hierin te bewerken. Ik denk dat de binnenkamer hierin een heilzamere weg is.
Dr. M. Golverdingen: “Toen ik over de petitie las, dacht ik: ‘deze man heeft de strekking van mijn boek begrepen”.
Dank u wel! U hartelijk dank voor het gedegen werk wat u geleverd hebt. Dat van mij is een eendagsvlinder, dat van u heeft blijvende waarde!
Dr. M. Golverdingen vervolgt: “Om die eenheid te bereiken moeten betrokkenen voorzichtig te werk blijven gaan. Met een petitie in de publiciteit treden kan de nodige emoties oproepen. Eenheid is in de eerste plaats geen zaak van actie, maar van gebed. En gebed kunnen we niet forceren, maar wordt bewerkt door de Heilige Geest.” Golverdingen juicht gesprekken naar aanleiding van de petitie binnen kerkelijke gemeenten toe.
Helemaal eens! Dat heeft voor mij ook de nodige worstelingen gezorgd. Met deze actie wil ik niets forceren, wel dat het juiste gesprek gevoerd wordt over: ‘Waarom gescheiden voortleven als er geen wezenlijk leerverschil is?’
Jan Zwemer is Zeeuws historicus van bevindelijk-gereformeerde afkomst. "Zulke initiatieven komen altijd onverwacht," merkt hij op. "Mijn aandacht werd meteen getrokken door de gesuggereerde toevoeging ‘onder het Kruis’ na ‘Gereformeerde Gemeenten’.
Deze toevoeging heb ik slechts gedaan in de lijn van de geest van het artikel ‘vooruit naar vroeger’. Niet om mensen of groeperingen uit te sluiten. Sterker, daar waar overeenstemming is in de waarheid, is eenheid onlosmakelijk aan verbonden.
Ds. Egas: “Ik ben blij met ieder initiatief dat eenheid aanspoort,” zegt Egas over de petitie. “Wat zou het voor de GerGem en GGiN mooi zijn als de breuk uit ’53 wordt geheeld. En wat mooi dat dit initiatief van onderop komt. Blijkbaar zijn er honderden gemeenteleden die dit verlangen delen… Het is duidelijk dat Rozendaal wordt gedreven door een hartelijk verlangen naar eenheid. Ik denk dat hij terecht constateert dat er theologisch geen wezenlijke verschillen zijn tussen de beide kerken. Er zou dan ook meer ruimte moeten komen om werk te maken aan eenheid.”
Ds. Egas geeft op een rake manier weer wat mijn intenties zijn. Dank daarvoor!
Namens de GGiN is ds. J. Roos nauw betrokken bij onderlinge gesprekken tussen beide kerken. Hij was niet bereid om commentaar te geven en verwees door naar het kerkelijk bureau van de GGiN. Ook het kerkelijke bureau wilde niet op de petitie reageren en verwees door naar ds. O. M. van der Tang. Ook de GGiN-predikant had geen behoefte aan commentaar. “Deze discussie zou niet via de media gevoerd moeten worden,” aldus de predikant uit Alblasserdam.
In mijn hart geef ik ds. Van der Tang gelijk! Dit geeft bij mij een grote spanning: Mag ik doen, wat ik gedaan heb? Anderzijds is het door het jarenlang onder embargo houden van een eigen kerkelijk onderzoek, is er een leerverschil of niet, een inhoudelijk gesprek moeilijk te voeren. Ik ben opgegroeid onder het idee dat er een leergeschil is. Sinds ca. 2007 moest dit op last van de synode onderzocht worden: Is er wel een leergeschil? Dit heeft blijkbaar tot een antwoord geleid, alleen wordt sinds die tijd onder embargo gehouden. Waarom mag hier niet in alle eerlijkheid in de openbaarheid over gesproken worden?
Geert Jan Rozendaal
Nog even en 6000 mensen hebben de petitie getekend. Daar kunnen we wat mee en dat gaan we ook doen.
De rust lijkt teruggekeerd, maar In de komende tijd zullen we de politiek, beleidsmakers en uitvoerders benaderen en proberen ze op andere gedachten brengen, zodat de waarde van het gebied behouden blijft. Ondertussen telt iedere ondertekening. Nog niet getekend? Doe het nu en geeft het aan anderen door.
Het gaat goed met de petitie. De familie Oldenboom is zeer dankbaar voor alle steun en lieve berichten die ze ontvangen hebben.
Op naar de 5000 & beyond!
De facebookpagina kunt u liken en word u op de hoogte gehouden: Facebook-pagina Behoud Jacob Hooy
Dank allen!
Het Parool schrijft over de Petitie voor behoud van drogisterij Jacob Hooy
Inmiddels heeft de gemeente een werkgroep in het leven geroepen met diverse externe deelnemers, waaronder ook bewoners uit omliggende wijken en leden van buurtvereniging Delftzicht. Binnenkort plaatst de gemeente betonnen barriers langs het omhooglopende gedeelte van het fietspad.
Dit is een pilot. De vraag is hoe gebruikers deze afscheiding zullen ervaren.
Wat is er tot nu toe bereikt?
Met de patiëntervaringen helpen we andere patiënten weer verder. Zo stonden we afgelopen maand op de Nationale Gezondheidsbeurs, waar we drie dagen lang aan één stuk door gesprekken voerden met mensen die moeten overstappen;
De politiek heeft op basis van o.a. onze informatie moties ingediend over kosten, onderzoek en een steunpunt voor patiënten;
De overheid heeft toegezegd geld te geven voor grondig onderzoek naar de gevolgen van het overstappen op andere medicatie, zowel op medisch gebied (bloedwaardenonderzoek) als op sociaal en psychologisch gebied (kwaliteit van leven). Het onderzoeksplan wordt momenteel opgesteld;
Wij zijn met verzekeraars in gesprek over de kansen om onkosten van bloedonderzoek en extra specialistenonderzoek die voor rekening komen van het eigen risico van patiënten te compenseren. Dit is een langdurig en lastig traject. De petitie kan ons hierin ondersteunen. Of dit lukt, is nog niet duidelijk.
Wat moet nog bereikt worden?
Het oprichten van een nationaal steunpunt voor patiënten die moetenswitchen; hierover is SON nog met de overheid in gesprek;
De ontvangst op korte termijn van het rapport van de inspectie IGZ. Wij hebben de patiënten federatie NPCF gevraagd ons hierin te steunen en aan te dringen op snelle rapportage.
SON verwacht binnenkort verder te kunnen informeren over:
Het inspectierapport;
Onze inzet voor onkostenvergoeding.
Wilt u op de hoogte gehouden worden? Laat dan uw mailadres achter op SON Nieuwsbrief.
Nogmaals hartelijk dank voor uw steun!
Rietje Meijer MHD,
Directeur Schildklier Organisatie Nederland
Wellicht heeft u het al gezien. De petitie is naast het Nederlands en Gronings nu ook in het Engels.
Bedoeld voor alle mensen in het buitenland die Groningen een warm hart toedragen. Vergeet dan ook niet de petitie zo breed mogelijk te delen! Dank!
Vanaf vandaag kan iedereen die het gaaf vindt als er een Vliegende Vrouwen pad in de Groenzoom komt, de petitie ondertekenen. Deze wordt vervolgens overhandigd aan de gemeente Lansingerland en Pijnacker-Nootdorp.
Dank jullie wel!
College van B en W van de gemeente Den Haag t.a.v. de wethouders Revis en Klein en projectleider Van Woensel Stadhuis Spui 70 2511 BT Den Haag
Den Haag, 22 februari 2017
Inzake: Vaststelling Planuitwerkingskader (“PUK”) Eventuele Uitbreiding Madurodam
Geacht College,
Namens de bewonersgroep Wagenaarweg / Nieuwe Parklaan willen wij hierbij nogmaals onze bijzondere erkentelijkheid uitspreken voor het door de gemeente organiseren van de informatie-avond op 20 februari j.l.
inzake het dossier uitbreiding Madurodam. Dit is de eerste keer in dit proces dat de direct belanghebbenden zijn uitgenodigd voor een meer diepgaande dialoog met de gemeente. Wij realiseren ons dat de gemeente van haar normale procedure is afgeweken en dat zij daarmee onontgonnen terrein heeft betreden.
De avond is zeer informatief gebleken. Echter, deze informatie heeft ons tevens ernstig verontrust. Hieronder zetten wij ons belangrijkste zorgen op een rij.
Het PUK neemt het uitbreidingsplan Madurodam als uitgangspunt terwijl de uitbreiding zelf getoetst zou moeten worden Wij constateren dat er sprake is van een aantal weeffouten in de procedure van het opstellen van de PUK. Allereerst is het hoogst bevreemdend, en dat is tijdens de avond door het publiek meerdere malen aangegeven, dat de PUK het door Madurodam ingediende plan als uitgangspunt neemt. Dat betekent de facto dat de uitbreiding ‘an sich’ door de gemeente is geaccepteerd en dat alleen de uitwerking van die uitbreiding getoetst wordt aan een aantal voorwaarden (waaronder de voorwaarden opgesteld door wethouder Revis). Terwijl het juist belangrijk is om de uitbreiding ZELF te toetsen. De uitkomst van die toetsing moet kunnen zijn dat de uitbreiding ZELF niet aan de voorwaarden voldoet en daarmee niet gerealiseerd mag/kan worden (daar zijn wij zoals de gemeente weet van overtuigd zoals uit eerdere communicatie met de gemeente blijkt). Een vraag of de toetsing kan leiden tot een PUK waarin geen uitbreiding van de locatie is opgenomen, kon door vertegenwoordigers van de gemeente tijdens de bijeenkomst niet beantwoord worden. Door dit uitgangspunt te kiezen zal er altijd schade zijn aan de natuur zonder dat daar noodzaak toe is. Dat is in onze ogen geen zorgvuldig bestuur.
De Business case wordt pas opgesteld en getoetst als de PUK is vastgesteld; dat leidt tot suboptimale uitkomsten Daarnaast mag van een gemeente, die het groenbeleid volgens eigen zeggen hoog in het vaandel heeft staan, verwacht worden dat bij een verzoek tot uitbreiding ten principale wordt uitgegaan van het behoud van het groen. Wij brengen u in herinnering dat het huidige plan van uitbreiding (7.000 m2) nog steeds veel groter is dan de omstreden en als moeizaam compromis bereikte 4.200 m2 van het achter Madurodam gelegen stuk duinbos van 1992. De belangrijkste vraag zou moeten luiden: “Waarom is die uitbreiding nu nodig?” We hebben geconstateerd dat deze vraag geen rol speelt bij de gemeente. Om deze vraag te beantwoorden is uiteraard een gedegen businessplan en analyse nodig. Dit plan en deze analyse zou door de gemeente kritisch moeten worden beoordeeld, waarbij het behoud van het groen voorop moet staan. Wat blijkt? Dat plan is er helemaal niet! Sterker, er wordt eerst een PUK vastgesteld, en pas daarna wordt een businesscase op haalbaarheid beoordeeld. Dat is ons inziens de verkeerde volgorde. Je kunt een private partij niet een stuk gemeenschapsgrond ter beschikking geven zonder je er terdege van gewist te hebben dat er een goed en doorwrocht plan aan ten grondslag ligt. Madurodam zelf is kennelijk ook niet zeker van de haalbaarheid gezien de recent aangebrachte fasering van de uitbreiding over een periode van (meer dan) 10 jaar, te beginnen bij de bouw van de muur op het Olifantenpad, het meest westelijke punt van het plan. Erger nog, dit leidt zeer waarschijnlijk tot een sub optimale uitkomst. Het is immers veel eenvoudiger om een sluitende business case te maken op een groter stuk grond. Terwijl er op eigen terrein van Madurodam duizenden vierkante meters te realiseren zijn zonder boskap (bijvoorbeeld vanaf de huidige dynamische hal achterlangs de ruimten van de loodsen en het parkeerterrein tot aan het dijklichaam); de mogelijkheden om ondergronds te gaan nog daargelaten, wat voor de audiovisuele bestemming van de te bouwen ruimtes een uitermate logische keuze zou zijn.
De toepassing van het toetsingskader (wethouder Revis) staat ernstig onder druk; voorwaarden worden niet (consistent) gehanteerd Een derde zorgpunt betreft de toepassing van het toetsingskader. Wethouder Revis heeft een viertal heldere criteria opgesteld (kwaliteit en kwantiteit van het groen, publieke toegankelijkheid, impact op infrastructuur en betrokkenheid omgeving business case). In de opstelling van de PUK volgens het plan van Madurodam heeft de gemeente bij monde van haar opsteller de heer Frank Hornis al vastgesteld dat er van publieke toegankelijkheid geen sprake is en kan zijn. Hoewel dit op zich al reden is om de uitbreiding te verwerpen, is deze voorwaarde kennelijk reeds terzijde geschoven. Daarnaast constateren wij dat de gemeente, door uit te gaan van het plan van Madurodam, bij voorbaat instemt met de kap van een zeer groot aantal bomen en er kennelijk van uitgaat dat de kwaliteit en kwantiteit van het groen desondanks nog te waarborgen is. Hoe, als voorbeeld, struiken op het dak van een paviljoen en plantenbakken op het voorplein zeventig jaar oude bomen gaan compenseren is ons vooralsnog een raadsel. We hebben eerder al geconstateerd dat er in deze fase geen business case is (die moet nog worden opgesteld) en dat dus aan een tweede voorwaarde niet is voldaan. En over de infrastructuur (en de huidige parkeerproblemen in de buurt en de Verhuël weg) hebben we nog niets vernomen. Onze zorg is, en het heeft er alle schijn van, dat in het PUK de door wethouder Revis opgestelde voorwaarden zodanig geplooid of zelfs verworpen gaan worden dat de uitbreiding uiteindelijk acceptabel zal blijken te zijn.
Het PUK gaat voorbij aan het historisch en juridisch kader; de uitbreiding is o.a. in strijd met de beheersverordening, het bestemmingplan en de aanwijzing Rijks Beschermd Stadsgezicht Een vierde zorgpunt is dat in het PUK geen enkele aandacht lijkt te worden besteed aan het historisch en juridisch kader. We verwijzen onder andere naar ons eerdere schrijven d.d. 18 januari j.l.. Zonder limitatief te zijn, stellen wij vast dat het plan in strijd is met: • De overeenkomst bij de laatste uitbreiding van Madurodam in 1991 dat dit de laatste uitbreiding zou zijn; • Het bestemmingsplan en de beheersverordening; deze is recent in 2013 nog vastgesteld omdat er geen veranderingsplannen voor de eerstkomende tien jaar waren; • Rijks Beschermd Stadsgezicht (het uiterlijk en aangezicht wordt wel degelijk aangetast, bijvoorbeeld door grote lampen in het bos, een gat in de noord wal als inrit, etc.); • Stedelijke Groene Hoofdstructuur (besluit januari 2017!); • De vier eerder genoemde randvoorwaarden van wethouder Revis
De uitwerking van de uitbreiding is zeer discutabel Een laatste zorg is de huidige uitwerking van de uitbreiding. Hieronder volgt een niet limitatieve opsomming welke op geen enkele wijze mag worden geïnterpreteerd als limitatieve voorwaarden onder welke een uitbreiding acceptabel zou zijn: • Het huidige bos dient als filter van de forse geluidshinder en fijnstof van het verkeer op het Hubertusviaduct / Telderstrace en de lichthinder van Madurodam (’s-nachts felle lampen in het bos). Door 7.000m2 bos te kappen vermindert die filterfunctie aanzienlijk en zal het geluid en licht tot in het Westbroekpark te horen en zien zijn; • De strook bos tussen Haringkade / Telderstrace en Madurodam is zodanig uitgedund dat het bos niet langer een zichtfilter is. In plaats van bebouwing in een bos zal er sprake zijn van bomen voor bebouwing; • De hoogte van de voorgestelde muren en de ecowallen is enorm; tot 4 meter hoog (2,5 meter ecowal plus nog 1,5 meter) bovenop de noordwal en de zuidwal. Langs het Olifantenpad kan de massieve afscheiding nog hoger worden, tot 5 a 6 meter; de bebouwing is niet verdiept genoeg of te hoog; • De keuze voor een ecowal doet geen recht aan het glooiend reliëf en de historische waarde van het landschap; • De PUK gaat uit van het behoud van de buitenzijde van de duinen (noord- en zuidwal), dus dreigen ook de op de wal aanwezige bomen te sneuvelen; • Madurodam had aan de door Madurodam zelf uitgezochte gesprekspartners toegezegd dat de ecowal zeker drie meter van de nieuwe buitengrenzen verwijderd zou blijven; in de ideeën over de PUK is daarvan niets terug te vinden; • De personeel / leveranciersingang is verplaatst; de noordwal lijkt toch te worden afgegraven en er ontstaat een groot visueel gat; • Horeca zal richting Haringkade verplaatst worden wat leidt tot verder toenemende geluidshinder; • Gefaseerde uitvoering over meer dan tien jaar leidt tot een lange periode van bouwoverlast; dit brengt tevens het risico van een achteraf te grote boskap met zich mee.
We mogen in deze tijd waarin de noodzaak van duurzaamheid en behoud van natuur, zeker in steden, alom geaccepteerd is, een uitermate kritische opstelling van de gemeente verwachten. We moeten elkaar dwingen creatief te zijn met de ruimte en technologische mogelijkheden die we hebben zonder de natuur (verder) aan te tasten. Deze kritische opstelling is te meer opportuun omdat het grond van de gemeente en gemeenschap betreft. We moeten helaas constateren dat Madurodam de gemakkelijke weg heeft gekozen en de gemeente Madurodam daarin lijkt te faciliteren.
Wij doen nogmaals een klemmend beroep op de gemeente, mede namens meer dan 2.500 ondertekenaars van de petitie, om in het kader van de leefbaarheid van de stad en het behoud van de schaarse natuur de uitbreidingsplannen van Madurodam streng te toetsen aan de reeds gestelde voorwaarden. Door het plan als uitgangspunt voor de PUK te nemen bewijst de gemeente de gemeenschap een slechte dienst en gaat u voorbij aan de mogelijkheid een creatieve oplossing op het huidige terrein te faciliteren waarbij natuur en Madurodam hand in hand gaan.
Hoogachtend,
Bewonersgroep Stop Boskap Madurodam
Kopie van deze brief zonden wij ook aan de leden van de Commissie Ruimte
Helaas heeft de motie voor een parlementaire enquête gaswinning het niet gehaald in de oude setting van de Tweede kamer. Maar dat houd niet in dat we bij de pakken neer gaan zitten.
In Maart zijn er verkiezingen en dan ziet het er gunstiger uit om een meerderheid te behalen. Dus blijven delen en ondertekenen. De waarheid moet op tafel komen. www.pegaswinning.nl