Nieuws

[https://www.youtube.com/watch?v=ol3tAxnNccY]

(https://www.youtube.com/watch?v=ol3tAxnNccY)

Alfred Melse Initiatiefnemer

Voor Keegel dan. Maar ach…. het koor, u weet wel.

Het doet het er voor mij niet zoveel toe of Olivier Keegel aardig gevonden wordt of niet. De beste journalisten zijn vaak de grootste etterbakken, de namen vult u zelf maar in. En neen, ik heb het niet over Olivier die met veel liefde en deskundigheid opinies schrijft over het opera-metier. En daar kun je dan je eigen mening aan scherpen of denken: wat een onzin! Dat heb je altijd met recensies. So what?

Mij gaat het erom dat het niet aangaat dat een groot instituut gaat bepalen wat journalistiek deugt of niet deugt. DNO is namelijk niet zomaar een culturele instelling maar een nationaal instituut dat met vele miljoenen (het kunnen er mij niet genoeg zijn) belastinggeld kan bestaan. Het is groot! Hoge bomen vangen veel wind. En echte grote bomen kunnen daar tegen en staan daar boven. Of ze leren van kritiek en dat helpt te groeien en te bloeien. Een stormpje hoort er gewoon bij, dat zou juist deze culturele instelling moeten weten en mee om moeten kunnen gaan.

Ik was al blij geweest als 50 mensen de petitie zouden steunen. Het zijn nu al 150 achtenswaardige medestanders geworden. Genoeg om binnenkort maar een keer naar de Amstel te reizen voor een hopelijk een prettig en volwassen gesprek. Met een volwassen uitkomst. En dan hebben 150 mensen (misschien meer! – u mag nog een week of 2 blijven tekenen) een punt gemaakt.

Hopelijk volgt er een mooi slotakkoord. En zoniet, dan hebben we met zijn honderdvijftigen in ieder geval ons best gedaan.

Ik dank u alvast allemaal hartelijk daarvoor.

Robert Vinkenborg – initiatiefnemer petitie

Moreover, he denounced Audi’s predilection for ‘director’s theatre’, in which to his view content falls prey to a far-fetched ‘vision’ of the director.

I often strongly disagree with Keegel. As with his ludicrous crusade against the production Aus Licht around Karlheinz Stockhausen in the coming Holland Festival. Nor do I like the harsh tone of voice in which he formulates his objections. Nevertheless, I signed the petition. Dissenting opinions are necessary for artists and art institutions, for they provide an opportunity to define one’s own mission even more sharply.

Keegel might not find fault with the new production of Richard Wagner’s Tannhäuser. Director Christof Loy closely follows Wagner’s libretto. With subtle gestures he makes the hypocrisy around courtly versus sensual love poignantly perceptible. In doing so, he makes use of mirror effects, as simple as they are inventive. Beneath the neat surface, carnal lust is rampant

First of all, there is the stage setting. For four hours we see the imposing salon of a nineteenth-century gentlemen’s club. It functions as the sultry lovers’ den of Venus and Tannhäuser, as the abode of the fraternity of singers, and even as a church.

During the overture the singers make love to extremely young ballerinas and each other – in tailcoats. Later they react with horror to Tannhäuser’s carefree laudation of sexual intercourse; only thanks to Elisabeth he is not lynched. The message is clear: beneath the neat surface, carnal lust is rampant.

Secondly, there are the costumes. Love goddess Venus (the impressive mezzo-soprano Ekaterina Guberova) wears a voluminous black dress and a glamorous white fur coat. Her earthly rival Elisabeth (the soprano Svetlana Aksenova) is dressed in an equally flamboyant white dress. In the sinister third act she appears in a somewhat shabby black women’s suit. Saint or sinner: two sides of the same coin

When Elisabeth sacrifices her life for Tannhäuser’s salvation, Venus watches over her for minutes. Her posture resembles the painting of Madonna and Child that Elisabeth previously clutched in her arms. In the end, Venus lovingly covers her rival with her white cloak.

Thus Loy once again pinpoints bourgeois morality. For indeed things are never simply black or white: saint or sinner, ascetic or lecher, they are two sides of the same coin. No surprise then that at the end the seductive ballerinas once again throw themselves in the arms of the gentlemen.

Loy further illustrates the ubiquitous hypocrisy in Elisabeth’s ambivalent attitude towards Wolfram (the excellent baritone Björn Bürger). Even while expressing her love for Tannhäuser, she caresses him like a lover. This is reflected in Tannhäuser’s double-hearted behaviour. He finds no satisfaction in the physical lovemaking with Venus, nor in Elisabeth’s chaste love. Unfortunately the tenor Daniel Kirch is not an ideal Tannhäuser, his voice is a little shrill. Graceful cantilenas

Still there is much to enjoy musically. The bass Stephen Milling is an impressive father of Elisabeth, the young soprano Julietta Aleksanyan is a beautiful lyrical shepherd. The DNO Choir is deeply moving in their flawless, subdued interpretations of the Pilgrim’s Choir and the Siren Choir. Also effective are the brass fanfares blasting into the hall from the balconies; you literally imagine yourself to be in the Wartburg. Thus the strings of the Netherlands Philharmonic Orchestra gain extra depth.

The woodwind instruments play a starring role. Many times (bass)clarinet, (alto)oboe and or flute encircle the voices of the singers with graceful cantilenas. The harp also has appealing solo passages in this romantic score by Wagner. Hats off to conductor Marc Albrecht who sustains the tension from beginning to end, keeping the textures transparent even in the loudest fortissimo passages.

In short: a successful production by Tannhäuser. – I’d be very interested to read Olivier Keegel’s opinion.

Deze hoeveelheid handtekeningen heeft er voor gezorgd dat onze onzekere situatie (inclusief de gevolgen) onder de aandacht is gebracht bij de Gemeente Westland, maar ook nog eens extra bij de verhuurder. Hierdoor mochten we onlangs het heugelijke nieuws van onze verhuurder ontvangen dat we mogen blijven op het Tolland 4!

Ondanks de afgelopen onzekere situatie gevolgen heeft gehad voor het Centrum i.v.m. vertrekkende ondernemers die de onzekerheid niet aandurfden, kunnen we door dit goede nieuws weer een nieuwe start maken en nieuwe praktijkhouders op het gebied van Zorgverlening gaan aantrekken voor de leegkomende praktijken. Met zoveel hartverwarmende ondersteuning, hebben we het vertrouwen erin dat dit helemaal goed komt!

Ontzettend veel dank voor alle ondersteuning, commentaren, aanmoedigende berichten en vooral aandacht voor onze situatie!

Met vriendelijke groet,

Esther Goercharn Dijkman

Centrum voor Health

Bron: www.solideyoga.nl

Ontzettend graag! Maar kom niet op 15 april.

De gemeenteraad heeft het principebesluit over vakantiewoningen in het Twiske namelijk uitgesteld: er moet eerst een natuurtoets komen. En terecht natuurlijk. We berichten uiteraard de nieuwe datum als die bekend is. We hopen dat u dan komt!

En blijf de petitie delen met buren, vrienden en bekenden! Want hoe meer mensen tekenen, hoe groter onze overtuigingskracht.

met groene groet,

Hart voor het Twiske Platform Twiske Geen Pretpark Partij voor de Dieren Amsterdam, Zaanstad, Noord-Holland