Twee uitspraken die het voor oplichters lastiger maken om schadevergoeding te vorderen, maar liefst 5 stukjes over ANP, de juridische nachtmerrie van Jabbar die nog even door ging en hoe ik maar niet verder kom dan het kastje en de muur.
Fotojager VAAAM (Ryde, Kodakone)
Er is uitspraak inzake een claim voor 101 foto’s waar ik bij aanvang al vermoedde dat eisers hooguit de distributierechten hebben. Voor 100 van de 101 foto’s heeft VAAAM niet aangetoond de exclusieve rechten te hebben en zijn de vorderingen afgewezen. Met deze uitspraak kun je fotoclaims die niet namens de fotograaf zelf zijn afwimpelen. Gewoon even vragen naar de overeenkomst met de fotograaf.
Overigens had gedaagde dit ook gedaan, hij heeft echter geen antwoord gekregen en is gelijk gedagvaard. Mijn inziens is dat misbruik van recht. Schandalig vind ik dat de rechter een uitstapje naar Zwitsers recht maakt om voor slechts één foto een schadevergoeding toe te kunnen wijzen en dat het overgrote deel van de uitspraak dan daar over gaat.
Castorama-arrest
Europese Jurisprudentie waarbij is bevestigd dat je pas informatie hoeft te verstrekken als de verzoeker bewijs heeft geleverd auteursrechthebbende te zijn. Bij het gros van de claims die ik zie vermoed ik dat eisers hooguit de distributierechten hebben, soms zelfs dat niet. Vraag dus, voordat je informatie prijsgeeft, naar bewijs dat ze de exclusieve rechten hebben.
Door dit arrest kwam ik erachter dat je alleen informatie hoeft te verstrekken bij commerciële handelingen. Had ik eerder moeten weten.
Schandalig vind ik dat de verzoeker om informatie in deze kwestie een natuurlijk persoon is. Er zijn zoveel zaken van commerciële partijen die niet namens de makers zelf claimen waar deze rechter mee naar het Europese Hof had kunnen gaan. Nu zadelt de rechter een maker, mogelijk een kleine zelfstandige, op met een extra lange en kostbare procedure bij het Europese Hof.
Ervaringsverhalen ANP
Goed om te zien dat ontvangers van een fotoclaim van ANP hun ervaringen steeds vaker delen. Sinds de naamwijziging van Permission Machine naar Visual Rights Group lijkt er weinig veranderd:
Crowdfunding voor Jabbar
De inzamelingsactie voor taxichauffeur Jabbar, om het belabberde vonnis van tafel te krijgen, heb ik overgenomen en ging daarna weer een paar dagen offline omdat er geklaagd was. Ook kwam er nog een brief van de rechtbank waarin de tegenpartij een verzoek tot herstel deed en nakosten vorderde. En ondanks dat er direct vrijwillig betaald is, het meer of anders gevorderde was afgewezen, de rechter geïnformeerd is over de crowdfundingsactie, moest Jabbar €148,75 extra betalen.
Helaas is er niet op tijd voldoende geld ingezameld en heb ik geen advocaat kunnen vinden voor een appeldagvaarding, dan hadden we een jaartje uitstel gehad voor het hoger beroep. De crowdfunding blijft online, het doel is gewijzigd.
Klacht Europese Commissie
Zonder enige inhoudelijke reactie heeft de commissie mijn klacht gesloten. Ik heb ze met de laatste drie foute uitspraken dringend verzocht de klacht in behandeling te nemen. De misstanden duren voort. Het aantal gedupeerden wordt groter en groter.
Ik blijf vastleggen en aandacht vragen. De post Trias Politica en fotoclaimproblematiek is bijgewerkt met de bevindingen van afgelopen jaar.
Groet! De petitionaris, Martine Bakx
De petitionaris van de petitie Maak 30 de norm in de bebouwde kom vraagt u de petitie te ondertekenen.
"Waarom staan er duizenden borden 30km/u in Amsterdam en de komende jaren in steeds meer steden en dorpen? Omdat in de wet staat dat 50km/u de norm is in de bebouwde kom en 30 de uitzondering.
Op 26 juni bracht Amsterdam het nieuws naar buiten dat 30km/u goed heeft gewerkt op basis van onderzoek. Minder ongelukken.
Minder herrie. Minder hardrijders. Bevolking positief erover.
Alle doemdenkers kregen ongelijk. Geen problemen met de aanrijtijden van hulpverleners. Het openbaar vervoer had er minder last van dan verwacht. De luchtkwaliteit werd er niet slechter door.
Het is allemaal in lijn met eerdere onderzoeken elders in de wereld waar de maatregel is ingevoerd.
Dus, nu landelijk graag!
Dag allemaal. We zitten inmiddels op 435 handtekeningen!
Er zijn ook artikelen verschenen over de petitie in het lokale weekblad (online en in het krantje).
Daarnaast hebben de Vrienden van Duivendrecht het ook geagendeerd in hun column voor ‘Drechtje spreekt’.
Misschien hebben jullie het al gedaan, maar zouden jullie de link nog willen doorsturen naar andere mensen die ook met de problematiek te maken hebben? Er is een verkorte link die doorgestuurd kan worden:
https://afvalinduivendrecht.petities.nl/
Ontzettend bedankt allemaal.
(Naar aanleiding van het artikel van RTV Noord, 25 juni 2025: Kogel door de kerk: hier komt het nieuwe gemeentehuis van gemeente Het Hogeland.)
Het nieuwe gemeentehuis van de gemeente Het Hogeland komt definitief in Winsum — inmiddels 11 miljoen euro duurder dan oorspronkelijk voorgesteld. En we weten allemaal dat het slechts een tussenstand is en géén eindbedrag.
De teller loopt straks rustig door naar tachtig tot honderd miljoen.
Terwijl de lasten voor inwoners blijven stijgen, bouwt het eigenwijze bestuur aan een bureaucratisch paradijs.
In het artikel worden alleen Winsum, Leens en Uithuizen genoemd. Bedum komt al niet eens meer voor. Het bevestigt wat veel inwoners al langer voelen: Bedum staat niet meer op de Hogelandse kaart. Er wordt doelbewust afstand gecreëerd — en onze bestuurlijke status is geruisloos afgepakt.
Een gemeentehuis is méér dan een gebouw. Het staat symbool voor nabijheid, zeggenschap en herkenbaarheid. Daarom komt er in Winsum ook geen kantoor (die staat er al), maar een nieuw kasteel. Terwijl Bedumers te horen kregen dat hun gemeentehuis “niet meer nodig” was omdat “alles toch online kan”, wordt er in Winsum rustig verder gebouwd aan een bestuurscentrum vol prestige, stenen macht en luxe werkplekken.
Voor tientallen miljoenen wordt er een paleis uit de grond gestampt, terwijl de afstand tot de inwoners en het verval binnen de gemeente alleen maar groter wordt. De overige gemeentehuizen verdwijnen geruisloos in de prullenbak. Je spreekt hier van kapitaalvernietiging die zijn weerga niet kent. Geld dat ooit met gemeenschapsgeld is geïnvesteerd, wordt stilletjes afgeschreven — om plaats te maken voor één groot centraal paleis, wat totaal overbodig is.
Voor Bedum is dit helaas geen verrassing, maar wéér een bevestiging. En dat roept een simpele, fundamentele vraag op: Voelen wij ons nog vertegenwoordigd in deze gemeente?
Wat ons betreft is het tijd voor een nieuwe koers. Als de bestuurscultuur niet verandert, dan verandert oud gemeente Bedum van richting. Niet uit frustratie, maar uit visie. Omdat wij geloven in een bestuur dat dichtbij staat, aanspreekbaar is en snapt wat er speelt.
De weg vooruit begint hier. Samen. Vreedzaam. Democratisch. Teken de petitie vandaag nog.
Teken de petitie om onze wijken Bouwlust en Vrederust bereikbaar en betaalbaar te houden voor bewoners en bezoekers. Betaald parkeren is een oneerlijke extra last die onze leefbaarheid aantast zonder duidelijke meerwaarde. .
Volgende week dinsdag wordt de petitie aangeboden aan de wethouder.
De situatie in de straat is nu éénrichting.
Het is de gemeente opgevallen dat het nog geen grote problemen oplevert.
Na 25 juli blijft het voorlopig éénrichting.
In september meten ze wat het effect is op de rest van de wijk. Dit doen ze met telslangen en een wijkbericht.
Conciërge Pepijn is al jarenlang een vertrouwd gezicht op onze basisschool. Hij is niet alleen degene die zorgt voor orde en netheid, maar ook degene die altijd klaarstaat voor de kinderen, ouders en leerkrachten, met een luisterend oor, zijn dagelijkse vrolijkheid, een grapje of gewoon een helpende hand..
Dat maar liefst 86% van de stemmers op het Lopend Vuur van RTV Noord aangeeft dat gemeenten in Groningen te groot zijn geworden, bevestigt opnieuw wat wij lokaal al langere tijd merken: de menselijke maat is verdwenen.
Net als in de uitzending van Noord Vandaag van 23 juni, is het duidelijk dat het sentiment breed gedragen wordt.
Wat er in Bedum gebeurt, staat niet op zichzelf. Steeds meer inwoners van onze provincie herkennen zich niet meer in hun bestuur.
Dit gaat niet over tegenstand, maar over een uitnodiging tot herbezinning:
Hoe brengen we de afstand tussen burger en bestuur terug tot iets wat wérkt?
Voor Bedum is dát de kernvraag. Niet uit frustratie, maar uit betrokkenheid. Niet tegen iets, maar vóór een bestuur dat dichtbij staat en luistert. Zoals het was en kon. Deze uitslag sterkt ons in de overtuiging dat het gesprek over schaalgrootte serieus genomen moet worden — en niet langer weggeschoven kan worden.
Bedankt aan iedereen die heeft gestemd. Jullie signaal is helder, en we nemen het mee.