Privacy is door de actualiteit en de nieuwe wetgeving erover in de belangstelling. Dit merken we in de e-mails die de helpdesk ontvangt. Hoe gaat Petities.nl met uw privacy om?
Sinds de eerste versie onze site in 2005 hebben wij nooit gebruik gemaakt van diensten van Facebook, Google en dergelijke. Daarmee zouden ze uw bezoek van petities.nl kunnen registreren. Er staan wel icoontjes onder een petitie om te delen, maar die zijn door ons zelf gemaakt en aangepast zodat ze niet in verbinding staan met derden tot u erop klikt.
We gebruiken geen 'cookies', plaatsen geen tekstbestandjes op uw computer, tablet of telefoon. Onze website verbeteren we aan de hand van ons eigen gebruik en de klachten en suggesties die u ons mailt.
Onze websitestatistieken laten we niet door een derde partij bijhouden. Sinds kort hebben we zelf iets ingesteld daarvoor, maar de meeste gegevens sinds 2005 hebben we gewist. We hebben er toch geen tijd voor om te bestuderen.
U heeft altijd inzicht in uw eigen gegevens. Daar heeft u wel die link voor nodig die u bij het ondertekenen per e-mail kreeg. Heeft u die niet meer, teken dan opnieuw met hetzelfde e-mailadres en u krijgt 'm weer. Is de petitie al dicht, dan kunt u die via webmaster@petities.nl opnieuw opvragen.
We bewaren geen wachtwoorden omdat ondertekenaars die niet krijgen. We veronderstellen dat uw e-mailwachtwoord veilig is en daarmee krijgt u toegang tot uw gegevens.
U kunt altijd uw gegevens aanpassen: naam, woonplaats, functie, etc. Uw e-mailadres wissen we automatisch een tijdje nadat een petitie sluit en er geen noodzaak om te bewaren meer is. Hoeft u dus niets voor te doen.
We verkopen uw gegevens niet. Er zijn geen adverteerders op onze site die we moeten plezieren (gemeenten zijn onze klanten). Niemand krijgt uw gegevens. Alleen de petitionaris heeft toegang tot de lijst ondertekenaars. Maar zonder de e-mailadressen! Als de ondertekenaarslijst (met naam, woonplaats, functie) wordt overhandigd mag de ontvanger er van de wet praktisch niets mee doen. Alleen via ons kan een antwoord op de petitie gemaild worden.
Onze servers staan niet in het buitenland maar in een (goed beveiligde) kast bij onze sponsor XS4ALL in Amsterdam. XS4ALL heeft als één van de oudste internetbedrijven in het land een reputatie hoog te houden op het gebied van privacybescherming en veiligheid.
We zijn een kleine organisatie. Een handvol mensen die elkaar al minstens een decennium goed kent heeft toegang tot gegevens. Niemand heeft meer toegang dan strikt nodig. We hebben een adres en telefoonnummer in Nederland. De stichting staat als non-profit en 'algemeen nut beogende instelling' geregistreerd.
We zijn strikter dan de wet. Zo geven we u bijvoorbeeld zelfs inzicht in de technische gegevens die we van u hebben (IP-adres, browser). Ons uitgangspunt is dat uw gegevens van u zijn en blijven. Wij hebben ze slechts in bruikleen voor het registreren van een petitie-ondertekening.
We hebben een privacy-functionaris! Bij de Autoriteit Persoonsgegevens bekend onder nummer FG006985 en te bereiken op avgfunctionaris@petities.nl
Naast dit alles zijn we de grootste politieke website van Nederland met 2 miljoen bezoekers, 140.000 ondertekeningen en 100 nieuwe petities per maand. We zijn soms de 3000e website van Nederland in populariteit, soms de 5000e (dergelijke hitlijsten veranderen continue). Wij zijn u erg dankbaar voor uw vertrouwen!
We leunen overigens sterk op de donaties die we ontvangen, zie ons jaarverslag.
Medisch beroepsgeheim is heilig, ook als patiënt verdachte is
Een politie-onderzoek naar vier doden in Den Haag stokt door het medisch beroepsgeheim, zo bleek deze week. „De politie probeert de wet te ondermijnen via de media.”
Brian van der Bol 7 februari 2009
Wat is belangrijker: het beroepsgeheim van artsen of een politieonderzoek naar een aantal doden? Die vraag werd deze week actueel, omdat de Haagse politie een verband vermoedt tussen de dood van vier mensen die voor het laatst levend zijn gezien op een terrein van de psychiatrische instelling Parnassia in Den Haag.
Bij de dood van twee van hen, een moeder en een zoon, was de politie zelfs een verdachte op het spoor.
Maar het mogelijk laatste puzzelstuk ontbreekt: informatie over de verdachte, patiënt van Parnassia. De GGZ-instelling wil die niet prijsgeven wegens de medische geheimhoudingsplicht.
Dit leidt tot frustratie bij de politie. „Het medisch beroepsgeheim weegt kennelijk zwaarder dan het oplossen van een zaak waarbij één of meer slachtoffers zijn gevallen”, stelt onderzoeksleider Gijs Folsche in de Korpskrant van Politie Haaglanden.
Deskundigen uit de medische wereld begrijpen de frustratie van de politie. Maar zij vinden het kwalijk dat de politie die frustratie via de media heeft geuit. „De politie probeert de wet te ondermijnen via de media. Daar maak ik me zorgen over”, zegt Marleen Barth, voorzitter van GGZ Nederland. „De politie moet haar taak uitoefenen binnen de grenzen van de wet, en in zo’n instelling gelden de grenzen van de wet. Namelijk dat privacygevoelige informatie niet naar buiten mag worden gebracht.” Als Parnassia de patiëntgegevens wel aan de politie had verstrekt, „kom je in een glijdende schaal terecht”, zegt Barth. „Een volgende keer wil een verzekeraar die gegevens ook wel hebben.”
De wet is duidelijk: opsporing is ondergeschikt aan het (medisch) beroepsgeheim. Artsen hebben zwijgplicht (tegenover iedereen) en verschoningsrecht (tegenover de rechter en politie). Maar als het maatschappelijk belang groot genoeg is kan de rechter beslissen dat artsen of instellingen informatie over patiënten beschikbaar moeten stellen voor opsporing.
Is het maatschappelijk belang in de ‘Parnassia-zaak’ groot genoeg? De politie vond van wel en vroeg via de rechter-commissaris of Parnassia de patiëntgegevens ter beschikking wilde stellen. De GGZ-instelling ging meteen in beroep bij de raadkamer. Die oordeelde dat Parnassia zich terecht beriep op geheimhouding. Het patiëntendossier bleef dus gesloten.
Wel kreeg de politie de tijdstippen waarop de verdachte zijn woning op het Parnassia-terrein verliet en wanneer hij weer terugkwam. „Maar wat wij wilden weten kregen we niet: in welke toestand verkeerde hij, wat voor kleren droeg hij?”, zegt een woordvoerder van de politie.
Sommige Kamerleden stelden de geheimhoudingsplicht naar aanleiding van ‘Parnassia’ ter discussie. „Voor de bühne”, zo omschrijft Arie Nieuwenhuijzen Kruseman, voorzitter van artsenorganisatie KNMG, de reactie van de politici „Je moet niet voor een incident de wet veranderen.”
Een verzoek om de geheimhoudingsplicht open te breken komt vaker voor, zegt Nieuwenhuijzen Kruseman. Dat zo’n verzoek de raadkamer haalt, gebeurt „zo’n tien keer per jaar”. Die stemt volgens hem zelden toe. Dan is het meestal bij personen die zelf van een strafbaar feit worden verdacht en zich achter het verschoningsrecht verschuilen: artsen, apothekers, notarissen en advocaten. Zo kan de rechter beslissen een dossier openbaar te maken als een arts bij een operatie een cruciale fout maakte, bijvoorbeeld met de dood van een patiënt tot gevolg.
Dat het verzoek een derde betreft, in de ‘Parnassia-zaak’ een patiënt, is zeer uitzonderlijk. Wil de politie deze zaak nog oplossen, dan zal het met nieuwe feiten moeten komen. Dat is lastig zonder de patiëntgegevens. En zo is het, volgens een nabestaanden, een kip en ei-kwestie. „De politie moet eerst bewijzen dat die patiënt de moord heeft gepleegd.”
De nabestaanden van Mark de Vries, wiens lichaam in december 2007 samen met dat van zijn moeder levenloos werd aangetroffen in een sloot op het terrein van Parnassia, zijn gefrustreerd over de rol van de psychiatrische instelling. De beste vriend van De Vries, Arjan Gittenberger, en de vriendin van de overledene Helen Sturm vertellen hun verhaal in een kamer op een Leids bedrijventerrein.
Ze hebben veel vragen. Wat is er met hun vriend en zijn moeder gebeurd? Waarom heeft Parnassia geen maatregelen, zoals cameratoezicht, genomen na de dood van de eerste vrouw in november 2007? En na de dood van hun vriend en zijn moeder, een maand later? De vierde dode werd in april 2008 gevonden in een sloot grenzend aan het Parnassia-terrein. Gittenberger en Sturm denken aan een seriemoordenaar. Ook de politie vermoedt een verband tussen de doden, maar heeft dat niet hard kunnen maken.
De belangrijkste vraag voor het tweetal is: waarom werkt Parnassia nauwelijks mee aan het onderzoek? Gittenberger hecht veel waarde aan de medische geheimhoudingsplicht, maar hij vraagt zich af waar dat begint. „Ik begrijp dat ze niets willen vertellen over de geestelijke toestand van patiënten. Maar ik snap niet dat ze geen details die daar niets mee te maken hebben, zoals welke kleren ze droegen, willen geven.”
https://www.nrc.nl/nieuws/2009/02/07/medisch-beroepsgeheim-is-heilig-ook-als-patient-verdachte-11680487-a1043148
Oplossen moord belangrijker dan beroepsgeheim
Den Haag
VVD-Kamerleden Fred Teeven en Anouchka van Miltenburg vinden het onbegrijpelijk dat een moordonderzoek is stopgezet, omdat GGZ-instelling Parnassia zich beroept op het verschoningsrecht. Een ochtendkrant berichte donderdag over het onderzoek naar een seriemoordenaar dat is stopgezet door politie Haaglanden, omdat GGZ-instelling Parnassia weigert gegevens te verstrekken over de verdachte in deze zaak.
Anouchka van Miltenburg: 'Wat de VVD betreft botsen hier twee maatschappelijke problemen: het recht op privacy van patiënten en het recht, dat samenleving en slachtoffers hebben, dat een moordzaak wordt opgelost. Het mag natuurlijk nooit het geval zijn dat om deze reden een politieonderzoek wordt stopgezet.'
Beide Kamerleden vragen zich af of de instelling ook tot een andere afweging had kunnen komen.
'Als werkelijk blijkt dat een kliniek zich in dit soort ernstige gevallen altijd kan beroepen op het medisch beroepsgeheim, moeten we serieus gaan kijken naar noodzakelijke aanpassingen binnen de wet', aldus Fred Teeven.
https://www.blikopnieuws.nl/2009/oplossen-moord-belangrijker-dan-beroepsgeheim.
Parnassia maakte afweging beroepsgeheim en politieonderzoek
Skipr Redactie
9 februari 2009
Parnassia zegt zorgvuldig te hebben gehandeld bij het politieonderzoek naar een dubbelmoord. Hiermee reageert Parnassia op berichten vorige week dat ze het politieonderzoek zou hebben gefrustreerd.
De instelling weigerde de politie het patiëntdossier van een van moord verdachte patiënt te laten inzien. De rechter stelde in hoger beroep Parnassia in het gelijk.
Afwegingen Parnassia vindt dat ze imagoschade lijdt door de berichtgeving en wil daarom uitleg geven. Parnassia zegt volledig te hebben meegewerkt aan het politieonderzoek. “Hierbij is voortdurend een afweging gemaakt tussen plichten en verantwoordelijkheid: de plicht om de politie bij haar onderzoek behulpzaam te zijn enerzijds; de plicht om het beroepsgeheim te bewaren anderzijds. Na zorgvuldig onderzoek is besloten het dossier niet te openen.”
Reconstructie In december 2007 werden twee dode lichamen aangetroffen in een sloot op het Parnassia-terrein in Den Haag. Later werd ook het dode lichaam aangetroffen van een andere patiënt in een sloot op hetzelfde terrein. De politie heeft direct een uitgebreid onderzoek ingesteld.
Dossier Na enkele maanden kregen rechercheurs een psychiatrische patiënt in het oog als verdachte. De politie was ervan overtuigd dat zijn dossier cruciale informatie bevatte. Parnassia heeft hen meegedeeld daarvoor toestemming te moeten hebben van de betrokkene. De politie liet hierop weten dat het openbaar ministerie verbiedt de patiënt om toestemming te vragen, aldus Parnassia. Vervolgens is Parnassia nagegaan of er gronden waren om het beroepsgeheim te doorbreken. “De conclusie was dat dit in onvoldoende mate het geval was. Het dossier is dus niet ter inzage gegeven.
Hoger beroep De politie heeft vervolgens de rechter ingeschakeld en kreeg in eerste instantie toestemming om het dossier te openen. Parnassia ging in hoger beroep. Uiteindelijke kwam de rechter tot het oordeel dat Parnassia zich terecht beriep op het verschoningsrecht en dat het dossier niet ter inzage van de politie komt.
https://www.skipr.nl/actueel/id366-parnassia-maakte-afweging-beroepsgeheim-en-politieonderzoek.html
Vanavond hebben wij het Stadhuis groen gekleurd! Wij hebben 484 kinderpetities/kleurplaten en 2422 (online en schriftelijk) handtekeningen aangeboden aan de gemeenteraad! Onze directeur Liesbeth Brinkhorst hield een gloedvol betoog waarom de bezuiniging van € 100.000,00 van tafel moet! Geen stad zonder natuur! .
Check en onderteken en help Hakim Ziyech voor Ajax te behouden!.
Woensdag 15 mei is er wederom een commissievergadering op het gemeentehuis begint om 19.00 uur. Komt allen, liefst in het wit gekleed en steun de actie ‘pas op de plaats’ voor het beste plan voor Hilversum!.
De petitie is onlangs overhandigd en we wachten op het antwoord.
Slecht nieuws over de rechtzaak Berghuis vs. SUL.
De uitspraak is tegen alle verwachtingen in: het Berghuis moet worden verkocht aan SUL...! Het toegankelijke, gastvrije en gemoedelijke Berghuis zoals wij dat kennen gaat nu definitief verloren!
Overigens gaat de eigenares in Hoger Beroep, maar dat zal de sluiting deze zomer niet kunnen voorkomen.
Opnieuw zien wij dat SUL schenkingen van natuurliefhebbers en de Postcodeloterij misbruikt voor rechtzaken tegen kleine ondernemers.
Zodra er nader nieuws is zullen wij u op de hoogte houden.