Een korte inhoudelijke reactie op het artikel “Petitie kan eenheid met GGiN niet afdwingen” van het CIP. Zie voor dit artikel: https://cip.nl/68118-synodepreses-gergem-petitie-kan-eenheid-met-ggin-niet-afdwingen
Graag licht ik een aantal zaken toe om duidelijkheid te geven over mijn intenties.
Ds. Van Eckeveld “Mensen kunnen vanuit de beste bedoelingen brieven schrijven en petities starten, maar dergelijke initiatieven kunnen alleen op een kerkelijke wijze ter tafel komen. Als dat niet wordt gedaan wordt het in de gemeente des Heeren een verwarrende toestand. De Heere God is een God van orde.”
Helemaal mee eens! Mijn brief in het RD is dan ook in de eerste plaats een opiniebijdrage. Een persoonlijke reflectie over hoe ik het blijvend kerkelijk gescheiden voortleven voor mijzelf ervaar. Daarbij wil ik door middel van de petitie een zwijgende massa een stem geven. Niet meer en niet minder. Een signaal afgeven. Uiteindelijk moeten de personen, die de door God ingestelde ambten bekleden, onder de voorlichting van de Heilige Geest, besluiten wel of geen verdere stappen te ondernemen. Daar ga ik niet over; daarin moet je je plaats weten.
Ds. Van Eckeveld vervolgt: “De initiatiefnemer zou zijn wens kunnen delen met zijn kerkenraad. Vervolgens kan de kerkenraad daarmee naar de classis stappen. Via de classis kan dit initiatief vervolgens worden besproken op de generale synode.” Van Eckeveld voegt toe dat beide kerken via de Deputaatschap Kerkelijke Eenheid met elkaar in gesprek zijn. “Daar proberen we elkaar meer en meer te vinden.”
Vooralsnog ben ik niet voornemens om de formele kerkelijke weg te bewandelen. Dit omdat gesprekken op het hoogste kerkelijke niveau plaatsvinden sinds 2001. Ga ik de kerkelijke weg bewandelen, dan kom ik uit bij dezelfde mensen die deze gesprekken reeds voeren. Alleen omdat de gesprekken tot op heden niet leiden tot concrete stappen, om te komen tot kerkelijke eenheid, heb ik dit signaal willen afgeven. Voor alsnog zie ik in deze petitie nog niet het middel om een doorbraak hierin te bewerken. Ik denk dat de binnenkamer hierin een heilzamere weg is.
Dr. M. Golverdingen: “Toen ik over de petitie las, dacht ik: ‘deze man heeft de strekking van mijn boek begrepen”.
Dank u wel! U hartelijk dank voor het gedegen werk wat u geleverd hebt. Dat van mij is een eendagsvlinder, dat van u heeft blijvende waarde!
Dr. M. Golverdingen vervolgt: “Om die eenheid te bereiken moeten betrokkenen voorzichtig te werk blijven gaan. Met een petitie in de publiciteit treden kan de nodige emoties oproepen. Eenheid is in de eerste plaats geen zaak van actie, maar van gebed. En gebed kunnen we niet forceren, maar wordt bewerkt door de Heilige Geest.” Golverdingen juicht gesprekken naar aanleiding van de petitie binnen kerkelijke gemeenten toe.
Helemaal eens! Dat heeft voor mij ook de nodige worstelingen gezorgd. Met deze actie wil ik niets forceren, wel dat het juiste gesprek gevoerd wordt over: ‘Waarom gescheiden voortleven als er geen wezenlijk leerverschil is?’
Jan Zwemer is Zeeuws historicus van bevindelijk-gereformeerde afkomst. "Zulke initiatieven komen altijd onverwacht," merkt hij op. "Mijn aandacht werd meteen getrokken door de gesuggereerde toevoeging ‘onder het Kruis’ na ‘Gereformeerde Gemeenten’.
Deze toevoeging heb ik slechts gedaan in de lijn van de geest van het artikel ‘vooruit naar vroeger’. Niet om mensen of groeperingen uit te sluiten. Sterker, daar waar overeenstemming is in de waarheid, is eenheid onlosmakelijk aan verbonden.
Ds. Egas: “Ik ben blij met ieder initiatief dat eenheid aanspoort,” zegt Egas over de petitie. “Wat zou het voor de GerGem en GGiN mooi zijn als de breuk uit ’53 wordt geheeld. En wat mooi dat dit initiatief van onderop komt. Blijkbaar zijn er honderden gemeenteleden die dit verlangen delen… Het is duidelijk dat Rozendaal wordt gedreven door een hartelijk verlangen naar eenheid. Ik denk dat hij terecht constateert dat er theologisch geen wezenlijke verschillen zijn tussen de beide kerken. Er zou dan ook meer ruimte moeten komen om werk te maken aan eenheid.”
Ds. Egas geeft op een rake manier weer wat mijn intenties zijn. Dank daarvoor!
Namens de GGiN is ds. J. Roos nauw betrokken bij onderlinge gesprekken tussen beide kerken. Hij was niet bereid om commentaar te geven en verwees door naar het kerkelijk bureau van de GGiN. Ook het kerkelijke bureau wilde niet op de petitie reageren en verwees door naar ds. O. M. van der Tang. Ook de GGiN-predikant had geen behoefte aan commentaar. “Deze discussie zou niet via de media gevoerd moeten worden,” aldus de predikant uit Alblasserdam.
In mijn hart geef ik ds. Van der Tang gelijk! Dit geeft bij mij een grote spanning: Mag ik doen, wat ik gedaan heb? Anderzijds is het door het jarenlang onder embargo houden van een eigen kerkelijk onderzoek, is er een leerverschil of niet, een inhoudelijk gesprek moeilijk te voeren. Ik ben opgegroeid onder het idee dat er een leergeschil is. Sinds ca. 2007 moest dit op last van de synode onderzocht worden: Is er wel een leergeschil? Dit heeft blijkbaar tot een antwoord geleid, alleen wordt sinds die tijd onder embargo gehouden. Waarom mag hier niet in alle eerlijkheid in de openbaarheid over gesproken worden?
Geert Jan Rozendaal
Medisch beroepsgeheim is heilig, ook als patiënt verdachte is
Een politie-onderzoek naar vier doden in Den Haag stokt door het medisch beroepsgeheim, zo bleek deze week. „De politie probeert de wet te ondermijnen via de media.”
Brian van der Bol 7 februari 2009
Wat is belangrijker: het beroepsgeheim van artsen of een politieonderzoek naar een aantal doden? Die vraag werd deze week actueel, omdat de Haagse politie een verband vermoedt tussen de dood van vier mensen die voor het laatst levend zijn gezien op een terrein van de psychiatrische instelling Parnassia in Den Haag.
Bij de dood van twee van hen, een moeder en een zoon, was de politie zelfs een verdachte op het spoor.
Maar het mogelijk laatste puzzelstuk ontbreekt: informatie over de verdachte, patiënt van Parnassia. De GGZ-instelling wil die niet prijsgeven wegens de medische geheimhoudingsplicht.
Dit leidt tot frustratie bij de politie. „Het medisch beroepsgeheim weegt kennelijk zwaarder dan het oplossen van een zaak waarbij één of meer slachtoffers zijn gevallen”, stelt onderzoeksleider Gijs Folsche in de Korpskrant van Politie Haaglanden.
Deskundigen uit de medische wereld begrijpen de frustratie van de politie. Maar zij vinden het kwalijk dat de politie die frustratie via de media heeft geuit. „De politie probeert de wet te ondermijnen via de media. Daar maak ik me zorgen over”, zegt Marleen Barth, voorzitter van GGZ Nederland. „De politie moet haar taak uitoefenen binnen de grenzen van de wet, en in zo’n instelling gelden de grenzen van de wet. Namelijk dat privacygevoelige informatie niet naar buiten mag worden gebracht.” Als Parnassia de patiëntgegevens wel aan de politie had verstrekt, „kom je in een glijdende schaal terecht”, zegt Barth. „Een volgende keer wil een verzekeraar die gegevens ook wel hebben.”
De wet is duidelijk: opsporing is ondergeschikt aan het (medisch) beroepsgeheim. Artsen hebben zwijgplicht (tegenover iedereen) en verschoningsrecht (tegenover de rechter en politie). Maar als het maatschappelijk belang groot genoeg is kan de rechter beslissen dat artsen of instellingen informatie over patiënten beschikbaar moeten stellen voor opsporing.
Is het maatschappelijk belang in de ‘Parnassia-zaak’ groot genoeg? De politie vond van wel en vroeg via de rechter-commissaris of Parnassia de patiëntgegevens ter beschikking wilde stellen. De GGZ-instelling ging meteen in beroep bij de raadkamer. Die oordeelde dat Parnassia zich terecht beriep op geheimhouding. Het patiëntendossier bleef dus gesloten.
Wel kreeg de politie de tijdstippen waarop de verdachte zijn woning op het Parnassia-terrein verliet en wanneer hij weer terugkwam. „Maar wat wij wilden weten kregen we niet: in welke toestand verkeerde hij, wat voor kleren droeg hij?”, zegt een woordvoerder van de politie.
Sommige Kamerleden stelden de geheimhoudingsplicht naar aanleiding van ‘Parnassia’ ter discussie. „Voor de bühne”, zo omschrijft Arie Nieuwenhuijzen Kruseman, voorzitter van artsenorganisatie KNMG, de reactie van de politici „Je moet niet voor een incident de wet veranderen.”
Een verzoek om de geheimhoudingsplicht open te breken komt vaker voor, zegt Nieuwenhuijzen Kruseman. Dat zo’n verzoek de raadkamer haalt, gebeurt „zo’n tien keer per jaar”. Die stemt volgens hem zelden toe. Dan is het meestal bij personen die zelf van een strafbaar feit worden verdacht en zich achter het verschoningsrecht verschuilen: artsen, apothekers, notarissen en advocaten. Zo kan de rechter beslissen een dossier openbaar te maken als een arts bij een operatie een cruciale fout maakte, bijvoorbeeld met de dood van een patiënt tot gevolg.
Dat het verzoek een derde betreft, in de ‘Parnassia-zaak’ een patiënt, is zeer uitzonderlijk. Wil de politie deze zaak nog oplossen, dan zal het met nieuwe feiten moeten komen. Dat is lastig zonder de patiëntgegevens. En zo is het, volgens een nabestaanden, een kip en ei-kwestie. „De politie moet eerst bewijzen dat die patiënt de moord heeft gepleegd.”
De nabestaanden van Mark de Vries, wiens lichaam in december 2007 samen met dat van zijn moeder levenloos werd aangetroffen in een sloot op het terrein van Parnassia, zijn gefrustreerd over de rol van de psychiatrische instelling. De beste vriend van De Vries, Arjan Gittenberger, en de vriendin van de overledene Helen Sturm vertellen hun verhaal in een kamer op een Leids bedrijventerrein.
Ze hebben veel vragen. Wat is er met hun vriend en zijn moeder gebeurd? Waarom heeft Parnassia geen maatregelen, zoals cameratoezicht, genomen na de dood van de eerste vrouw in november 2007? En na de dood van hun vriend en zijn moeder, een maand later? De vierde dode werd in april 2008 gevonden in een sloot grenzend aan het Parnassia-terrein. Gittenberger en Sturm denken aan een seriemoordenaar. Ook de politie vermoedt een verband tussen de doden, maar heeft dat niet hard kunnen maken.
De belangrijkste vraag voor het tweetal is: waarom werkt Parnassia nauwelijks mee aan het onderzoek? Gittenberger hecht veel waarde aan de medische geheimhoudingsplicht, maar hij vraagt zich af waar dat begint. „Ik begrijp dat ze niets willen vertellen over de geestelijke toestand van patiënten. Maar ik snap niet dat ze geen details die daar niets mee te maken hebben, zoals welke kleren ze droegen, willen geven.”
https://www.nrc.nl/nieuws/2009/02/07/medisch-beroepsgeheim-is-heilig-ook-als-patient-verdachte-11680487-a1043148
Oplossen moord belangrijker dan beroepsgeheim
Den Haag
VVD-Kamerleden Fred Teeven en Anouchka van Miltenburg vinden het onbegrijpelijk dat een moordonderzoek is stopgezet, omdat GGZ-instelling Parnassia zich beroept op het verschoningsrecht. Een ochtendkrant berichte donderdag over het onderzoek naar een seriemoordenaar dat is stopgezet door politie Haaglanden, omdat GGZ-instelling Parnassia weigert gegevens te verstrekken over de verdachte in deze zaak.
Anouchka van Miltenburg: 'Wat de VVD betreft botsen hier twee maatschappelijke problemen: het recht op privacy van patiënten en het recht, dat samenleving en slachtoffers hebben, dat een moordzaak wordt opgelost. Het mag natuurlijk nooit het geval zijn dat om deze reden een politieonderzoek wordt stopgezet.'
Beide Kamerleden vragen zich af of de instelling ook tot een andere afweging had kunnen komen.
'Als werkelijk blijkt dat een kliniek zich in dit soort ernstige gevallen altijd kan beroepen op het medisch beroepsgeheim, moeten we serieus gaan kijken naar noodzakelijke aanpassingen binnen de wet', aldus Fred Teeven.
https://www.blikopnieuws.nl/2009/oplossen-moord-belangrijker-dan-beroepsgeheim.
Parnassia maakte afweging beroepsgeheim en politieonderzoek
Skipr Redactie
9 februari 2009
Parnassia zegt zorgvuldig te hebben gehandeld bij het politieonderzoek naar een dubbelmoord. Hiermee reageert Parnassia op berichten vorige week dat ze het politieonderzoek zou hebben gefrustreerd.
De instelling weigerde de politie het patiëntdossier van een van moord verdachte patiënt te laten inzien. De rechter stelde in hoger beroep Parnassia in het gelijk.
Afwegingen Parnassia vindt dat ze imagoschade lijdt door de berichtgeving en wil daarom uitleg geven. Parnassia zegt volledig te hebben meegewerkt aan het politieonderzoek. “Hierbij is voortdurend een afweging gemaakt tussen plichten en verantwoordelijkheid: de plicht om de politie bij haar onderzoek behulpzaam te zijn enerzijds; de plicht om het beroepsgeheim te bewaren anderzijds. Na zorgvuldig onderzoek is besloten het dossier niet te openen.”
Reconstructie In december 2007 werden twee dode lichamen aangetroffen in een sloot op het Parnassia-terrein in Den Haag. Later werd ook het dode lichaam aangetroffen van een andere patiënt in een sloot op hetzelfde terrein. De politie heeft direct een uitgebreid onderzoek ingesteld.
Dossier Na enkele maanden kregen rechercheurs een psychiatrische patiënt in het oog als verdachte. De politie was ervan overtuigd dat zijn dossier cruciale informatie bevatte. Parnassia heeft hen meegedeeld daarvoor toestemming te moeten hebben van de betrokkene. De politie liet hierop weten dat het openbaar ministerie verbiedt de patiënt om toestemming te vragen, aldus Parnassia. Vervolgens is Parnassia nagegaan of er gronden waren om het beroepsgeheim te doorbreken. “De conclusie was dat dit in onvoldoende mate het geval was. Het dossier is dus niet ter inzage gegeven.
Hoger beroep De politie heeft vervolgens de rechter ingeschakeld en kreeg in eerste instantie toestemming om het dossier te openen. Parnassia ging in hoger beroep. Uiteindelijke kwam de rechter tot het oordeel dat Parnassia zich terecht beriep op het verschoningsrecht en dat het dossier niet ter inzage van de politie komt.
https://www.skipr.nl/actueel/id366-parnassia-maakte-afweging-beroepsgeheim-en-politieonderzoek.html
Vanavond hebben wij het Stadhuis groen gekleurd! Wij hebben 484 kinderpetities/kleurplaten en 2422 (online en schriftelijk) handtekeningen aangeboden aan de gemeenteraad! Onze directeur Liesbeth Brinkhorst hield een gloedvol betoog waarom de bezuiniging van € 100.000,00 van tafel moet! Geen stad zonder natuur! .
Check en onderteken en help Hakim Ziyech voor Ajax te behouden!.
Woensdag 15 mei is er wederom een commissievergadering op het gemeentehuis begint om 19.00 uur. Komt allen, liefst in het wit gekleed en steun de actie ‘pas op de plaats’ voor het beste plan voor Hilversum!.
De petitie is onlangs overhandigd en we wachten op het antwoord.
Slecht nieuws over de rechtzaak Berghuis vs. SUL.
De uitspraak is tegen alle verwachtingen in: het Berghuis moet worden verkocht aan SUL...! Het toegankelijke, gastvrije en gemoedelijke Berghuis zoals wij dat kennen gaat nu definitief verloren!
Overigens gaat de eigenares in Hoger Beroep, maar dat zal de sluiting deze zomer niet kunnen voorkomen.
Opnieuw zien wij dat SUL schenkingen van natuurliefhebbers en de Postcodeloterij misbruikt voor rechtzaken tegen kleine ondernemers.
Zodra er nader nieuws is zullen wij u op de hoogte houden.